Islam is hier! Islam is hier! Islam is hier!

(Door: Martien Pennings)

Ik heb eens een keer een feestje bezocht waar Rob Oudkerk, ex-PvdA-wethouder te Amsterdam, ook te gast was. Hij stond toevallig in mijn buurt en ik maakte hem voor het eerst mee. Hij heeft zeker anderhalf uur monomaan tegen me aan staan te lullen over zichzelf. En over wat-ie van vanalles vond. Dus ik herken mij helemaal in de ervaring van Heleen van Royen, die in 2004 blijkbaar ook zo’n gesprek had met Oudkerk:

“Van Royen is verbijsterd over de ontkenning van Oudkerk: ‘’Hij had het alleen maar over zichzelf. Zijn laatste woorden waren: ik lees het wel.’ Ze verwacht niet dat Oudkerk juridische maatregelen tegen haar zal nemen, omdat er een getuige bij het gesprek zat.”

Ontkenning? Juridische maatregelen? Oudkerk had Van Rooyen verteld dat-ie dol was op porno en hoerenbezoek, en dat-ie ook wel eens op de Theemsweg ging neuken, waar heroïnehoeren, slachtoffers van drugsverslaving  en van vooral Oost-Europese en Marokkaanse pooiers en mensenhandelaars stonden te pezen. Als wethouder was hij er eigenlijk medeverantwoordelijk voor dat de misstanden aan de Theemsweg aangepakt zouden worden.

Maar wat ik zeggen wilde: de ruimdenkendheid die Oudkerk aan de dag legde qua mensenhandel en heroïnehoeren, had hij ook bij de extreme vrouwontmenselijkings-symbolen van de islam.  Anything goes! Want in een campagne in 2003, die onder zijn auspiciën werd ontworpen, werd het mogelijk geacht dat een boerkaab een signaal van vrouwelijke empowerment zou kunnen zijn. Alsof je een ijzeren-enkelketting-met-loden-bal als een teken van vrijheid opvat.

Ik liep in dat jaar 2003 in de Amsterdamse Linnaeusstraat en maakte de foto die bij deze tekst staat afgedrukt: een dame  die met mooie ogen over haar gezichtssluier heen kijkt, met daaronder de tekst: “Power-girl of probleemgeval?”  De méér dan levensgrote  affiches stonden indertijd overal in de stad.  Een Marokkaan in een leren jasje, een forse veertiger, zag me de foto maken, bleef staan en siste me agressief toe: “Jaja! Goed voor jou! Goed voor jullie!”

Tien jaar nadien, in de eerste dagen van 2013, liep ik op een plein niet ver daarvandaan. Ze kwamen van drie kanten: twee jonge zwarte vleermuizen in niqaab van voren, en twee groepen dikke ouwe wijven met vette hoofddoeken van links en rechts. Ik hield het even niet. Ik stak mijn beide armen hoog in de lucht en riep: “Hoera, hoera! Islam is hier! Islam is hier!” Want daar word je in deze buurten als je gemiddeld twee uur op straat bent, 500 keer per dag aan herinnerd. Een van de vette sleepvoetende wijven, zo zag ik uit mijn ooghoeken, bleef staan en schreeuwde me woedend toe: “Ja, natúúrlijk islam is hier!”

Allicht. Heel gewoon dat je 500 keer per dag een nazisymbool in je smoel wordt gewreven. Wen er maar aan. En niet verwonderd doen! Want dat levert agressie op. Wat zouden de lieve hoofddoekmeisjes aan de kassa bij Albert Heijn zeggen als ik hun vertoon van levensovertuiging elke keer zou beantwoorden met de vraag: “Zozo! Dus jij bent van de islam?” Of als ik elke keer als ik zo’n hoogwateridioot , soepjurk , hoofddoek of boerkaab op straat tegenkom zou roepen: “Hallo islam! Hallo islam!!” Hoe lang zou het duren voor ik ben opgepakt of in elkaar geslagen? En dan heb ik het er nog niet eens over dat ik zou uitleggen wat ik van hun “geloof” vind: een roofmoordenaarsideologie.

Door:

Martien Pennings

(voor www.ejbron.wordpress.com)