Was het dat werkelijk waard?

(Door: Thomas Röper – Vertaling: E.J. Bron)

De Oekraïne heeft naar schatting al meer dan 100.000 soldaten verloren, er werden veel burgers gedood, miljoenen mensen zijn op de vlucht en de economieën van Europa worden verwoest. Waar ging het oorspronkelijk eigenlijk om en was het dat werkelijk waard?

Veel mensen vergeten op grond van de actuele ontwikkelingen waar het bij het Oekraïne-conflict oorspronkelijk eigenlijk om ging. Het Westen zou al dit leed hebben kunnen verhinderen. Dat wilde het echter niet. Daarom wil ik er nog een keer aan herinneren waar het oorspronkelijk om ging en aan al diegenen die Rusland vervloeken de vraag stellen of dit het werkelijk waard was.

De bedreiging van Rusland

Rusland had sinds het einde van de Sovjet-Unie maar één belang in de Oekraïne: het wilde dat de Oekraïne een neutraal land, een soort brug tussen Oost en West wordt. Dat gold des te meer na de uitbreiding van de NAVO naar het oosten. Rusland zou de Oekraïne ook graag al “pro-Russisch” land gezien hebben, maar dat was nooit dwingend. Een Oekraïense neutraliteit was hetgeen Rusland belangrijk vond.

Het Westen heeft in 2014 de Maidan-putsch georkestreerd, zoals ik in mijn boek over de Oekraïne-crisis van 2014 in meer dan honderd pagina´s en met meer dan 150 bronnen minutieus heb aangetoond. De Maidan heeft in de Oekraïne een radicaalnationalistische en anti-Russische regering aan de macht gebracht, die zich – met rugdekking van het Westen – snel tot een echte nazi-regering heeft ontwikkeld. De Oekraïne werd consequent tot een anti-Russisch steunpunt uitgebreid.

In haar militaire doctrine heeft de Oekraïne na de Maidan vastgelegd haar strijdkrachten aan de NAVO-standaards aan te passen en toen dat klaar was, werd openlijk in de militaire doctrine van de Oekraïne geschreven dat de Oekraïne de Krim militair wilde heroveren. Het gaat hier niet om de vraag of men de Krim als Russisch of Oekraïens beschouwt, het gaat er om te begrijpen of Rusland, dat de Krim als zijn kernland beschouwt, een reden had om zich bedreigd te voelen. Op de Krim-kwestie komen we aan het eind van dit artikel nog een keer terug.

Rusland had met de Oekraïne aan zijn grens een staat, waarvan het leger op etnische Russen in de Donbas liet schieten, die openlijk een oorlog tegen Rusland heeft gepland, openlijk anti-Russisch was en die bij dat alles niet alleen door het Westen werd ondersteund, maar regelrecht werd aangevuurd. Dat is iets dat elke staat in de wereld als bedreiging zou waarnemen, of zouden de VS zo´n ontwikkeling in Mexico toestaan?

Toen de Oekraïense present Zelensky op 19 februari 2022 op de Veiligheidsconferentie in München ook nog openlijk had gedreigd de Oekraïne atomair te bewapenen en de in de zaal aanwezige hoge vertegenwoordigers van het Westen daarvoor geapplaudisseerd hadden, was er een bedreiging voor Rusland ontstaan die waarschijnlijk geen enkele land ter wereld zou accepteren.

Hoe gevoelig het Westen op de mogelijke nucleaire bewapening van een land reageert, tonen de voorbeelden Iran met zijn atoomprogramma of Irak, dat door de VS werd aangevallen en terug in de Steentijd werd gebombardeerd, omdat ze daar zogenaamd massavernietigingswapens vermoed hebben.

Het Westen provoceert

Het Westen heeft tot eind 2021 onder de dekmantel van opleidingsmissies duizenden NAVO-soldaten in de Oekraïne gestationeerd. Dat de landen van de NAVO de soldaten van de Oekraïne opgeleid hebben, terwijl het land openlijk een oorlog tegen Rusland heeft gepland, is een van de redenen waarom Rusland alle reden had om ook de NAVO als tegenstander en bedreiging waar te nemen.

In Kiev was men op grond van de ondersteuning van de NAVO van mening dat de NAVO de Oekraïne in geval van oorlog met alle middelen – ook met soldaten – zou bijstaan. De teleurstelling in Kiev was groot toen de NAVO na het begin van de Russische interventie geen soldaten gestuurd heeft. Blijkbaar heeft de NAVO achter gesloten deuren deze hulp aan de Oekraïense regering beloofd, zoals alle vooraanstaande politici van de Oekraïne begin maart 2022 hebben verklaard. Kiev heeft in het geval van een confrontatie met Rusland gerekend op een militair ingrijpen van de NAVO.

Rusland heeft in de loop van het jaar 2021 steeds opnieuw op zijn “rode lijnen” met betrekking tot de Oekraïne gewezen en in december 2021 van de VS en de NAVO uiteindelijk ultimatief wederzijdse veiligheidsgaranties geëist, waartoe o.a. ook behoorde de Oekraïne niet in de NAVO op te nemen, geen buitenlandse soldaten in de Oekraïne te stationeren en de status van de Oekraïne als neutraal land vast te leggen. En Rusland heeft in dit verband heel openlijk verklaard dat het – als het Westen daarover niet zou willen onderhandelen – gedwongen zou zijn om zijn eigen veiligheid met “militair-technische middelen” te beschermen.

Zodoende was het voor iedere waarnemer duidelijk dat Rusland, mocht het Westen hier niet op ingaan, militair zou interveniëren in de Oekraïne. Het Westen heeft de onderhandelingen eind januari/begin februari afgewezen, hoewel het wist wat er daarna zou komen.

Was dat het waard?

In de kern ging het dus om de vraag of de Oekraïne tot de NAVO toetreedt en of de NAVO soldaten in de Oekraïne mag stationeren. Het Westen zou de escalatie en het leed hebben kunnen verhinderen als het Rusland alleen maar zou hebben toegestaan dat de Oekraïne een neutraal land blijft.

Als je kijkt waar we nu zijn aangekomen, dan moet je je afvragen: was de NAVO-toetreding van de Oekraïne dat allemaal waard? Was de NAVO-toetreding van de Oekraïne al die slachtoffers in de Oekraïne waard? Was de NAVO-toetreding van de Oekraïne miljoenen vluchtelingen waard? Was de NAVO-toetreding van de Oekraïne het waard om de Europese economieën en de welvaart van de mensen in Europa te verwoesten?

Aan wie daar nu tegenin brengt dat de Krim Oekraïens zou zijn en dat de Oekraïne daarom alle reden zou hebben om diens herovering te plannen, stel ik dezelfde vraag: zou de herovering van de Krim alle hierboven genoemde gevolgen en slachtoffers waard geweest zijn?

Het is belangrijk om er nog eens aan te herinneren waar het begin 2022 oorspronkelijk om gegaan is en dat al het leed voorkomen zou hebben kunnen worden wanneer Kiev en het Westen afgezien zouden hebben van de mogelijke NAVO-toetreding van de Oekraïne.

Zou een neutrale Oekraïne werkelijk erger geweest zijn dan hetgeen we nu meemaken?

Bron:
anti-spiegel.ru
Door: Thomas Röper

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)