De Zweedse minister van Buitenlandse Zaken verafschuwd als een vijand van de Profeet (deel 2)

De Zweedse minister van Buitenlandse Zaken, Margot Wallström, wilde de Arabische Liga de les lezen over mensenrechten. Koning Salman van Saoedi-Arabië  was daar niet van gediend.

(Door: Ingrid Carlqvist en Lars Hedegaard)

Blijkbaar was de Zweedse minister van Buitenlandse Zaken zich er niet van bewust dat zij, door het bekritiseren van de islamitische sharia gewoontes zoals duizend zweepslagen voor een blogger en de slechte behandeling van vrouwen, in feite werd gezien als iemand die zich tegen de islam zelf keerde. Er blijkt een reëel, maar zorgwekkend gebrek aan kennis met betrekking tot de islam en de zaken die de islam betreffen in de Zweedse regering te zijn.

“Het maakt niet uit wat zij zegt. In de islam is het aan de moslims om te bepalen of iemand hun religie wel of niet heeft bekritiseerd.” – Johannes J.G. [Hans] Jansen, auteur en kenner van de geschiedenis van de islam.

Vanuit islamitisch perspectief is elke kritiek op of overtreding van de sharia en van de moslimplicht om jihad te voeren [oorlog in dienst van de islam] een schending van hun vrijheid van godsdienst.

Met andere woorden, het is de plicht van de moslims om niet-moslims ‘angst aan te jagen’ (verwijzend naar de Koran 8:60). Maar als ze daarin slagen, beschuldigen islamitische woordvoerders hun angstige slachtoffers ervan dat ze lijden aan ‘islamofobie’ en eisen ze dat de westerse overheden de mensen die geteisterd worden door de psychiatrische ziekte aanklagen en vervolgen.

Er is echter niets dat erop wijst dat Margot Wallström en de andere leden van de Zweedse regering door angst werden gedreven. Ze hebben geen kennis van waar de orthodoxe islam voor staat en zijn blijkbaar van mening dat de religie weldadig en vredelievend is, maar helaas is gekaapt of verkeerd geïnterpreteerd door slechte mensen.

Zoals is voorspeld, heeft de kritiek van de Zweedse minister van Buitenlandse Zaken, Margot Wallström, op de ‘middeleeuwse’ omstandigheden in Saoedi-Arabië ertoe geleid dat grote delen van de islamitische wereld in woede zijn ontstoken tegen haar en tegen Zweden, het land dat zij vertegenwoordigt.

“Bijna de hele moslimwereld sluit zich aan bij de kritiek op Wallström”, schreef het Zweedse nationale dagblad Dagens Nyheter op 19 maart, eraan toevoegend dat zo’n dertig islamitische landen zich hebben gedistantieerd van de opmerkingen van Wallström. De Arabische Liga heeft haar openlijk beschuldigd wegens haar kritiek op het gebrek aan mensenrechten in Saoedi-Arabië, en op zaterdag heeft de Organisatie van Islamitische Samenwerking (OIC), die 57 Arabische en islamitische staten, evenals de Palestijnen, vertegenwoordigt, haar ervan beschuldigd dat zij “Saoedi-Arabië en zijn sociale normen, zijn rechterlijke macht en zijn politieke instellingen heeft vernederd”.

Dagens Nyheter citeert de Midden-Oostendeskundige Marianne Laanatza van de universiteiten van Stockholm en Lund, die zei dat de Zweedse problemen kunnen escaleren. Bovendien merkt de Midden-Oostenanalist Per Jönsson van het Foreign Policy Institute in Zweden op dat de reactie van de OIC inhoudt dat bijna de gehele islamitische wereld, met inbegrip van sjiitische islamitische staten en landen in Zuidoost-Azië, Zweden nu de rug hebben toegekeerd. Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten hebben al hun ambassadeurs teruggeroepen uit Zweden; Per Jönsson vreest dat anderen hun voorbeeld zullen volgen.

In reactie daarop heeft Wallström op 19 maart een crisisvergadering gehouden met vertegenwoordigers van rond de dertig Zweedse ondernemingen, die zakelijke belangen in de Golfregio hebben. Terwijl ik dit schrijf is het resultaat van de bijeenkomst onbekend. Saoedi-Arabië heeft al aangekondigd dat het een visum zal weigeren aan vertegenwoordigers van Zweedse bedrijven. Het is duidelijk dat de Zweedse bedrijven behoorlijk in de problemen zitten.

Blijkbaar was de Zweedse minister van Buitenlandse Zaken zich er niet van bewust dat door het bekritiseren van de islamitische sharia, zoals duizend stokslagen voor een blogger en de slechte behandeling handeling van vrouwen, zij in feite werd gezien als iemand die zich tegen de islam keert.

De onwetendheid van de Zweedse regering werd ruimschoots aangetoond toen Gatestone de perswoordvoerder van Margot Wallström, Erik Boman, belde. Gatestone vroeg of hij zich ervan bewust was dat praktijken zoals de doodstraf voor godslastering, geseling en vrouwen uitsluiten van het besturen van een auto, zijn gebaseerd op de Koran. Hij zei dat hij dat niet wist. Hij zei dat hij ook niet had gehoord van de Caïro-verklaring uit 1990 met betrekking tot de mensenrechten in de islam, waarin staat dat alle mensenrechten uitsluitend gebaseerd moeten zijn op de sharia, en dat de islam de mensenrechten, zoals die verwoord zijn in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens uit 1948, verwerpt.

Veronica Nordlund van de persdienst van het Zweedse ministerie van Buitenlandse Zaken vertelde Gatestone dat ze over de Verklaring van Caïro heeft gehoord, maar dat zij denkt dat Saoedi-Arabië de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens heeft ondertekend. Saoedi-Arabië heeft in feite de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens niet ondertekend. Het onthield zich door te stellen dat de Verklaring in strijd was met de sharia.

Al met al lijkt er een reëel, maar zorgwekkend gebrek aan kennis bij de Zweedse regering te bestaan over de islam en de islamitische aangelegenheden.

De prominente Nederlandse islamdeskundige, professor Johannes [Hans] JG Jansen – auteur van een invloedrijke biografie over Mohammed – zei dat hij niet denkt dat Margot Wallström weet waar zij zichzelf mee heeft ingelaten. Op de vraag of de Zweedse minister van Buitenlandse Zaken de Saoedische sharia praktijken zoals geseling kan bekritiseren, en ‘middeleeuws’ noemen zonder de islam te beledigen, antwoordt professor Jansen dat dit onmogelijk is.

Gatestone: “Maar wat als zij nu beweert ze dat het niet haar bedoeling was geweest om de islam te bekritiseren?”

Jansen: “Het maakt niet uit wat ze zegt. In de islam is het voor moslims om te bepalen of iemand wel of niet hun religie heeft bekritiseerd. Vanuit islamitisch perspectief is de ergste overtreding van de minister van Buitenlandse Zaken dat de Saoedische praktijken als ‘middeleeuws’ werden bestempeld. Moslims gebruiken nooit die term als zij over zichzelf praten. Ze gebruiken die alleen met betrekking tot andere delen van de wereld, bijvoorbeeld als het Europa betreft. De Saoedi’s zien zichzelf als de erfgenamen en bewaarders van de Gouden Eeuw van de islam in de zevende eeuw, die niet mag worden bestempeld als middeleeuws”.

Jansen merkt op dat, uit het oogpunt van de islam, elke kritiek op of overtreding van de sharia en van de moslimplicht om jihad te voeren [oorlog in dienst van de islam], een schending van hun vrijheid van godsdienst is. Hetzelfde, vervolgde hij, geldt voor de plicht van moslims om angst te zaaien in de harten van niet-moslims. Jansen wijst op de Koran soera 8, vers 60:

“En maakt aan de grens alle mogelijke strijdkrachten en vastgehouden paarden voor hen gereed, waarmee gij de vijand van Allah en uw vijand en anderen buiten hen, die gij niet kent, doch die Allah kent, moogt afschrikken [angst aanjagen]. En wat gij ook voor de zaak van Allah besteedt, het zal u ten volle worden terugbetaald en u zal geen onrecht worden aangedaan”.

Met andere woorden, het is de taak van de moslims om niet-moslims ‘schrik aan te jagen’. Maar vreemd genoeg beschuldigen islamitische woordvoerders, als ze daarin slagen, hun angstige slachtoffers dat ze lijden aan ‘islamofobie’ en eisen ze dat westerse overheden mensen, die door deze ‘psychiatrische’ ziekte overvallen zijn, aanklagen en vervolgen.

Er is echter niets dat erop wijst dat Margot Wallström en de andere leden van de Zweedse regering door angst zijn gedreven. Ze hebben geen kennis van wat de orthodoxe islam inhoudt en zijn blijkbaar van mening dat de religie weldadig en vredelievend is, maar helaas is gekaapt of verkeerd geïnterpreteerd door slechte mensen.

Alsof er nog meer bewijs van het Zweedse onbegrip nodig was, stond Margot Wallström op 20 maart op in het Zweedse parlement en beweerde dat ze niet de bedoeling had de islam te bekritiseren. De Zweedse regering, zei ze, zal “de relaties die Zweden door de jaren al met Saoedi-Arabië onderhoudt, veilig stellen en ontwikkelen. … We hebben het grootste respect voor de islam als een wereldreligie en voor zijn bijdrage aan onze gemeenschappelijke beschaving”.

Wallström en haar regering hebben nu de verrassing van hun leven gekregen. De goedhartige minister van Buitenlandse Zaken is plotseling in de situatie belandt dat zij over de hele moslimwereld wordt aangeklaagd als een vijand van de profeet.

De manier waarop Wallström van plan is zich te bevrijden van haar ongewenste positie als een van ’s werelds meest verafschuwde overtreders van de islam, zal van cruciaal belang zijn.

Zal ze haar kritiek op de Saoedische geseling en vrouwenhaat intrekken en aankondigen dat het nooit haar bedoeling was om het geweldige Saoedische volk of haar cultuur te beledigen? In dat geval zal zij een verwoestende slag hebben toegebracht aan de Zweedse status van ‘morele supermacht’ en aan een buitenlands beleid dat gebaseerd is op mensenrechten en feminisme.

Of zal ze haar woorden gestand doen en accepteren dat Zweden – en elk ander land in Europa dat  er aanspraak op maakt dat het opkomt voor humanistische waarden en het primaat van de mensenrechten  –  een debacle te wachten staat dat erger kan uitpakken dan wat Denemarken overkwam tijdens de Mohammed-cartoon-crisis in 2005/2006?

Er wordt onder waarnemers steeds meer over gesproken dat Wallström zal moeten aftreden en dat Zweden een mondiale rol zal moeten accepteren die meer in overeenstemming is met haar kennis van het wereldgebeuren.

(Lees hier het eerste deel van de actuele Zweedse perikelen met de islamitische wereld)

Bron:
www.gatestoneinstitute.org
Auteurs: Ingrid Carlqvist en Lars Hedegaard

Vertaald uit het Engels door:
“Wachteres” en “Henk V.”
(voor www.ejbron.wordpress.com)