Wanneer verdwijnt die rode waas bij opinieschrijvers als ze Geert Wilders in het vizier krijgen?

(Door: “Weethetwel”)

Het moet gezegd: er is een aantal Nederlandse schrijvers en columnisten bij wie het eindelijk begint te dagen dat de islamisering van Nederland beslist geen verrijking is. Het heeft wel lang geduurd, maar wat betekent een paar jaar in een geschiedenis van duizenden jaren. Ik noem een aantal: Nausica Marbe (zij durft steeds meer), Theodor Holman (dat die nog mag blijven bij het Parool),  Afshin Ellian (is nog wat bang voor zijn baantje) en zelfs Rob Hoogland ziet af en toe een lichtje (al blijft hij grenzeloos naïef). En zo zijn er nog wel een paar. Als je hun brave schrijfsels van pakweg 5 jaar geleden vergelijkt met de huidige, dan hebben ze een stevige ontwikkeling doorgemaakt.

Heel waarschijnlijk is het ook dat deze ontwikkeling voor een groot deel te danken (!) is aan het verschijnsel Geert Wilders, als opvolger van de vermoorde Pim Fortuyn , want de maatschappelijke discussie loopt in Nederland duidelijk voor op de rest van Europa. Kijk maar naar het armetierige Duitsland.  Maar wat is het toch moeilijk om toe te geven dat Geert Wilders het bij het rechte eind heeft.  En juist dat laatste is nodig om weer een stapje verder te komen. Het signaleren van het probleem is één, maar het oplossen ervan is net zo belangrijk.

De meeste van deze schrijvers hebben één ding met elkaar gemeen: als ze de naam van Geert Wilders horen, verschijnt er een rode waas voor hun ogen. Dan gaat het verstand op nul en vallen ze terug op een primitief niveau van functioneren. Vraag ze niet waarom, want dan kunnen ze alleen maar grommen.

Neem nu de benoeming van Marcouch tot burgemeester van Arnhem.  Wat waren de rapen weer gaar, omdat Wilders daar ging protesteren. Ineens was Marcouch een fantastische democratische Marokkaan, ondanks de hele waslijst van activiteiten waarbij hij de Nederlandse grondwet gewoon aan zijn laars lapte (scheiding kerk en staat opheffen, aanhanger Moslimbroederschap, géén PVVérs bij de politie maar wél hoofddoeken , sharia invoeren). Dat hij daarvoor nooit aangepakt en veroordeeld is, ligt aan de vérgaande onwil en incompetentie van de Nederlandse bestuurders en politici, met in hun kielzog de verraderlijke rechterlijke macht. Wilders had méér dan gelijk om te protesteren.

Het wordt hoog tijd dat ons corps vaderlandse opinieschrijvers zich ook eens zorgen gaat maken over de oplossingen. Zeker nu enkelen van hen schoorvoetend toegeven dat die islamisering niet die grote verrijking is van onze samenleving. Islamisering toch maar door laten gaan? Net doen of je neus bloedt? Niet na willen denken over een oplossing? Steeds maar die rode waas als ze Wilders horen, of eindelijk eens serieus kijken naar welke verstandige dingen hij te zeggen heeft. Doe die moeite nu eens een keer.

Door:
“Weethetwel”
(voor www.ejbron.wordpress.com)