Vrouw & Intellect: Ann de Craemer en Joyce Brekelmans over de islam

(Door: Martien Pennings)

Nee, deze twee  power-vrouwen hebben, voor zover ik weet, niks met elkaar te maken. Ze trokken alleen allebei mijn aandacht door recent een stuk te schrijven waarin ze net zoveel onwetendheid als zelfvertrouwen etaleerden. Hevige opinies, maar kennis ver beneden nul. Een fatale combinatie. En het ging bij beide dames over “religie”, maar vooral over het meest explosieve hangijzer van alle hete religies, de islam.

Ik besteed aan elk van de dames een stuk of vijf  pagina’s, want zoals men weet, kan één gek in één regel meer dwaasheid produceren, dan een wijze in een boek kan weerleggen. Dus dan is vijf pagina’s per krankzinnige nog weinig. Als het u teveel is om in één keer te verstouwen, mag het in twee lees-sessies, maar wel graag eerst mijn gedachten consumeren rond Ann de Craemer, want die kennis moet u even meenemen als u mijn ode aan Joyce Brekelmans gaat lezen.

Één zinsnede van Ann de Craemer wil ik in deze inleiding naar voren halen, een tekstbrokje dat mij trof als de Hamer van Wodan.  Ik heb toch wel een aantal minuten naar onderstaande foto van dit jongensachtige meisje zitten kijken en dan met name naar dat hoge voorhoofd, waar deze gedachte ergens uitgebroed moet zijn:

“( . . .) de joodse godsdienst, die al decennialang tot uitzichtloze ellende leidt in Israël en Palestina ( . . .)”

Bij mijn weten is het nog nooit zo . . . . . eh . . . . . schérp gesteld, of het moest zijn door vrome moslimmannen.

Ik wil mijn eigen eindconclusie ook graag even naar voren halen:

“We hebben het lang als een cynische grap gezien, maar zie: bloemetjesgordijn Brekelmans is bloedserieus. Het is niet de schuld van de islam, maar van het gebrek aan respect voor de islam. Ik heb het al vaker gezegd: er zullen nog veel meer apocalyptische gebeurtenissen nodig zijn na de Twin Towers, de metro’s van Madrid en Londen, de bloedbaden van Bali en Moembai voordat dit soort totale idioten bij zinnen komt. Als we deze soort niet snel uit de subsidie-netwerken krijgen waardoor ze de politiek, de media en het onderwijs beheersen, is continentpuntje Europa verloren en misschien het hele Westen.”
________________________________________________________________  

Ann de Craemer

“Ann de Craemer is schrijfster.” Zo begint het biootje van Ann de Craemer in het toonaangevende cultureel mode-tijdschrift van Nederland, HP/De Tijd. Maar Ann de Craemer is vooral iemand, die ondanks haar jonge leeftijd, 33 jaar, al een schat aan avonturen heeft beleefd! En ze heeft die ervaringen ook nog geestelijk verwerkt en geverbaliseerd. Lees het biootje maar eens verder:

“Ze trok door Iran tijdens de beruchte presidentsverkiezingen van 2009 en schreef daarover in ‘Duizend-en-één dromen’ (2010), dat werd genomineerd voor de VPRO Bob den Uylprijs. Ze gaf de katholieke kerk een snoeiharde veeg uit de pan in ‘Vurige tong’ (De Bezige Bij, 2011), en liet een andere kant van de wielrennerij zien door het leven van een gewone koersliefhebber te vertellen in ‘De seingever’ (De Bezige Bij, 2012). Momenteel werkt ze aan een nieuwe roman, die komende zomer bij De Bezige Bij verschijnt.”

En dan heeft ze volgens Wiki ook al eens meegedaan aan de tv-dinges “de slimste mens”. Ik weet niet of ze gewonnen heeft, maar voor zoiets word je natuurlijk niet zomaar uitgenodigd.

Van Ann de Craemer las ik het opstelletje: “Waarom ik weiger respect te hebben voor religie”.  Ze zegt iets wat je tegenwoordig wel vaker hoort: het christendom is net zo erg als de islam. Ik wil daar verderop een paar kanttekeningen bij maken.

De aanleiding voor De Craemer om haar gedachten rond “religie” te laten dwalen is het optreden van Monique Samuel, aan wie ook ik aandacht heb besteed, twee maal zelfs. Volgens De Craemer heeft Samuel de Vrijheid van Meningsuiting en de Democratie te grabbel gegooid. Maar die twee begrippen zou ik toch graag wat meer problematiseren dan De Craemer doet.

De Craemer:

“Voor individuele gelovigen kan ik respect opbrengen, omdat iedereen het recht heeft zijn eigen waarheid te kiezen — ook die vrijheid maakt onderdeel uit van een democratisch bestel. Dat ik de persoonlijke geloofskeuze van mensen respecteer, betekent echter niet dat ik respect hoef te hebben voor de religie die zij aanhangen.”

“Een democratisch bestel” is een moeilijke kwestie. Een mongool die vele ministersposten in dit land heeft bekleed, Piet-Hein Donner, heeft eens gezegd dat als een meerderheid van moslims de sharia ooit zou willen invoeren in Nederland, we ons daarbij moesten neerleggen. Dat is diezelfde Donner die na de moord op Theo van Gogh godslastering opnieuw strafbaar wilde stellen, ongetwijfeld om de kritiekloosheid op de islam te bevorderen zodat die dag van de invoering van de sharia in Nederland zo snel mogelijk zou aanbreken. Met die twee uitlatingen zette denker Donner een wezenskenmerk van “democratie” bij het grof vuil: tolerantie voor minderheden.

Maar . . . . . . ook daar ligt weer een probleem, want als die minderheid – bijvoorbeeld bestaande uit Jacobijnen, Leninisten, Stalinisten, Maoïsten, Nazi’s of Pol Potteurs – het doel heeft om de democratie met democratische middelen te beëindigen, dan moet je misschien overwegen de vrijheid voor die groep op te heffen. Na 1945 heeft de Duitse natiestaat precies die conclusie getrokken uit de ervaringen van Hitlers machtsovername in Weimar. En Karl Popper zei ook al zoiets. Poppers paradox zal vast niet onbekend zijn bij een denkende vrouw als Ann de Craemer. Anders zie “The open Society and its Enemies”, pagina 265.

Dus ook dat “voor individuele gelovigen kan ik respect opbrengen” en dat recht van “iedereen” om “zijn eigen waarheid te kiezen” worden problematisch.  Ja, de Vrijheid van Meningsuiting is inderdaad zélf problematisch. Het levert met name een probleem op met de islam, een totalitaire, seksueel aangedreven roofmoordenaars-ideologie die in elk wezensaspect parallel loopt met het Hitlerisme, die op goddelijk bevel niets anders kan en mag doen dan de wereldheerschappij veroveren en daar uitdrukkelijk op datzelfde goddelijke bevel zo nodig list en bedrog bij moet toepassen. Jaja: Taqiyya. U zegt het.

Een ding ziet De Craemer dan wel weer scherp: het is maar goed dat we voor die islam niet verplicht respect hoeven op te brengen.

De Craemer:

“Ik heb geen respect voor het katholicisme. Ik ben katholiek opgevoed; ging naar een lagere school waar zuurpruimen van nonnen het voor het zeggen hadden, en bewaar daar een pak gruwelijke herinneringen aan. Ik heb geen respect voor een godsdienst met een heilig boek dat slavernij verdedigt, en een God die in het Oude Testament bewijst een wraakzuchtige, straffende en zelfs sadomasochistische bullebak te zijn.”

Ik zou ook hier graag een nuancerende problematisering willen aanbrengen:

Dat heilige boek is het Oude Testament, daarna is er een Nieuw Testament gevolgd. Juist uit dat Nieuwe Testament is de morele impuls gekomen om de slavernij af te schaffen. In de wereld van de islam is de slavernij alleen in naam afgeschaft onder zware druk van het christelijke Westen en die islamitische slavernij is eerder begonnen dan in de christelijke wereld, waarin het maar een paar eeuwen heeft stand gehouden.  In de islamitische wereld heeft het in de praktijk al 14 eeuwen stand gehouden en vooral, vooral, vooral: is de slavernij onvergelijkelijk veel wreder geweest.

Voorts: ik ben ook katholiek opgevoed, en dan ook nog in tijden die ietsje ouderwetser waren – want jij, Ann, bent 33 en ik 67 – maar ik heb al in de zandbak als kleuter die non die me treiterde zo’n rotschop met mijn kleine kistjes voor haar schenen verkocht dat als vierjarige mijn reputatie al gevestigd was. Die recalcitrantie heb ik altijd behouden en vandaar, nu de voornaamste zonde van het katholicisme alleen nog maar bestaat uit jongetjespiemelarij, dat ik me vooral gestort heb op de islam.

Je schrijft, beste Ann de Craemer (mag ik eigenlijk Ann zeggen?):

“Ik heb geen respect voor de islam, die met Allah een opperhoofd heeft dat net zo wreedaardig is als de God van de christenen en de Jahweh van de joden. Volgens Van Dale betekent respect ‘eerbied uit hoogachting of angst’. Ik heb geen eerbied voor een levensvisie die vrouwen en homo’s minderwaardig vindt.”

Misschien, Ann, is aan jou het verschil tussen de tussen de islam en de Joods-Christelijk-Verlichte traditie nooit uitgelegd. Dat zou niet raar zijn, omdat sinds 1973 machthebbend Europa in het kader van ongestoorde olieleveranties een islamvriendelijk en Israëlvijandig cultuur- en onderwijsbeleid heeft geïntroduceerd.*** Misschien ben je je daar helemaal niet van bewust en heb je daarom zelfs wel überhaupt nooit gehoord van zoiets als een Joods-Christelijke-Verlichte traditie. Maar precies vanuit die traditie zou ik ook hier willen problematiseren en nuanceren.

In het begin is Allah misschien net zo wreed al de Bijbelse God. Een verschil is wel dat de God van de Bijbel specifieke plagen en straffen zendt in specifieke omstandigheden, maar dat Allah opdracht geeft tot wreedheid jegens “ongelovigen” voor eeuwig-in-het-algemeen.

Maar het grootste verschil tussen Allah en God is dat God een evolutie doormaakt en Allah niet. Ik heb al gezegd dat het al begint met het Nieuwe Testament, waarin “God” al een stuk humaner is dan in het Oude Testament. Jezus en zo, weet je wel? De christelijke God wordt een moreel en intellectueel steeds betere God. Dat komt omdat in het christendom het gebruik van de Rede is toegestaan. Je mag in het christendom je verstand gebruiken en daarmee worden wetenschap en moraal mogelijk. Collectief en individueel ontdekken christelijke mensen gaandeweg dat wat ze “God” noemen eigenlijk niets anders is dan een middel om een innerlijke dialoog gaande te houden. Dat is de ontwikkeling van de Rede en het Geweten. “God” is een middel om Hem niet meer nodig te hebben en tot “atheïsme” te komen. Dit “atheïsme” betekent dat de moraal in de mens is ingedaald. “God” is niet meer nodig als wetgevende instantie, maar een hulpmiddel bij innerlijke dialoog.

De islam kent dat niet, daar is dialoog met Allah ondenkbaar. Allah evolueert niet. Allah wordt niet een betere en humanere Allah. En de islam evolueert niet omdat in de islam het gebruik van de Rede, van de menselijke Rationaliteit dus, verboden is. Verboden! Allah kent alleen eenrichtingsverkeer.  Er is in de islam geen Nieuw Testament, de Koran is het woord van Allah himself, “eeuwig en ongeschapen”, dat wil zeggen dat het woord van Allah al bestond vóór de oerknal, die volgens de islam natuurlijk ook nooit heeft plaats gevonden. En dat woord van Allah is wreed, moorddadig, oorlogszuchtig en racistisch. De islam is altijd volstrekt en inherent onhervormbaar gebleven.  Allah is zijn oorspronkelijke wrede zelf gebleven. Voorts is de Soenna, het voorbeeld van Mohammed, nauwelijks minder onveranderbaar en gezaghebbend in de islam, en Mohammmed was een superpolygame vrouwenonderdrukker, een roofmoordenaar, sluipmoordenaar, massamoordenaar, slavenhaler, leugenaar en bedrieger.

Er is nog een essentieel, cruciaal, wezenlijk verschil tussen de Bijbel en de Koran. De Bijbel is erkend mensenwerk, dat is een verzameling van 66 boeken geschreven door 40 Joodse schrijvers in 3 talen gedurende meer dan duizend jaar. De Koran echter is volgens de mythe het rechtstreekse woord van Allah. Precies daarom werd het gebruik van de Rede mogelijk in het christendom en bleef dat onmogelijk in de islam.

En dan schrijf je, beste Ann:

“Ik heb geen respect voor de joodse godsdienst, die al decennialang tot uitzichtloze ellende leidt in Israël en Palestina. Ik heb geen respect voor de joodse man die mij vorig jaar aan de Klaagmuur hardhandig bij de arm nam, omdat mijn rok volgens hem een belediging voor Jahweh was. Respect opbrengen voor levensvisies die hun eigen aanhangers maar ook anderen van hun vrijheid willen beroven, is een zwaktebod.”

Zonder dit te onderschatten, ga ik voorbij aan het trauma van het rokje en de ruwheid van de aan-de-arm-pakking en ga meteen naar die mededeling van jou, die mij naar jouw voorhoofd heeft doen staren en waarvan ik zelfs een neiging kreeg tot zachtjes schreien. Met die mededeling wil ik daarom iets meer dan alleen maar problematiseren en nuanceren. Ik zou hem namelijk helemaal willen omdraaien.

“( . . .) de joodse godsdienst, die al decennialang tot uitzichtloze ellende leidt in Israël en Palestina ( . . .)”

Ik ga op twee niveaus over deze zinsnede iets zeggen en dan zou het resultaat moeten zijn dat ook bij jou het inzicht is gegroeid dat het omgekeerde mogelijk waar is. Ten eerste ga ik iets zeggen op het niveau van de geschiedenis van Israël en ten tweede op het niveau van de godsdienstkritiek, al is dat woord hier niet helemaal op zijn plaats omdat de islam geen godsdienst is maar een totalitaire politieke en antihumane ideologie.

“( . . .) de joodse godsdienst, die al decennialang tot uitzichtloze ellende leidt in Israël en Palestina ( . . .)”

Het is namelijk zo dat de Joodse immigratie vanaf 1890 een eind maakte aan een wrede koloniale bezetting door Arabieren, die in 638 na Christus begon en 1300 jaar lang duurde. Omdat ze vanaf 1890 in een leeg en desolaat land vol woeste gronden een maatschappij-orde brachten die in alle opzichten volstrekt superieur was aan het wrede en irrationalistische islamitische feodalisme dat er heerste. Niet alleen vanwege het brengen van een moreel, intellectueel en materieel  superieure orde hadden en hebben de Joden een moreel recht zich in Samaria-Judea te vestigen, maar ook omdat ze er al duizenden jaren woonden en het land Palestina in de diaspora vele eeuwen lang een centrale mythe voor de Joden bleef.

Voorts werd dit morele recht geformaliseerd tot een volkenrechtelijk recht in het Verdrag van San Remo van 1922. En vervolgens werd gedurende de hele periode van 1890 tot op heden dat morele en volkenrechtelijke recht versterkt door het oorlogsrecht. Hoe gebeurde dat, dat  versterken door het oorlogsrecht?

Dat gebeurde omdat er vanaf 1921 terreur op islamitische grondslag door de Arabieren werd uitgeoefend onder leiding van de Moefti van Jeruzalem, Amin al-Hoesseini. Omdat de Moefti vanaf 1936 die terreur uitvoerde met behulp van Hitler en de verdere nazi-top. Omdat die terreur genocide op de Joden tot bedoeling had. Omdat Samaria-Judea (“de Westbank”) twee maal, in 1948 en in 1967 als springplank is gebruikt in een aanvalsoorlog die beide malen de bedoeling had om genocide op de Joden te plegen. Omdat Jordanië van 1948 tot 1967 illegaal, want na een aanvalsoorlog, Samaria-Judea bezet hield en Judenrein had gemaakt. Omdat het toeval was dat in de derde aanvalsoorlog door de Arabieren van 1973 Samaria-Judea niet als springplank werd gebruikt. Omdat vanaf Khartoem 1967 de Arabieren weigerden serieus te onderhandelen over vrede en daardoor Israël in 1967 dwongen (!) het bestuur over Samaria-Judea op zich te nemen. (Dat de Arabieren  en “Palestijnen” onderhandelingen, vrede en erkenning weigeren blijkt ook uit het feit dat ze het Vredesverdrag van Oslo 1993 vanaf het begin gesaboteerd hebben en dat ze steeds genereuzer wordende nieuwe vredesaanbiedingen tot op heden consequent afgewezen hebben.) Omdat zowel Arafat als Abbas en Hamas openlijk in de traditie van de Moefti van Jeruzalem, Amin al-Hoesseini, zijn blijven staan en dus in de nazi-traditie.

Ach, beste Ann, misschien kan je eens de moeite nemen om het korte essay te lezen dat ik samen met Roelf-Jan Wentholt heb geschreven over de geschiedenis van Israël en waarvan het bovenstaande de samenvatting is.

“( . . .) de joodse godsdienst, die al decennialang tot uitzichtloze ellende leidt in Israël en Palestina ( . . .)”

Ik heb zojuist uitgelegd dat het Christendom zijn morele en intellectuele ontwikkeling richting meer humaniteit dankt aan het gebruik van de Rede. En laten nu de Christenen dat hebben geleerd van de Joden! Onze Westerse onzekerheid van dit moment heeft alles te maken met die Joodse cultuur van debat, onenigheid, gevit, geruzie, rabbinaal discours, kortom dialectiek, die zo oud is als het Oude Testament , waarin, zoals gezegd, al met het Opperwezen wordt gevochten.

In het spoor daarvan is het atheïsme een Joodse uitvinding. Het hele Jodendom begint met allerlei geloofsafval, het is één grote familietwist, maar niet zonder Liefde. Dat “atheïsme” dat het Jodendom ons overlevert is niet “onethisch”, “immoreel” of zelfs “duivels” zoals de antisemieten altijd hebben beweerd en zoals in de wereld van de islam nog elke dag overal beweerd wordt, want dit “atheïsme” is nu juist de mensgeworden ethiek zelf. (Jezus is mens geworden. Ja waarachtig!) De bekende “Joodse zelfhaat” kan je een radicale variant van dit “atheïsme” noemen. De zelfhaat die op dit moment het Westen verlamt en overlevert aan een agressieve islam, zou ik Joods en derhalve Christelijk in oorsprong willen noemen. Maar het is een geperverteerde, en doorgeslagen Joods-Christelijke traditie.

Zinrijk en humoristisch – een Joods handelsmerk! -wordt dit “atheïsme” verbeeld in deze Joodse Witz.

Twee rabbi’s overnachten samen op een hotelkamer.
De avond tevoren hebben ze onder het genot van enige alcohol een diep gesprek gehad over het bestaan van God en zijn samen tot de conclusie gekomen dat Hij niet bestaat.
De volgende ochtend wordt een van de rabbi’s wakker doordat in een hoek van de hotelkamer zijn collega luidkeels zit te bidden.
“Wat doe je nou? We hadden toch afgesproken dat God niet bestaat!”
Waarop het antwoord kwam:
“Wat heeft dát er nou mee te maken!?”

In deze Joodse Witz zit vervat wat je zou kunnen noemen het “seculariserings-potentieel” van het Jodendom en het Christendom, dus het vermogen de “eeuwige wet”, de “Goddelijke wet” te verinnerlijken, maar niet dan na geestelijke strijd, moreel en intellectueel, individueel en collectief, als fase van volwassenwording van het individu én als fase van volwassenwording van een cultuur. Dat is precies wat een volwassen geworden individu en een volwassen geworden cultuur doen: de tijdloze waarheid verinnerlijken en “seculariseren”, dus naar de aardse tijdelijke werkelijkheid brengen. Een protestants adagium luidt niet voor niks :“Hier en Nu”.
Maar de oorsprong ervan is Joods.

Ah, voor ik het vergeet: Israël betekent: “hij die vocht met de engel”. En de hele Christelijke beschaving is net zo Joods geworden als “Israël”, een beschaving in het teken van de menselijke dialoog met “God”.

En vooral, vooral, vooral: aan de islam is dit alles wezensvreemd. Het equivalent van de encyclopaedie van Karl Heinz Deschner, “Kriminalgeschichte des Christentums” zal in de islamitische wereld nóóit verschijnen.

Ik citeer Ann de Craemer:

“Alle religies houden mensen klein. Ze getuigen van intellectuele luiheid en herleiden de wonderlijke complexiteit van heelal, wereld en mens tot simplistische, kinderlijke verhalen. Ze vroegen/vragen je het kruistocht-/jihadpad te bewandelen en mensen te doden in het Heilige Land/Syrië. Ze beloven je in ruil daarvoor maagden/rijstpap met gouden lepels in een onbestaand paradijs, waar Mohammed of Jezus op je wachten – twee figuren die naar verluidt werkelijk hebben bestaan, maar intussen clownsfiguren zijn geworden waar zoveel mythische verzinsels aan vasthangen dat de enige rol die je hen in een moderne wereld mogelijks nog kan toebedelen die van marionetten in een poppenkast is.”

Opnieuw een paar kanttekeningen bij een uiterst intelligente alinea. Omdat ik hier meen te horen doorklinken dat we wel zonder religie kunnen, wil ik eraan herinner dat sommigen beweren dat religie, in de zin van transcendentie, voor de mens even broodnodig is als poepen. Verder is het zo dat religie ook groot kan maken. De edelste menselijk impulsen worden door “religie” versterkt en gelegitimeerd, evenals de slechtste. Verder geldt voor het Oude Testament, dat wat Joden de Tenach noemen en geldt ook voor de Talmoed, dus de commentaren op de Tora, dat ze niet “gemakzuchtig” zijn en “getuigen van intellectuele luiheid” – oei!oei! snotneusmeisje toch!-  maar het begin van de individuele en collectieve pogingen via de Rede naar . . . . . eh . . . .ja, toch wel: naar morele Verlichting te komen. Het is het tegengestelde van gemakzucht en de termen waarin de Talmoed worstelt met de Menselijke Natuur, God en de Rede zijn verre van kinderlijk. En zoals gezegd, die inspanning is de opmaat voor de Verlichting die in de 17 eeuw begint met onze eigen Spinoza. Ja, inderdaad, alweer een Jood.

Die gelijkstelling kruistochten en Jihad zou ik ook willen bestrijden. De Jihad is op vele plaatsen in de Koran en in de Soenna voorgeschreven en is ook 14 eeuwen gepraktiseerd door moslims. De islam is vanaf het begin een oceaan van bloed en wreedheid. De islam is de oudste manifestatie van wat wij een nazistische mentaliteit noemen en wie dat verder geadstrueerd wil zien moet zich hier vervoegen alwaar zoekende meisjes verder op weg worden geholpen. De Kruistochten waren een reactie op de islamitische agressie, op de Jihad, net zoals Israël altijd reageert op de agressie van de “Palestijnen” en de agressie nooit initieert.  Ook de Kruisvaarders werden gedreven door woede en verontwaardiging over de terreur die de islam pleegde vanaf de 7^e eeuw, toen hij, in die al meer genoemde oceaan van bloed, het grootste deel van de toen bekende wereld onderwierp. In 732 n. Chr. stonden de hormoongedreven hordes van Mohammed niet alleen tot in Afghanistan, maar ook tot in Zuid-Frankrijk. Bij Poitiers werden ze door Karel Martel, God zij dank, verslagen. Toen paus Urbanus II in 1095 in een weiland in het Franse Clermont opriep tot de eerste Kruistocht, hadden die islamitische hordes al drie eeuwen lang (!) bloedige en slavenhalende raids uitgevoerd, de onderbuik van Europa in. Eeuwenlang hadden ze vreedzame pelgrims die “het land van Jezus”, Palestina, wilden bezoeken geterroriseerd en tot slaven gemaakt,  hadden ze heiligdommen vernield, gemoord en verkracht. Ze hadden, ik herinner er nog maar even aan, precies gedaan wat Koran en Soenna voorschrijven. De Kruistochten hebben de Kruisvaarders persoonlijk en de toenmalige West-Europese economieën schatten gekost. De Kruisvaarders zelf betaalden niet alleen met hun geld en goederen, maar bovendien met gruwelijke ontberingen, angst, gevaar en vaak met hun leven.

In bovenstaande geciteerde alinea van De Craemer proef ik ook een gelijkstelling van Jezus en Mohammed. Op zich is dat alweer een zeer intelligente en goed gevonden vergelijking. Het waren immers beide Profeten. Dat is héél goed gezien van Ann de Craemer. Natuurlijk zijn het beide mythologisch figuren, vandaar natuurlijk dat geestig gevonden “clownsfiguren”, maar Jezus was toch een heel andere komiek dan Mohammed. Jezus was een figuur van Liefde, Redelijkheid en Barmhartigheid, die zijn eigen leven tenslotte offerde vanuit . . . . eh . . . . algemeen altruïsme. Mohammed, was een genadeloze egoïst, een roofmoordenaar, sluipmoordenaar, massamoordenaar, slavenhaler, leugenaar, bedrieger, vrouwenonderdrukker, polygamist en uitermate geile boef. Het zijn details, maar toch. En beiden zijn mythologische figuren, maar het maakt toch verschil welke van die twee je kiest tot je morele leidsman.

Maar verder een heel intelligente alinea, zoals het hele stuk van juffrouw De Craemer, dat moge inmiddels duidelijk zijn.

Zo komen we toe aan het tweede jonge intellectuele talent uit de vrouwelijke hoek, Joyce Brekelmans.

Joyce Brekelmans

Ook hier heb ik de neiging tot een veelwerf Hosannah: Joyce Brekelmans! Joyce Brekelmans! Joyce Brekelmans! Joyce Brekelmans! Ze heeft een column geschreven op “de Joop”, een site die op zich al een garantie is voor kwaliteit. De titel is “Waarom we wegkijken van moslimgeweld” en met de ondertitel “Zwijgen als terroristische aanslagen worden gepleegd, als vrouwen worden onderdrukt, als columnisten worden bedreigd, ik doe het”. Dat belooft niet alleen een inkijkje in “onze” laffe ziel, maar ook nog een fors brok genadeloze introspectie en een flink stuk intellectuele eerlijkheid.

Brekelmans beweert samengevat ongeveer het volgende:  

Zij, Brekelmans en andere linkse Illuminati zijn heel goed op de hoogte van de problemen met de islam. Die rare rechtse racisten kunnen wel ophouden met voortdurend verhalen aandragen van  hoe slecht de islam is, want die zijn alleen maar bezig een “vijandbeeld” te scheppen dat aan hun “vooroordelen” voldoet. We moeten ophouden met dat “benoemen”, want dat is onbeleefd jegens moslims en die worden daar misschien terecht zo boos over dat ze door het lint gaan. En dat is dan onze eigen schuld en niet van de islam. Bovendien helpt al dat benoemen niet tegen “Al Qaeda”.

Maar als volgens Brekelmans de problemen met de islam zo langzamerhand wel bekend zijn . . . . . . . . . dan toch niet bij Brekelmans, want als je oprecht meent dat de islam met beleefdheid te temmen is, dan heb je toch een paar “benoemingen” gemist in de afgelopen tien jaar.  Bijvoorbeeld dat de islam een seksueel aangedreven roofmoordenaars ideologie is, die al 1400 jaar wereldwijd geen enkele onbeleefdheid als excuus nodig heeft om bloedbaden aan te richten en een onverzoenlijke terreur te handhaven. En als je in het aangezicht van de zich ophopende bewijzen daarvoor beweert dat we hier met bevooroordeelde vijandbeeldschepping door Wilderianen te maken hebben, hoor je in een dwangbuis.

En dat “Al Qaeda” is natuurlijk een minderheid, maar dat waren de hierboven reeds opgesomde minderheden als de Jacobijnen, Leninisten, Stalinisten, Maoïsten, Nazi’s of Pol Potteurs óók. Ze wisten niettemin, zoals terroristische minderheden altijd doen als je ze niet in de kiem smoort, de loop van de geschiedenis lang genoeg te bepalen om miljoenen een wrede dood in te jagen. Op dit moment is de islam op het continentpuntje Europa niet een kleine, maar een forse en fors groeiende minderheid, waarvan het niet ondenkbaar is dat zij uitgroeit tot een meerderheid. Als je nou voorts weet dat boven opgesomde ideologieën van genoemde minderheden voor de aanhangers óók als godsdiensten aanvoelden, maar dat de islam een echte “godsdienst” is met als kern een totalitaire ideologie? Als je verder nog weet dat die “godsdienst” inherent onhervormbaar is en al 1400 jaar dwingend de verovering van de wereld, het Kalifaat en de invoering van de globale sharia als hét kernleerstuk heeft? Als je tenslotte de mogelijkheid zou willen overwegen dat het niet ondenkbaar is dat een aantal aanhangers – nee, niet allemaal, maar misschien toch vele –  van deze totalitaire en anti-humane ideologie in de 70 generaties van blootstelling eraan toch een genetisch mutatietje hebben ondergaan? Dat ze dus mentaal echt anders gebouwd zijn? Ja, ik begrijp dat het verschrikkelijk klinkt in de oren van een rasgoedmens, maar ik zou er toch maar een beetje rekening mee houden.

Kortom: als je beweert dat de problemen met de islam opgelost kunnen worden door op te houden met ze te benoemen en zeeredelwelbeleefd tegen moslims te zijn, dan is er nog veel benoemingswerk te doen.  Meer hoeft er eigenlijk over het wezenloze meisjesgeblaat van Brekelmans niet gezegd te worden, dus de nu volgende analyse is alleen voor de echte liefhebber.

Brekelmans:

“Toch moet je blijkbaar continu benadrukken dat het heel erg is als mensen die met de moslimvlag wapperen, of mensen die niet met de moslimvlag wapperen maar wel in een gebied wonen waar de meerderheid moslim is, of mensen wiens religiositeit niet helemaal duidelijk is maar die wel een ‘lichte getinte’ teint hebben en vaak familie in landen waar god Allah heet, lelijke dingen doen. Hoe moet de wereld anders begrijpen dat je geen jihadistenknuffelaar bent?”

Rázend intelligent! Inhoudelijk natuurlijk, maar vooral ook qua tactiek. Nadat juffrouw Brekelmans waarschijnlijk de laatste 10 jaar – ik weet niet hoelang ze al bij politiek kwartbewustzijn is – met het mainstream-adagium is meegegaan dat de moslimterreur niks met moslims en de islam te maken had, heeft ze nu een natte vinger in de lucht gestoken en de draaiende wind opgemerkt. Ja, inderdaad, Joycie! Ook de Gutmenschen die als eerste prioriteit altijd het welbevinden van hun eigen organisme en het prettige gevoel in hun eigen hoofd hadden, beginnen de zwavel van de islam te ruiken. Ze kunnen er zo langzamerhand niet meer onderuit, hoe graag de narcistische hedonisten ook zouden willen. Ook jij kunt het niet meer ontkennen. Maar waarom blijf je dan suggereren dat degenen die vaak al tien jaar met steeds grotere frustratie waarschuwen racisten zijn?

Ik denk dat ik het weet: omdat je nóg steeds geen benul hebt van het karakter van de islam en van de enorme dreiging die er van deze totalitaire en antihumane ideologie in toenemende mate voor het Westen uitgaat.

Brekelmans:

“Bovendien laat ik me wel kritisch uit over andere misstanden. Een klassiek gevalletje selectieve verontwaardiging, zo u wilt. Het verschil is alleen dat afgeven op volstrekt angstaanjagende types als Al Qaida exact nul impact heeft op wie dan ook, terwijl kritiek op wederzijds erkende bondgenoten nog enige hoop biedt om van invloed te kunnen zijn. Het is dan ook niet uit sympathie voor moslimextremisme dat men Israël aanspreekt op de Palestijnse bezetting, of Obama op zijn droneaanvallen, maar juist vanuit het westerse beschavingsideaal. Als wij namelijk zo ver verheven zijn boven die barbaarse godsdienstwaanzinnigen, kunnen we dat soort shit zelf natuurlijk ook niet maken.”

Ja, dat zei je al: we moeten niet alleen beleefder worden tegen “gewone moslims”, maar ook hun voorbeeld volgen in het beleefd zijn tegen Al Qaeda. Want als we nooit een woord van kritiek horen van “gewone moslims” op Al Qaeda, dan moet dat wel wezen omdat die gewone moslims net zo verstandig zijn als Brekelmans. Or is it? Of zou het kunnen dat ze anders verstandig zijn dan Brekelmans, namelijk omdat ze weten dat je als moslim aan openlijke kritiek op Al Qaeda dood kunt gaan? Of zou het kunnen zijn dat die moslims het stiekem wel eens zijn met Al Qaeda? En omdat ze donders goed weten dat wat Al Qadea doet in feite de echte bevelen van Koran en Soenna zijn?

Maar er moet natuurlijk wel iemand gekritiseerd worden. En als het niet de “gewone moslims” en Al Qaeda mogen zijn, wie zou Brekelmans dán daarvoor uitkiezen? Ah natuurlijk! Degenen die dagelijks rechtstreeks bedreigd en geterroriseerd worden door “Al Qaeda”! Dus leest Brekelmans  Israël nog eens de les over “de bezetting” en praat daarmee als een kip zonder kop die twee hele generaties na die in hun geheel na 1973 gehersenspoeld *** zijn inzake Israël. Lees hierboven eens wat ik verteld heb over Israël, Brekelmans, of neem zelfs eens de moeite de link te volgen naar het volledige opstel dat ik samen met Roelf-Jan Wentholt schreef en leer daar dat er géén bezetting is, dat Samaria & Judea zelfs geen “omstreden gebied” zijn, zoals de Israëlische Hoge Raad meent, maar gewoon vestigingsgebied voor de Joden. En wel volgens het Internationaal Recht! En dan bedoel ik niet het “internationaal recht” waarover ze het altijd hebben op het NON-journaal en in de verdere “kwaliteitspers”, dat is namelijk alleen maar de mening van de Verenigde Nazi’s (geen spelfout) die overheerst worden door die kongsi van misdadigerstaten die zich verzameld hebben onder de afkorting OIC (Organisation of the Islamic Conference) Ik heb het over het echte Internationale Recht, waarin je op deze plek en ook hier een  spoedcursus kunt volgen. Maar daar zal je wel te denklui voor zijn.

En dan dat gebruik van drones, en je noemt Obama, maar je zal toch ook wel stiekem Israël in de suggestie meenemen? Het is het enige wapen dat Israël heeft om zo gericht mogelijk terroristen uit te schakelen zonder de kans te lopen tegelijk burgers te doden waartussen die terroristen zich altijd schuil houden. Die pinpoint-aanvallen tegen terroristen noem je dan gewoon “dat soort shit”, dus “dezelfde shit” als wat die terroristen doen. Wat ben je toch een lelijk, oppervlakkig en dom wijf, Brekelmans.

Brekelmans:

“Dichter bij huis wordt het al helemaal ingewikkeld wat we mogen vinden, want niet alleen zijn veel Nederlanders van Marokkaanse en Turkse afkomst moslim, ze zijn het ook nog eens onderling volstrekt oneens over wat dat dan precies betekent. Een populaire manier om hiermee om te gaan is door dan maar zo veel mogelijk aandacht te vestigen op wandaden die door moslims worden gepleegd, onder het motto ‘benoemen is het halve werk’. Het doel van deze methode is het verspreiden van bewustwording naar het deel van de bevolking dat de ernst van ‘de moslimsituatie’ maar niet wil bevatten. Alsof het een onderbelichte kwestie betreft waar niemand zijn vingers aan durft te branden.”

Ja, de moslimische medemensen zijn het vaak onderling oneens, maar niet vanwege een individueel ontwikkeld geweten, maar door de millennia oude tribale clan-cultuur, die middels  de islam ineens zo effectief richting buitenwereld gericht werd dat de hele niet-islamitische buitenwereld tot vijandige stam werd verklaard en dat, luttele honderd jaar na de dood van de mythische Mohamed (632), de “oemma” van Afghanistan tot Zuid-Frankrijk tot aan de knieën in het bloed stond. Dus die suggestie van Brekelmans dat het allemaal zo gevarieerd en veelkleurig is, betekent echt niet dat, mocht de Libanisering van Europa en de Beiroetisering van onze steden zijn definitieve beslag krijgen,  het nog een vraag zal zijn aan welke kant al die moslims dan gaan staan. Die staan dan allemaal aan dezelfde kant, want op uitzonderingen na haten ze het Westen.

Brekelmans:

“Het probleem met deze tactiek is echter dat luie denkers hier aanleiding in zien om dan maar de hele groep in hun vijandbeeld te laden en gewapend met een wekelijks ververst stapeltje nieuwsberichten hun vooroordelen te rechtvaardigen. Wat prompt de reactie oproept om deze vooroordelen te willen bestrijden met een wekelijks ververst stapeltje nieuwsberichten vol wanbedrijven door iedereen behalve moslims. Een volstrekt nutteloze patstelling, waarbij beide partijen elkaar om het hardst met de Zwarte Piet om de oren slaan. Waar het komisch wordt, is als men elkaar ‘gebrek aan kritiek’ op misstanden binnen het eigen kamp gaat verwijten. Want er worden echt te weinig negatieve meningen geuit in het publieke debat.”

De mooiste term is hier wel “luie denkers”. Huppelkutje Brekelmans heeft bewijsbaar geen enkele moeite gedaan om een begin van een notie te verwerven over het onderwerp waarover ze zwatelt, maar de anderen die al decennia de bewijslast dragen, zijn ineens de luieriken. Nietzsches ideaal was het bewustzijn van een koe in de wei, maar Brekelmans komt er inderdaad dicht bij. Of moeten we meer denken aan de zijnsidentiteit van een bloemetjesgordijn, het verlangen van André van Duin? Sodeknetter, wat is dat wijf indolent!

Een paar maanden geleden eisten types als Brekelmans nog met opgetrokken wenkbrauwen – u bent toch geen racist, hè? – dat je “bewijzen” bij je beweringen omtrent de islam leverde, dus dat je de complete geschiedenis van de islam en de wereldwijde actualiteit ervan even in drie minuten schetste. En wij, denkluie donders, bleven de bewijzen inderdaad maar aandragen, in duizenden artikelen alleen al op deze website van E. J. Bron. En nu zelfs tot het bloemetjesgordijnbreintje van Brekelmansje begint door te dringen dat er iets met die islam aan de hand is, eist ze dat we ophouden met bewijzen omdat ze al hel-e-maal op de hoogte is (not so) en de moslims anders boos worden. De bewijzen die wij, platte Wilderianen al jaren aandragen, zijn nu ineens een “tactiek” die een “vijandbeeld” volgens onze “vooroordelen” moet oproepen. Godallemachtig! Jammer dat ze te stom is om zich te schamen.

Brekelmans:

“We zijn bang dat de komst van naar ik begrijp in totaal ongeveer 1 miljoen moslimgelovigen ons land verandert, maar in werkelijkheid zijn wij degenen die die veranderingen invoeren door onze regelgeving zo op te rekken dat we menen dat de regels die al sinds mensenheugenis gelden zoals het respecteren van elkaars geloof moeten worden opgerekt om mensen die in de Islam geloven te mogen beledigen onder het mom van “vrije meningsuiting”. En als het dan een keer spaak loopt door iemand die daardoor door het lint gaat zijn niet wij maar zij de grote schuldigen. Kennelijk zijn we de campagnes tegen pesten op school en op de arbeidsplek vergeten waarin keer op keer werd gesteld dat je met woorden mensen soms nog erger kan kwetsen dan met fysiek geweld. Of moet ik er maar aan wennen dat we niets van dat soort uitspraken menen op het moment dat het ons even niet te pas komt?”

Roelf-Jan Wentholt en ik hebben in onze gesprekken een steeds weerkerend grapje dat precies deze starnakelse stupiditeit bij “links” en nu dus bij juffrouw Brekelmans dekt. Als wij het hebben over de 86 miljoenste misdaad in heden of verleden van de islam, dan zeggen wij vaak tegen elkaar: “Weet je wat die linksen gaan zeggen als de hel eenmaal is losgebroken in Europa? Dat krijg je nou van dat islambashen!”

We hebben het lang als een cynische grap gezien, maar zie: bloemetjesgordijn Brekelmans is bloedserieus. Het is niet de schuld van de islam, maar van het gebrek aan respect voor de islam. Ik heb het al vaker gezegd: er zullen nog veel meer apocalyptische toestanden nodig zijn na de Twin Towers, de metro’ s van Madrid en Londen, de bloedbaden van Bali en Moembai voordat dit soort totale idioten bij zinnen komt. Als we deze soort niet snel uit de subsidie-netwerken krijgen waardoor ze de politiek, de media en het onderwijs beheersen is continentpuntje Europa verloren en misschien het hele Westen.
____________________________________________

*** De islamofielen en Israël-haters vinden zich heel bijzonder, maar ze zijn het product van massale hersenspoeling, terwijl ze dat niet eens beseffen. Het begint natuurlijk met hun eigen kwaadaardigheid en domheid, maar voor het overige zijn ze het product van een cultureel milieu dat sinds de olie-chantage-crisis van 1973 deels met opzet is gecreëerd. Er is sinds die tijd een deels bewuste indoctrinerings-operatie op gang gekomen van Israëlhaat en islamofilie. Een hele Europese, ja zelfs Westerse“elite” heeft geleerd het humane en democratische Israël te haten en de islam – eigenlijk de oervorm van wat wij “nazisme”noemen – te gaan adoreren.

Ik heb het al vaker uitgelegd, maar ik doe het opnieuw.

In 1973 was er de “oliecrisis” die eigenlijk een Arabische parasitaire chantage-crisis was. Daarna is een politiek op gang gekomen die door Bat Ye’Or gedocumenteerd is in haar boek Eurabië. De Arabieren eisten voor een ononderbroken stroom van olie natuurlijk in de eerste plaats zeer veel meer geld, maar vooral een anti-Israël-politiek, plus heel veel sympathie voor de islam, plus vrije immigratie van moslims naar het Westen. In ruil mochten de nationale elites van Europa een machtsdroom najagen waarin Europa met Amerika kon concurreren.

Dat was dom van de Europese elite, maar sluw van de Arabieren. Want Arabieren produceren zelf helemaal niks, behalve heel veel moslims. Tot in de 17e eeuw hadden ze hun bevolkingsoverschotten altijd kunnen wegwerken door in alle buitenlanden, van Spanje tot in Afghanistan, te gaan roven, uitbuiten, moorden en slavenhalen. Maar omdat in de 17e eeuw de Joods-Christelijke traditie in Europa steeds meer de Joods-Christelijk-Verlichte traditie werd en “wij” dus wetenschappelijk, economisch en technisch een enorme voorsprong op de islam namen, lukte het de Arabieren in 1683 (Wenen!) definitief niet om Europa te veroveren. Ze hadden het 1000 jaar lang geprobeerd met alsmaar bloediger wordende raids, de onderbuik van Europa in. Dus in 1973, driehonderd jaar later, veranderden ze via die oliechantage van strategie: véél te veel geld voor de olie, véél tijd om in luxe aan neukie-neukie te doen, bevolkingsoverschotten afzetten richting Europa om dat in één “moeite” door via de baarmoeder te koloniseren en te ontwrichten . . . . . én . . . . Israëlhaat! Win-win-win-win-situatie!

Een vriendin van mij zat midden jaren 1970, toen de onderhandelingen in het kader van de oliechantage liepen, in een hotel in Genève samen met die onderhandelaar van de “olieproducerende landen” (OPEC), sjeik Yamani. Mijnheer had twee verdiepingen van het hotel: één voor zichzelf en één voor zijn harem, die mijn vriendin op tientallen vrouwen schatte.

Op dit punt van de harem van Yamani komt de generatie van de “revolutionairen” van “1968” in beeld. Het was een verwarrende tijd, die jaren 1970, waarin “Vietnam” en “Revolutie” zich vermengden met pornografie en “vrije seks”. “Revolutie” kon toen van alles betekenen. In essentie stuitte een in hasj gedrenkte seksuele revolutie op die andere, de “antikapitalistische”. Het wordt in één beeld gevangen door de “Weathermen Underground”, types die nu Obama adviseren, maar toentertijd onder de hasj lagen te groepsneuken achter in het busje dat hen vervoerde naar de volgend demonstratie of aanslag. Baader-Meinhof was een product van precies dezelfde schizofrene mentaliteit.

Hieruit ontstond een bepaald type mens, tegelijk moralistisch en hedonistisch en in wie het ene het andere versterkte: zelfmanifesteerderig, gelovig in de goedheid van de mens en dan vooral de “onderdrukte” exotische mens, die immers het slachtoffer was van “ons” kolonialisme en imperialisme. Het fijn-in-het-eigen-hoofd hebben omdat je aan de goede kant stond en niet bij “de racisten” hoorde, kreeg prioriteit.

Dus het was niet vreemd dat na 1973, tijdens de “mars door de instituties” der 68-ers, twee zaken razend populair werden: de “multiculturele samenleving” en “de Palestijnen”, terwijl Israël als neo-koloniale onderdrukker werd weggezet.

Deze generatie heeft zich Europawijd meester gemaakt van alle posities en subsidie-niches in de wereld van de politiek, de media, de universiteiten en het onderwijs in bredere zin. En ze hebben gezorgd dat met name op de punten islam en Israël een volstrekte pensée unique is gaan heersen, een monocultuur waarin alle werkelijke kennis van de islam en de geschiedenis van Israël is vervangen door leugenachtige ideologie.
__________________________________________

Hier de hele link naar “de Joop” voor dat artikel van Brekelmans voor wie de cookieterreur van de Publieke Omroep moet of wil omzeilen: http://www.joop.nl/opinies/detail/artikel/22247_waarom_we_wegkijken_van_moslimgeweld/

Door:

Martien Pennings

(voor www.ejbron.wordpress.com)