De moderne goed opgeleide Jodenhater van linkse snit

De man in het midden is Jimmy Carter: een van de oervaders van het linkse antisemitisme. Lees Alan Dershowitz, “The Case against Israel´s Enemies“.

(Door: Martien Pennings & Roelf-Jan Wentholt)

1) Roelf-Jan:

“We zijn allemaal schuldig”, zegt het Aziatische vrouwtje dat het leven van de vrijgestelden leidt over de aanslagen van 9-11. Zij heet heel bedreven te zijn als magnetiseur. Zij heeft onze stervende vriend nog “behandeld” door met haar handen boven het doodzieke lijf te zweven en het kwaad van de ziekte uit haar handen op de grond te schudden. Zoals je water van je handen schudt. Zij noemt zichzelf atheïste, want zij gelooft nergens in. Haar man, die een voorname functie bekleedt, noemt zichzelf ook atheïst en voegt daaraan toe dat religies de wereld niets dan narigheid gebracht hebben. Alle religies? Ja, alle religies. En dan vooral de georganiseerde religies, voegt hij er aan toe. Hij voelde mogelijk nattigheid. Als ik hem voorhoud dat de seculieren in de Twintigste Eeuw toch wel heel erg afgrijselijk veel hebben gemassamoord kijkt hij me verbaasd aan. Hij vindt het een hele vreemde opmerking.

In een ander hoekje van het appartement vang ik een gesprek op. Een mooi jong meisje, dat mij eerder toevertrouwde dat zij cardioloog wil worden of anders “corporate lawyer”, zet uiteen hoe Netanyahu en zijn soldaten in Gaza kinderen hebben vermoord die in een revalidatiecentrum verbleven en hoe die soldaten toen ook nog eens alles vol met poep hebben gesmeerd, in het bijzonder op de gewrichten van de dode kinderen. Ik vraag waar zij die kennis vandaan heeft. “Oh, overal vandaan”. Haar moeder, zeer hoog opgeleid in Communicatie & PR, valt haar bij: dat kun je lezen in de New York Times, in The Guardian, in Le Nouvel Observateur, in Le Monde, in L’Express, in Le Point en het was ook op CNN geweest.

Manfred Gerstenfeld kwam pas met de onderbouwde stelling dat in Nederland vijf miljoen Jodenhaters rondlopen. Het leek me op het eerste gezicht overdreven. Maar het begint me te dagen dat het werkelijk waar is. Het hierboven opgevoerde gezelschap was niet Nederlands. Ik geloof dat in Nederland de Jodenhaat iets beter verborgen wordt gehouden.

Een hoge medewerker van justitie vertrouwde me onlangs toe dat toen hij hoorde over de wortels van de Westerse ethiek en zodoende ook over de Joodse ethiek dat “de Joden die ethiek van ze ook eens op de Palestijnen zouden moeten toepassen.”. En hij voegde daar aan toe, deze jurist, dat het hem niet uitmaakte of de Palestijnse gebieden nu formeel “bezet” waren of niet maar dat het erom ging dat de Palestijnen door de Joden wreed werden onderdrukt en dat daar nu eens een einde aan moest komen.

Een Nederlandse opiniemaker kijkt mij veelbetekenend aan als het woord “Israël” in positieve zin valt en zegt: “Ja, Israël en de Mensenrechten, dat is echt niet allemaal even best, geloof mij maar”. Later zegt hij dat Israël de Palestijnse gebieden illegaal bezet houdt en dat dit blijkt uit het feit dat Israël zelf er aan mee heeft gewerkt om te proberen in de gebieden een Palestijnse staat te vestigen. Geen kronkel is te woest als Israël maar verdacht gemaakt kan worden. Het is zoiets als beweren dat de Joden instemden met het dragen van de Jodenster omdat ze voor die ster hadden betaald.

Als ik een kunstenares het boek aanraad van Efraim Karsh “Palestine Betrayed” vraagt ze mij in alle ernst “Is dat ook een Jid?” Als ik bevestig dat Karsh Joods is, zegt ze dat ze het boek dan niet hoeft te lezen.

Je hebt de neiging die stelling van Gerstenfeld overdreven te vinden, totdat je je realiseert  – bijvóórbeeld  – dat de smerigste islamitische dictaturen naar de ogen gekeken wordt, dat de terrorist Abbas allerhartelijkst op het Binnenhof en door de koningin ontvangen wordt, dat diezelfde Beatrix met een hoofddoek op in roversnesten als Qatar rondloopt puur om de “handelsbelangen” van “Nederland” te behartigen terwijl  . . . . . tegelijk Hare Majesteits regering in de persoon van Fransje Timmermans oproept tot een boycot van de producten uit de enige humane democratie in het Midden-Oosten.

Lees bijvoorbeeld eens de “anekdotes” uit een recent stuk op deze site: “Het geïslamiseerde Zweden heeft de oorlog verklaard aan de Joden”.  Twee citaten uit dat stuk:

“De Joden van Malmö, met een bevolking van ongeveer 1500 in een stad van 300.000, die geleid wordt door een antisemiet als Reepalu, zijn een microkosmos van wat elders in het Westen gebeurt.”

“Geweld domineert de straten en vandaag de dag voelt een Jood in Zweden zich als een Jood in Berlijn in de jaren ’20.”

Misschien bedoelde de schrijver de jaren 1930. En zelfs toen kon het allemaal nog onschuldig lijken. Ik zag ooit een documentaire over de Nederlandse verzetsman Walraven-Van Hall. De filmbeelden uit de late jaren 1930 tonen de familie van Hall op vakantie in Duitsland langs de Rijn, in de achtergrond wapperen majestueus tientallen hakenkruisvlaggen. Verder zie je mooie rustige beelden, mooie landschappen en steden en beschaafde mensen. Alleen achteraf weet je wat die paar vrolijk in een lentebriesje wapperende hakenkruisvlaggen hebben opgeleverd.

Noam Chomsky met Nasrallah, de leider van Hezbollah, die heeft verklaard dat het prettig zou zijn als alle Joden in Israël zouden verzamelen ter vermoording, want dan hoeven ze door de moslims niet overal ter wereld nagejaagd te worden. Kijk in dit verband vooral de eerste seconden van dit filmpje. Ook Noam Chomsky is een van de oervaders van het linkse antisemitisme. En net als Jimmy Carter wordt hij gefileerd door Alan Dershowitz in “The Case against Israel´s Enemies“.

2) Martien: 

Mijn bovenbuurvrouw leest de NRC, heeft een creatief beroep en een huis in Frankrijk. We gaan prima met elkaar om, maar op haar feestjes kom ik niet, want zij is bang dat ik dan over Israël en de islam ga praten en dan raken haar linkse vrienden ontstemd.

De onderbuurman is kunstenaar, BKR-gesubsidieerd. Altijd vriendelijk contact tot één keer Israël ter sprake kwam. Nou was ik wel een beetje bot, want ik ben mijn geduld met de narcistisch-hedonistische zelfmanifestanten al een tijdje kwijt. Dus ik zei: “Als je dat denkt, weet je totaal niks van Israël en de geschiedenis.” Dat is een jaar geleden en hij is nu afstandelijk vriendelijk, maar heeft nog nooit gevraagd waarom ik denk dat-ie zo onwetend is. Want Zelfvoldaan Links houdt het graag fijn in het eigen hoofd. Mooie medemenselijkheid met de verdrukten en zo.

De buurvrouw die op dat stukje Goudkust honderd meter verderop woont en mij lichtjes wantrouwt vanwege mogelijk volkse neigingen, begon laatst op de stoep uit zichzelf even over de islam. Maar ze voorkwam handig dat ik gelegenheid kreeg om echt iets te zeggen over het Geloof van de Vrede. Ze was al bezig haar portiektrap op te gaan, toen ik nog snel even naar Israël vroeg. “Oh, praat daar maar niet over. Ik heb een aantal vrienden die een erge hekel aan Israël hebben.”

De jonge manager van de supermarkt is dame en lesbienne en we praten heel leuk, maar niet over de islam of Israël. Ze fronst diep: “Oh, dat wil ik allemaal helemaal niet wéten!” Toch is ze het eerste aan de beurt als de islam de macht krijgt. Volgens mij is ze niet eens links, maar de linkse genotzucht heeft ze in elk geval wél.

Je zou mij Radicaal-Verlicht kunnen noemen: ik hou rekening met het Irrationele in de mens. Dat kan je overkomen als je geschiedenisboeken leest. Dat je rekening gaat houden met de mensengekte, dus. En ik voel ook wel eens primaire aandriften in mezelf. Dan schrijf ik op dat ik wel eens de neiging krijg een mitrailleur te zetten op haatbaarden die openlijk op onze Westerse pleinen staan te verkondigen dat ze ons gaan overheersen, de sharia gaan invoeren en dat ze de Joden als eerste gaan vermoorden. Of ik schrijf op dat ik de linkse collaborateurs die de Israël-haat en dus de Joden-haat koesteren en daartoe ook de islam faciliteren graag voor een Neurenberg 2.0 zou brengen en dat ik voor sommigen vervolgens de doodstraf niet uitsluit.

Dat heeft me heel veel vrienden gekost, die bang waren voor hun carrière of die hun subsidie in gevaar zagen komen als ze zich publiekelijk met mij bleven associëren. Een voornaam boek over de islam dat in het Nederlandse taalgebied uitkwam, moest het zonder mijn bijdrage stellen. Er waren brave geleerden die niet in één boek wilden staan met een Radikalinski als ik die wel eens de vrijheid neemt de collaborerende deftigheid de tyfus te schelden. Niettemin was mijn bijdrage  naar mijn eigen bescheiden inzicht de meest fundamentele, namelijk een waarin werd aangetoond dat de islam een nazisme avant, pendant et après la lettre is.*

Wil ik alleen maar aan zelfbeklag doen? Nee, uilskuikens, ik wil vooral benadrukken hoe overheersend het linkse cultuurmonopolie is, hoezeer de pensée unique heerst, hoe goed het informele cordon sanitaire werkt, hoe bang potentiële critici zijn voor de automatische uitsluit-mechanismen als je iets zegt waar “Wilders” het mee eens zou kunnen zijn. Waarmee antisemieten en nazislami’s het eens zijn, mag je van alle daken schreeuwen: geen probleem.

En weet je wat die vrienden en voormalige vrienden zeggen om hun brave voorzichtigheid aangaande de nazislam en zijn collaborateurs te rechtvaardigen? Dan zeggen ze dat ze “tactisch” bezig zijn. Dat je kalm en zonder al te zware woorden de linkse mens uit zijn Gutmenschliche genotscoma naar een begin van Realiteitsaanvaarding moet leiden. Maar ik ben bang dat al die voorzichtigheid met onze linkse cultuurmonopolisten, die zich van elke denkbare subsidie-niches hebben meester gemaakt, geen enkel effect zal hebben.

Ik heb ook een tactiek: ik provoceer ze en mijn scherpste provocatie leverde een geweldig resultaat op. Die werd vermoedelijk zo’n twintig- tot dertig-duizend keer gelezen en Femke Halsema twitterde dat ze eens ging kijken of er gerechtelijk iets aan te doen viel. Waaraan? Aan het feit dat ik voor haar en nog vier andere Groen-Linkse mutsen invoelbaar had gemaakt wat een boerka nou echt betekent. Onontkoombaar werd duidelijk dat de dames schijt hebben aan de oceanen aan moorddadig leed die onder die boerka schuil gaan, maar dat ze, als ze zelfs maar op grond van niks en geheel onterecht vermoeden dat er iets aan hun eigen huidje kan komen, ze in alle staten raken. Dan gaan ze om de politie en de rechter roepen. Hypocriete tyfuswijven.

Israëldemoniseerders en islammooipraters hebben vaak een air van meewarige superioriteit. Ze zijn de wijze kalmte in vergelijking met het opgewonden standje tegenover hen dat wijst op de irrationaliteit van de Israëlhaat, de gevaren van de nieuwe Jodenhaat en van de islam. Het is alsof ze nooit een geschiedenishandboek hebben gelezen, niet weten hoe fragiel en recent onze humane democratie is en met hoeveel lijden en bloed die is bevochten. Een prominent voorbeeld van zo’n type is Maarten van Rossem, nota bene een historicus, de professor die graag de onverstoorbare boerelul uithangt in de populaire linkse tv-kletsprogramma’s. Terwijl de tekenen inmiddels te vele zijn om op te sommen. Van Rossem is, denk ik, zelf een van die krypto-antisemieten van Gerstenfeld, want hoe kan je nou historicus zijn en tegelijk beweren dat Israël “een expansionistische staat” is. Dan ben je óf verregaand incompetent óf een antisemiet.
____________________

*Hier een kortere versie van dat essay en hier de kortste

Door:

Martien Pennings & Roelf-Jan Wentholt

(voor www.ejbron.wordpress.com)