Wéér rampspoed uit China

(Door: H. Numan)

Het enige wat uit China komt en onverwoestbaar is zijn crises. Eerst het Sars virus. Toen het Covid-19 virus. En nu een onroerend goed crisis van wereldformaat. Heeft u wel eens van Evergrande gehoord? Ik niet, tot een dikke week geleden. Het blijkt dat dit een van de grootste vastgoedontwikkelaars van de wereld is. Of liever gezegd: was. Ze staan op het punt om failliet te gaan. Met een schuld van 300 miljard. Maar… dit is China, de Volksrepubliek China. Particulier bezit bestaat niet in China. Ja, er zijn beursgenoteerde bedrijven. Maar al die bedrijven zijn uiteindelijk eigendom van de CCP, de Chinese Communistische Partij.

Strikvraag: welke natie heeft een groter leger, Luxemburg of China? Het antwoord is: Luxemburg. De natie Luxemburg is eigenaar van het leger. China is dat niet. Daar is het leger onder beheer en ter bescherming van de CCP. Dat subtiele verschil betekent dat het Chinese leger, dat inderdaad vele malen groter is dan dat van Luxemburg, er in eerste instantie niet is om het land te verdedigen, maar de CCP. Hetzelfde is ook van toepassing op beursgenoteerde bedrijven. De CCP kan er op elk moment van de dag mee doen wat ze wil.

Omdat particulier bezit officieel niet bestaat, kunt u daar geen land of huizen kopen. U kunt het wel leasen, voor 70 jaar. De eigenaar van de grond zijn de provincies en de gemeentes. Eigenaar? Nou, meer de beheerder die het recht van verpachten heeft. De eigenaar is, jawel, de CCP. Dat leasen is de grootste en vaak enige bron van inkomsten voor gemeentes en provincies.

Het werkt min of meer zoals in Nederland. In het dorp koopt de gemeentesecretaris een perceel waardeloos bos. Vervolgens wordt het bestemmingsplan gewijzigd, en het waardeloze perceel is nu opeens een peperduur stuk grond voor een industrieterrein of de woningbouw. De gemeentesecretaris verkoopt zijn perceel, en kan rentenieren. De gemeentesecretaris doet het om zijn eigen zakken te vullen, in China is dat de manier waarop de gemeente of de provincie aan hun budget komen. Ze krijgen van de centrale regering bijna niets.

Dat land wordt geleased aan ontwikkelaars. Die ontwikkelaars verkopen flats vanaf de tekening, het land moet nog ontwikkeld worden, en de eerste paal is nog niet geheid. Vanaf 1980 opende de Chinese economie zich heel voorzichtig (en zeer beperkt), waardoor gewone mensen meer inkomen kregen dat ze enkel in onroerend goed kunnen stoppen. Het begin van een huizenbubbel.

Tegelijkertijd begon de CCP haar één-kind campagne. In China hecht men veel grotere waarde aan jongens dan aan meisjes, dus kwam er een geboorteoverschot aan jongens. Die jongetjes van toen zijn nu mannen die wanhopig op zoek zijn naar een bruid. Die er niet meer is … (dertig jaar geleden geaborteerd.) Gevolg: de overlevende meisjes zijn nu vrouwen, die kunnen kiezen wie ze willen. Mooi of lelijk maakt niets uit. Elke vrouw kan tegen haar vriend zeggen: voor jou tien anderen! Een man zonder minimaal een woning moet het doen met twee kipfiletjes of een spons en zachte zeep. Het wordt pas interessant als er ten minste twee huizen of appartementen op zijn naam staan. En een behoorlijke auto, zoals een Porsche.

Salarissen zijn flink gestegen sinds 1980, maar bij lange na niet genoeg om de onroerend goed bubbel bij te houden. Ouders en grootouders moeten hutje bij mutje leggen om de zoon bij te staan, en doen dat ook. Volgend probleem is kwaliteit. Die is er niet. Het is inmiddels eeuwen geleden dat China kwaliteit in de bouw stopte. “Met de Franse slag” is daar topkwaliteit. Het gebeurt regelmatig dat wolkenkrabbers wiebelen of zelfs instorten. Ook bruggen en wegen zakken regelmatig in elkaar. Ontploffingen van wrakke gasleidingen, waarbij soms vele mensen om het leven komen, worden zo veel mogelijk uit het nieuws gehouden. De prijs van zo’n slecht gebouwd huis is fenomenaal. U vindt woningen in Nederland onbetaalbaar? Dat is niets vergeleken met de prijs van een flatje in Beijing. Die gaan voor tien keer meer, en dan prijst de koper zich gelukkig met zijn spotgoedkope aanschaf. Waarbij u het drievoudige verdient van een vergelijkbare Chinees. Dus eigenlijk is het 30 keer zo duur.

De corruptie is ook fenomenaal. De gemeentesecretaris (CCP) leased land aan een ontwikkelaar – met een persoonlijk bedankje. Die ontwikkelaars kunnen dat land en dat bedankje betalen met aanbetalingen van kopers die vanaf tekening kopen. Dat geld wordt gebruikt om meer land te kopen, waarop nieuwe projecten gebouwd worden. Enzovoort. Gebrek aan kwaliteit was totaal geen probleem. Die flat was het volgend jaar minstens 10% toch meer waard. Meestal veel meer. De overheid wist donders goed dat er een onroerend goed crisis onderweg was. Maar ze konden er niet zo gek veel aan doen, veel te veel hoge CCP leden verdienden er een vermogen aan. Even zo goed werden dit jaar drie maatregelen ingesteld om de bubbel iets in te tomen. Er mag niet meer vanaf tekening verkocht worden. Bedrijven moeten een zeker eigen vermogen hebben (anders dan onroerend goed) en woningen moeten bewoonbaar afgeleverd worden.

Minimale eisen, maar zelfs dat kleine beetje is al te veel. Het eerste bedrijf dat daardoor aan het omvallen is, is Evergrande. In China de op een na grootste ontwikkelaar. Haar schuld is 300 miljard. Evergrande probeert natuurlijk met alle macht om aan een faillissement te ontkomen. Ze hebben de CCP gewezen op de mogelijke gevolgen, en passen dat nu toe in de praktijk:

Schuldeisers krijgen de keuze om hun schuld om te zetten in onroerend goed van Evergrande. Dat is een enorm risico. Geen enkele schuldeiser die daar een op een intrapt. Dat weet Evergrande ook, dus begon ze met 25% korting aan te bieden. Ook daar trapt niemand in. Maar op een gegeven moment wordt het aantrekkelijker: of het bedrijf gaat failliet en je bent alles kwijt, of je accepteert onroerend goed voor 25%-35% van de oorspronkelijke waarde. Heb je kans dat je er nog iets aan overhoudt. Gevolg is dat de prijzen van al het onroerend goed direct door de bodem zakken.

Dat proces is nu bezig en is een signaal naar de Chinese regering: als jullie ons niet helpen, dan dumpen wij al ons onroerende goed voor ontroerende prijzen op de markt. Dan heb je écht een onroerend goed crisis! Als dat even doorgaat, zakt de hele Chinese onroerend goed markt compleet in elkaar. Het gewone volk, met name de middenklasse, is dan het bokje. Er werkten iets van 300.000 man voor Evergrande. Die hebben nu geen werk, miljoenen mensen hebben binnenkort en geen woning en geen spaargeld. Dat kan de CCP heel duur komen te staan.

De Volksrepubliek China is alles behalve sociaal. Sterker nog, net zoals alle socialistische heilstaten is het de ergste meest onmenselijke kapitalistische samenleving mogelijk. Er is geen sociaal vangnet. Pensioen bestaat niet. AOW bestaat niet. Chinezen spreken over de 9-9-6 samenleving: ze werken van negen uur in de ochtend tot negen uur in de avond, zes dagen per week. Dat is niet een uitzondering, maar de regel. Overuren? Kennen ze niet. In ieder geval niet tijdens de gewone 9-9-6. China is nog steeds een ontwikkelingsland, maar wel met nucleaire wapens en 1,4 miljard inwoners.

Xi Jinping heeft al aangekondigd Evergrande kopje onder te laten gaan. Hij moet wel, want elke vorm van ondersteuning gaat regelrecht in tegen de partijpolitiek. Hij zit muurvast in zijn eigen retoriek. Maar Xi is Chinees, en dat betekent heel flexibel. Natuurlijk gaat de CCP, de staat dus, Evergrande geen cent steun geven. Dat is politiek onverkoopbaar. Wat hij wel kan (en vrijwel zeker gaat) doen is om alle Chinese banken en bedrijven stilletjes opdracht te geven Evergrande te steunen. Alle Chinese banken zijn indirect staatseigendom, dus zo’n stille hint is voor hen gewoon een bevel. Dat werkt uitsluitend en alleen voor echte Chinese banken en bedrijven. Niet voor buitenlandse banken en bedrijven, zoals de HSBC (The Hongkong and Shanghai Banking Corporation).

De HSBC is verreweg de grootste niet-Chinese bank in China. Enne … zeer beslist niet op het lijstje van meest gewaardeerde bedrijven van Xi. Dus als door de ontroerend goed crisis de HSBC, omvalt is dat voor president-voor-het-leven Xi een leuk extraatje. Hij zal Chinese bedrijven overeind houden, maar buitenlandse bedrijven? Die mogen van hem net zo hard omvallen als ze kunnen.

Dat Evergrande in problemen is, ach. Kunnen u en ik niet echt mee zitten. Probleem is dat ze in hun val de rest van de wereld meeslepen. De HSBC is een hele grote bank. Als die bank in serieuze problemen komt, werkt dat door op de rest van de wereld. Dat komt dan bovenop de Covid-19 crisis, die nog steeds gaande is. Met een seniele president en een super linkse regering in het Witte Huis en idem in Brussel en Berlijn. (Merkel word vrijwel zeker vervangen door iemand die nog veel linkser is.) Moge u in interessante tijden leven, zo luidt de Chinese vervloeking. Opeens zijn onze toch al interessante tijden nog veel interessanter geworden.

Door:
H. Numan
(voor www.ejbron.wordpress.com)

Over E.J. Bron

www.ejbron.wordpress.com
Dit bericht werd geplaatst in Algemeen. Bookmark de permalink .

25 reacties op Wéér rampspoed uit China

  1. Frits zegt:

    China gaat naar de Filistijnen. Net als de rest vd wereld. Dat gaat druk worden daar.

    Geliked door 4 people

  2. bobzelf zegt:

    WEL LEUK DAT DHR NUMAN BEGINT OVER DE COVID 19 VIRUS UIT CHINA ???

    IK DACHT TOCH GELEZEN………. GEZIEN EN !!! GEVONDEN TE HEBBEN DAT
    EEN ZEKERE KILL BILL GATES DE EIGENAAR WAS VAN HET LABORATORIUM IN WUHAN EN ??
    EEN ZEKERE SAUICHI , OF HOE HEET DIESCHELE LUL DAAR EINDELOOS PROEVEN HEEFT GEDAAN .. !!
    JOHHHH, SO THE CHINEES DID IT, TUURLIJK
    AL LIGGEN DE BEWIJZEN OP DE BUIK VAN JE VROUW , GEWOON DOOR KEZEN !!

    DUS ZOU U ZICH EEN BEETJE AAN DE WAARHEDEN WILLEN HOUDEN ??

    VERDER LEUK STUK ..
    TROUWENS ??
    MET DE EU GAAT HET BETER VOLGENS U , ?DENK IK
    WHAHAHAHAHAH , WHAHAHAHAHAH , WHAHAHAHAHAHA
    WHAHAHAHA , SCHRIJVEN OM TE SCHRIJVEN ….

    WIJ LEVEN MET ALS BETAALMIDDEL BEDRUKT SCHIJTHUISPAPIER ..

    YIPPIE ALTIJD AL WILLEN HEBBEN , NOU NOG EEN SPUITBUSJE DENNEGEUR ER OVER SPUITEN
    DAN LIJKT HET OF JE IN HET BOS ZITSCHIJTENTHUIS OP JE POEPDOS…

    DAT GEEFT ME NU OOK EVEN DE GELEGENHEID OM TROTS TE ZIJN
    OP MIJN OOM VLADIMIR

    WANT DAAR ZAL TOCH UITEINDELIJK DE STRIJD TEGEN DE ISLAM MEE GEWONNEN MOETEN WORDEN EN NIET MET BRUSSEL EN DIE TYPHS EU

    MAAR DAAR KOMT U NOG WEL ACHTER, ALS 1 CELLIGE DOMBOOS

    LEEST U EVEN MEE, DE NEDERLANDSE PERS IS WEER DOODSTIL ..

    STEL JE N.L. EENS VOOR DAT PUTIN HET NIET HEEFT GEDAAN

    DUS PUTIN DID IT, DAGEN ACHTER ELKAAR, DE ISLAM NAAR DE KLOTEN SCHIETEN , EN ERDOGAN OP HET MATJE ROEPEN !!!

    WAT ZEG JE NOU OME BOB , JA UW KRANTEN WETEN ALLEEN ALLES OVER ??

    EEN BUKRAKET , EEN RUSSISISCHE NOG WEL KOMT TIE

    PUTIN ROEPT EVEN ERDOGAN BIJ ZICH , OM HEM EVEN TE VRAGEN WAAROM HIJ WEER LIEGT EN DE GRAPJAS UITHANGT

    GOED HE ??? JA, TYPHUS LUL MIJN OOM , DEUGT VOOR GEEN METER !!

    13 u ·
    RUSSIAN WARPLANES CONTINUE TO HAMMER GREATER IDLIB AS TENSIONS RISE WITH TURKEY
    ~ Russian warplanes continue to hammer the northwestern Syrian region of Greater Idlib where Turkey maintains a large force.
    Late on September 22, four Russian airstrikes hit the outskirts of the town of Benin in the southern countryside of Idlib. The airstrikes targeted frontline positions of al-Qaeda-affiliated Hay’at Tahrir al-Sham (HTS), the de-facto ruler of Greater Idlib, and its allies.
    Obida_qx10 (@qx_obaid1) Tweeted:
    #ادلب الطيران الروسي يشن عدة غارات على حرش بينين شمال معرة النعمان
    منذ أشهر لم ينقذ الطيران الروسي غارات في الليل https://t.co/vwm34ySCor https://twitter.com/qx_obaid1/status/1440780121133096964
    On September 23 morning, a new wave of Russian airstrikes hit greater Idlib. Three of the airstrikes targeted Benin outskirts, while three others targeted the town of Ma’arrat Misrin in the eastern Idlib countryside.
    حسين العلي (@hsenalali000) Tweeted:
    غارات من الطيران الحربي الروسي تستهدف أطراف قرية الهباط بالقرب من مدينة معرتمصرين شمال ادلب وحرش بينين بجبل الزاوية جنوب ادلب https://t.co/DulcaFSEJf https://twitter.com/hsenala…/status/1440888682903445505…
    The Russian airstrikes were a response to violations of the ceasefire in Greater Idlib, which was brokered by Russia and Turkey on March 5 of last year.
    According to the Russian Reconciliation Center in Syria, which is tasked with monitoring the ceasefire in the region, HTS carried out 29 attacks on September 22 alone. No casualties were reported.
    Turkey’s President Recep Tayyip Erdogan is set to discuss the unstable situation in Greater Idlib with Russian President Vladimir Putin in Moscow on September 29. Turkey was recently blamed by Russia for not fulfilling its commitments under the March 5 agreement.
    The meeting was scheduled following reports of a near Russian-backed operation led by the Syrian Arab Army (SAA) against HTS and its allies in Greater Idlib.
    A new report by Bloomberg revealed that Turkey had deployed addition forces in the Syrian region, where its military maintains more than 60 positions, in order to stop any operation by the SAA and its allies.
    Recently, Turkey provoked Russia by claiming that the Russian State Duma elections held on the territory of Crimea were “illegitimate”. This may push Moscow to further pressure Ankara over the situation in Greater Idlib.
    Damascus also appear to be growing impatient with Turkey’s occupation of northern Syria. In a recent interview with Sputnik, Syria’s Foreign Minister Faisal Mekdad called on Turkey to pull its troops out from Syria and accused Ankara of inciting the recent escalation in Greater Idlib.
    While the current escalation in Greater Idlib could develop into a serious military escalation, it is also possible that Russia and Turkey will be able to reach a new, better agreement to stabilize the region.
    South Front

    DE KREET , !!!

    WHO IS THE BOSS, ZULT U UITEINDELIJK IN UW HART SLUITEN !!

    EEN MAN MET RUGGENGRAAT EN VELE HERSENS ….

    BEETJE HETZELFDE ALS JO BIDDEN WHAHAHAHAHAHAH WHAHAHAHAHAHA

    WAT BENT U DOM HE !!

    OOM VLADIMIRICH PUTIN

    Geliked door 1 persoon

      • bobzelf zegt:

        Klaas zegt:
        24 september 2021 om 23:22
        JA KLAAS , KLEUTER
        WIJ WETEN DAT RUTTE EN FRIENDS LIEGEN ,
        DE COCKPIT ZIT BOORDEVOL 30 MM ZWAAR MITRAILLEUR VUUR / KOGELGATEN
        MET
        IN EN UITSLAGEN
        DAT WIL DUS ZEGGEN ,, LOBOTOMY VRIEND
        DAT DE MH -17
        DOOR 2 MIGS IS BESCHOTEN

        MISSCHIEN HEB JIJ EEN FOTO , VAN RUTTE GEKREGEN ALS EU TROL EN LANDVERRADER

        WAAR ER EEN BOORDKANON OP DE KOP VAN ZO’N OUWE BUKRAKET UIT UKRAINE IS GEMONTEERD .

        ER ZOUDEN DUS ALLEMAAL LANGWERPIGE GATEN IN DE COCKPIT MOETEN ZITTEN VANWEGE DE LADING SCHROOT VAN 4 X 4 CM

        DIE STUKKE SCHROOT MAKEN MAAR 1 DING EN DATZIJN GEENNNNN RONDE GATEN

        SNAPPIE OETLUL ?? NEE OMEBOB IK WEIGER TE KIJKEN WHAHAHAH

        KIJK DAT JE TE STOM BENT OM TE PRATEN . WIST IK AL
        DAT JE BROER HET ALTIJD EFFE VOORLEEST

        MAAR DAT AL MIJN FILMS , TE MOEILIJK ZIJN ??
        DAT GELOOF IK NIET

        DUS . GEEF JE VRIENDEN OP DE CURSUS MH -17 LEUGENS
        GEWOON EVEN DIT FILMPJE DOOR …

        DAN IS MORGEN RUTTE DOODGESCHOTEN MOOI TOCH

        27 JULI 2014 DAG KLOOTVIOOL

        Like

  3. Hovawart zegt:

    Het Rode Gevaar uit het Verre Oosten drukt het Groene Gevaar in het Westen in de rode cijfers, en vervolgens stort hier de hele santemekraam in elkaar, en Brussel houd standvastig hun groene klimaatbeleid overeind…….en laten liever iedereen in de EU de hongerdood sterven…..
    Het gevaar en de dreiging van woedende islamitische asieleisers die een stapje terug zullen moeten doen, is groter dan het wurgkoord aan belastingverhogingen voor de gewone arbeiders, dan weet u alvast wie het Groene Gelag mag ophoesten…..communisme er maar in..

    Geliked door 1 persoon

  4. En uiteraard ook weer rampspoed in Nederland.
    In dit geval Bergen op Zoom.
    Hoezo corruptie en nepotisme???
    Dat zal ook niet het achterover drukken van gemeeschapsgeld genoemd gaan worden, maar zal wel een andere naam krijgen.
    Topambtenaren zijn topcriminelen.

    ’Half miljoen bedoeld voor coronasteun ging naar topambtenaren Bergen op Zoom’
    BERGEN OP ZOOM – De gemeente Bergen op Zoom zou een half miljoen euro dat was bedoeld als coronasteun voor de cultuursector hebben besteed binnen de eigen organisatie. Een projectleider en een interim-directeur zouden elk een ton hebben ontvangen. En een groot deel van het bedrag zou naar andere managers zijn gegaan.
    https://www.telegraaf.nl/nieuws/276523182/half-miljoen-bedoeld-voor-coronasteun-ging-naar-topambtenaren-bergen-op-zoom

    Like

  5. Blaffertje zegt:

    Even off topic.

    https://www.telegraaf.nl/financieel/705443867/welk-spel-speelt-poetin-met-ons
    “Welk spel speelt Poetin met ons?

    AMSTERDAM – Heel Europa bibbert voor een strenge winter, nu de gasvoorraden op het continent nog altijd halfleeg zijn, en de prijs van gas onverwacht de hoogte in is geschoten. De energierekening wordt voor sommige gezinnen onbetaalbaar, waarschuwen experts als TNO en Ben Woldring. Kwade genius in veel ogen is Rusland: het land met verreweg de grootste gasvoorraad ter wereld levert maar beperkt aan West-Europa. Welk spel speelt Poetin met ons?”
    Lees verder in de link.
    —————–

    En dit verbaasd ze?

    Vind je het gek dat Rusland de middelvinger opsteekt naar het westen in de gascrisis?
    Ik niet.
    Wij, het westen, wijzen constant met de vinger naar Rusland, “Rusland heeft schuld aan dit, Rusland heeft schuld aan dat” en dan nog glashard vragen om hun gas?
    Dan moet je wel een enorme plaat voor de kop hebben om te denken dat Putin ons nog goed gezind is.
    Putin is geen malle Eppie.
    Als ik hem was zou ik ook zeggen, krijg de bibbers.

    Maar vergis je niet in dit politieke spel.
    Wij moeten van het gas af hè.
    Dus word het peperduur en creëren ze schaarste.

    Like

  6. Jan zegt:

    1.

    Evergrande en het einde van China’s ‘build, build, build’-model

    Met een waarde van $ 41 miljard in 2020, legt de spectaculaire ontrafeling van de vastgoedgroep diepe tekortkomingen bloot in de groeistrategie van Peking
    Een dramatische video, gefilmd in de zuidwestelijke stad Kunming in augustus, verwijst naar de omvang van de Chinese vastgoedzeepbel. Toeschouwers kunnen vol ontzag schreeuwen als 15 hoge flatgebouwen worden gesloopt door 85.000 gecontroleerde explosies in minder dan een minuut.
    De onvoltooide gebouwen, die een complex vormden met de naam Sunshine City II, stonden sinds 2013 leeg nadat een ontwikkelaar geen geld meer had en een andere gebreken in de bouwwerkzaamheden ontdekte. “Dit stedelijke litteken dat bijna 10 jaar heeft gestaan, heeft eindelijk een belangrijke stap in de richting van restauratie gezet”, zei een artikel in de officiële Kunming Daily na de sloop.
    Dergelijke ‘stedelijke littekens’ komen veel voor in heel China, waar Evergrande – ’s werelds meest schuldenlastige vastgoedbedrijf – lijdt aan een liquiditeitscrisis die terminaal zou kunnen blijken te zijn. De crisis bij het bedrijf, dat nog maar twee jaar geleden werd gerangschikt als ’s werelds meest waardevolle vastgoedaandeel, benadrukt zowel de snelheid waarmee het bedrijfsfortuin zich kan ontrafelen als de diepe tekortkomingen in het groeimodel van China.
    Evergrande is, ondanks al het grote drama van zijn ineenstorting, slechts het symptoom van een veel groter probleem. China’s enorme onroerendgoedsector, die 29 procent van het bruto binnenlands product van het land uitmaakt, is zo overbouwd dat het dreigt zijn langdurige rol als belangrijkste motor van de Chinese economische groei op te geven en in plaats daarvan een belemmering voor het land te worden.
    Er is genoeg leegstaand pand in China om meer dan 90 miljoen mensen te huisvesten, zegt Logan Wright, een in Hong Kong gevestigde directeur bij Rhodium Group, een adviesbureau. Om dat in perspectief te plaatsen: er zijn vijf G7-landen – Frankrijk, Duitsland, Italië, het VK en Canada – die elk hun hele bevolking in die lege Chinese appartementen kunnen passen met ruimte over.
    De gemiddelde grootte van een huishouden in China is iets meer dan drie personen. “We schatten dat de bestaande maar onverkochte woningvoorraad ongeveer 3 miljard vierkante meter bedraagt, wat conservatief genoeg is om 30 miljoen gezinnen te huisvesten”, zegt Wright, die zijn berekeningen uitlegt.
    Overaanbod is al jaren een probleem. Wat er veranderde, is dat China vorig jaar besloot dat het probleem zo chronisch was geworden dat het stevig moest worden aangepakt. President Xi Jinping had ook geen geduld meer met de excessen van de vastgoedsector, zeggen waarnemers, en Peking formuleerde “drie rode lijnen” om de schulden in de sector te verminderen. Evergrande blijkt het eerste grote slachtoffer te zijn. Terwijl het op woensdag zei dat het zou voldoen aan zijn betalingsverplichtingen voor één binnenlandse obligatie, komt er donderdag een groot knelpunt wanneer Evergrande een rentebetaling moet doen op een obligatie in Amerikaanse dollar.
    Terwijl het bedrijf hapert, roept het ongedaan maken ervan een fundamentele vraag op voor de op een na grootste economie ter wereld: is het vastgoedgedreven groeimodel van China – de krachtigste locomotief van de wereldeconomie – aan zijn eind?

    Ja, zegt Leland Miller, chief executive van China Beige Book, een adviesbureau dat de economie analyseert aan de hand van eigen data. “De leiding in Peking maakt zich meer zorgen over de Chinese groei dan wie dan ook in het westen.
    “Er is een erkenning dat het oude bouw, bouw, bouw-spelboek niet meer werkt en dat het zelfs gevaarlijk wordt. Het leiderschap lijkt nu te denken dat het niet langer kan wachten om het groeimodel te veranderen”, zegt Miller.
    Ting Lu, hoofdeconoom China bij investeringsbank Nomura, zegt dat hij niet verwacht dat de ellende van Evergrande een economische ineenstorting zal veroorzaken. Maar hij gelooft dat de pogingen van Peking om van het ene groeimodel naar het andere over te stappen, de jaarlijkse groei in de komende jaren aanzienlijk kunnen drukken.
    “Het is onwaarschijnlijk dat er een plotselinge stop komt”, zegt Lu. “Maar ik denk dat het potentiële [jaarlijkse] groeipercentage van China tussen 2025 en 2030 zal dalen tot 4 procent of zelfs lager.”
    Wright zegt dat de vastgoedsector een bedreiging vormt voor de financiële, economische en sociale stabiliteit – het heeft al tot protesten geleid in verschillende steden. “Het is erg moeilijk om een overtuigend verhaal te geven dat de potentiële groei van China het komende decennium meer dan 4 procent zal bedragen”, voegt Wright toe.
    Miller herhaalt dat gevoel. “We zijn klaar voor een achtbaanrit in beleid en in economische groei”, zegt hij. “Het zou me niet verbazen als over tien jaar de BBP-groei 1 of 2 procent zou zijn.”
    Als dergelijke prognoses correct blijken te zijn, komt het ‘wonder’ van de Chinese groei in gevaar. In het decennium van 2000 tot 2009 bedroeg de Chinese bbp-groei gemiddeld 10,4 procent per jaar. Deze geweldige prestatie nam af in het decennium van 2010 tot 2019, maar het jaarlijkse bbp groeide nog steeds met gemiddeld 7,68 procent.
    Elke daling van de groei zou snel wereldwijd voelbaar zijn. China is lange tijd de grootste motor van de wereldwijde welvaart geweest en droeg volgens een onderzoek van het IMF bij tot 28 procent van de wereldwijde bbp-groei van 2013 tot 2018 – meer dan het dubbele van het aandeel van de VS.
    “Zelfs als China een scherpe en plotselinge crisis vermijdt”, zegt Jonas Goltermann van het onderzoeksbureau Capital Economics, “zijn de vooruitzichten op middellange termijn veel slechter dan algemeen wordt aangenomen.”
    Xi’s ‘rode lijnen’ oversteken
    De risico’s die voortkomen uit de Evergrande-verhaal omvatten zowel financiële besmetting – vooral in de offshore-obligatiemarkt in Amerikaanse dollars – als het vooruitzicht dat een afzwakkende vastgoedsector enkele van de vitale organen van de Chinese economie zal treffen, waardoor de BBP-groei mogelijk jarenlang zal dalen.
    De gevolgen van de crisis zijn nu al aanzienlijk. De sterk dalende aandelenkoers van Evergrande heeft de marktkapitalisatie van het bedrijf verlaagd van $ 41 miljard vorig jaar tot ongeveer $ 3,7 miljard nu. En bezorgdheid over de mogelijke ineenstorting ervan leidde deze week tot een wereldwijde uitverkoop op de markten. Ongeveer 80.000 mensen in China die ongeveer 40 miljard Rmbn in de vermogensbeheerproducten van het bedrijf hebben, wachten nerveus om te zien of Evergrande de betalingsverplichtingen zal nakomen. Offshore-obligatiehouders zetten zich schrap voor een wanbetaling, misschien al op donderdag, met één obligatie die rente moet betalen tegen ongeveer 30 procent van de nominale waarde.

    Like

  7. Jan zegt:

    2.

    Dit afnemende vermogen van lokale overheden om financiering aan te trekken voor infrastructuuruitgaven kan de Chinese groei aanzienlijk drukken. De investeringen in vaste activa, die vorig jaar in totaal 51,9 biljoen Rmb ($ 8 biljoen) bedroegen, vertegenwoordigen 43 procent van het BBP.
    De nood is al zichtbaar op een offshore-obligatiemarkt in US-dollar, waar zo’n 221 miljard dollar aan schulden wordt verhandeld die door honderden Chinese projectontwikkelaars zijn opgehaald. Grote delen van de markt worden momenteel standaard geprijsd. “Een volledige 16 procent van de markt wordt verhandeld met rendementen van meer dan 30 procent en 11 procent van de markt wordt verhandeld met een rendement van meer dan 50 procent”, zegt Wright.
    Rendementen van meer dan 50 procent suggereren dat wanbetalingen waarschijnlijk zijn, voegt hij eraan toe.
    Uiteindelijk hangt het lot van dergelijke obligaties, en bijna alle andere uitlopers van de malaise in Chinese eigendommen, af van Peking. De Chinese staat bezit bijna alle grote financiële instellingen van het land, wat betekent dat als Peking hen beveelt om Evergrande of andere noodlijdende vastgoedbedrijven te redden, ze de bevelen zullen opvolgen.
    In sommige overzeese markten heeft het idee dat Evergrande’s nood een voorbode kan zijn van een “Lehman-moment” – herinnerend aan de chaos die volgde op de ineenstorting van de Amerikaanse investeringsbank Lehman Brothers 13 jaar geleden – aan kracht gewonnen. Maar gezien de invloed en gevestigde belangen van Peking, past de analogie niet gemakkelijk.
    “Tenzij de Chinese regelgevers de situatie ernstig verkeerd beheren, is er geen sprake van een systeemcrisis in de financiële sector van het land”, zegt He Wei, analist bij onderzoeksbureau Gavekal.
    De belangrijkste oorzaak van de Evergrande-crisis en de neergang in de bredere vastgoedsector is inderdaad Peking zelf. De “drie rode lijnen” die de regering van Xi vorig jaar aankondigde, bepalen dat ontwikkelaars de schuldniveaus binnen redelijke grenzen moeten houden.
    In het bijzonder staat dat de verhouding tussen de verplichtingen en de activa onder de 70 procent moet zijn, de verhouding tussen de nettoschuld en het eigen vermogen lager dan 100 procent en de verhouding tussen contanten en kortlopende schulden minimaal 100 procent. In juni faalde Evergrande op alle drie de maatstaven en mocht het daarom geen extra schulden aangaan, wat de huidige crisis veroorzaakte.

    ‘Gemeenschappelijke welvaart’
    Als het waar is dat Peking de belangrijkste oorzaak is van Evergrande’s hachelijke situatie, dan is het logisch dat het een einde kan maken aan de huidige ineenstorting van de markt door zijn voet van de strot van de vastgoedsector te halen.
    Maar diepe structurele krachten in de economie hebben de Chinese beleidsmakers ervan overtuigd dat onroerend goed niet langer een betrouwbare dynamo voor duurzame economische groei kan zijn, zeggen analisten. Dit is niet alleen vanwege de beroemde uitspraak van Xi dat “huizen zijn om in te wonen, niet om te speculeren”, in een toespraak in 2017.
    Om te beginnen is het vraagbeeld volledig veranderd sinds Peking eind jaren negentig hervormingen van de vrije markt doorzette die de grootste vastgoedhausse in de menselijke geschiedenis veroorzaakten.
    De Chinese bevolking groeit nauwelijks. In 2020 werden slechts 12 miljoen baby’s geboren, tegen 14,65 miljoen een jaar eerder in een land van 1,4 miljard. De trend zou de komende tien jaar wel eens sterker kunnen worden, aangezien het aantal vrouwen in de vruchtbare leeftijd – tussen 22 en 35 – met meer dan 30 procent zal dalen.
    Sommige deskundigen voorspellen dat het geboortecijfer tot onder de 10 miljoen per jaar zou kunnen dalen, waardoor de Chinese bevolking in absolute krimp zou raken en de vraag naar onroerend goed verder zou afnemen.
    Houze Song, analist bij de in Chicago gevestigde denktank MacroPolo, zegt dat de situatie wordt verergerd door het fenomeen van ‘krimpende steden’. Na ongeveer drie decennia waarin honderden miljoenen mensen hun plattelandsdorpen verlieten om zich in steden te vestigen, is de grootste migratie in de geschiedenis van de mensheid nu tot een druppeltje afgenomen.
    Ongeveer driekwart van de steden in China kent een bevolkingskrimp, zegt Song. “Over tien jaar zullen, zelfs aangenomen dat sommige mensen naar groeisteden vertrekken, nog steeds meer dan 600 miljoen Chinezen in krimpende steden wonen.”
    China staat voor een riskante transitie. Het begint zijn groeimodel te verschuiven van een te grote afhankelijkheid van onroerend goed naar meer geprefereerde groeimotoren zoals hightech productie en de inzet van groene technologieën, zeggen analisten.
    Ook hier komt de impuls van Xi. Een lijst met acht prioriteiten die eind 2020 werd vrijgegeven na een vergadering over economische planning, hekelde niet alleen de “wanordelijk kapitaaluitbreiding” – waarvan men dacht dat het de code was voor speculatie in onroerend goed – maar pleitte ook voor technologische innovatie en het nastreven van koolstofneutraliteit.
    Een dergelijke overgang kan enkele jaren duren, zeggen analisten. Maar het is duidelijk uit Xi’s recente aansporingen over de noodzaak voor China om “gemeenschappelijke welvaart” te volgen dat hij serieus is. De neiging van onroerend goed om in gewilde gebieden te investeren, en niets te doen in lage-huurwijken, zorgde voor het vergroten van de ongelijkheidskloof tussen arm en rijk.
    “De slogan van ‘gemeenschappelijke welvaart’ is een nieuwe kreet die de weg vrijmaakt voor een verschuiving in het groeimodel”, zegt Miller. “Het maakt duidelijk dat een daling van de BBP-groei geen mislukking is voor de Chinese communistische partij.”
    Toch lijden gewone mensen in heel China door de ineenstorting van de onroerendgoedmarkt in het land. Xu, 36, die niet herkend wil worden, woont in de centrale stad Xinyang en werkt als secretaresse bij een plaatselijke fabriek. Haar moeder kocht een beleggingsproduct van Evergrande om de medische rekeningen voor haar longkanker in een laat stadium mee te dekken.
    Maar het beloofde rendement van 7,5 procent van de investering, die Rmb200.000 heeft gekost, is niet uitgekomen. In plaats daarvan weigert Evergrande uit te betalen omdat het geld bespaart om potentieel enorme wanbetalingen te voorkomen.

    Like

  8. Jan zegt:

    3.
    “Mijn ouders hebben alles wat ze hebben in Evergrande gestopt”, zegt Xu. “Dit is niet langer alleen een economisch probleem”, voegt ze eraan toe, “dit is absoluut een enorm sociaal probleem. Er zullen ernstige gevolgen zijn als het probleem niet goed wordt opgelost.
    “Als de gezondheidssituatie van mijn moeder hierdoor verslechtert”, voegt Xu eraan toe, “ga ik elke dag tegen Evergrande vechten.”

    Like

  9. Jan zegt:

    Je bouwt, hebt geen geld meer en blaast het dus maar op

    De gebouwen donderen vanzelf in elkaar want het materiaal is letterlijk shit

    Like

  10. Jan zegt:

    “Ik weet niet precies of herinner me niet hoe ik in het nieuwe huis ben gekomen… Toen ik wakker werd, zag ik een man, maar niet mijn vrienden meer. Ik weet het niet precies, maar later vermoedde ik dat het een Chinees huis was. Ik wist niet waar ik moest vluchten… Ik realiseerde me dat ik werd verhandeld. Vanaf dat moment was ik van plan om de basis Chinees [taal] te leren en manieren te vinden om te vluchten.” — De jonge Kachin-vrouw, die op 17-jarige leeftijd werd verhandeld, ontsnapte na zes maanden.

    China heeft een probleem met de handel in bruiden. Het al lang bestaande één-kind-beleid en de voorkeur voor jongens van het land zorgden voor een enorme ongelijkheid tussen mannen en vrouwen. De moeilijkheid waarmee veel Chinese mannen nu worden geconfronteerd om een ​​vrouw te vinden, gecombineerd met een gebrek aan bescherming in China, leidt tot een meedogenloze verkoop van vrouwen en meisjes uit buurlanden.
    De belangrijkste reactie van de Chinese regering gedurende vele jaren leek eenvoudigweg het negeren van de groeiende beschuldigingen over de medeplichtigheid van de autoriteiten aan deze misdaden. Maar het probleem wordt te groot om te negeren; De tegenwerking van de regering wordt geleidelijk vervangen door een mengeling van strafrechtelijke en propagandareacties, die geen van beide de echte kwestie van discriminatie op grond van geslacht raken.

    De een-kind-politiek, die van 1979 tot 2015 van kracht was, bracht veel ouders ertoe te denken dat als ze maar één kind mochten krijgen, dat kind een zoon zou moeten zijn. Dit werd gedeeltelijk gedreven door de verwachting, met name op het platteland, dat dochters trouwen en zich bij het gezin van hun man voegen, terwijl zonen bij hun ouders blijven en hen ondersteunen. Generaties lang heeft dit beleid geleid tot een demografische ramp: China heeft nu 30 tot 40 miljoen meer mannen dan vrouwen.

    Human Rights Watch deed onderzoek naar de handel in bruiden vanuit het noorden van Myanmar naar China. Veel vrouwen en meisjes in dat deel van Myanmar behoren tot een etnische minderheid die kwetsbaar is door een langdurig conflict en ontheemding in de regio. Deze vrouwen en meisjes worden meestal bedrogen door makelaars die goedbetaalde banen beloven over de grens in China. Eenmaal in China zijn ze overgeleverd aan de genade van de makelaars, die ze voor ongeveer $ 3.000 tot $ 13.000 verkopen aan Chinese families. Eenmaal gekocht kunnen ze gevangen worden gehouden en onder druk worden gezet om zo snel mogelijk baby’s te produceren. Vergelijkbare verhalen zijn gedocumenteerd door journalisten en onderzoekers in onder meer Cambodja, Noord-Korea, Pakistan en Vietnam.

    Jarenlang was het gemakkelijk voor China om de kwestie te negeren. De vrouwen en meisjes die worden verhandeld, zijn vaak etnische of religieuze minderheden, uit verarmde gemeenschappen of, in het geval van Noord-Korea, op de vlucht voor hun eigen gewelddadige regime. Geweld tegen vrouwen en meisjes heeft vaak een lage prioriteit voor regeringen. En alle getroffen landen hebben gecompliceerde relaties en diepe machtsonevenwichtigheden met China. Het gevolg is dat hun eigen regeringen zich ook vaak weinig zorgen maken over het lot van vrouwen en meisjes die naar China worden verhandeld.

    Dat is misschien aan het veranderen. Er is steeds meer aandacht voor vrouwenhandel/bruidshandel in de media, en er is een groeiende lijst van thuislanden van slachtoffers die zich bewuster worden, meest recentelijk Pakistan, toen eerder dit jaar bewijzen voor mensenhandel naar voren kwamen. Problemen met China’s enorme infrastructuur- en investeringsproject, het Belt and Road Initiative (BRI), hebben geleid tot spanningen tussen China en sommige partnerregeringen, en slechte publiciteit over de handel in bruiden heeft de relaties soms verder gecompliceerd.

    De recente reacties van China variëren. In juni zei het ministerie van Openbare Veiligheid, de Chinese politie, dat het in het voorgaande jaar 1.100 Zuidoost-Aziatische vrouwelijke slachtoffers van mensenhandel had gered en 1.322 verdachten had gearresteerd, waaronder 262 buitenlanders. De Chinese regering lijkt te hebben samengewerkt met de Pakistaanse autoriteiten om snel enkele vermoedelijke mensenhandelaars in Pakistan te arresteren. Ambtenaren in de Chinese provincie Yunnan, die grenst aan Myanmar, hebben onlangs enkele gegevens gedeeld over hun inspanningen om mensenhandel te bestrijden.

    Tegelijkertijd lijkt de Chinese regering ook te reageren dmv propaganda om haar wereldwijde imago te verbeteren. In Myanmar ontmoette Human Rights Watch een activist die had deelgenomen aan een studiereis naar China voor vrouwenrechtengroepen in Myanmar. Tijdens een sessie legde een professor de bezoekers uit dat het probleem niet mensenhandel was, maar dat, zoals de activiste zich de uitleg herinnerde: “Vrouwen in Myanmar kennen de Chinese cultuur niet. Als ze de Chinese taal en cultuur eenmaal hebben geleerd, is hun huwelijk in orde.” De expert vroeg de deelnemers: “Vertel uw regering dat de Chinese regering heel goede dingen doet voor Myanmarese vrouwen.”

    Een recent artikel in een door de Chinese overheid gefinancierde publicatie in Myanmar beschreef op dezelfde manier de “gelukkige en aangename weg” die een vrouw uit Myanmar had meegemaakt nadat ze in China was getrouwd.

    Het Chinese publiek is niet algemeen op de hoogte van bruidshandel. Sinds Xi Jinping in 2012 aan de macht kwam, heeft de regering haar greep op de media en internet aangescherpt. Kritisch spreken over de regering heeft vaak geleid tot intimidatie en arrestatie door de politie. In combinatie met een aanhoudend optreden tegen vrouwenrechtenactivisten en maatschappelijke groeperingen, is het voor hen steeds moeilijker geworden om het bewustzijn te vergroten en slachtoffers te helpen.

    China verving in 2016 zijn een-kind-beleid door een twee-kind-beleid – een verandering die beperkingen op reproductieve rechten in stand houdt die in strijd zijn met de internationale mensenrechtenwetgeving. Of het nu haar strategie is om de mensenhandelaars te stoppen, het imago van China in het buitenland te promoten of het publiek ervan te weerhouden om over mensenhandel te leren, het komt erop neer dat de Chinese regering er nog steeds niet in slaagt om de echte oplossingen voor haar mensenhandelprobleem aan te pakken: een einde maken aan geslachtsdiscriminatie en schendingen van reproductieve rechten.
    https://www.hrw.org/news/2019/10/31/chinas-bride-trafficking-problem

    Like

  11. Andre zegt:

    Particulier bezit bestaat in NL ook niet met een hypotheekschuld van 650 miljard, tel daarbovenop de staatsschuld van 500 miljard en een dictator die al bijna 200 dagen niet wil vertrekken. China kijkt heel jaloers naar het kleine nazi keuninkrijkje der Nederlanden.

    Like

  12. Jan zegt:

    Tienerbruiden verhandeld naar China onthullen beproeving: ‘Ma, ik ben verkocht’

    MONGYAI, Myanmar — Ze wist niet waar ze was. Ze sprak de taal niet. Ze was 16 jaar oud.

    De man zei dat hij haar echtgenoot was – althans dat gaf de vertaalapp aan – en hij drukte zich tegen haar aan. Nyo, een meisje uit een bergdorp in de Shan-heuvels van Myanmar, wist niet precies hoe zwangerschap werkte. Maar het is gebeurd.

    De baby, 9 dagen oud en donzig, ziet er onmiskenbaar Chinees uit. ‘Net als haar vader,’ zei Nyo. “Dezelfde lippen.”

    ‘Chinees,’ voegde ze eraan toe, als een vloek.

    China’s ‘één kind’-beleid is door zijn leiders geprezen omdat het heeft voorkomen dat de bevolking van het land zou ontploffen in een Malthusiaanse nachtmerrie. Maar meer dan 30 jaar lang werd China beroofd van miljoenen meisjes, omdat gezinnen op geslacht gebaseerde abortussen en andere methoden gebruikten om ervoor te zorgen dat hun enige kind een jongen was.

    Deze jongens zijn nu mannen, kale takken genoemd omdat een tekort aan vrouwen de dood van hun stambomen zou kunnen betekenen. Op het hoogtepunt van de genderongelijkheid in 2004 werden in China 121 jongens geboren voor elke 100 meisjes, volgens Chinese bevolkingscijfers.

    Om het hoofd te bieden, zijn Chinese mannen begonnen met het importeren van vrouwen uit nabijgelegen landen, soms met geweld.

    “Bruidenhandel is heel gebruikelijk hier in de staat Shan”, zegt Zaw Min Tun, een lid van de politie-taskforce tegen mensenhandel in Lashio, een stad in het noorden van Shan. “Maar slechts een paar mensen zijn zich echt bewust van de mensenhandel.”

    Een studie van de Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health en de Kachin Women’s Association Thailand schatte dat tussen 2013 en 2017 ongeveer 21.000 vrouwen en meisjes uit het noorden van Myanmar werden gedwongen te trouwen in slechts één provincie in China.

    Het gehucht in Mongyai Township, hoog in de Shan-heuvels in het noordoosten van Myanmar, is niet meer dan een legergarnizoen, met soldaten en hun families die schuilen in hutten met metalen daken op onverharde wegen.

    Nadat ze vorig jaar hun school hadden afgemaakt, besloten Nyo en haar klasgenoot, Phyu, die worden geïdentificeerd met hun bijnamen omdat ze minderjarig zijn, dat ze meer wilden dan wat deze verarmde buitenpost van het leger te bieden had.

    Een buurman, Daw San Kyi, beloofde hen een baan als serveerster aan de grens met China, via de connecties van een andere dorpeling, Daw Hnin Wai.

    Mevrouw Hnin Wai had het mooiste huis van het dorp, veel luxer dan dat van iemand anders, dus het aanbod als serveerster was zwaar.

    “We vertrouwden ze,” zei Phyu, nu 17,.

    Op een vroege ochtend in juli 2018 kwam er een busje naar Mongyai om de meisjes op te halen. De bergweg maakte Phyu wagenziek. Mevrouw San Kyi bood haar vier pillen tegen haar misselijkheid aan, één roze en drie witte.

    Daarna is Phyu’s herinnering aan gebeurtenissen vaag. Iemand injecteerde ook iets in haar arm, zei ze. Een foto die in die tijd van haar is gemaakt, toont haar gezwollen gezicht en verdwaasde ogen.

    “Voordat dit gebeurde, was Phyu zo gelukkig en actief”, zei Daw Aye Oo, haar moeder. “Maar ze gaven haar iets om haar te laten vergeten en haar seksualiteit te triggeren. Ze sloegen haar. Ze weet niet dat ze geruïneerd is.”

    Nyo, ook nu 17, weigerde pillen te slikken. Haar geheugen is helderder maar niet minder verwarrend. Er waren stops bij pensions langs de grens en een verhaal over de hevige regen die het restaurant sloot waar ze zouden werken. Er was een boottocht en meer auto’s.

    Na meer dan 10 dagen onderweg te zijn geweest, verdween het idee om in een restaurant te werken uit hun toekomst, zei Nyo. Zij en Phyu probeerden twee keer weg te rennen, maar ze wisten niet waar ze heen moesten. De mensensmokkelaars vingen hen en sloten hen op in een kamer. Hun telefoons hadden geen signaal.

    Mannen die Chinees spraken kwamen naar hen toe. Sommigen wezen naar het ene meisje, anderen naar het andere.
    “Ik had het gevoel dat ik werd verkocht, maar ik kon niet ontsnappen,” zei Phyu.
    Een van de mensenhandelaars vertelde Phyu dat ze geluk had. Hij liet haar kiezen tussen de mannen. Phyu verwierp een dikke man en een andere die oud was. Ze huilde, maar de mensenhandelaar zei dat ze moest stoppen omdat ze er mooi uit moest zien voor haar potentiële echtgenoot.
    ‘Ik zei dat ik niet wilde trouwen,’ zei Phyu. “Ik wilde naar huis.”

    Een rapport van Human Rights Watch dat dit jaar werd uitgebracht, beschreef de krachten die de bruidshandel van Myanmar naar China hebben gestimuleerd: “Een poreuze grens en gebrek aan reactie van wetshandhavingsinstanties aan beide kanten creëerde een omgeving waarin mensenhandelaars gedijen.”

    Geen van beide meisjes herinnert zich een grensovergang, maar plotseling waren ze in China. De meisjes werden opgesplitst, elk gekoppeld aan een vermeende echtgenoot, hoewel er nooit een huwelijkspapieren was ingevuld, voor zover hun bekend. Na een lange treinrit dacht Phyu dat ze in Peking was beland. De man die haar had gekocht was Yuan Feng, 21.

    De stad had veel felle lichten en roltrappen. “De gebouwen waren zo hoog dat ik de toppen niet kon zien,” zei ze.

    Mr. Yuan probeerde te communiceren door zijn telefoon als vertaalapparaat te gebruiken, maar Phyu weigerde te spreken. Ze werd opgesloten in een kamer met een televisie. ‘S Avonds kwam hij binnen en injecteerde haar arm en dwong haar om seks te hebben, zei ze.

    ‘Ik voelde me verdoofd,’ zei Phyu. “Hij rook zuur. Hij rookte.”

    Uiteindelijk deed ze alsof ze gelukkig was, zei Phyu, en de injecties stopten. Ze gingen naar een winkelcentrum, maar meneer Yuan volgde haar overal, zelfs naar de badkamer. Een andere keer gingen ze naar een pretpark met de zus van meneer Yuan en haar jonge kinderen. Hij reed de ritten. Phyu niet.

    Phyu leerde enkele zinnen in het Mandarijn. ‘Bu ku le’ betekent ‘niet huilen’,’ zei ze.

    Ze leerde de toegangscode van de telefoon van haar man en toen hij ’s nachts dronken was, belde ze haar moeder via een app voor sociale media.

    ‘Ik was blij haar te zien, maar ze leek niet op zichzelf’, zei mevrouw Aye Oo, haar moeder. “Ze zei: ‘Ma, ik ben verkocht.'”

    Nyo wist niet zeker waar ze naartoe was gebracht in China, maar ze was vastbesloten erachter te komen. In het begin sloot Gao Ji, haar man, haar ook op in een kamer zonder internet. Hij sloeg haar, zei Nyo.

    Maar naarmate de dagen verstreken, begon hij haar te vertrouwen en stond hij haar toe sociale media te gebruiken, waaronder WeChat, het Chinese socialemediaplatform.

    De moeder van meneer Gao, die bij hen inwoonde, maakte zich zorgen dat Nyo te mager was om kinderen te krijgen. Ze maakte haar buitenlandse schoondochter versterkende rijstepap, dikke tarwenoedels en gestoomde broodjes.

    ‘Ze zei altijd ‘chi, chi’,’ zei Nyo met het Mandarijnwoord voor ‘eten’.

    Met haar telefoon filmde Nyo in het geheim wat ze kon om haar verblijfplaats te bepalen: een ritje op de achterkant van meneer Gao’s scooter, het kenteken van de gezinsauto, de ingang van hun huis met twee verdiepingen. Ze geotagged elke video en foto.

    De plaats was Xiangcheng County in de provincie Henan. Henan, gelegen op de centrale vlakten van China, is een van de dichtstbevolkte provincies van het land, met ongeveer 100 miljoen mensen, het dubbele van de bevolking van Myanmar.

    In de nationale volkstelling van 2005 meldde Henan een van de grootste genderverschillen in China, met 142 jongens die werden geboren voor elke 100 meisjes. (Sommige babymeisjes werden niet gemeld aan de autoriteiten, dus de echte ongelijkheid zal waarschijnlijk kleiner zijn en de maatregelen voor bevolkingscontrole in China zijn nu versoepeld.)

    Het gebied rond Xiangcheng heeft een geschiedenis van het importeren van verhandelde vrouwen. Dit jaar werden drie vrouwen uit Myanmar en één uit Vietnam daar gered, meldden Henan-nieuwsmedia. In 2009 werden 10 anderen uit Myanmar gevonden.

    Het bleek dat Phyu ook in Xiangcheng was, niet in Peking. Voor meisjes uit een geïsoleerd dorp in Myanmar leek Xiangcheng onmogelijk groot.

    Het huis was ook groot, zei Nyo, ruim genoeg dat de ouders van meneer Gao het niet konden horen toen ze schreeuwde terwijl hij zich aan haar opdrong.

    ‘Ik denk dat hij rijk was,’ zei ze. “Omdat hij het zich anders niet kon veroorloven om een ​​vrouw te kopen en zo’n groot huis te hebben.”

    In werkelijkheid zijn het armere Chinese mannen die de neiging hebben om verhandelde vrouwen als echtgenotes te kopen. Toch moeten ook zij veel betalen. Nyo werd verkocht voor $ 26.000, zei Myo Zaw Win, een politieagent in Shan die haar zaak volgde.

    Via een Shan-vrouw die heeft geholpen bij het redden van meisjes die als seksuele slavernij in China zijn verkocht, begon Mr. Myo Zaw Win met Nyo te corresponderen op Mr. Gao’s WeChat-account, waarbij hij zich voordeed als haar broer.

    Toen deed de politieman, die in contact was geweest met de Chinese autoriteiten, zijn zet. Meneer Gao was achterdochtig geworden en vroeg wie meneer Myo Zaw Win werkelijk was. Hij antwoordde met een enkel woord in het Engels: “Police.”

    Twee maanden nadat de meisjes in Xiangcheng waren aangekomen, klopte de Chinese politie bij hun echtgenoten aan.

    De heren Yuan en Gao, de echtgenoten van de meisjes, werden volgens de wet minstens 30 dagen vastgehouden, zei Niu Tianhui, een woordvoerder van het politiebureau van Xiangcheng. Hij zei dat hij niet wist of ze nog langer vastzaten.

    “De families van de echtgenoten zijn boos over de zaak omdat ze veel geld hebben uitgegeven maar hun vrouw hebben verloren”, zei Niu.

    Een Chinese man, Zhao Moumou, werd gearresteerd op beschuldiging van het dwingen van de twee meisjes tot seksuele dienstbaarheid.

    Het zou weken duren voordat de twee meisjes terugkeerden naar Mongyai. Eerst werden ze naar een Chinees politiebureau gestuurd, waar ze werden beschuldigd van illegale immigratie. Daarna reisden ze per trein naar het zuiden naar een opvangcentrum voor verhandelde meisjes in het noorden van Shan.

    “Toen ik Birmese letters op de borden zag, was ik zo blij”, zei Phyu over het moment dat ze terug stapten in Myanmar.

    Het meisjeshuis in de staat Shan, in de uitlopers van de Himalaya, wordt al tientallen jaren verscheurd door etnische oorlogen. Nu het leger van Myanmar vecht tegen verschillende etnische milities en zich schuldig maakt aan oorlogsmisdaden volgens de Verenigde Naties, zijn vrede en veiligheid onbekende goederen. Vrouwen en kinderen zijn het meest kwetsbaar voor misbruik.

    “Bruidenhandel is het gevolg van een burgeroorlog”, zegt Lauh Khaw Swang, projectmanager voor de Htoi Gender and Development Foundation in de staat Kachin, die grenst aan Shan en ook verwikkeld is in gewapende conflicten.

    Mevr. San Kyi, de buurvrouw die volgens de meisjes hen heeft ontvoerd, zit nu in de gevangenis in Lashio. Mevr. Hnin Wai, de andere vrouw die vermoedelijk een lokale mensenhandelaar is, is op de vlucht.

    De echtgenoot van mevr. Hnin Wai, U Naung Naung, woont nog steeds in het ruime roze huis met een portiek dat de mensenhandelcommissies van zijn vrouw hen lijken te hebben verdiend. Hij zegt dat hij geen idee heeft waar ze is.

    ‘Ik wist niet dat ze iets verkeerd deed’, zei dhr. Naung Naung, een sergeant van het leger. “Ik dacht dat ze haar geld verdiende door als waarzegster te werken.”

    De heer Naung Naung zei dat hij zich herhaaldelijk had verontschuldigd bij de families van de twee meisjes. Maar Phyu’s moeder, die bij hem in de straat woont, zei dat hij haar nooit had benaderd.

    Naarmate haar zwangerschap vorderde, besloot Nyo het kind af te staan ​​voor adoptie. Toen werd haar baby geboren.

    “Ik wilde haar weggeven, maar ik keek naar haar en ik hield van haar,” zei Nyo. “Zelfs met de lippen van dat Chinese dier.”

    Like

  13. Jan zegt:

    De vraag naar vrouwen in China brengt vrouwen die aan de grenzen wonen in gevaar
    https://www.economist.com/china/2017/11/04/demand-for-wives-in-china-endangers-women-who-live-on-its-borders

    De ontsnapping van Vietnamese tiener uit de Chinese handel die haar moeder verkocht
    Toen So 13 was, werd ze gestolen uit haar Vietnamese bergstadje en verkocht in China. Een paar maanden eerder had haar moeder Do zichzelf over de grens verkocht om haar leven te redden.
    https://www.abc.net.au/news/2018-04-21/vietnam-sapa-women-trafficked-to-china/9675610?nw=0&r=HtmlFragment

    Like

  14. demanpieter demanpieter zegt:

    Nergens heb ik ooit een objectief stuk gelezen over de reus China. Tot dit opiniestuk van H.Numan.
    Hulde voor deze heldere uiteenzetting!

    Like

  15. Even een ander geintje.
    Durban conferentie een gigantisch succes.
    Whahahahahaha.
    Complete afgang Durban IV, aka de VN ‘Conferentie voor Jodenhaters’: 36 landen boycotten en de rest bleef weg
    De intensief gevoerde campagne om Durban IV te boycotten, die de viering van de 20ste verjaardag van het antisemitisch haatfestijn moest worden, heeft zijn vruchten afgeworpen. Zes slechts mensen daagden op in het halfrond van de Verenigde Naties.

    “Zij konden niet eens genoeg mensen bijeen brengen voor een Minyan! 6 mensen is alles wat #UNGA kan verzamelen voor de eerste rondetafelgesprek van #DurbanIV bij de VN. Dat is wat er gebeurt als naties en leiders van het principe #SayNoToDurbanIV antisemitisch carnaval“, twitterde Arsen Ostrovsky.

    https://brabosh.com/2021/09/24/complete-afgang-durban-iv-aka-de-vn-conferentie-voor-jodenhaters-36-landen-boycotten-en-de-rest-bleef-weg/

    Like

  16. Marc zegt:

    Kritiseer China wat je wilt. Bij ons ging Stef Blok bij buitenlandse investeerders leuren met ons vastgoed, met als resultaat dat 1 op de 5 verkochte huizen nu in buitenlandse handen is. Gisteren zogenaamd felle debatten in de Tweede Kamer over de huizenmarkt. Maar is deze misdaad door Blok aan de kaak gesteld of zelfs maar genoemd?

    Natuurlijk niet.

    Zolang de rechtstaat niet doet wat het zou moeten doen, namelijk boeven vangen, heeft het volk het recht in verzet te komen1

    Like

  17. Bob zegt:

    Bij een grote economische crisis is er meer
    kans dat de bevolking wordt zoet gehouden
    door een grote oorlog te beginnen.
    Het leger beschermd de CCP dat zijn de politieke
    elite.
    Hier beschermt de politie en het leger de politieke
    elite ook, elk voor de politieke elite onwillige
    protest wordt meteen met veel geweld uiteen
    gedreven. Hierin verschillen de wat wij democratien
    noemen niets met China.
    Hier bepaalt de regering ook alle regelsn et als in
    China, tegen de wil van het volk als dat hen belieft.
    Regeringen in de gehele wereld zijn elkaars gelijke.

    Like

  18. Klaas zegt:

    Like

  19. Boike zegt:

    Bomen blijven nooit tot in de hemel groeien. Na vette jaren komen de magere. En die laatste lijken nu aangebroken te zijn.

    Het begon aan het eind van de 1970-er jaren. Slimme snelle yuppers hadden, kortzichtig als ze plegen te zijn, bedcht, dat het een goed idee zou zijn, om de Westerse productiefaciliteiten over te brengen naar goedkope lonen landen. Dan kon er zoveel meer verdiend worden. Een win-win situatie, noemden ze het.

    En zo bedacht, zo gedaan. Het ene Westerse bedrijf na het andere ontmantelde hier de productiefciliteiten en bouwde, al dan niet met steun van de Chinese CCP, nieuwe hypermoderne fabrieken in het ginderwijd. China ging produceren en het Westen ging handelen in goedkope producten. En dat was vooral goed voor de euroconomie van enkele rijke stinkers.

    En al doende was China niet langer meer een groot en arm land, maar groeide uit tot een immens groot rijk industrieel imperium. En de Chinezen knikten vriendelijk, zoals ze altijd doen, en lachten stiekem in hun vuistje. Ze verdienden veel, heel veel centjes. En met die centjes kochten de Chinezen alles op in het Westen, dat los en vast zat.

    Oo, wat was het goed zakendoen met de Chinees. Dat was nog eens een verdienmodel. En al doende bloeide de euroconomie zowel in China als in het Westen. Dus Iedereen was hartstikke blij. En niemand had oog voor donkere wolken.

    Al lijkt alles nog zo vriendelijk, mooi, schoon en profeitelijk, het is niet altijd alles rozengeur en maneschijn. Met deze economische ontwikkelingen heeft China namelijk wel een enorm machtig economisch wapen in handen gekregen.

    Als China de grenzen sluit, zitten wij in het Westen binnen de kortste keren zonder producten. En dat is een probleem, dat wij in het Westen niet zomaar een twee drie kunnen oplossen. Hoeveel tijd zal er voor nodig zijn, om hier weer een fatsoenlijke industrie op te bouwen ??? En welke zoete lieve Gerritjes gaan dat betalen ??? Daar gaan heel wat jaartjes over heen en kost heel veel centjes.

    Dat de Chinese arbeiders daardoor weer in armoede zullen vallen, zal de Chinese CCP worst wezen. Dat zijn immers toch maar werkslaven en zombies van het systeem.

    Het Westen zal/mag/moet naar de pijpen van China gaan dansen. En dat heeft het slapende klootjesvolk in het Westen eigenlijk nog steeds niet goed in de smiezen.

    De Chinezen hebben laten weten, dat hun vastgoedontwikkelaar, Evergrande, op het punt staat, om te vallen. Dat is natuurlijk een gotspe. Evergrande is geen particulier bedrijf, maar eigendom van de CCP en kan dus per definitie niet omvallen. Het is echter wel een serieuze dreiging voor het Westen.

    Deze kwestie heeft daarom veel weg van politieke propaganda, een valse vlag operatie. Als het niet om de knikkers gaat, gaat het wellicht om het spel. De Chinezen zullen toch niet hun machtig economisch wapen inzetten, om het Westen op de knieën te dwingen ??? Of wel soms ??? Het kon op korte termijn wel eens heel erg spannend gaan worden.

    Like

  20. Klaas zegt:

    Like

  21. Jan A zegt:

    doorstoken kaart?

    Like

Plaats een reactie