De blauwe ogen van de totale corruptie: Thijs Berman (PvdA)

“Die foto van Berman is ook kostelijk. Het woord ‘pedant’ krijgt vleugels in die blik en houding.” (Roelf-Jan Wentholt)

(Door: Martien Pennings)

Als ik een hoffelijke en elegante nazi-officier zou willen casten voor mijn film, zou ik Thijs Berman nemen. Goethe én Germaan, Hölderlin én Hitler, gepoetste laarzen én modder, een gouden vulpen én een leren zweepje, beschaafde Arische adel én soldaat. En gewoon lichtjes krankzinnig. Een hoge PvdA-insider schreef me ronduit “die Berman is gek”. In  dit verkiezings-propaganda-filmpje dat “Brussel” moet promoten met lege slogans, draagt hij het uniform voor salonsocialisten dat onder Wouter Bos populair is geworden: lichtblauw overhemd met losse boord en lichtgrijs kostuum.  Let eens op de kalmte die de zelfverzekerdheid eigenlijk al voorbij is, waarmee hij de EU voorstelt als existentiële noodzaak voor de oplossing van de grensoverschrijdende problemen. Terwijl er toch steeds meer onderbouwde stemmen opgaan die zeggen dat als je vóór Europa bent je toch echt tégen de EU moet zijn.

Thijs Berman is corrupt. Om te beginnen natuurlijk als iemand die het uitzinnige salaris en de buitensporige secundaire arbeidsvoorwaarden van een Europarlementariër geniet. Het monster in Brussel, de nieuwe Sovjet Unie, weet net als zijn voorganger precies hoe je narcisten en hedonisten moet binden: met poen, status en gelegenheid tot zelfmanifestatie als “idealist”. De nieuwe “nomenklatoera” huist in Brussel, compleet met Politburo (Europese Commissie) en Opperste Sovjet (Europarlement).

Maar ik wil het hier hebben over een veel diepere laag waarin Thijs Berman corrupt is: de culturele en geestelijke. Berman is wat vroeger een landverrader werd genoemd, maar wat je nu een cultuurverrader zou moeten noemen. Dus niet iemand die één natie behorend tot de Joods-Christelijke-Verlichte traditie aan de vijand uitlevert, maar die bezig is die héle 2000 jaar oude traditie te vernietigen.

Thijs  Berman is er overigens slechts eentje van een enorm leger, dat, in navolging van de generatie van ’60, de laatste veertig jaar alle subsidie-niches, alle baantjes, alle sleutelposities in politia, academia atque media heeft bezet, een paardedeken over alle dissidente geluid heeft gelegd en een monocultuur heeft geschapen waarin tot voor kort op officieel niveau alleen nog hun geluid werd gehoord.

Geert Wilders en zijn PVV hebben daarin enige verandering gebracht en de reacties van deze linkse monopolie-culturalisten bestonden dan ook uit massieve demoniserings-campagnes. Het Grote Cultuurverraad waarin Thijs Berman zijn rolletje speelt is het beste beschreven in een boek van de in 1957 uit Egypte verjaagde Jodin Bat Ye’or, een Hebreeuws pseudo dat “dochter van de Nijl” betekent.

Thijs Berman is een dhimmie. Dat is een woord dat heel veel hahaha oproept bij linkse Hansworsten. Want dhimmitude bestáát volgens hen niet. Dat is zo’n fantasiewoord van Bat Ye’or. Net als jihad, sharia en taqiyya. En “jizya”? Giebel-de-giebel! U bedoelt toch die belasting die zogenaamd de moslims van dhimmies zouden vragen, zoals de maffia de pizzo eist? Allemaal fantasie!

Or is it?

Ik schreef naar aanleiding van het iconische vertoon van dhimmitude van het weekdier Martin Schulz naar aanleiding van de georganiseerde moslim-terreur onder voorwendsel van een satirische Mohammed-film:

“Nu de laffe hond Martin Schulz openlijk en geflankeerd door twee haatbaarden officieel heel West-Europa onderworpen aan de islam heeft verklaard, gaat misschien een keertje doordringen dat Bat Ye’or in haar boek “Eurabië” geen sprookjes vertelt. Ze documenteert in dat boek omstandig hoe sinds de oliecrisis van 1973 “Europa” een steeds hechtere alliantie is aangegaan met de islamitische wereld in het Midden Oosten, waarbij in talloze officiële verdragen en via vergaderingen op het hoogste niveau een zeer dicht netwerk tot stand is gebracht van allerlei organisaties die de principes van deze alliantie in de praktijk brengen: 1) Olie voor onderwerping aan de islam, waarbij die onderwerping tot uiting komt in mooi-praten van de islam vanaf het lagere-school-lesboek tot het universitaire curriculum en vanaf het multiculturele buurtkrantje tot alle grote mainstream-media. 2) Vrijwaring van terrorisme op Europees grondgebied door “de Palestijnen”, wat natuurlijk nooit helemaal lukte omdat Arafat soms zijn terroristen zogenaamd “niet in de hand had” 3) Massa-immigratie van islamieten naar Europa, 4) Officiële anti-Israëlpolitiek door Europa.

Wie zich afvraagt hoe de roze sprookjes rond de islam en de zwarte Israël-demonisering in de koppen van twee gehersenspoelde Europese generaties zijn terecht gekomen, vindt het antwoord in het boek van Bat Ye’or ( . . .).”

Ik had ook “laffe hond Thijs Berman” kunnen schrijven, of “laffe hond Obama”, of “laffe hond Hillary Clinton”, of “laffe hond Angela Merkel”. Uit zelfbescherming heb ik niet alle Pavlov-reacties van alle kwallen uit het “linkse” onderwerpingskamp ter kennis genomen, maar ik neem aan dat de lijst met piepgeluidjesvoortbrengers alleen al in Nederland lang is. Bijvoorbeeld kunstkwast Pechtold zal toch ook wel zijn braafheidsreuteltje gedaan hebben?

“Vrijheid van meningsuiting geen vrijbrief voor belediging” luidde de toch nog weer verrassend demente titel van het stuk van Thijs Berman op Joop.nl de website van de PVDAVARA. Want het is nu toch wel tot vermoeiens toe gezegd: de vrijheid van meningsuiting is nu juist bedoeld om types als Berman te leren luisteren naar wat ze niet willen horen. En vooral als ze niet willen horen dat de islam een vorm van nazisme is. “Stompzinnig, haatdragend filmpje”, zegt de Jan Lul over een rolprentje dat misschien houterig gemaakt is, maar uiterst accuraat de Profeet als een seksverslaafde roverhoofdman en massamoordenaar neerzet.

Berman:

“De film “Innocence of Muslims” leidt tot grote commotie en zelfs tot geweld. Er vallen doden om een stompzinnig, haatdragend filmpje. De beelden zijn bekend: een kleine groep fanatici met antiwesterse leuzen, brandende gebouwen, en oproepen tot heilige oorlog die door een verpletterende meerderheid van moslems schouderophalend worden genegeerd. Wat opvalt, is dat de Westerse wereld in een automatische verdedigingsreflex lijkt te schieten”

Zoals de gewoonte is bij ”links” als het gaat over islam of Israël zitten er rond 26 totaal perverse vooronderstellingen in één alinea en wordt alles wat over het onderwerp wetenswaardig is verzwegen.

Die “film” heeft namelijk helemaal niet “geleid” tot het geweld. Zoals Hafid Bouazza recentelijk (ongeveer) opmerkte: “De islam is een geloof op zoek naar een excuus voor geweld.” Dat is al 1400 jaar zo. De harde oerkern van de islam bestaat voor honderd procent uit geweld, agressie, racisme, rancune en Übermenschen-waan. Dat filmpje is alleen welkome aanleiding.

En het is niet “een kleine groep fanatici”, want er zit opzet achter, georkestreerd door de vele vertakkingen van de Moslimbroederschap. De aanval en de gruwelijke moord op de Amerikaanse ambassadeur in Libië en zijn medewerkers was een van te voren opgezette operatie.

De projecties van redelijkheid in de barbarij van de islam zijn ook bij Thijs Berman weer enorm: in “verpletterende meerderheid” en “schouderophalend” gaan “de moslims” aan de “commotie” voorbij. Het lijken wel gereformeerde Friese boeren, die moslims. Maar het is een vrome leugen, gevaarlijk wensdenken. In Newsweek heeft Ayaan Hirsi Ali ook al uitgelegd dat “de moslims die nu de straat opgaan om de doodstraf van de makers van de anti-islamfilm te eisen ( . . .) geen marginale groep [zijn]. Integendeel, zij vertegenwoordigen de hoofdstroming in de huidige islam.”

Die “automatische verdedigingsreflex” van de Westerse wereld is wel de meest flagrante leugen in Bermans eerste alinea. Want wat we gezien hebben, recentelijk in verband met “Innocence of Muslims”, iets langer geleden inzake “Fitna” en nog iets langer geleden vanwege “Submission” zijn kruiperige verontschuldigingen voor het vertellen van de waarheid. En dat is, zo toont Bat Ye’or in haar boek “Eurabië” aan, het eindpunt van een gigantische al dertig jaar durende hersenspoelingsoperatie door de eurocratie waarvan ook Berman deel uitmaakt.

“Wat zijn wij voor samenleving wanneer we onze afkeuring niet uitspreken over elke vorm van belediging?”, vraagt intellectueel Berman. Let wel: elke vorm van belediging! Over deze tekst is nagedacht, dat valt meteen op. Nou heb je wel eens dat mensen iets een beetje dik aanzetten. Dan zeggen ze bijvoorbeeld: “Die Thijs Berman is een nazislamitische collaborateur.” Niet dat zulks dan helemaal onwaar is, maar je kán het minder scherp zeggen. En over die misschien wel onnodige scherpte, kan je dus ‘als samenleving’ je ‘afkeuring uitspreken’.

Maar het mooie is natuurlijk dat er bij de islam helemaal niks aangescherpt hoeft te worden. Je hoeft bij de islam alleen de feiten te laten zien, zonder overdrijving of toevoeging. En dat is wat hier in deze film “Innocence of Muslims” gebeurt. Ik zei het al: heel accuraat. Ik moet bij dit soort geouwehoer over “beledigen” als van Berman altijd denken aan die “rechter” – deftig, zwartgetogaad, witgebefd en hoorngebrild – die verklaarde dat de film van Wilders “op het randje” was. Heerlijk! Die Alzheimerische stompzinnigheid die inmiddels onze hele “cultuur” en ook onze rechterlijke macht in zijn greep heeft. Want “Fitna” bestond natuurlijk nagenoeg uitsluitend uit agressief brallende moslims, die zelf uiting gaven aan de kern van hun “religie”. En dat deden ze met trots. Dat waar moslims trots op zijn, noemde deze rechter “op het randje” door  . . . . . . Wilders! Deze rechter meent op die manier de moslims te verdedigen. Deze mentale acrobatiek is net zo knap als in je eigen aars kijken. Het gaat ver uit boven gewoon stompzinnig, immoreel geouwehoer.

Berman heeft het trouwens ook over Fitna:

“Nadat het filmpje Fitna – precies zo stompzinnig van inhoud en vorm – de wereld was rondgegaan, klonk er protest in allerlei moslimlanden.”

Men begrijpt: de stompzinnigheid legt Berman bij de maker, Geert Wilders, niet bij de haatbaarden die in de film openlijk verklaren wat al 1400 jaar de werkelijkheid van de islam is. Het valt me nog mee dat hij meldt dat het hem toch nog opgevallen is dat het geweld inderdaad bedreven werd door . . . . . eh . . . . . degenen die het geweld bedreven.

“Aangezien zo’n suf filmpje binnen de grenzen van de wet blijft en niet onder racisme of antisemitisme valt, laten we het bij een verdediging van de vrijheid van meningsuiting.”

Men beluistert in deze zin hoe graag Thijs Berman het “suffe filmpje” wél onder “racisme” had laten vallen. Mijnheer Hirsch Ballin cum suis hebben daarvoor nog hun uiterste best gedaan. En het heeft nog slechts een paar jaar geleden heel wat strijd gekost om het onder die stupide schedels te krijgen: een godsdienst en een ideologie zijn géén ras en als we ideologie-kritiek onder racisme gaan vatten dan is dat het einde van de beschaving.

Nu zijn we inmiddels zover dat de niet-krankzinnigen, dus alles wat on-links is, in de betonnen multikulklutskoppen nóg een waarheid probeert te drilboren: een godsdienst is een mening over “God” en dus kan die speciale “vrijheid van godsdienst”” afgeschaft worden, want onder dat mom zijn vooral de islam en de foute “christenen” die met de islam collaboreren bezig immuniteit voor de uitwassen van “religie” te bepleiten.

En toch is dat wat Thijs Berman in zijn volidiote column op Joop.nl opnieuw aan het bepleiten is. Maar hij doet het op een seculiere manier en dat klinkt bepaald nog dreigender dan de open pleidooien om “religie” immuniteit te verschaffen. Het is vager wat Thijs Berman wil en dus nóg meer geschikt voor totalitaire willekeur, voor de ongrijpbare oplegging van een discours volgens het Stalinistische concept van “politieke correctheid”. Berman wil terug naar de vage maar diepe sociale angst die ik in elk geval heb moeten overwinnen, alvorens ik voor het eerst openlijk dorst te zeggen dat de islam een maffiose misdaad-ideologie is.

Nadat hij spijtig heeft opgemerkt dat zo’n film als “Innocence of Muslims” niet als racistisch kan worden verboden, zegt hij:

“En daarmee lijkt de kous af. Maar het probleem zit niet in de vrijheid van meningsuiting.”

“De huidige discussie zou niet om de vrijheid van meningsuiting moeten gaan, maar over de manier waarop wij als burgers met elkaar omgaan.”

“Wel is het onze burgerplicht om publiekelijk afstand te nemen van filmpjes die iedere grens van fatsoenlijk samenleven overschrijden. We kunnen onze ogen niet sluiten en doen alsof een belediging geen pijn doet.”

“Iedere vorm van belediging is kwetsend voor mensen en daar horen wij als maatschappij afstand van te nemen, zonder iedere keer de vrijheid van meningsuiting erbij te halen.”

Het lijkt alsof hier alleen maar een moreel beroep wordt gedaan op “burgerfatsoen”. Maar pas op! Dit beroep wordt gedaan door een immorele domkop die een enorme burokratie achter zich heeft die weliswaar in doodsnood verkeert, maar de vlucht naar voren heeft gekozen. Dat is een burokratie die al dertig jaar bewust bezig is via ontelbare netwerken leugens over de islam te verspreiden vanwege een ruilhandel die olie garandeert in ruil voor collaboratie met diezelfde islam en verraad aan Israël. En deze Thijs Berman is gekocht door deze burokratie.

Bat Ye’or formuleert het in “Eurabië” in een van haar afsluitende hoofdstukken met de titel “Conditioneren” aldus:

“Al dertig jaar lang worden de Europeanen constant blootgesteld aan de misleidende propaganda van de Euro-Arabische Parlementaire Associatie en de verschillene netwerken van de Dialoog, die via commissies en ondercommissies doorsijpelt in de zakenwereld, in de meida en de uitgeverij, de universiteiten en de Kerk. De beslissingscentra  worden bevolkt door ‘Eurabische’ ambtenaren die het programma van de gemeenschappelijke strategie uitvoeren dat Europa en de Arabische wereld moet samenvoegen.”

Thijs Berman heeft ook een hoop gratuite betuigingen van zijn aanhankelijkheid aan de vrijheid van meningsuiting paraat. Het is een zwaar bevochten goed, zegt hij. Sommigen stierven ervoor, merkt hij op. En hij roept Sakharov, Mandela en Luther King aan. Maar hij heeft totaal niet in de gaten – of misschien ook wel – dat hij bezig is zich diametraal op te stellen tegenover de helden die hij tot getuigen neemt. Deze mensen hebben zich verzet tegen totalitarisme en racisme. In naam van een steeds sneller naar het totalitaire afglijdende Europese Unie doet Thijs Berman een oproep om het oudste, wreedste en meest racistische en leugenachtige totalitarisme dat de wereld ooit gekend heeft te beschermen: de islam.

De exercitie van Thijs Berman op Joop.nl is in zijn stupiditeit ook wel komisch. Na zijn herhaalde oproepen tot kleinburgerlijk fatsoen tegenover de totalitaire islam zegt hij:

“Vervolgens is het aan kunstenaars en anderen om in alle vrijheid de grenzen op te zoeken. Ook die van fatsoen en respect.”

Wat zou Berman hier toch precies bedoelen? Moeten de “kunstenaars” die grenzen oprekken? Dan is het wel erg in tegenspraak met wat hij voor de rest schrijft. Dus ik neem maar aan dat Berman op zoek is naar gezagsgetrouwe “kunstenaars” die nu juist de grenzen van het “fatsoen en respect” weer eens gaan aangeven. Net zoals in ouwe Sovjet Unie. Maar nu dus tegenover . . . . . wat zei ik zojuist ook alweer? . . . . . het oudste, wreedste en meest racistische en leugenachtige totalitarisme dat de wereld ooit gekend heeft: de islam.

Ik wil het nog eens herhalen: deze halve gare Berman vertegenwoordigt een steeds meer ontsporende monocultuur, die van Sovjetisering en islamisering van Europa en die deze ontsporing tracht te maskeren en corrigeren door nóg meer gas te geven. Deze omhooggevallen nitwit Berman vertegenwoordigt een monstrum dat we ”Brussel” noemen en dat al dertig jaar bezig is de “jizya” te betalen aan de islamitische maffia, via onderwerpingsgedrag, via het opzetten in samenwerking met de Arabische landen van een gigantische hersenspoelings-structuur over het hele Europese maatschappelijke spectrum, via betaling van ver-x-voudigde olieprijzen, via een ontwrichtende islamitische massa-immigratie, via wegkijken van islamitische terreur en criminaliteit, via een desastreus monetair project dat van aanvang tot falen was gedoemd en bovenal via verraad aan Israël en daarmee – onder wegvaging van het grootste morele probleem van de Europese geschiedenis namelijk Auschwitz – verraad aan de wortels van onze Joods-Christelijk-Verlichte beschaving.

Maak geen vergissing! Deze Berman is een baviaan en als die hele apenkooi in “Brussel” niet leeggeruimd wordt, is dit continent-puntje dat West Europa heet verloren.

Door:

Martien Pennings

(voor www.ejbron.wordpress.com)