Wat een desillusie

(Door: “D.G. Neree”)

Door een Syrische luchtmachtbasis te bombarderen zonder bewijs van A: dat er Sarin was gebruikt en B: wie dat dan zou hebben verspreid, is de wereld weer terug in de laatste dagen van de Obama-regering en de dreigende verkiezing van Hillary Clinton. Of eerder nog terug naar 2013, toen Poetin een dreigende oorlog wist af te wenden door te garanderen dat Assad alle chemische wapens zou verwijderen. De verhouding tussen de VS en Rusland is nu tot op het vriespunt gezakt en de idiote omslag van Trump heeft al zijn supporters in verwarring dan wel in afschuw achtergelaten. Wanhopig worden er verklaringen gezocht voor deze ontkenning van al zijn voorgaande standpunten met betrekking tot Syrië en Amerikaanse militaire inmenging in buitenlandse aangelegenheden.

Deed hij het om zijn zogenaamd tanende populariteit op te schroeven? Dat zou wel een erg cynisch motief zijn. Deed hij het om degenen die hem beschuldigden van samenwerking met Poetin tot zwijgen te brengen? Dat is hem dan wel goed gelukt. Plotseling werd Trump van alle kanten lof toegezwaaid. Een absurd iets om te zien. Mijn vraag is dan wel: als hij om deze beschuldigen te ontzenuwen bereid is om een waanzinnige oorlog tegen Rusland te riskeren, doet hij dan niet precies dat waar hij niet voor is gekozen en precies dat waardoor Hillary NIET werd gekozen?

Een derde verklaring zou zijn dat Trump een signaal af wilde geven aan Noord-Korea, China en wat andere landen. Ook in dat geval is de actie beneden alle peil. Niets onrechtvaardiger dan het slachtoffer straffen om de autoriteit te bevestigen en op de lange duur een funeste strategie.

Maar wat is er nu echt aan de hand? Niemand schijnt het te weten. Vanuit Washington komen er tegenstrijdige berichten en de tweets van Donald Trump, waarin hij aankondigt dat er meer acties zullen komen, zijn zorgelijk te noemen en geven geen hoop voor verbetering van de situatie. Wil hij nu plotseling dat Assad aftreedt? Maar Assad is met Rusland de enige die ISIS en Al Qaida/Al Nusra bestrijdt. WTF is happening? Is Trump ingepalmd door de “deep state”? Door degenen die achter Obama en Clinton stonden?

Met zijn onbezonnen (?) daad heeft Trump mensen van hem vervreemd die hem vanaf het begin tegen de stroom in hebben gesteund. Milo Y., Joseph Watson en vele anderen vragen zich wat er aan de hand is, net als neem ik aan de lezers van “E.J. Bron”.

Ik zie eigenlijk maar twee uitwegen uit deze puinhoop:

1. Trump handelde volgens informatie van zijn inlichtingendienst(en). Hij kan de CIA hier de schuld van geven en het gebruiken als extra bezem om de diensten schoon te vegen (als dat mogelijk is).
2. Dit was een opzetje tussen Trump en Poetin om Trump´s binnenlandse problemen op te lossen.

Optie 2 zou moeten betekenen dat het huidige bezoek van Secretary of State Rex Tillerson aan Moskou zou moeten leiden tot een begin van herstel van de verhoudingen. Maar gezien de kille, zoniet vijandige, ontvangst in Moskou tegenovergestelde standpunten, waarbij Amerika de schuld van de gifgasaanval (?) bij Assad legt en van Poetin eist dat hij de steun aan Assad intrekt en Poetin dat laatste absurd vindt en spreekt van een false flag, zijn de perspectieven niet hoopgevend.

Een kwalijke en verwarrende zaak. Hoe zal Trump zich verder ontpoppen? Wat hij nu doet, is spelen met vuur en een onvoorspelbare leider met zoveel macht is bijzonder gevaarlijk in het kruitvat dat de halve wereld is geworden. Of is hij, zoals de somberste commentatoren uitspreken, gewoon ingepakt door de deep state en danst hij nu naar zijn pijpen?

P.S. Op het moment van schrijven vindt er een ontmoeting plaats tussen Vladimir Poetin en Rex Tillerson.

Door:
“D.G. Neree”
(voor www.ejbron.wordpress.com)