Die Linke bejubelt een massamoordenaar

(Vertaling: E.J. Bron)

Er gaat nauwelijks een maand voorbij, waarin Die Linke in het Duitse parlement geen interpellatie tot de Duitse regering richt om haar zorgen over rechts-extreem geweld en vooral over de slachtoffers van dat geweld uit te drukken. Die Linke liggen mensen na aan het hart voor zover ze slachtoffers zijn van rechts geweld. Bij links geweld ziet dat er echter anders uit. De slachtoffers van links geweld komen in de rozerode commune niet voor.

Wie in de jaren-50 of de jaren-60 is geboren, is met Fidel Castro opgegroeid en natuurlijk met Che Guevara. Fidel, de sigarenliefhebber, die zijn revolutie na haar succes tot een marxistisch-leninistische revolutie heeft verklaard, en tegenstanders van zijn politiek graag voor een serie geweren liet opstellen en doodschieten. Waar gehakt wordt, vallen spaanders, aldus denkt men als jonge mens. Dan wordt men volwassen en ontwikkelt een moraal, een moraal die zegt dat men zelf niet ook niet graag aan de verkeerde kant van de geweerlopen wil staan en dit daarom niet per se het keuzemiddel is als het erom gaat je politieke overtuiging door te drukken.

Je wordt volwassen en ziet Fidel als datgene wat hij is, een staatsman met bloed aan zijn handen, een massamoordenaar die niet veel onderdoet voor diegenen die in Den Haag voor de rechtbank staan.

Alleen bij Die Linke wordt men óf niet volwassen óf bij Die Linke is men van mening dat de strijd voor linkse waarden het rechtvaardigt mensen te vermoorden, massa´s van hen, ongeveer 100.000, aldus de actuele schatting van de doden die het regime van Fidel Castro te verantwoorden heeft. De meeste van hen zijn op de vlucht omgekomen, vele duizenden werden op bevel van Castro geëxecuteerd.

Dat Fidel Castro een massamoordenaar was, kun je dus getroost als feit beschouwen. Zelfs onder de restrictieve aannames van het Cuba Archive Project, dat alleen maar doden registreert die door twee onafhankelijke bronnen als doden van het regime bevestigd werden, is hij dat: 9.240 bevestigde regimeslachtoffers hebben de medewerkers van het Cuba Archive Project in de weinige jaren van zijn bestaan al met naam geregistreerd en onafhankelijk bevestigd. Dat volstaat voor het predicaat “massamoordenaar”.

En het volstaat om door Die Linke bejubeld te worden, want, net zoals alle linksen, gaat het ook Die Linke heel duidelijk niet om mensen, maar om het feit haar politieke regime door te drukken. Of daarbij een paar of een paar duizend mensen in het zand bijten, is gewoon irrelevant.

“Bedankt Fidel voor je levenswerk”, prijkt er op de de site van Cuba di, een werkgemeenschap binnen de partij Die Linke die zich inzet voor “materiële solidariteit met het socialistische Cuba, dus niet voor de mensen die in Cuba wonen. Het partijbestuur van Die Linke maakt van Fidel tegelijk een voorvechter voor de landelijke gezondheidszorg en voor een betere wereld:

“Een betere wereld zonder uitbuiting en onderdrukking is mogelijk! Dat was de vaste de overtuiging van Fidel Castro. Veel jonge mensen werden in de jaren-60 door het enthousiasme van de Cubaanse revolutie geïnspireerd, luist in hun twist met het overmachtige Amerikaanse imperium.

De Cubaanse revolutie bevrijdde Cuba van een bloedige dictatuur onder Fulgencio Batista, die meer dan 30.000 mensen had gedood. Cuba was daarvoor een plaats waar de Amerikaanse maffia in- en uitliep. Grootgrondbezit, vaak in handen van Amerikanen, buitte de landarbeiders mateloos uit. Zwarten waren onderworpen aan een systeem van racisme. Nooit kreeg de plattelandsbevolking een arts te zien en het aantal analfabeten bedroeg meer dan 70%.”

Zeer zeker heeft Fidel Castro een betere wereld gecreëerd voor diegenen die zijn regime overleefd hebben en ingebonden waren in zijn netwerken van begunstigers. Voor al diegenen die het slachtoffer van hem zijn geworden, duidelijk niet. Dat vergeet men bij Die Linke, die zich opnieuw onder de retoriek van de arbeider- en boerenstaat heeft verzameld, gekruid met een militante vorm van het antiamerikanisme. Vroeger hebben we gedacht dat het vreselijk is hoe gemakkelijk het linkse partijbeulen lukt om zelfs een massamoordenaar als Fidel Castro heilig te verklaren, nu vinden we dat niet meer zo verschrikkelijk, maar kenmerkend. Kenmerkend voor de aanhangers van een politieke leer die over lijken gaat als het er om gaat de “betere wereld” [voor diegenen die linkse heerschappij van plan zijn], dus datgene wat linksen als de “betere wereld” beschouwen, te creëren. Desbetreffend kun je niet meer schrikken, maar je alleen nog maar walgend van deze inhumane en mens-vijandige houding afwenden.

Bron:
https://sciencefiles.org

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)