Lavrov: Rusland wil de regering in Kiev vervangen

(Door: Thomas Röper – Vertaling: E.J. Bron)

In de media volgen de meldingen elkaar op dit moment razendsnel op dat de Russische Minister van Buitenlandse Zaken, Sergej Lavrov (foto), meegedeeld zou hebben dat Rusland de regering in Kiev ten val zou willen brengen. Dat is, in tegenstelling tot wat de media beweren, niets nieuws.

Duitse media melden verontrust dat de Russische Minister van Buitenlandse Zaken, Sergej Lavrov, voor het eerst openlijk gezegd zou hebben dat Rusland de Oekraïense regering ten val wil brengen. De verontrusting in de media en de politiek over deze “nieuwe verklaring” van Rusland is of gelogen of een teken van complete onwetendheid over het Oekraïne-conflict, want het is helemaal niets nieuws.

De oorspronkelijke Russische doelen

Toen de Russische president Poetin het begin van de Russische militaire operatie in de Oekraïne heeft verkondigd, heeft hij de Russische doelen helder benoemd: de demilitarisering en denazificatie van de Oekraïne. Daarmee was duidelijk dat Rusland de regering in Kiev wil vervangen, want zij is het die vaartzet achter de nazificatie van de Oekraïne. Poetin kon het doel, het verwijderen van de regering in Kiev, niet duidelijker uitdrukken.

Daarbij komt dat Poetin al lang voor het begin van de Russische interventie vaak openlijk gezegd heeft dat het voor Rusland onacceptabel is wanneer er aan zijn grens een staat tot een “anti-Rusland” wordt opgebouwd. Dat zo´n staat, daar bovenop, wanneer daar militaire bases van een tegen Rusland gericht militair blok ontstaan en de staat tegelijkertijd openlijk een oorlog tegen Rusland in zijn militaire doctrine vastlegt, voor Rusland een existentieel veiligheidsrisico vormt, zou begrijpelijk moeten zijn.

Dat Rusland zo´n regering niet kan accepteren, is logisch. Wie dat niet wil begrijpen, zou zich moeten afvragen met welke “gevaren voor hun nationale veiligheid” de VS oorlogen met bijvoorbeeld Irak is begonnen. Dat Rusland, in ieder geval aan zijn grens, geen door een zo openlijk anti-Russische regering geleide staat wil hebben, die bovendien openlijk een oorlog tegen Rusland plant en zelfs spreekt van de aanschaf van atoomwapens, kan niemand verrassen.

Daarom was het vanaf het begin duidelijk dat het afzetten van de regering in Kiev vanaf het begin een doel van Rusland is geweest. Dat Lavrov dat nu openlijk gezegd heeft, is geen sensatie, ook al wekken Duitse media zoals de “Spiegel” een andere indruk.

De actuele Russische doelen

In maart vonden er vredesonderhandelingen tussen Moskou en Kiev plaats. De Russische voorwaarden waren dat Kiev de Donbas en de Krim als Russisch erkent en niet toetreedt tot de NAVO. De Oekraïne zu als tegenprestatie veiligheidsgaranties van landen van hun keuze krijgen en mocht, als de EU het wil hebben, ook tot de EU toetreden. Kiev zelf heeft deze voorstellen aangenomen en ze eind maart schriftelijk aan de Russische delegatie overhandigd.

Maar het Westen, in de persoon van de VS, die in werkelijkheid in Kiev regeren, wilden een plaatsvervangende oorlog “tot de laatste Oekraïner” tegen Rusland. Vrede in de Oekraïne is geen doel van de VS. Het is hun doel om Rusland te verzwakken en dat wordt al jarenlang openlijk gezegd in Washington. Daarom heeft Kiev de eigen voorstellen slechts enkele dagen later weer ingetrokken en spreekt er sindsdien van de “oorlog op het slagveld te willen beslissen”. Het resultaat is bekend: duizenden zinloos gesneuvelde Oekraïense soldaten sinds begin april.

Daarna had Rusland verklaard dat de Russische doelen successievelijk zullen veranderen hoe langer de gevechten duren. Dat was ook een hoop op verstandige krachten in Kiev, die begrijpen dat de Oekraïne niet kan winnen. Hoe eerder Kiev over vrede onderhandelt, des te minder hard zouden de Russische eisen zijn – of omgekeerd: hoe langer Kiev wacht met onderhandelingen, des te harder worden de Russische eisen. Maar in Kiev schijnen geen verstandige krachten te zijn, die aan hun eigen volk denken. In plaats daarvan voert Kiev uit wat de VS willen en vecht inderdaad tot de laatste Oekraïner, zoals de gedwongen rekruteringen in de Oekraïne laten zien.

Vorige week heeft Lavrov het openlijk gezegd: de Russische doelen zijn veranderd. Nu gaat het niet meer “alleen maar” om de Donbas, Rusland wil nu kennelijk alle Russisch bewoonde gebieden van de Oekraïne bevrijden en de mensen er daar in referenda over te laten beslissen of ze deel willen uitmaken van Rusland.

En omdat ook meegedeeld werd dat de dreigende levering van HIMARS-raketten met een reikwijdte van 300 kilometer Rusland en zijn bondgenoten ertoe dwingt het Oekraïense leger dus met 300 kilometer van de Donbas terug te dringen, volstaat een blik op de landkaart om te begrijpen dat ook Kiev daarmee een Russisch doel is geworden.

Dat is geenszins alleen maar mijn fantasie, dat zien de VS ook zo, want zij hebben onmiddellijk hun ambassade in Kiev en hun consulaat in Odessa weer gesloten, echter deze keer zonder het mediaal aan de grote klok te hangen. In Washington verwacht men blijkbaar, ondanks alle bezweringen dat de Oekraïne Rusland zou kunnen overwinnen, dat er weldra Russische soldaten in Kiev, Odessa en andere op dit moment nog Oekraïense steden zouden kunnen opduiken.

Dat Ruslands doelen veranderd zijn, was zondag ook te zien in een terugblik op het nieuws van de Russische televisie, want daarin was al sprake van “de Russische stad Marioepol”. Dat Rusland Marioepol niet meer aan de Oekraïne teruggeeft, temeer daar het tot het gebied van Donetsk behoort, heb ik met eigen ogen gezien toen ik voor het laatst in Marioepol was: Rusland bouwt de stad alweer op en de mensen daar willen overwegend niets meer met de Oekraïne te maken hebben.

Bron:
anti-spiegel.ru
Door: Thomas Röper

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)