Planning in de EU: Wie regerings- of euro-kritische sites bezoekt, kan in de toekomst rekenen op een gevangenisstraf van 2 jaar

(Door: Michael Mannheimer – Vertaling: Theresa Geissler)

Dankzij het plan van de islamisering verwordt Europa tot een totalitair systeem van onderdrukkers

Ook wanneer de nieuwsberichten met betrekking tot het volgende onderwerp al iets ouder zijn, laten zij zien in welke richting Europa afdrijft:

– Afschaffing van de democratie
– Afschaffing van het grondrecht op vrijheid van meningsuiting
– Criminalisering van iedere kritiek op de totalitaire politiek van Brussel.

Wie dit niet gelooft, gelieve het volgende artikel te lezen – en zich niet te laten misleiden door de in principe zeer toe te juichen reactie van Frankrijk op het bezoeken van terroristische websites (wordt bestraft met 2 jaar gevangenis), dat slechts het begin vormt van een nog wezenlijk dieper ingrijpende censuur, waarin ook het bezoeken van regeringskritische websites zoals deze met gevangenisstraf worden bestraft.

(Michael Mannheimer)

Frankrijk: De anti-terrorisme-wet geldt als de strengste in Europa

Zoals thans een voorbeeld aantoont, wordt het snel en hard toegepast. De arrestatie vond vorige week vrijdag plaats, het vonnis deze maandag. De rechter besloot tot de maximale straf, de veroordeelde werd met onmiddellijke ingang naar de gevangenis gestuurd, voor twee jaar. Het delict dat hem ten laste gelegd werd, staat pas sinds een paar maanden in het Wetboek: het regelmatig bezoeken van websites die daden van terrorisme rechtvaardigen.

Alarmsignaal op rood

Als er alarmsignalen oplichten die wijzen op een verbinding naar de Jihadi-sfeer, dan wordt er in Frankrijk waarlijk snel en onverbiddelijk gehandeld. Dat is het signaal dat er van deze primeur dient uit te gaan. Dat dit in meerdere mediaberichten ook zo wordt meegedeeld, is zeker gelegen in het belang van de regering. In het huidige klimaat spelen de bedenkingen tegen de er aan ten grondslag liggende wet slechts een bijrol, áls zij die al spelen.

Over de zaak die maandag voor een arrondissementsrechtbank in Chartres werd behandeld, is hoe dan ook te zeggen dat hier meteen meerdere alarmsignalen oplichtten, zoals opgemerkt door de Officier van Justitie. De 31-jarige verdachte zou de laatste tijd niet alleen opvallend vaak websites van “organisaties, die het terrorisme verheerlijken” hebben bezocht en “regelmatig” onthoofdingsvideo’s hebben bekeken. Bovendien schijnt hij ook op Internet op zoek geweest te zijn naar wapens.

De jongeman, die zich in 2009 tot de islam heeft bekeerd, maakte zichzelf ook verdacht door zijn belangstelling voor de Montparnasse-torenflat. Op Internet heeft hij gezocht naar plattegronden van het gebouw. Op Facebook heeft hij een foto van de bekende Parijse kantoorflat met uitzichtplatform gepost met het commentaar: “Wat een mooie toren. Zijn pracht zal eer bewezen worden. Insh’allah.”

Het commentaar is voor meerdere uitleg vatbaar. Bij rechter en Justitie bestond evenwel geen twijfel over de richting waar het op duidt, temeer daar er bij de huiszoeking vellen papier werden gevonden waarop “Onthoofd de ongelovigen” te lezen stond. De beklaagde, die alle beschuldigingen bestreed, voerde aan dat het hier ging om uittreksels uit de koran. Zijn belangstelling voor de Montparnasse-torenflat zou louter voortvloeien uit nieuwsgierigheid, evenals andere internetactiviteiten. De rechtbank geloofde hem niet.

Haar beeld van de beklaagde, waartoe ook uitlatingen behoorden die wezen op een bereidheid tot handelen en een reis naar Syrië, weersprak de betuigingen van onschuld. Men wilde zich in deze zaak niet het verwijt op de hals halen dat Justitie niets in de gaten zou hebben, aldus de Officier van Justitie. De rechter volgde hem hierin en velde een nog zwaarder vonnis dan de Officier had geëist.

Omstreden wet

De wet waar de rechtbank zich op beroept, werd pas eind mei aangenomen. Le Monde noemde de anti-terrorisme-wet de strengste in heel Europa.

In het pakket aan wetsvoorzieningen bevindt zich ook het Artikel 18 in wiens tweede paragraaf het regelmatige bezoek van websites die oproepen tot terroristische daden of ze rechtvaardigen strafbaar wordt gesteld. Wetenschappers, journalisten en andere beroepsmatig geïnteresseerden zijn daar overigens van uitgezonderd, evenals belangstellenden die “te goeder trouw” handelen.

Laatstgenoemde valt te herkennen aan een galm van discussies over Artikel 18. Het delict is niet al te gemakkelijk te duiden en het tornt aan civiele vrijheidsrechten. In het huidige klimaat, na de aanslagen in Frankrijk, ligt de prioriteit hoe dan ook vooral bij het afweren van gevaren, niet op de grondrechten. Het nieuwsbericht, dat de inlichtingendiensten met het bewaken van de 31-jarige een vertekend beeld konden geven van een succes, mag in regeringskringen tot tevredenheid hebben geleid, voor critici van de wet worden de kansen kleiner.

Regering en rechtse oppositie op één lijn

Principiële bedenkingen tegen het bestraffen van bezoeken aan websites had het Conseil d’Etat al in 2012 aangekondigd. Ze zijn niet van tafel.

Opmerkelijk is de ontwikkeling tot nu toe. Kort en goed:

De sociaaldemocratische regering zit op één lijn met scherpslijpers aan de rechterkant. Het is echt verbazingwekkend zoals de standpunten nader tot elkaar gekomen zijn.

Het was Sarkozy, die als president in 2012 het delict van het bezoeken van verdachte websites wilde laten vastleggen in het Wetboek van Strafrecht. Toen was het protest nog groot. De wet kwam er niet door vanwege bedenkingen tegen het vastleggen ervan in het Wetboek van Strafrecht, hoe dan ook staat het grondrecht op vrijheid van informatie er haaks op. De Conseil d’Etat sprak zich er tegen uit.

Voor de rechtsen werd het een permanent thema, een “obsession”, zoals Libération schrijft. De Parti Socialiste-regering ontweek een punt van kritiek. Ze verpakte het bestraffen van het bezoeken van websites met terroristische betrekkingen in het anti-terrorisme-wetspakket (de principiële bedenkingen van de Conseil d’Etat tegen de inhoud van het artikel zijn daarmee echter niet weerlegd).

Dienovereenkomstig argumenteert Sarkozy in deze zaak niet langer als tegenstander, maar als iemand, die het eerder al geweten heeft

Ook in Frankrijk bestaan er geen patentrecepten tegen het terrorisme van jihadisten. In een poging antwoorden te vinden, kan (net zoals in Duitsland) een aanscherping van de wetten worden overwogen. Daarbij wordt aangetoond dat de sociaaldemocraten met hun voorstellen dichter bij de eisen van rechts komen. Hoe meer dit het geval is, des te radicaler vallen de ideeën rechts van de PS uit.

Zo deed Nathalie Kosciusko-Morizet, die tot het kamp van Sarkozy behoort, actueel het voorstel om een wet door te laten die het salafisme verbiedt.  Men kan benieuwd zijn hoe lang het duurt tot het onderwerp ook in de regeringspartij serieus wordt besproken. Al te eenvoudig is het niet af te handelen als men grondrechten als belangrijke referentie hoog wil houden. (Thomas Pany)

www.heise.de

De toekomst in de EU wordt hoe dan ook nog een beetje harder

Wie regerings- of euro-kritische sites bezoekt, kan in de toekomst rekenen op 2 jaar gevangenisstraf

Er zijn in Europa reeds beroemde pro-EU-politici die alle EU-critici en euro-critici gelijkstellen met terroristen en vele zogenaamde parallellen tussen deze beide kampen zien. In de toekomst wordt dan het bezoeken van video-portals als Liveleak bestraft met twee jaar gevangenis. Ook als Liveleak vele feiten over de zogenaamd gematigde rebellen in Syrië blootlegde.

Het Londense Online-magazine “Express” schreef daar jaren geleden al over:

Tegenstanders van het EU-verdrag werden als “terroristen” aangeklaagd

Eurosceptici werden als “terroristen” gebrandmerkt – enkele dagen voor Tony Blair zich voorbereidde om naar Brussel te vliegen om de Brusselse consitutie via de achterdeur in de Engelse wetgeving vast te leggen.

(Hier meer daarover)

Voor Engeland is respectievelijk was Tony Blair wat Merkel voor Duitsland is:

Hij opende de poorten van het land voor miljoenen islamitische immigranten, vooral uit Pakistan, de voormalige kolonie van het Britse wereldrijk.

Anthony “Tony” Blair was van 1994 tot 2007 voorzitter van de Labour Party en van 1997 tot 2007 Premier van het Verenigd Koninkrijk. In deze 10 jaar heeft hij het gezicht van Engeland meer tot diens nadeel veranderd dan 1000 jaar Engelse geschiedenis bij elkaar vermochten te doen.

Engeland is dankzij de socialistische Tony Blair nog sterker geïslamiseerd dan Duitsland, en voert naast Zweden en Frankrijk de lijst van landen met de meest voortgeschreden islamisering in de EU aan

Onder zijn aegis hield hij in 2000 een geheime conferentie van Europese socialisten, waarbij tot het plan van de massa-immigratie van meer dan honderd miljoen moslims uit Afrika en het Nabije Oosten besloten werd. (ik berichtte daarover) 

Toen het Londense dagblad “Telegraph” publiceerde onder het opschrift “Labour wanted mass immigration to make UK more multicultural” dachten veel Britten in eerste instantie aan een grap of aan een complottheorie. Onder verwijzing naar de wet op vrijheid van informatie (“Freedom of Information rule”) kregen de journalisten bewijsstukken, die eindelijk een duidelijk antwoord gaven op de vraag waarom Europa sinds een paar jaar de grenzen wijd had opengezet voor de massa-immigratie. Het antwoord:

Geplande massa-immigratie niet langer slechts een complottheorie

Niet alleen Britse sociaaldemocraten wilden met de opening van de grenzen voor immigranten uit alle continenten hun droom van een nieuwe “multiculturele mens” realiseren. Hun doel was een nieuwe eenheidsmens, die zich net zo lang vermengt tot noch ras, noch afkomst, taal of huidskleur zouden kunnen worden onderscheiden. Zij waren het goede van plan, wilden een Europeaan, die in geen enkel ander mens meer een concurrent of tegenstander zag.

Bron:
https://michael-mannheimer.net
Door: Michael Mannheimer

Vertaald uit het Duits door:
Theresa Geissler
(voor www.ejbron.wordpress.com)