Verschroeide aarde – nu pas echt!

(Door: “Young German” – Vertaling: E.J. Bron)

In menig opzicht doet me de huidige politieke en maatschappelijke situatie denken aan het einde van de Tweede Wereldoorlog, toen de nazi´s inzagen dat ze gewijd waren aan de ondergang. Op dit moment van besef besloten ze niet van koers te veranderen en de catastrofe wellicht nog tegen te houden. Integendeel. Ze besloten dat: “Als wij de oorlog niet kunnen winnen, dan zal niemand hem winnen.” Iedere streek, iedere stad, ieder dorp en ieder huis dat niet verdedigd kon worden, werd door Hitler´s leger zelf vernietigd. Alles platbranden, zodat niemand meer iets met Duitsland kan beginnen. Als wij het niet mogen hebben, dan zal niemand het hebben! Deze tactiek wordt de tactiek van de verschroeide aarde genoemd. Ik denk dat zij in afgezwakte vorm en misschien minder oorlogszuchtig hier nu ook wordt toegepast.

Waarom? De “militaire situatie”

Volgens de nieuwste berekeningen zullen er dit jaar 800.000 asielzoekers immigreren. Dat is ongeveer evenveel als de hele bevolking van Keulen, als we er van uitgaan dat er vast en zeker nog heel veel illegalen helemaal niet voorkomen in deze berekening van mensen die officieel asiel aanvragen. Een grote Duitse stad dus. Tegen de gangbare mediamensen en politici van allerlei pluimage in, neemt Duitsland met dit aantal in werkelijkheid veel te veel hooi op de vork. 800.000 mensen uit een andere cultuur, met andere waardevoorstellingen, die bij de huidige bevolking komen, zijn niet meer te integreren. Mevrouw Merkel heeft het immers zelf toegegeven dat de multiculturele samenleving NIET functioneert en volledig mislukt is. Dat ontkennen zelfs Franse socialisten zoals Manuel Valls of Britse geestverwanten niet meer. Onze nieuwsberichten, alhoewel ideologisch gekleurd, berichten ook over Duisburg-Marxloh, over Berlin-Kreuzberg, Berlin-Neukölln en over Berlin-Wedding. Over radicale islamieten uit Bremen en Bonn, over parallelsamenlevingen die we nu al hebben en waarvoor niemand een oplossing lijkt te hebben. De bendecriminaliteit neemt toe en de politie kan het niet meer aan. Geweld in de steden, in de vluchtelingencentra en op straat. En de minister van Binnenlandse Zaken zegt dat de vluchtelingen ons niet teveel worden.

Waarschijnlijk bedoelt hij daarmee dat we ook nog wel een plekje zullen vinden voor 800.000 vluchtelingen. Zo denkt onze politiek schijnbaar of ze wil ons wijsmaken dat dit het enige probleem met de asielzoekers zal zijn. Een plekje, voeding en medische verzorging. Al deze logistieke vragen dagen ons momenteel uit. Maar dat is, met permissie, allemaal bijzaak. Hier gaat het niet om brood, een dak boven het hoofd en kleding. Hier gaat het om de toekomst van een land en een heel volk! De gevolgen op de lange termijn worden door de regering helemaal niet genoemd.

800.000 mensen zijn om een heel andere reden teveel voor ons. Duitsland, dat eigenlijk de naam draagt van de etniciteit die het bevolkt, is een immigratieland geworden. Met een aandeel van 20% mensen met een migratieachtergrond en nog eens 800.000 juridische buitenlanders in dit jaar verschuift de demografische verhouding zich verder ten nadele van de Duitsers, die in enkele steden of stadswijken nog slechts minderheden zijn. Als de 800.000 asielzoekers blijven, dan kunnen we er van uitgaan dat ook deze op grond van hun herkomst en religie een hoger geboortecijfer zullen hebben dan de inheemse Europeanen. Hoe ver reikt het voorstellingsvermogen van de normale mens eigenlijk? Is het zo moeilijk om dat te begrijpen? De Duitsers krijgen te weinig kinderen om zich als volk duurzaam in stand te houden. Er worden bijna 200.000 Duitsers minder geboren dan er dit jaar aan immigranten binnenkomen. Als je dan ook nog onderscheid maakt tussen etnische Duitsers en geïmmigreerde medeburgers, dan is de onevenredigheid vermoedelijk nog dramatischer. Dit betekent niet dat de Duitsers nu verdwijnen. Nog niet. Maar het betekent dat de Duitsers als dominante etniciteit en dragers van de “dominante cultuur” niet meer present zullen zijn. De parallelsamenlevingen van nu zullen morgen nog veel en veel groter geworden zijn. Er zullen nog meer migranten en kinderen van migranten in dit land zijn. Dit betekent dan dat we nog meer problemen met de integratie van deze mensenmassa´s zullen krijgen. De “probleemwijken” en “No-Go-Areas”, waarover de politie het nu inmiddels al jaren heeft, zullen verveelvoudigen. En waar nog maar weinig Duitsers zijn, zullen meer migranten voor hen in de plaats komen. Enkele van deze migranten zullen ons problemen bereiden die we nu ook al hebben. Dat is simpele wiskunde. Het “islamisme” zal ons nog veel meer bezighouden dan het dat nu al doet. Criminaliteit en bendeactiviteit zal logischerwijs toenemen. De politie, die het immers nu al niet meer kan bijhouden en complete stadswijken zoals Duisburg-Marxloh in feite heeft opgegeven, zal capituleren. Hoe moeten de nieuwkomers dan nog integreren? Ze zullen steden hebben die in principe bijna hetzelfde zijn als in hun landen van herkomst. Met één verschil. Ooit hebben er Duitsers gewoond.

En als deze asielzoekers werkelijk werk zoeken, zal men hen vermoedelijk moeten teleurstellen. Met een leger van bijna 4 miljoen werklozen en een toenemende automatisering van de economie zijn er helemaal geen arbeiders nodig. De paar gelukkigen die wel een baan zullen vinden, zijn het slachtoffer van loondumping en een economische lobby, die alleen maar de uitbuiting van lage lonen arbeiders nastreeft. Want als u het nog niet heeft meegekregen, personeelskosten zijn de grootste kostenfactor voor zo´n beetje ieder bedrijf in de Eerste Wereld. Ze zijn ook de belangrijkste reden waarom industrie en haar concerns vertrekken naar de zogenaamde lage lonen landen. Het gaat erom de personeelskosten te verlagen. Wie in Duitsland als asielzoeker zonder kennis van de Duitse taal en met meestal een tweederangs opleiding een baan zoekt, zal geen paradijs aantreffen.

Besef ja – verandering nee

Ik geloof niet dat de politiek zich niet bewust is van deze situatie. Ze heeft het immers al lang toegegeven. Mevrouw Merkel zei immers expliciet dat het samenleving in multiculti-Duitsland niet heeft gefunctioneerd. Het heeft ook niet in Frankrijk gefunctioneerd en in Groot-Brittannië functioneert het ook niet. Dit besef alleen is het punt dat ik hierboven heb aangesproken. Ze begrijpen het dondersgoed, maar besluiten desondanks om door te gaan. De “oorlog” is verloren, de slag is gestreden en de ideologie uiteen gespat. Maar nu moet het gezicht gered worden en er moet tot het bittere einde worden gevochten. Duitse Nibelungen-trouw zorgt ervoor dat ook de meest nuchtere CDU-parlementariër achter Merkel en haar SPD blijft staan, terwijl men nog eens miljarden in een Grieks zwart gat pompt, dat als een moloch het geld van de Europese naties verzwelgt en alleen maar kruimels overlaat voor het langzaam verkommerende Griekse volk. De weinige rijken van het land lachen daarbij in hun vuistje en vieren party’s op hun jacht met vrienden en bekenden van de geredde financiële branche. De ondergang vieren – dat is leuk.

Ik denk dat de meerderheid van de mensen heel goed weet dat de militaire situatie in ieder opzicht verloren is. Stelt u zich eens voor dat u een Duitse soldaat bent in het jaar 1945 en de kaart van Europa bekijkt. Alles en iedereen staat voor de grenzen van Duitsland. De halve wereld is er om u te vernietigen. Alleen de bijzonder ideologisch gehersenspoelde aanhangers van het regime hebben op dat moment nog in de overwinning geloofd. En zo is het nu opnieuw. Slechts een “relatieve minderheid” van de samenleving, die echter alle politiek machtsinstrumenten in handen heeft, gelooft op een bepaalde manier nog in de overwinning. Of in ieder geval viert ze de eigen ondergang met een luide knal.

Zoals gezegd: “Als wij niet kunnen winnen, dan zal niemand winnen.” Dat is de leuze van dit moment.

Dus vechten we door, hoewel we zouden moeten weten dat dit het einde van de vlaggenstok is. Zolang niet iedere stad en ieder dorp in het moeras van criminaliteit, extremisme en geweld is verzonken, en zolang niet iedere stad er uitziet als Duisburg of Essen – zolang is er niets verloren. Zolang dreigt er voor ons allen geen buitenlandse overheersing. Maak je geen zorgen beste medeburgers! Nog dreigt ons geen verdringing! Nog is er geen islamisering! Kijk maar. Daarginds wonen nog Duitsers, deze racisten! En kijk daar! Daar staat een kerk, midden tussen de moskeeën. Dus blijft u kalm. Nog is er niets ingetreden van hetgeen dat altijd bezworen wordt. Nog zijn de Amerikanen niet over de Rijn en nog staan de Russen niet voor Berlijn. Ze zijn er alleen maar op weg naartoe. Allemaal niet zo erg.

Misschien zullen er over enkele tientallen jaren of eeuwen schoolklassen zijn die dan kijken naar documentaires over het Duitsland en Europa in de vroege 21^e eeuw, zoals men dat tegenwoordig doet met de tijd van de Republiek van Weimar. En ze zullen vragen: “Hebben ze dat alles dan niet zien aankomen? Hebben ze dan niet naar de waarschuwingen geluisterd? Het was toch zo duidelijk! Men had toch. . .”

Bron:
http://younggerman.de
Auteur: “Young German”

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)