Diversiteit maakt strijd (maar voor de rest is het geweldig)

(Door: “eg regs”)

U weet hoe de theorie luidt: zet mensen van divers etnisch en cultureel pluimage bij mekaar en het eindresultaat zal werkelijk onvoorstelbaar en verbluffend zijn. De’harmonie’, het ‘leren van elkaar’, de ‘sfeer van ruimdenkende inclusiviteit’ en het ‘aanvullen van elkaars unieke competenties’: het is een onfeilbaar recept voor succes. Tussen haakjes: laten we eventjes een moment van sombere reflectie in acht nemen voor al die domme Japanners en achterlijke Zuid-Koreanen; zij zijn immers al sinds eeuwigheid van deze onmisbare weldaden verstoken.

Ik huiver altijd een beetje om (zelfs op deze site) persoonlijke informatie te delen. Misschien ben ik een lafaard, maar laat me dan in ieder geval eerlijk zijn: ik heb geen zin in bakstenen door mijn woonkamer, geen behoefte om voor een ‘anti-discriminatie commissie’ te moeten verschijnen en ik geloof dat het geen doel zou dienen om (onnodig) mijn levensonderhoud op het spel te zetten. Dat is dus de reden dat ik me bedien van een alias.

Als je echter wilt schrijven (zoals ik), dan ontkom je er soms gewoon niet aan om iets over jezelf te vertellen. Mensen zouden anders immers kunnen vragen: waar baseer jij je mening op; wat maakt jou dan tot een ervaringsdeskundige?Laat me dus iets over mezelf vertellen… Ik werk voor een groot internationaal opererend bedrijf dat ‘diversiteit’ in koeienletters op haar missionstatement heeft staan. Als u onze personeelspublicaties zou lezen, dan zou het u onmiddellijk duidelijk worden waar ik het over heb. Ik refereer kortheidshalve aan de regenbogen, de transgenders en (daar wil ik me nu specifiek toe beperken) de etnisch-diversen.

Ik kan me bijvoorbeeld een propagandastukje herinneren, waarin een zekere blanke mevrouw haar grote waardering uitsprak voor al haar veelkleurige collega’s. Ze vond het zo fijn om ‘verrijkt’ te worden – wat een ongelofelijke meerwaarde was dat! Het eerste wat me hierin tegenstaat, is dat deze hele doctrine altijd slechts één richting op gaat. U zult namelijk nooit -echt nooit – ergens lezen over de onbaatzuchtige, blanke, christelijke expat die bijvoorbeeld in India of China de autochtone bevolking dáár aan het ‘verrijken’ is. Het zijn altijd niet-blanken die hier komen en ons verrijken – nooit andersom.

En dat is op zich al heel verdacht natuurlijk, want als we inderdaad allemaal gelijk zijn, waarom zou iedere Aziaat dan perfect gesitueerd zijn om blanken te verrijken, zonder zelf ooit maar eens één enkel flintertje aan reciproque ‘verrijking’ te behoeven? Bovendien, als wij blanken inderdaad zo cultureel en anderszins armlastig zijn, waarom komen al die buitenlanders dan hierheen? Zijn het allemaal masochisten soms? Maar eigenlijk is het allemaal heel simpel. Laat me wat nog wat meer over mezelf vertellen…

Soms is het mijn taak om als supervisor/voorman de ‘werkzaamheden’ te overzien die plaatsvinden in een grote, Randstedelijke loods. Mijn dagelijkse routine kan ik dan eigenlijk heel kort samenvatten: loopt u een dagje met me mee en dan zult u (tenzij u een werkelijk ongeneeslijk verdwaasde multiculturalist bent) ’s avonds van alle waanideeën volkomen genezen thuiskomen. Ik garandeer het!

Vergezel me eens op een alledaagse dienst en bezie de ‘werkvloer’. Van onder de dreadlocks en capuchons staren de arrogante, probleem zoekende en haatdragende ogen je al onmiddellijk tegemoet. En probeer deze pareltjes vooral ook maar niet een ‘vriendelijk advies’ of een ‘respectvolle suggestie’ mee te geven, want dan zijn de rapen al gelijk gaar. Dit zou trouwens ook vergeefse moeite zijn, want deze kansenkinderen zijn in meerderheid inherent lui, onverbeterlijk ongezeglijk en (vermoedelijk) van jongs af aan al geïndoctrineerd in de blankenhaat. Wat niet helpt, is dat zij van hun ‘fawaka’s’ en ‘broeders’ geleerd hebben dat de bedrijfsleiding heel erg gevoelig is voor die ene verbodsbepaling van multiculturele orthodoxie -u raadt het al – : discriminatie.

Misschien dat iemand zou tegenwerpen dat ik ‘vooroordelen’ heb. Tegen ghetto-attire  bijvoorbeeld. Laat me in dat geval nog meer van mezelf blootgeven en bekennen dat ik hier al een hele tijd rondloop. En ronduit kan zeggen dat de dingen gaandeweg erger worden. Maar ik kan heus wel begrijpen dat sommige mensen multi-etniciteit een geweldig iets vinden. Je komt onder valse voorwendselen een land binnen dat het jouwe niet is, je verandert de feesten, de standbeelden en de straatnamen. Je krijgt gratis een huis, de vloerbedekking en de wasmachine. En je kan de autochtone bevolking nog onbestraft behandelen als oud vuil ook. Inderdaad, multiculturalisme is dan uiteraard (voor sommigen althans) fantastisch.

Door:
“eg regs”
(voor www.ejbron.wordpress.com)