Zuid-Afrika, een natie in verval

(Door: Ben Wetmore – Vertaling/bewerking: J.A. Kapteyn)

Linkse corruptie ondermijnt het land. Zuid-Afrikanen waarschuwen voor wat er komen gaat. Jaco Kleynhans (foto) is een conservatieve Zuid-Afrikaan, lid van de de vakbond genaamd “Solidariteit”, die burgers wil helpen om te gaan met de bureaucratie van het land en ze wil ondersteunen in hun behoeften. De organisatie gelooft in christelijke zelfredzaamheid. Ze is gericht op het helpen van Zuid-Afrikaanse burgers van alle rassen en geloofsovertuigingen. De groep is ontstaan, doordat de regering van Zuid-Afrika gevormd wordt door militante linkse zeloten, die het land zodanig verkeerd besturen dat er een voortdurende sociale crisis is. Het bekritiseren en identificeren van de problemen wordt echter als politiek incorrect beschouwd.

Kleynhans gaf een interview met Shane Trejo op Big League Politics tijdens een tournee door de Verenigde Staten. Hij zocht steun en bondgenoten om te proberen de Zuid-Afrikanen te helpen met noodopvang, voedsel, werktrainingsprogramma’s en onderwijs, scholen en hogescholen, omdat de door de staat gerunde instellingen wankelen en op instorten staan.

Zuid-Afrikaanse conservatieven moeten parallelle instituties bouwen, omdat de staat instort

“Solidarity bestaat, omdat Zuid-Afrika uit elkaar valt en mensen zonder basisvoorzieningen achterblijven,” zei Kleynhans. “Dingen storten alleen maar door de politiek in elkaar. Het schaadt mensen van alle rassen. Ons land wordt bestuurd door linkse zeloten en hun beleid zaait verdeeldheid en is destructief. Ik hoop dat Amerika zal herstellen van zijn linkse waanzin, maar Amerika lijkt op weg om hetzelfde mee te gaan maken wat wij beleven.”

“Tijdens mijn reizen in Amerika kom ik mensen tegen die lijken te denken dat de dingen op het punt staan weer normaal te worden. Mensen denken naïef dat als linkse zeloten de macht grijpen, ze op een gegeven moment door de economie, politiek of realiteit gedwongen worden om zich weer aan de realiteit te onderwerpen. Maar ik ben hier om te zeggen dat dat niet jouw toekomst is. In Zuid-Afrika wachten we al tientallen jaren op de terugkeer naar normaal, en laat me je zeggen dat als je land wordt overgenomen door linkse zeloten, de dingen alleen maar steeds erger worden. “

“We worden geconfronteerd met record illegale immigratie en velen van hen zijn zwarte moslims. Ik vrees dat wat onze marxistische elites doen een toekomstig conflict veroorzaakt tussen zwarte christenen en zwarte moslims. Zolang links de controle heeft, zullen we verdeeld worden naar klasse of ras of religie en tegen elkaar worden opgezet om de linkse politieke macht te behouden.”

De staat veroorzaakt dagelijks stroomuitval

Elke ochtend krijgen burgers in Zuid-Afrika een melding over de uitval van hun elektriciteit. Een app geeft een dagelijks tijdschema wanneer ze black-outs kunnen verwachten. Die worden in overheidsbewoordingen eufemistisch als “belastingverlaging” omschreven. “Die app werkt beter dan ons elektriciteitsnet“, legt Jaco uit. “Stel je voor dat je een fabriek probeert te runnen met elektriciteit die steeds aan en uit gaat. Hiermee hebben bedrijven in ons land te maken. Het land is druk bezig met het promoten van zonne-energie, maar hoewel we per jaar 300 zonnedagen hebben is het bij lange na niet voldoende om aan de behoefte voldoen.”

Chronische linkse energie-hypocrisie

Vorig jaar beloofde Duitsland geld om Zuid-Afrika te helpen om van steenkool af te komen. Dit jaar is Duitsland in Zuid-Afrika om kolen te kopen voor zijn eigen energiecentrales. De linkse Duitse regeringsfunctionaris arriveerde in Zuid-Afrika en hield een moraliserende toespraak, waarin hij racisme afkeurde en zich concentreerde op de geschiedenis van Zuid-Afrika. Maar het doel van de ambtenaar werd voor het publiek verborgen gehouden: steenkool kopen in het kolenrijke Zuid-Afrika om naar het energieverslindende Duitsland te sturen.

“We hebben een enorme hoeveelheid steenkool, maar onze spoorweg-infrastructuur is helemaal uit elkaar gevallen. Mijnbouw is altijd onze grootste industrie geweest, meestal platina en goud, maar nu is het steenkool bestemd voor China en Duitsland. Ik kan me niet voorstellen hoeveel geld en energie we verspillen vanwege deze chronische linkse hypocrisie over energie.”

Wegen zijn verschrikkelijk, omdat het spoor niet goed wordt onderhouden

De infrastructuur van het land stort in. Veertig procent van onze wegen is aan het eind van zijn levensduur. De spoorwegen verkeren in hoge nood. De BBC citeerde een bron die zei dat het spoorwegnet door diverse factoren op het punt van totale ineenstorting staat. Politici geven dieven en vandalen de schuld die metalen van het spoor slopen om als schroot te verkopen.

Jaco legt uit dat de wegen uit elkaar vallen, omdat het spoor de commerciële sector niet kan bedienen. “Je moet aan de kant van de weg rijden, omdat de gaten in het wegdek gigantisch zijn. De snelwegen rond de luchthavens worden om politieke redenen goed onderhouden, maar als je van die wegen afgaat, zie je de schande van onze nationale wegeninfrastructuur. Een deel van het probleem is dat alles nu over de wegen rijdt, omdat ons spoorsysteem volledig uit elkaar is gevallen.”

Politie huurt particuliere beveiliging in om politiebureaus te beschermen

De criminaliteit is geëscaleerd tot extreme niveaus. Elke nacht wordt er gemoord in de grote steden. De georganiseerde misdaad rijst de pan uit, net als ontvoering en geweldmisdaden in het algemeen.

Bloomberg News citeert een internationale non-profitorganisatie: “… de staat worstelt om criminele activiteiten in te dammen.”

Verkrachtingen vinden in Zuid-Afrika 5 keer zo vaak plaats als in de Verenigde Staten. Geweldsdelicten 7 keer zo vaak en moorden 8 keer zo vaak. Er zijn meer particuliere beveiligers dan beveiligers bij de Zuid-Afrikaanse politie of het leger. Volgens Kleynhans is de Zuid-Afrikaanse politie zo gedemoraliseerd, onder-gefinancierd en beperkt in wat ze legaal kan doen, dat ze nu particuliere beveiligingsbedrijven inhuurt om politiebureaus ’s nachts te beschermen. “Als ze geen privépolitie inhuren lopen ook zij risico op wat er ’s nachts in Zuid-Afrika gebeurt.”

Boeren-moorden zijn politiek gemotiveerd

Moorden op Boeren worden gecoördineerd en zo gepland dat ze de boerderijbeveiliging omzeilen. Het zijn waarschijnlijk militanten van de paramilitaire vleugel van het ANC die een campagne van raciaal geweld willen voortzetten. De gewapende vleugel van het ANC zou in 1993 zijn ontbonden, maar Kleynhans beweert dat hij nog steeds actief is.

“Zuid-Afrikaanse boer zijn is gevaarlijker dan veiligheidswerker in Irak“, zegt Kleynhans. Boeren-moorden komen zo vaak voor dat ze niet meer nieuwswaardig zijn, en Kleynhans zegt dat het grote moeite kost om de bewustwording van het aanhoudende geweld en de genocide te verbreiden. De moorden zijn een gewoonte en uitzonderlijk gewelddadig. De moordenaars maken duidelijk een politiek statement, niet alleen met hun daden, maar ook met de gebruikte methoden. Kleynhans beschreef een recente moord, waarbij een man en een vrouw urenlang werden gemarteld, voordat de aanvallers de man ombrachten en de vrouw doodknuppelden.

Maar politieke rechtbanken van Zuid-Afrika hebben onlangs geoordeeld dat het zingen van “Kill the Boer, Kill the Farmer” geen hate-speech is. Kleynhans wijst op een recent boek, getiteld “Kill the Boer”, waarin de betrokkenheid van politiek en overheid bij de Boeren-moorden wordt aangetoond.

Het postsysteem is ingestort”Je kunt niets meer via de post versturen“, zegt Kleynhans. “Alles gebeurt per privékoerier. Ik neem niet de moeite om in mijn brievenbus te kijken, omdat er niets in komt. Ik zit zes maanden zonder post. Amazon levert alleen via een privékoerier, omdat de post niet verschijnt en de bezorgkosten twee keer zo hoog zijn als de prijs van een boek. Als je een brief via het postkantoor verstuurt, dan duurt het zes maanden voor hij aankomt, als hij al aankomt, omdat het systeem zo onbetrouwbaar is.” Zelfs de pers, die erop gericht is om het land te vrijwaren van kritiek, geeft schoorvoetend toe dat de Zuid-Afrikaanse postdienst sinds jaren steeds slechter functioneert,

Het leger is ingestort“Er zijn drie onderzeeërs, maar die zijn buiten bedrijf. Er zijn geen marineschepen. We hebben een marinebasis in Kaapstad, maar niemand weet wat ze daar doen. Er zijn geen helikopters en er is geen kustwacht. Als je in de problemen komt voor de kust, dan moet je een privébedrijf bellen, het Sea Rescue Institute, om je te komen halen. De kustwacht laat je verdrinken.” Officieel is “gebrek aan geld voor opknapbeurten” het excuus waarom de Zuid-Afrikaanse marine grotendeels niet in het water ligt.

Politiek correcten krijgen overheidssteun, anderen lijden

Volgens Kleynhans zien we in Zuid-Afrika het marxistische economisch-politieke spel van het creëren van klassen en het met elkaar in conflict brengen van die klassen om politieke macht te behouden.

Eén klasse is de arbeidersklasse die belasting betaalt en die ongeveer 5 miljoen mensen telt. Veel hiervan zijn buitenlanders zoals Aziaten en vakmensen uit India. Een andere klasse bestaat uit 22 miljoen mensen die staatssteun ontvangen, wat in Amerika “bijstand” zou kunnen worden genoemd, maar daieook een breed scala aan huisvesting, werk en andere officiële staatssteun omvat. Om toegang te krijgen tot deze steun moet je ofwel iemand in de regering kennen of familierelaties hebben die je helpen met het omslachtige papierwerk. Steun is ook afhankelijk van persoonlijke contacten die het gewenste resultaat kunnen bewerkstelligen. Kleynhans beweert bijvoorbeeld dat, hoewel er een groot aantal werklozen en behoeftige blanken in Zuid-Afrika zijn, deze bijna nooit in sociale huisvesting zijn te vinden, omdat het aanvraagproces (niet-officieel) is gereserveerd voor één groep, Afrikaanse zwarten.

De overige mensen bevinden zich in de categorie werklozen en onderbezette werkers die geen overheidssteun ontvangen. Deze mensen hebben moeite met het vinden van werk. Ze vormen volgens Kleynhans de helft van het land en zijn degenen die het meest behoefte hebben aan overheidssteun, maar die niet krijgen.

Werknemers moeten betalen voor particuliere gezondheidszorg en de falende openbare gezondheidszorg subsidiëren
 
Er zijn twee systemen van gezondheidszorg in Zuid-Afrika: een openbaar waar niemand gebruik van wil maken, en een privésysteem dat goed functioneert, maar vreselijk duur is. De regering wil zich daar uiteraard mee bemoeien door het particuliere systeem met het openbare systeem te nationaliseren, om het zo te ruïneren en mensen elke kans te ontzeggen om medische behandeling te krijgen,” zegt Kleynhans. Onze artsen komen vaak uit Cuba en andere landen en zijn kundig, maar het openbare systeem heeft enorme vertragingen, administratieve rompslomp en verborgen kosten. Als je werkt, is het openbare systeem niet gratis en moet je volgens een graduele schaal bijdragen naar inkomen. Je moet dus een hoge prijs betalen voor slechte gezondheidszorg. Dus kun je net zo goed iets meer betalen en goede gezondheidszorg krijgen van een particuliere aanbieder”.

Kleynhans zegt dat de maandelijkse uitgaven voor een gezin van vier personen $ 600,- bedraagt, naast het subsidiëren van het staatssysteem. “Niemand in onze economische middenklasse maakt gebruik van de openbare gezondheidszorg, die is volledig uit elkaar gevallen.”

Ongebreideld racisme en onderdrukking van raciale minderheden

Kleynhans zegt dat een weinig genoemd aspect van Zuid-Afrika de onderdrukking van raciale minderheden is. In dit geval de zwarte minderheidsstammen zoals de Khoisa-mensen (de oorspronkelijke bewoners van zuidelijk Afrika, met een vrij lichte huidskleur en amandelvormige ogen, vert.), die ooit als “Bosjesmannen” werden aangeduid en die bij de heersende zwarten uit de gratie zijn.

“De Khoisan hebben dit gezegde: we waren vroeger te zwart voor het Zuid-Afrika van de Apartheid en nu zijn we niet zwart genoeg voor het moderne Zuid-Afrika. Ze hebben het slecht gehad onder beide regimes. Ze werden in het verleden niet geaccepteerd en geïntegreerd en nu zijn ze politiek machteloos, onteigend en worden gezien als niets meer dan een last of probleem door de heersende klasse van linkse zeloten. Ze werkten samen met de Boeren-kolonisten toen deze voor het eerst aankwamen en ze werden altijd gezien als een vriendelijke groep. Het argument dat gebruikt wordt om de Khoisan te onteigenen ,is dat heel Afrika voor zwart Afrika moet zijn. Hoewel de Khoisan een geschiedenis van enkele duizenden jaren in Afrika hebben, zegt de politiek dat Zuid-Afrika alleen diegenen moet verzorgen en vertegenwoordigen wier afkomst teruggaat tot Centraal-Afrika,” zegt Kleynhans.

“Het argument dat ze gebruiken om het onderdrukken van de Khoisan te rechtvaardigen, is dat ‘echte Afrikanen zwarte Afrikanen zijn‘, wat betekent dat de Khoisan niet zwart genoegzijn,” zegt Kleynhans.

“Wat tragisch ironisch is, is dat de Khoisan de enigen zijn die zelfs aantoonbaar inheems zijn in dit land, een geschiedenis die 1500 tot 2000 jaar teruggaat. De blanke kolonisten arriveerden 350 jaar geleden. De moderne zwarten zijn hier pas 100 jaar of minder, grotendeels binnengehaald als goedkope arbeidskrachten. Maar nu zijn de Khoisan politiek niet gunstig voor de regering en ze zijn niet georganiseerd, ze hebben geen politieke partij of een zinvolle vertegenwoordiging en ze zijn verdeeld in kleine gemeenschappen. Ze zijn onderling verdeeld over veel verschillende stammen. Slechts 1000 mensen of zo die hun taal nog spreken. Ze zullen uitsterven onder linkse zwarte heerschappij, een situatie die nooit had mogen ontstaan.”

“Politieke waarheid” wint het altijd van wetenschappelijke feiten

Kleynhans vertelde een verhaal van een zwarte professor uit Johannesburg aan de Universiteit van Witwatersrand, die bekend staat als ‘Wits’. De professor zat op de faculteit onderwijs en deed onderzoek naar de staat van volledig zwarte scholen. Zijn verrassende conclusie was dat het onderwijs voor zwarte kinderen onder de Apartheid beter was dan nu.

“De politieke elites bepaalden dat zijn rapport politiek incorrect was en dus legden ze het naast zich neer,” zei Kleynhans. “Ze namen niet de moeite om te vragen of iemand wilde terugkeren naar Apartheid of om de Apartheid te rechtvaardigen, natuurlijk deed niemand dat. Maar om na te gaan wat er destijds voor zwarte kinderen werkte, moet je de feiten accepteren. Je moet de realiteit aanvaarden. Daartoe waren ze niet bereid Ze namen het politieke besluit dat iets niet waar mocht zijn, omdat het niet volgens de politieke agenda was.Als gevolg hiervan zullen het beleid en de programma’s die toen beter werkten voor zwarte kinderen nooit worden overwogen, omdat het onze politiek beledigt. Dat is het huidige Zuid-Afrika in een notendop: 

“We offeren onze kinderen van alle rassen op aan de politiek, omdat we de moed missen om de waarheid te spreken.”

Bron:
thegatewaypundit.com
Door: Ben Wetmore

Vertaald/bewerkt door:
J.A. Kapteyn
(voor www.ejbron.wordpress.com)