EEN BIJZONDER SPIRITUELE GODSDIENST. . .

Het levend verbranden van “ongelovigen”.

(Door: “Driek”)

Het was in één dezer wonderschone zomerdagen, waarin een milde zon, zacht goudachtig, bescheen door ragfijn wazig wolkendek het groen geboomte in mijn grote achtertuin, het Amsterdamse Bosch. Rustend, neergezeten op een boomstammenbank, blikte ik naar glooiend grasveld, naar een voorbij galopperende ruiter en naar een spitse kerktoren in den verre einder, die het groengouden landschap vervolmaakte. Hier, op dit van zon doorschenen, doodstil groen paradijsje, was geen beklemming, geen duistere gedachte en geen woelende menigte, die, door benauwd naargeestige straten, zich voortspoedde naar wezenloze dingen. Enkele wandelaars slechts betraden dit schoon eldorado. Niets was er dat mijn blij gemoed versomberde. Edoch, plotsklaps, ontwaarde ik een donker figuur, een Somaliër op een mountainbike, een zwart silhouet, die de vredigheid mijner gedachte ruw verstoorde.

En toen, lezer, door dien Somaliër, met zijn irritante risches-kop, dacht ik – en niet voor het eerst – aan die quatsch religie, de islam, die ons gansche leven, dank zij onze misdadige regeringsleiders, in een onbarmhartige greep omklemt en die ons eens zo fijne leven verwoest. Lezen zij geen boeken? Hebben zij ooit een blik geworpen in het verschrikkelijkste boek aller tijden? Misschien, ja, heel misschien, je weet het maar nooit, lezen zij dit eenvoudige artikel van mijn hand.

Het was omstreeks het jaar 610, Mohammed was toen ongeveer veertig jaar oud, een bloeddorstig en hardvochtig man, die het moorden niet schuwde, die het messcherpe zwaard hanteerde als een fijne keurslager het fileermes. Ja, spitse lezer van “E.J. Bron”, dien achterlijk  misdadige Mohammed had vast een Lombroso-kop, dat kan niet anders, want hij moordde dat het een lieve lust was. Het was een echte moordzuchtige misdadiger. Schreef Adolf Hitler in  “Mein Kampf” dat de Joden voorgoed diende te verdwijnen , welnu, Mohammed was bezeten van het idee dat Joden en christenen minderwaardige mensen waren en onderhorig gemaakt dienden te worden. Of anders vermoord. En in dien veertienhonderd jaar is er werkelijk niets, maar dan ook niets veranderd.

Toen, lezer, nadat dit infantiel sujet eenmaal de smaak van het moorden te pakken had, toen hij zijn misdadige boodschappen van Allah had ontvangen en het bloed droop en den aarde doordrenkte – vermoedelijk, het is een veronderstelling, had iemand hem verteld over Mozes en het Brandende Braambos en het Uitverkoren Volk – begon hij de menschen in zijn omgeving te vertellen over de openbaringen die hem plotsklaps ten deel vielen.

Drie jaar later begon hij in het openbaar te prediken in Mekka. Het was een zeer strenge gerichtsprediking waarin de menschen werden opgeroepen Allah te dienen.

De boodschap van dien kameeldrijver, was dat Allah, de enige God, goed is en almachtig. Hem dienen doet de mens beseffen hoe zwak en machteloos wij hier op dezen aarde zijn. Allah verwacht van de menschen, vooral van lieden met een gevulde beurs, dat zij gul met hun rijkdom omgaan. Zeer sterk was Mohammed ervan overtuigd een speciale roeping te hebben, als profeet of gezant van Allah. Ja, het was een zeer hoogmoedig man, die, in dezen  – nog – moderne tijd voorgoed zoude worden opgesloten in een onderaards schimmige kerker.

Manifestatie van het Kwaad

De openbaringen en al dien lul-verhalen die hem zijn hele leven ten deel bleven vallen, werden door de meer intelligentere figuren die hem omringden, opgeschreven. Zelf kon hij niet lezen en niet schrijven. Na zijn dood werden deze lezingen verzameld en geordend in een der meest haat-zuchtige boeken ter wereld, genaamd de koran. Onder de kalief Uthman werd de tekst definitief vastgesteld.

“Onder Uthman werd de Koran definitief in boekvorm gegoten. Hij verbood variaties en legde de nadruk op slechts één juiste uitspraak. De verschillende Arabische stammen hadden elk hun eigen dialect en uitspraak van letters en woorden, waardoor buitenstaanders de indruk zouden kunnen krijgen dat er sprake was van verschillende versies van de Koran. Hij stuurde zeven exemplaren van de Koran naar de uithoeken van de Islamitische wereld in die tijd en dit werd de basis voor alle Korans die tot op de dag van vandaag het licht zien.

De laatste zes jaren van de regering van Uthman waren zwaar. Er heerste onrust in het land en Uthman riep alle moslimleiders op tot een conferentie om de noodtoestand te bespreken. Hij probeerde tegemoet te komen aan diverse eisen van de opstandelingen. Zijn huis werd uiteindelijk veertig dagen belegerd en de oproep van Uthman om hulp kwam te laat. Uthman werd in 656 vermoord door een groep ontevreden Egyptenaren”.

De openbaring, die Allah volgens de moslims over zijn profeet deed nederdalen, is in later eeuwen definitief opgetekend in de koran, het eeuwige en onveranderlijke Woord van God, waaraan geen enkele menschelijke gedachte ten grondslag ligt en waaraan ook geen mensch mag tornen. Van kaft tot kaft is hier volgens de moslims sprake van een goddelijke tekst in den heilige Arabische taal. “Alleen den zuiveren mogen hieraan komen”, wordt in de koran gezegd. Dikwijls staat deze tekst al te lezen op het schutblad. De zeer vrome moslim zal dit heilig boek dan ook nimmer ter hand nemen zonder zich eerst te hebben gereinigd.

Het is voor de moslim een zeer schokkende ervaring als hij een christen de koran ziet pakken en erin bladeren alsof het een gewoon boek zoude zijn. Indien men in ons land bij een moslim aan huis komt en men ziet daar een koran, dan is het goed te weten dat dezen “Goddelijke Schrift”  tot een voorwerp van een waren cultuur is geworden.

Meestal ligt dit vreselijk ‘verdoemde’ boek in een kast op de bovenste plank en is omwikkeld met een doek, zodat er geen stof tussen de bladzijden kan komen.

Lezer, straks, met dank aan onze onwaardige regeringsleiders en dat domme mieze volk dat zijn stem heeft uitgebracht op dien kwaadaardige volksmenners, is onze wereld binnen afzienbare tijd een vernietigd hemellichaam. Of – en dat kan ook – leven wij straks in een donker woud van alleen maar galgen.

Ik wens U allen nog een gezegende dag.

Door:
“Driek”
(voor www.ejbron.wordpress.com)