Culturele verrijking door islamitische immigratie niet te bewijzen

(Door: Stefan Schubert – Vertaling: E.J. Bron)

De overwinning van de AfD in het oosten van Duitsland toont aan dat een groot aantal mensen verlangt naar een burgerlijk-conservatieve politieke ommekeer.  Maar ondanks dit grote aantal conservatieve kiezers wordt in achterkamertjes weer een linkse regering gevormd. Zodoende moet gevreesd worden dat de grondwet-vijandige massa-immigratie onder misbruik van het asielrecht ongecontroleerd doorgaat. Het is fundamenteel dringend noodzakelijk om vragen te stellen bij de doelbewuste pro-islam-campagne van de mainstream en de talrijke valse berichten te ontmaskeren, zoals de constant maar weer herhaalde bewering van een zogenaamde culturele verrijking door een miljoenvoudige islamitische immigratie.

De zelfbenoemde elites van de republiek bedrijven een onverantwoordelijke migratiepolitiek. Enerzijds suggereren ze de bevolking dat men geen enkele invloed op de samenstelling van de niet eindigende immigratiestroom zou hebben of deze zelfs aan de grens zou kunnen stoppen. Anderzijds wordt beweerd dat er geen sprake zou zijn van ingrijpende gevolgen voor de Duitse samenleving dat er overwegend twee miljoen alleenstaande mannen in de strijdbare leeftijd, die bovendien een islamitische socialisering hebben doorlopen, geïmmigreerd zijn.

Niet de vluchtelingencrisis splijt het land, maar, nauwkeuriger gezegd, een cultuur-vreemde islamitische immigratiegolf. Want, en dit kun je niet vaak genoeg benadrukken, deze islamitische mannen zijn vaak gevormd door een archaïsche, vrouwen verachtende en islamitische socialisering, een in de islam wijdverbreide haat tegen “ongelovigen” en een verachting betreffende het Westen. Deze alarmerende omstandigheid droeg maatgevend bij aan het tot stand brengen van het boek “Veiligheidsrisico islam: criminaliteit, geweld en terreur: Hoe de islam ons land bedreigt”.

Aan de hand van talrijke statistieken en onderzoeken heeft ook Thilo Sarrazin in zijn boek “Vijandige overname” het verband tussen de achtergeblevenheid en de ontwikkelingstekortkomingen van landen met een sterke bevolkingsgroei bewezen; “hoe meer onontwikkeld, achtergebleven en economisch minder succesvol”, des te hoger geboortecijfer hebben deze bevolkingsgroepen. De islamitische massa-immigratie uit Turkije naar Duitsland en actueel uit Syrië, Irak, Afghanistan, Nigeria en de landen van de Maghreb werd echter jarenlang gerechtvaardigd met een gebrek aan geschoolde arbeidskrachten. Nu, nadat honderdduizenden “vluchtelingen” maandelijks miljarden kosten in de sociale kassen veroorzaken en deze toestand zelfs niet meer met gemanipuleerde statistieken te verdoezelen is, zijn dit soort argumenten grotendeels verstomd.

De achtergeblevenheid van de islamitische wereld wordt ook bevestigd door een blik op de sinds 1901 uitgereikte Nobelprijzen voor natuurkunde, chemie en geneeskunde: er staat geen enkele Nobelprijswinnaar uit een islamitisch land geregistreerd. Ook een vergelijking van de aanmelding van patenten valt extreem negatief uit voor islamitische landen. Deze innovatie-index wordt aangevoerd door Japan met 276,6 patent-aanmeldingen per miljoen inwoners. Finland staat met 143,5 patenten op de vierde plaats, direct gevolgd door de VS met 129,2 en Duitsland met 122,93 patent-aanmeldingen per miljoen inwoners. Onderaan de statistiek staat Turkije met 5,64 patent-aanmeldingen per miljoen inwoners. Met het oog op zulke cijfers vraag je je af waaruit de gepropageerde culturele verrijking door de in wezen islamitische massa-immigratie dan concreet moet bestaan. Uit de vierde Döner-winkel in de winkelstraat? Uit de derde shisha-bar in de wijk? Of de tweede DITIB-moskee in het district? En hoe is een culturele en economische verrijking voor de autochtone bevolking door een grotendeels onontwikkelde islamitische immigratie in werkelijkheid denkbaar? Antwoorden op deze existentiële vragen blijft de mainstream schuldig.

Ook de persvrijheid en de vrijheid van meningsuiting van de westelijke wereld – tot aan een satirische toespitsing zoals de Mohammed-cartoons toe – zijn moslims vanuit hun landen niet gewend. Op de ranglijst van de persvrijheid van de organisatie “Reporters zonder Grenzen” staat Duitsland voor het jaar 2018 op de 15^e plaats. De laatste plaatsen op de ranglijst worden door islamitische landen gedomineerd: op de 157^e plaats staat Turkije, op de 160^e plaats Irak, 161^e is Egypte, 162^e Libië, 164^e Iran, 167^e Jemen, 168^e Somalië en 177^e Syrië.

Bij de World University Ranking, waarbij de Times Higher Education (THE) jaarlijks 965 universiteiten uit de hele wereld beoordeelt op de kwaliteit van hun onderwijs en onderzoek, de kennistransfer en hun internationale aanzien, is het resultaat identiek: ook daar is geen culturele en wetenschappelijke verrijking door de islamitische wereld te bekennen. In 2017 werden 965 universiteiten, waarvan 303 in Angelsaksische landen, 302 in de rest van Europa, 208 in Oost-Azië en 70 in islamitische landen, beoordeeld. Onder de eerste 200 bevonden zich 11 in Angelsaksische landen, 69 in de rest van Europa, echter geen enkele in een islamitisch land.

De slotsom over de toestanden binnen de islamitische landen valt desillusionerend uit: islam, wetenschappelijke vooruitgang en economisch succes schijnen elkaar uit te sluiten, en behalve het oppompen van olie uit het woestijnzand zijn er weinig economische succesverhalen uit islamitische landen te melden. Deze worden echter gekenmerkt door economische en maatschappelijke achtergeblevenheid, evenals door een voortdurende en een erger wordende bevolkingsexplosie bij gelijktijdige onderontwikkeling, ontbrekende persvrijheid en vrijheid van meningsuiting en een fundamentele democratische structuur en constant woedende oorlogsconflicten. En dit dystopische resumé is geenszins afgeleid uit vooroordelen, maar uit onbetwistbare statistieke resultaten. Zo blijkt de sinds decennia gepropageerde zogenaamde culturele verrijking door een islamitische massa-immigratie na controle van enkele parameters  doelbewuste valse informatie te zijn. De gegevens van de Nobelprijswinnaars, de innovatie-index van de patent-aanmeldingen, de ranglijst van de persvrijheid en de klassering van de universiteiten spreken een duidelijk oordeel.

Bron:
www.pi-news.net
Door: Stefan Schubert

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)