Gemeenteraadsverkiezingen

(Door: Hugo Bos)

Wat ik al langer vrees is gisteren realiteit geworden. De politieke islam is de Nederlandse gemeentepolitiek binnen gemarcheerd.

Identiteitspolitiek

Het duo ex-Pvda’ers Kuzu en Özturk incasseert voor hun partij DENK de beloning van unverfroren identiteitspolitiek. Door almaar te hameren op vermeende discriminatie en achterstelling van allochtone Nederlanders, hebben zij de islamitische stem gewonnen. Die is afkomstig van kiezers met een veelal Turkse achtergrond en een ‘tweede’ paspoort, dat zij zelf als het eerste beschouwen.

‘Vijfde colonne van Erdoğan’

Commentator Afshin Ellian noemt DENK dan ook “de vijfde colonne van de Erdoğan-staat.”  In grote steden staat DENK nu in een klap op de kaart. In Amsterdam stemde driekwart van de Turkse Nederlanders erop. In Rotterdam is DENK de vierde partij geworden en passeert daarmee het antisemitische NIDA, dat zijn twee zetels overigens heeft weten te behouden (en daarmee even groot is als nieuwkomer PVV).

Links-islamitisch blok

Het islamitische partijtje had kort voor de gemeenteraadsverkiezingen een blok gevormd met PvdA, GroenLinks en SP. Dit links-islamitische blok was een kort leven beschoren. Toen een oude tweet van Nida opdook waarin Israël met ISIS werd gelijkgesteld (‘Zionisme=ISIS’) en de partij weigerde de tweet in te trekken, moesten de linkse partijen de samenwerking wel verbreken.

Laboratorium Rotterdam

Rotterdam lijkt inmiddels het politieke laboratorium van Nederland. Ondanks de entree van de PVV is Leefbaar Rotterdam (dat zich verbonden heeft met Forum voor Democratie) met elf zetels nog altijd de grootste. Daartegenover staan dus de islamitische partijen DENK en Nida, die goede perspectieven hebben. Immers meer dan de helft van de bevolking van Rotterdam is inmiddels al allochtoon, van wie velen islamitisch. Een verder opmars – en mogelijk uitbreiding – van islamitische partijen is dus de verwachting. Dat stemt bepaald niet vrolijk. Journalist Wierd Duk sprak naar aanleiding van de intrede van de politieke islam dan ook van een “zorgelijke dag” voor de Nederlandse democratie.

Sharia

Islamitische partijen onderschrijven voor de vorm misschien de Nederlandse rechtsstaat, vanuit hun wezen blijven ze georiënteerd op een alternatief rechtssysteem, de sharia, die ze als ‘heilig’ beschouwen. Van de Nederlandse wet mag je er misschien maar één echtgenote op na houden, volgens de ‘heilige’ islamitische wet mogen het er gerust meer zijn. Openbare steniging mogen wij dan wel barbaars vinden, volgens de sharia is die juist geboden bij bepaalde misdaden. Zo gaat van islamitische partijen een ondermijnende invloed uit op de traditionele Nederlandse, op het christendom gebaseerde cultuur.

Weinig constructief

Een ander probleem is dat deze islamitische partijen over het algemeen een weinig constructieve houding tonen. Dat kan in de nieuwe, sterk verbrokkelde situatie in Rotterdam voor problemen gaan zorgen. DENK bijvoorbeeld bedrijft zijn identiteitspolitiek weliswaar in ronkende linkse clichés van ‘inclusiviteit’ en ‘verbinding’, maar er zijn weinig politieke waarnemers die daar geloof aan hechten.

Boycot door DENK

Afshin Ellian noemde DENK onomwonden “een achterlijke Midden-Oosten-partij”. Het kwam omroep WNL onmiddellijk op een boycot door DENK te staan, hoewel WNL alleen maar de microfoon had vastgehouden waarin Ellian zijn mening gegeven had. Ellian´s karakterisering werd dus onmiddellijk bevestigd.

Onze cultuur onder druk

Cultuur onder Vuur ziet de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen als extra reden om voluit actie te voeren. Want de Nederlandse traditionele cultuur komt steeds meer onder druk. De gewone Nederlander belandt tussen hamer en aambeeld van de allochtonisering enerzijds en de blinde politieke correctheid van de bestuurlijke elite anderzijds. Dat moeten we niet laten gebeuren!

Met strijdbare groet,

Hugo Bos (Cultuur onder Vuur)

Geplaatst door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)

h/t Peter Rissing