Italië: minister opent voor Afrika de deur naar de EU

Italië heeft een nieuwe minister voor Integratie. Niet echt spectaculair voor een land dat sinds 1945 al 64 kabinetsformaties heeft meegemaakt. Nieuw is dat het bij Cecile Kyenge om de eerste donker gekleurde minister in de geschiedenis van Italië gaat. En ze heeft slechts enkele uren na haar beëdiging onmiddellijk heel duidelijke eisen. Minderjarige buitenlanders en alle in Italië nieuwgeborenen dienen automatisch Italiaans staatsburger te worden.

Cecile Kyenge werd in 1964 in het toenmalige Zaïre geboren. Haar vader had 4 vrouwen en 37 kinderen. In 1983 kwam ze naar Italië om geneeskunde te studeren, omdat de Katholieke Universiteit in Rome haar een studiebeurs had beloofd. Ze werd daarna door kerkelijke vrouwenkringen gestimuleerd en sloot haar studie tot oogarts af. In haar eerste toespraak als minister verdedigde ze haar multiculturele herkomst. “Ik ben zwart en Italiaans-Kongolese, dat wil ik benadrukken. Er leven twee landen in me. Ik ben niet ´gekleurd´, ik ben zwart en dat beweer ik met trots”, zei Kyenge tijdens een persconferentie in Rome, bericht “Die Presse”. Ze bevestigde haar plannen om zich als minister in te zetten voor een hervorming van de strenge Italiaanse immigratiewet.

En omdat ze er blijkbaar zo trots op is een zwarte Italiaanse te zijn, wil ze de rest van Afrika ook halen. Voor Italië dient in het vervolg het “Ius Soli” (recht van grondgebied), het geboorteplaatsprincipe, en niet meer zoals tot nu toe het “Ius Sanguinis” (recht van het bloed), het afstammingsprincipe, te gelden, eist ze.

Dat betekent dan in heldere taal: illegale immigranten moeten zo snel mogelijk vruchtbaar zijn en binnen de Italiaanse grenzen een kind op de wereld zetten, dat dan automatisch Italiaan en zodoende EU-burger zou zijn.

De nationale staten hebben verschillende regelingen m.b.t. het verkrijgen van het staatsburgerschap. Tot nu toe hebben Oostenrijk, Bulgarije, Tsjechië, Hongarije, Roemenië, Slovenië, Denemarken, Cyprus, Malta, Polen, Slowakije, Zweden, Finland, Estland, Letland, Litouwen en Italië dus geen “Ius Soli”.  (zie: het geboorteplaatsprincipe in de landen van de EU).

Door het Italiaanse streven naar “Ius Soli” zullen alle andere bepalingen van nationale staten uit het zadel worden gelicht. Europa geldt bij vluchtelingen uit Afrika als het beloofde land. Ieder jaar komen er duizenden illegalen via de Middellandse Zee – exacte cijfers bestaan niet. De statistiekautoriteit Eurostat publiceert wat dit betreft zelfs geen schattingen, bericht 3sat.

In 2010 vroegen volgens Eurostat bijna 260.000 mensen asiel aan in Europa. Frankrijk lag met bijna 51.000 aanvragen op de eerste plaats. Duitsland bezette de 2^e plaats met ongeveer 48.000 asielaanvragen. In Italië, dat op dit moment door een vluchtelingengolf wordt overspoeld, werden daarentegen in het jaar 2010 in totaal slechts ongeveer 10.000 asielaanvragen geteld.

Wanneer dan alle in Italië geboren Afrikaanse kinderen EU-burgers zullen zijn, kun je je wel voorstellen wat Duitsland de komende decennia te wachten zal staan.

Bron:

http://www.pi-news.net/2013/05/italien-ministerin-offnet-fur-afrika-tor-zur-eu/#more-323349

Auteur: L.S. Gabriel

Vertaald en bewerkt uit het Duits door:

E.J. Bron

(www.ejbron.wordpress.com)