“Oude blanke mannen”

(Door: Max Erdinger – Vertaling: E.J. Bron)

De progressieven en internationalisten zouden de “oude blanke mannen” liever vandaag dan morgen kwijt zijn. Men zou hen een kans moeten geven dat hun wens in vervulling gaat. Daarom het volgende voorstel:

De uitgaansbeperkingen en de contactverboden worden voor oude, blanke mannen opgeheven. Er melden zich tig duizenden uit het hele land, in iedere grote stad en op het platteland, die meedoen met de weddenschap. De weddenschap: oude, bewijsbaar niet geïnfecteerde blanke mannen ondertekenen een verklaring dat ze de komende twee maanden afzien van welke medische behandeling dan ook en zich gedurende deze periode vrij in het land bewegen, net als vroeger.

Ze gaan met de trein, met de bus en met de tram, zitten bij elkaar in de kroeg zelfs te roken. Ze laten zich iedere dag testen. Wie niet besmet is, gaat zelfs op bezoek in ziekenhuizen en bejaardentehuizen. De oude, blanke mannen laten zich registreren. Wanneer het mortaliteitscijfer identiek is aan het langjarige gemiddelde, hebben de oude blanke mannen gewonnen en winnen de inzet van de tegenpartij genaamd “Corona-crisis”: ze worden tot Senatoren benoemd, krijgen een levenslang vetorecht tegen de “gevoelspolitiek” van de mensen van het emotioneel intelligente geslacht, de regering gaat zonder gemor in voorarrest en wacht geduldig af totdat iedereen veroordeeld is.

En wel net zo geduldig als de 10-jarige jongen op de zesde verdieping van zijn betonnen kooi bij Genua in de Ligurische lente. Wie schuldig wordt bevonden, staat ons oude, blanke mannen voor de rest van zijn leven ter beschikking als lijfeigene. Als er niet genoeg van hen zijn, dan zoeken we een paar bij Fridays for Future of bij de “Antifa” uit – en ieder van ons krijgt na zijn dood over enkele jaren zijn eigen monument. Omdat wij de vrijheid gered hebben.

Als wij oude, blanke mannen echter sterven als de vliegen, dan hebben we onze laatste strijd tegen de zwakzinnigheid gewoon verloren en hebben diegenen die ons  weg wilden hebben, gewonnen. We zouden niet veel verloren hebben, omdat we per slot van rekening al oude mannen zijn. We zouden niet ons leven, maar een paar jaar levenstijd verloren hebben. De meeste van onze jaren hebben we immers al geleefd. Blank zijn we ook, wat zoals bekend eveneens niet veel meer waard is. Dat zou nog eens een weddenschap zijn, of niet?

Bron:
www.journalistenwatch.com
Door: Max Erdinger

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)
(de laatste 2 alinea´s van het artikel)