Is de SGP nu een soort PVV-light?

(Door: Wim van Schaik)

Kees van der Staaij lijkt de strijd aan te binden met de PVV van Geert Wilders. Hij gaat er prat op dat zijn partij al in 1983 in de Tweede Kamer zorgen uitte over de groeiende invloed van de islam en wil niet, uit vrees tot het PVV-kamp te worden gerekend, in po­li­tiek-cor­rec­te zoetsappigheid vervallen. Hoe zit het met het ‘Manifest-Islam in Nederland’ van de SGP? Schokkend, of toch politiek-correct zoetsappig?

Het manifest begint met de inleiding: “In Nederland groeien de zorgen van veel Nederlanders over de islam.” Geen fraaie openingszin. Het is ook een enorm understatement. De zorgen rijzen immers inmiddels de pan uit. Alle verdoezel-inspanningen van de multicul-adepten ten spijt. Vervolgens gaat het over “de behoefte van de islam aan dominantie”. Goed dat de SGP de islam in verband brengt met het begrip dominantie. Maar het gaat om meer dan een behoefte. De wil om te domineren is een wezenskenmerk van de islam.

Van der Staaij deelde eerder op een verkiezingsbijeenkomst een compliment uit aan Wilders: “Een vasthoudende waakhond die al jarenlang luidkeels van zich laat horen als hij op het Nederlandse erf onraad ruikt: immigratie, islam, veiligheid”, maar dat roept wel de vraag op waar de SGP al die jaren na 1983 (!) was.

Nu komt de SGP dan (eindelijk) met een manifest. Wil men potentiële SGP-kiezers weg houden bij de PVV? Het is de vraag of dat lukt met deze politieke koers die op vijf pijlers rust:

• Groeirem door asielbeperking
• Beschermen rechtsstaat en beschaving
• Aanpakken radicaalislamitische organisaties
• Beschermen politieke ruimte
• Aanpakken terroristen en geweldpredikers

De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de SGP enig recht van spreken heeft. Ooit stemde de SGP met de PVV tegen de motie Halsema. En ook nu vinden we in het manifest veel maatregelen van het soort dat al jaren door de PVV bepleit wordt: instroom asielzoekers verlagen, uitstroom verhogen, opvang in de regio’s, geen mensen uitnodigen met ‘grote afstand tot onze cultuur’, geen gebedsoproepen, haatpredikers weren, jihadgangers Nederlandse nationaliteit afpakken etc.

Maar een algeheel boerkaverbod gaat de SGP te ver. En de passage “de islam mag niet onnodig groeien” roept de vraag op welke groei van de islam we dan wel nodig hebben. En waarom wil de SGP wel strenge straffen voor bekladding van synagogen en moskeeën en niet als het kerken betreft?

Daar komt bij dat veel van wat de SGP bepleit afhankelijk is van de EU-bonzen. Die weg loopt gewoon dood. Mede dankzij het halfslachtige EU-standpunt van de SGP. Pas nog heeft het partijbestuur een motie van de SGP-jongeren ontraden, een motie nota bene die behelsde dat het Europees Parlement minder macht en verantwoordelijkheid moet krijgen! Niet erg geloofwaardig om dan nu te schrijven “Europese regels mogen een voortvarend terugkeer niet langer belemmeren”.

Verreweg de interessantste passage uit het manifest is die over het wezen van de islam. Hoewel de islam alle trekken heeft van een totalitaire ideologie ziet de SGP de islam toch als godsdienst. Maar in het manifest staat: “Er is geen reden om krampachtig vast te houden aan de gelijkheid van alle godsdiensten”. En: “Het is hoogst onverstandig om alle godsdiensten over één kam te scheren.” De SGP wijst daarbij op het geweld zoals door Mohammed gepropageerd, de sharia als concurrent van de rechtsstaat en het degraderen van niet-moslims tot tweederangs burgers.

Daar heeft de SGP een punt. “Terwijl Hindoes, Sikhs, Christenen, Parsi en Joden samen met enkele miljoenen aanhangers allemaal met elkaar in relatieve harmonie konden co-existeren, was er een religie die geen compromissen kon sluiten en ver van de rest stond: de islam.” (Ghandi) Was Ghandi soms een islamofoob avant la lettre?’ (Wim van Rooy)

Precies hierover zou het debat moeten gaan. Maar iedere keer als Wilders zo’n debat probeert te entameren, wordt dat ontweken met taalspelletjes (bruggen slaan), humanitaire zoetsappigheid en kortzichtig humanisme (versus gezond verstand), en valse onderscheidingen (islam-islamisme enz.). En dan zien we het gebeuren: “Houd je het keurig en blijf je bij de algemene feiten, dan word je genegeerd. Maak je het persoonlijk en emotioneel dan word je gedemoniseerd. Dat is een zeer effectieve dubbelslag.” (Joost Niemöller)

Als het keurige manifest van de SGP ertoe leidt dat we het eindelijk eens worden over het wezen van de islam, dan is dat winst. Zolang daarvan nog wordt weg gekeken, zullen ook de vijf pijlers van de SGP ons land niet overeind houden.

De SGP is nog lang geen PVV-light. Het valt te vrezen dat het met de punten van dit manifest gaat zoals met het voorstel van grondwetswijziging van de SGP.  Dat wordt door het systeem  in de Eerste Kamer vakkundig getraineerd. Er is een radicalere aanpak nodig, waarbij de EU niet buiten schot kan blijven.

Het Westen moet gedeprogrammeerd worden. Het moet af van de eigen onnozele welwillendheid. Zoals we thans voor onze ogen zien afspelen in de Verenigde Staten hoe de patiënten die lijden aan multicul ziekte, weg-met-ons-syndroom en islamverslaving van hun morele voetstuk verwijderd worden. Dat is hoognodig. Want anders, om nog een keer Wim van Rooy te citeren: “Nog één of twee generaties en de hele wereld, en de Arabische wereld in de eerste plaats, zal rouwen om het Europa zoals het was.”

Door:
Wim van Schaik
(voor www.ejbron.wordpress.com)