Mensenrechten zijn niet het probleem

 

(Door: Enza Ferreri)

Ik vervolg mijn bespreking van de kwestie van de mensenrechten, die ik ben gestart op de vorige post Is er iets mis met mensenrechten?, dus ik ga verder met waar ik was gebleven. Net als in mijn vorige artikel zal ik me concentreren op de argumenten die te vinden zijn op de islam ten opzichte van Europa(hierna IVE), omdat, voor zover ik weet, die blog de enige Counterjihad-blog is die heeft geprobeerd een systematische aanval op (het begrip van) de mensenrechten te openen. In dit stuk zal ik verwijzen naar de ‘mensenrechten’ met behulp van het enkelvoudig voornaamwoord “het”, om te verwijzen naar dit concept.

Interessant is dat tijdens onze discussie IVE zegt dat het slechts voor twee principes pleit: de democratie, eng bedoeld als meerderheidsregel en nationalisme. Maar later blijkt hier dat het ook vrijheid van meningsuiting ondersteunt. Wat is dat anders dan een klassiek mensenrecht? Als iemand zegt dat hij gelooft in de vrijheid van meningsuiting, dan is het dat hij bedoelt dat hij gelooft in het “recht op” vrije meningsuiting: het zou anders geen enkele andere betekenis kunnen hebben.

IVE spreekt over strategie en vraagt ​​om een ​​strategie en  dat is natuurlijk een complex probleem dat IVE te zeer versimpelt. IVE heeft niet echt een strategie. Wat het heeft is een streven, het afschaffen van de mensenrechten, maar niet weet hoe dit te doen: een strategie zou vereisen om duidelijk te maken hoe dat te bereiken.

Dat de ‘mensenrechten’ de verkeerde vijand is, kan men zien aan een simpel voorbeeld.

Laten we de vrijheid van godsdienst nemen, een typisch voorbeeld van mensenrechten. Laten we eens kijken naar het Cameron/Clegg-plan om in het Verenigd Koninkrijk de christelijke geestelijkheid te dwingen in te gaan tegen hun religieuze principes en “homo’s” in de kerk te trouwen. Als de Britse premier en de vicepremier echt geloofden in het recht van mensen om te handelen in overeenstemming met hun religieuze overtuigingen, dan zouden ze dat niet doen.

Veel moeilijker is het om te rechtvaardigen het “recht” van homoseksuelen om de diensten van een gevestigde kerk te gebruiken op een manier die de leerstellingen van die kerk tegenspreekt.

Hier kunt u zien dat de elite niet per se gelooft in ‘mensenrechten’, maar dat ze het willekeurig gebruikt om ideologische redenen en om niet-mensen-rechten te bevorderen, ze willen dat (in dit geval homoseksuelen) hun belangen (niet rechten, maar verlangens) nastreven, ook wanneer deze in strijd zijn met die van anderen die niet genieten van hun voordeel (in dit geval de christelijke geestelijkheid).

Mensenrechten zijn slechts een hulpmiddel die zij (de elite) gebruiken, want het is er en het is handig, maar als ze er van werden beroofd zouden zij een ander middel vinden.

Het echte probleem ligt in de ideologie van de elites, de ‘rechten van de mens’ is slechts een papieren tijger en het verkeerde doel. IVE zou kunnen zeggen dat de mensenrechten willekeurig een van de elites’ oneerlijke agenda dient vanwege de plasticiteit, maar zoals ik heb uitgelegd in Is er iets mis met mensenrechten?, alle juridische en ethische beginselen, alle wetten moeten tegen elkaar worden afgewogen, dus alles wat men er tegenin zou kunnen brengen, zou dezelfde ambiguïteit en hetzelfde door hen gewenste effect teweegbrengen.

Het is een geval van toe-eigening. De huidige politiekcorrecte elites zijn pro-islam en bepalen de ‘rechten van de mens’ voor zichzelf en gebruiken het voor hun eigen agenda en doeleinden. We moeten dit principe terug zien te krijgen en laten zien dat het al is vervormd en hoe het kan worden teruggebracht in de oorspronkelijke, beperkte, beter omschreven betekenis.

Veel van de constant vermeende “rechten” zijn eigenlijk helemaal geen rechten, het zijn privileges. De definitie van “recht hebben op” is vandaag de dag zo breed, dat wat mensen echt bedoelen als ze zeggen dat ze het “recht hebben op” gewoon is dat ze een behoefte of verlangen naar iets hebben, zoals zichtbaar wordt wanneer door schulden geplaagde overheden snijden in uitgaven en de mensen zeggen dat ze een “recht” hebben op voordelen of diensten waarop wordt bezuinigd of zelfs wordt gestopt, zelfs wat betreft de lokale bibliotheken. Hier is een voorbeeld van dit gebruik van de term: “Ik geloof in onze gemeenschap en op haar recht op onze bibliotheek.” Kortom, alles wat iedereen wenst dat aanleiding geeft tot een “recht”, maar dit is gewoon een verkeerde benaming van het echte concept. Het is niet moeilijk om deze verkeerde interpretaties aan te tonen.

Het gaat terug naar mijn oorspronkelijk idee, dat het beginsel van de mensenrechten zich in deze moeilijke situatie bevindt, omdat het verkeerd is toegepast. Het onderscheid tussen negatieve rechten (leven, vrijheid en het nastreven van geluk) en positieve rechten, die we zouden kunnen benoemen als de oneindige proliferatie van “rechten”, opgemerkt door Gates of Vienna en vederso van E.J. Bron  is fundamenteel.

Dat is het doel van onze strategie voor de mensenrechten. Wat betreft de middelen, dit is een goede, ouderwetse strijd, niet alleen oppervlakkig, om de publieke opinie aan onze kant te krijgen door de invloed van democratische verkiezingen, zoals dat hoe dan ook geval zou zijn, mensenrechten of niet.

Dit zijn de scenario’s, als we ons concentreren op de afschaffing van de mensenrechten:

Resultaat 1) We slagen in het wegwerken van de ‘mensenrechten’. Om dat te bereiken moeten we zoveel macht hebben vergaard dat de mensenrechten sowieso niet langer een probleem zijn, omdat, zoals ik meen, het probleem is hoe de huidige elites het toepassen en gebruik maken van dit principe.

Resultaat 2) We slagen er niet in en we hebben kostbare tijd en middelen verspild in de strijd tegen een verkeerde vijand.

Kortom, de echte vijanden zijn de ideologie en de doelstellingen van de huidige elites, niet de mensenrechten, dat zijn alleen de middelen die zij gebruiken om die ideologie te implementeren en die doelen te bereiken en zouden gemakkelijk kunnen worden vervangen om hetzelfde effect te bereiken.

In de volgende artikelen zal ik ingaan op andere voorbeelden, aangehaald door IVE ter ondersteuning van haar standpunt.

Bron:

http://www.enzaferreri.blogspot.co.uk/2012/08/human-rights-are-not-problem.html

Auteur: Enza Ferreri.

Vertaald uit het Engels door:

Vederso

(voor https://ejbron.wordpress.com/)