Italiaanse bejaarden nemen het lot in eigen hand

(Door: “Weethetwel”)

In Italië is een complete oorlog uitgebarsten tussen de bejaarden en de jongere generaties. Terwijl de jongeren in grote angst en gehoorzaamheid thuis zitten, negeren de bejaarden massaal hun lock-down. In grote aantallen trekken zij de straat op en vertoeven  demonstratief op alle plaatsen die verboden zijn. De politie deelt bekeuringen uit, maar ze trekken zich er helemaal niets meer van aan. Op de sociale media woedt de strijd nóg heviger. Als de situatie niet zo treurig was, zit er zelfs een humoristische kant aan de zaak.

Er is in Italië namelijk niet één bejaarde die op sociale media zit. Op sociale media zit de groep die vooral in de virtuele wereld leeft en zich op laat sluiten. De bejaarden met hun levenswijsheid en hun gevoel voor vrijheid hebben al lang door dat ze met heel die corona-affaire vreselijk bedrogen worden. Ze grijpen de macht en gaan door met het gewone leven. In de virtuele wereld daarentegen barst de bom. Dáár zitten de gelijkgestemden die zich steeds kwader maken. Het is komisch het commentaar voorbij te zien komen van de “bedrogen” dertigers die het hélemaal gehad hebben met de bejaarden. “Zitten wij thuis om de bejaarden te redden en als “dank” negeren zij massaal het uitgaansverbod”.

Bejaarden werden steeds meer het afval van de maatschappij

Er zit niet zo veel verschil tussen Italië´s oude generatie en die bij ons in Nederland. Het zijn de mensen die hun leven lang enorm hard gewerkt hebben om het land op te bouwen en die welvaart aan hun kinderen door te geven. Zij hebben ook nog gevochten voor de vrijheid die nu te grabbel wordt gegooid. Misschien hebben zij hun kinderen wel wat teveel verwend. Het is voor die kinderen heel vanzelfsprekend geworden dat die welvaart er is. Daarnaast  zien ze niet goed meer dat ze dat vooral aan hun ouders te danken hebben. Helemaal duidelijk komt dat naar voren in de politiek. Daar zit een generatie jongeren die nog nóóit gewerkt heeft en voor wie het inkomen helemáál vanzelfsprekend is, omdat ze een oneindige pot belastinggeld ter beschikking hebben waaruit hun leventje tot in lengte van jaren verzekerd lijkt. Deze generatie politici heeft lak aan bejaarden en dat laten zij al decennia blijken door systematisch de menselijke kant van de bejaarden te ontkennen en ze steeds meer in een hoek te drukken van “overtollig” en “kostenpost”. En met kostenposten weten ze wel raad. Daar kun je op bezuinigen en dat hebben ze dan ook massaal gedaan. En met de aantallen weten ze óók wel raad: middels een uitgekiend systeem van wetgeving en mentale druk wordt gepoogd deze mensen tot vroegtijdig sterven aan te zetten. Opgeruimd staat netjes.

De bejaarden zélf bemoeien zich niet zoveel met de politiek

Er zijn een aantal redenen waarom bejaarden zich maar weinig bemoeien met de politiek. De belangrijkste reden is dat ze niks meer te vertellen hebben. Ze stemmen wel braaf op een bejaardenpartij, maar wat moet die nu voor hen doen. De werkelijke macht in het land ligt bij de generaties die ná hen komen en die op dit moment de lakens uitdelen. Bescheiden als ze zijn, vragen ze trouwens ook niet veel. En in de keiharde westerse maatschappij van “individualisering”, wat niets anders betekent dan “ieder voor zich”, ben je met je bescheidenheid nérgens. Wanneer het respect voor de bejaarden niet meer vanuit de jongere generatie zélf komt, is het gedaan en lijken ze alleen maar af te kunnen wachten wat hen nog wordt toegeschoven.

Maar nú, in het corona-tijdperk, is alles anders

Dan komt er ineens een virus uit de hoge hoed waarvan al lang en breed bekend is dat het absoluut geen massamoordenaar is of ooit zal worden, maar waarmee middels een ongekende media-hype het grootste bedrog aller tijden wordt gepleegd. De halve mensheid wordt als vee opgehokt en met stokslagen op hun plaats gehouden. De hele economie wordt stilgelegd. En met welke reden? “We moeten zuinig zijn op onze bejaarden”. Aan de bejaarden zélf werd niets gevraagd. Ze zien wél wat de jongere generatie opeens voor hen in petto heeft: van het ene op het andere moment worden ze behandeld als melaatsen en wil niemand meer iets met ze te maken hebben. Zogenaamd voor hun eigen bestwil. Er zijn gevallen bekend dat hulpbehoevende oudjes van het ene op het andere moment in de steek zijn gelaten en gestorven door gebrek aan voedsel en water. Ook in Nederland worden de bejaarden door gewetenloze politici opgesloten en de familiebanden doorgesneden. Kinderen gaan niet meer op bezoek bij hun aan kanker stervende vader, omdat hij misschien corona kan krijgen.

In Italië is het nog veel schrijnender dan hier wanneer verboden wordt de doden te begraven. Ze zien hun medemensen sterven en na hun dood afgevoerd worden als chemisch afval naar de verbrandingsoven. Wat vervolgens door de buitenlandse media gebruikt wordt om de corona-angst verder aan te wakkeren. Is dát de manier die zij zich voorgesteld hadden om hun leven te beëindigen?

Levenservaring en wijsheid

Welke streken die politici nu ook met de bejaarden uithalen, of ze hen nu opsluiten, geestelijk kapot proberen te maken, als kleine kinderen behandelen: in één opzicht blijven ze straatlengtes vóór op hun kwelgeesten: dat is met hun levenservaring en wijsheid. Ze kijken overal dwars doorheen. Niemand kan hen dat meer afnemen. Natuurlijk, zij zijn óók geschrokken van het ongekende mediabombardement van de corona-hype. Maar véél eerder dan de gehersenspoelde jongere generaties hadden zij in de gaten welk enorm bedrog hier werd gepleegd. Massaal komen ze naar buiten en zitten gezellig samen in de zon. Ze nemen zelf de koffie mee, want hun cafeetje is op last van hogerhand gesloten. Vechten kunnen ze niet meer.  De bekeuringen die door hun eigen kinderen worden uitgedeeld, nemen ze voor lief, dat gaat tóch van de erfenis af.

Door:
“Weethetwel”
(voor www.ejbron.wordpress.com)

PS: Hier vindt u alle artikelen van “Weethetwel” op de site “E.J. Bron”.