Arme kleine Nazi’s

Ustasha-poster uit de Tweede Wereldoorlog

Na de Kroatische overwinning op IJsland (19 november) in de kwalificatierondes voor het WK voetbal 2014 ging één speler voor in het opzwepen van de toeschouwers. AP (van de Huffpost) heeft hiervan een video-opname, waarbij wordt opgemerkt dat het incident nogal wat opschudding veroorzaakte. AP citeert “Joe” Simunic, een speler geboren in Australië uit Kroatische ouders: “Ik heb niets verkeerd gedaan. Ik steun Kroatië, mijn thuisland” en “Sommige mensen zouden wat geschiedenis moeten kennen”.  Oké, laten we wat geschiedenis leren.

Ustasha is een oud Servisch woord voor opstandeling, misbruikt door een gewelddadige chauvinistische beweging, gesponsord door fascistisch Italië na WOI, met als doel de stichting van een onafhankelijke Kroatische staat. Ze kregen hun kans in 1941 toen de As-mogendheden het Koninkrijk Joegoslavië binnenvielen. Op 10 april werd de “onafhankelijke staat Kroatië” uitgeroepen. De massamoord op Serviërs, Joden en Roma (in deze volgorde) begon binnen enkele dagen.

Ustasha-Kroatië opende het concentratiekamp Jasenovac, inclusief aparte kampen voor vrouwen en zelfs eentje voor kinderen (uniek in nazi-Europa), bijna een jaar voordat de Nazi’s besloten tot de Endlösung –de “definitieve oplossing voor het Joodse probleem”d.m.v. massamoord. De misdaden gepleegd door de Kroaten waren dermate afschuwelijk dat zelfs de SS ervan gruwde. Maar ze werden gesteund door Hitler en de Rooms-katholieke kerk, dus de genocide ging gewoon door.

Ironisch genoeg waren het de Italianen die de Serviërs en Joden enige bescherming boden in hun deel van het bezette gebied. Dat wil zeggen, totdat ze zich in september 1943 overgaven, waarna de Kroaten en de Duitsers tot het einde van de oorlog weer straffeloos konden moorden.

De communistische partizanen, die later beweerden Joegoslavië in hun eentje te hebben bevrijd, deden ondertussen niets om het moorden te stoppen. Na de oorlog stichtten ze een Kroatische staat binnen het voormalige koninkrijk Joegoslavië en beloonden de Kroaten door ze gebieden te geven die etnisch gezuiverd waren van Italianen, Duitsers en Hongaren. Dit alles uit naam van sociale rechtvaardigheid, want alles voor en tijdens WOII was natuurlijk de schuld geweest van de “Groot-Servische imperialistische bourgeoisie”. Dit is geen grap.

Toen in 1990 in Kroatië een Holocaustontkenner en Ustasha-fan de eerste “democratische” president werd (Franjo Tudjman, vert.), stond het Westen te juichen bij de Ustasha taal, symboliek en waarden vanwege het Kroatische “anticommunisme”. En weer met de zegen van Romes katholieke kerk. Duizenden Ustasha Kroaten keerden terug uit ballingschap uit de VS, Canada en Australië (Simunic bijvoorbeeld). Tegelijkertijd werden de Kroatische Serviërs rechteloos gemaakt en daarna werden ze het slachtoffer van staatsmisbruik, eigendomsvernietiging en zelfs regelrechte moord. Toen de Serviërs vervolgens de wapens opnamen om zich te verdedigen, werd dat “agressie” genoemd.

In deze verwrongen wereld worden de Ustasha-Kroaten gezien als de goede kant en hun Servische slachtoffers als het ultieme kwaad. “Joe” Simunic is dan slechts een onbegrepen patriot. Natuurlijk, woorden doen geen pijn. Alles wat hij zei was “Voor het vaderland”en het publiek antwoordde: “Bereid!”. Niet dat dit voor het eerst gebeurde. Zouden we nu ook geen probleem meer hebben met een Duits saluut (Sieg!) voor de overwinning (Heil!)? Oh maar, wacht even…

Bron:
http://grayfalcon.blogspot.nl/2013/11/ustasha-today.html
Auteur: CubuCoko

Teken hier de petitie tot het disciplinair straffen van Josip Simunovic!

Vertaald uit het Engels door:
Ekster
(voor www.ejbron.wordpress.com)