Boeddhisme versus islam: De weerbare monniken van Myanmar

De monnik Ashin Wirathu, leider van de boeddhistische “Ma Ba Tha”-beweging in Myanmar.

(Door: Marcello Dallapiccola – Vertaling: E.J. Bron)

Islamisering is niet alleen een thema in het Westen. Ook de mensen in het Verre Oosten moeten zich bezighouden met de toenemende radicalisering en gewelddadige uitbreiding van moslims. In Myanmar, het voormalige Birma, is deze taak na het wegvallen van de militaire regering nu overgenomen door boeddhistische monniken.

De afgelopen tijd wordt er in de media steeds weer bericht over de Rohingya en hun tragische lot. De Rohingya zijn de enige islamitische etniciteit in het anders boeddhistische stammenmengsel van het huidige Myanmar. Het verhaal van de om religieuze redenen vervolgde minderheid komt de media bijzonder goed uit, want het bedient opnieuw het  versleten sprookje van de zielige, vervolgde moslim.

De Rohingya werden vooral bekend, omdat zij het hoofdzakelijk zijn die over zee naar Australië proberen te komen en daar in de omstreden opvangkampen terechtkomen als ze daarvoor al niet door de Thaise, Maleisische of Indonesische kustwacht werden onderschept. Maar ook in Thailand bestaan grote opvangkampen, waarin massaal Rohingya als vluchtelingen leven.

We stellen vast: opnieuw “vluchten” moslims en zeldzaam genoeg gaan ze niet naar aangrenzende, eveneens islamitische landen, maar naar het christelijke Australië en naar het boeddhistische Thailand. Verder valt op dat moslims er naar neigen om juist grote afstanden te overbruggen om naar rijke landen te vluchten in plaats van in de directe nabijheid in een arm land in veiligheid te zijn.

Hoe het ook zij – de reden om te vluchten zou in dit bijzondere geval werkelijk wel eens voorhanden kunnen zijn. Want in Myanmar hebben na het wegvallen van de militaire regering uitgerekend boeddhistische monniken de taak op zich genomen om hun land vrij te houden van de islam. De spirituele leider van deze “Ma Ba Tha” genoemde beweging “ter bescherming van ras en religie” is de in 1968 geboren monnik Ashin Wirathu (foto).

Wirathu laat een heel duidelijke, onverbiddelijke houding tegenover de islam zien: “Ook al ben je nog zo vol van zachtaardigheid en liefde, dan kun je toch niet naast een hondsdolle hond slapen. Als wij zwak zijn, zal ons lans islamitisch worden.” Veel van zijn preken zouden door hun scherpte het potentieel hebben om complete cohorten goedmenschen te laten flauwvallen.

De boeddhisten hebben van de geschiedenis geleerd, want ook zij werden in de loop van de afgelopen duizend jaar door de woestijnreligie teruggedrongen; maar al te graag wordt vergeten dat Afghanistan ooit een boeddhistisch land was, Pakistan en Bangladesh werden van de Hindoes afgepakt en de islam was ook niet oorspronkelijk gevestigd in Indonesië en Maleisië. In al deze landen maakten de vredelievende en tolerante hindoeïstische en boeddhistische bevolkingen dezelfde fout om zich niet vastberaden te weer te stellen tegen de uitbreiding van de islam. Het treurige hoogtepunt van deze onderwerping was vermoedelijk het opblazen van de Boeddhabeelden van Bamyan in 2001 door zich op de koran beroepende barbaren van de Taliban.

Deze fout willen de boeddhisten blijkbaar niet nog eens maken, zodat zich nu de monniken zelf opwerpen als beschermers van hun geloof. Ashin Wirathu heef tin Myanmar een brede en kleurrijke beweging van alle boeddhistische volksgroepen achter zich verzameld. De brede instemming, die de Ma Ba Tha”-beweging van de monnik krijgt, komt niet in de laatste plaats door het feit dat de Rohingya traditioneel helemaal niet thuishoren in het noordwesten van het land; ze kwamen hier pas in het kader van de Britse bezetting van India langzamerhand vanuit het huidige Bangladesh naartoe – en brachten zodoende de islam mee.

Op de voor moslims al bijna typische manier om zich met opstanden en onlusten tot aan onafhankelijkheidsbewegingen toe impopulair te maken (waarvan men in het Westen gewoon nooit iets meekreeg zolang daar het leger nog heerste), staan de Rohingya nu tegenover een vastberaden meerderheidssamenleving, die bovendien door de monniken absolute spirituele legitimering bezit.

Daarom is het ook geen wonder dat dit succesvolle model zich inmiddels begint uit te breiden: in het buurland Thailand heeft met Phra Apichart Punnajanto al een andere boeddhistische monnik de strijd opgenomen; hij beperkt zich weliswaar tot de sociale media, maar ook hij stuit in een Thailand, wiens zuiden regelmatig door islamitische aanslagen wordt geterroriseerd, op brede instemming voor zijn model van een “weerbaar boeddhisme”.

Bron:
www.contra-magazin.com
Door: Marcello Dallapiccola

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)