“Le Pen wakkert angst voor terroristen aan”

(Door: Sarah Goldmann – Vertaling: E.J. Bron)

Linkse kringen hebben in alle landen om hen heen een vertegenwoordiger van het kwaad gecreëerd, die ze aan hun publiek voorschotelen om het in haatstemming te houden. Dat is Orbán in Hongarije, dat zijn Brexit-voorstanders in Groot-Brittannië, Wilders in Nederland, Trump in de VS en Le Pen in Frankrijk. Waar men hen van beschuldigt, is vaak irrationeel, omdat het niet op feiten is gebaseerd, maar op het eigen linkse levensontwerp, dat nog vóór de feiten bepaalt dat ze het kwaad zijn, omdat ze “rechts” zijn. In dit licht wordt dan alles geïnterpreteerd wat er om hen heen gebeurt en hoe hun statements daar over uitvallen. Gisteren was Le Pen weer aan de beurt, in “Die Zeit”, n.a.v. de actualiteit.

Het tegen haar gerichte artikel bevat een van de meest gebruikte linkse propagandamiddelen, het omdraaien van oorzaak en gevolg. Le Pen zou geen optimisme verbreiden, maar angst aanwakkeren, begint “Die Zeit”.

Le Pen daarentegen wilde geen optimisme verbreiden. De top-kandidate van het Front National verloor sinds januari volgens de peilingen aan instemming en moet nu haar eigen, nationalistische clientèle terugwinnen. Daartoe wakkert ze de angst voor terroristen aan, die zogenaamd met de “grote vluchtelingenstromen” het land zouden zijn binnengekomen.

Le Pen “wakkert dus angst aan”. En als ze die niet zou aanwakkeren, dan zou er geen reden meer voor bestaan, aldus de onuitgesproken conclusie. Op deze manier wordt Le Pen verantwoordelijk gemaakt voor de foutieve stappen van de regering, waartoe zij niet behoort. In werkelijkheid is het immers precies andersom:

In de eerste plaats bestaat er aanleiding voor de angst respectievelijk bestaan er meerdere aanleidingen: “Sinds de terreuraanslag op Charlie Hebdo, het Bataclan in Parijs en tenslotte op de promenade in Nice bevindt Frankrijk zich sowieso in permanente noodtoestand”, zoals “Die Zeit” zelf schrijft. Er bestaan gegronde redenen om in het Frankrijk van nu bang te zijn, die angst hoeft men dus niet meer “aan te wakkeren”, die is er al.

Het is de taak van politici om de oorzaken van de angst, in dit geval de oorzaken voor de terreur in Frankrijk, te bestrijden. Daarop moet je ze aanspreken. Le Pen stelt de these op dat het overwegend immigranten zijn of in immigrantenmilieus opgegroeide mensen. Je kunt dit met feiten betwisten, met cijfers, als die er zijn. Alleen die zijn er niet; het zijn immigranten of mensen uit immigrantenfamilies die buitenproportioneel bij aanslagen betrokken zijn. Dat kan dan nog op verschillende andere manieren worden geïnterpreteerd (ze krijgen geen werk enz.).

De eigen, openlijk uitgedragen motivering van de “Jihadisten” is echter dat zij de christelijke of atheïstische meerderheid in het land haten, deel met voorgewende motiveringen. Deze redenen zal men met overtuigingswerk niet uit de weg kunnen ruimen, ook niet met goede banen. Men moet beginnen bij de oorzaken:

“We moeten de controle over onze grenzen terugkrijgen, we moeten weten wie er naar ons toe komt”, zei ze. De huidige president François Hollande en zijn voorgangers zouden niets tegen het gevaar gedaan hebben. Dat de presentatoren tegelijkertijd informatie over de schietpartij in het centrum van de Franse hoofdstad doorgaven, kwam Le Pen alleen maar goed uit.

Opnieuw het omdraaien van oorzaak en gevolg. Men insinueert dat Le Pen de aanslagen zoekt en wil, omdat ze daarmee het gevaar van aanslagen kan handhaven. Maar wat een pech echter: precies op het moment dat het onderwerp aan beurt komt, schiet een moslim een politieagent dood. “Dat kon Le Pen alleen maar goed uitkomen”. Terwijl de medekandidaten zeggen dat alles toch helemaal anders is?!

Le Pen wil niet dat er politieagenten worden doodgeschoten, ze wil niet dat mensen door een vrachtwagen worden doodgereden, ze wil niet dat Joodse gijzelaars op beestachtige wijze doodgemarteld worden, ze wil niet dat een priester in een Franse kerk onthoofd wordt, zoals gebruikelijk in de moordenaars-sekte. Dat is een van haar voornaamste wensen en daarom spreekt ze het probleem aan, de mogelijke oorzaken en de vermoedelijke oplossing.

“Die Zeit” verdraait het geheel nogmaals: de Apocalyps, zoals deze op dit moment ontstaat en door enkele (bij lange na niet alle!) voorbeelden werd geïllustreerd, ook die wordt door “Die Zeit” bij Marine Le Pen in de schoenen geschoven, de ware vijand respectievelijk het vijandbeeld van de linksen:

Aanslagen zoals op het Bataclan in Parijs of op de promenade in Nice waren voor haar altijd politiek behulpzaam. Haar apocalyptische beschrijvingen van een bedreigd en door terroristen omsingeld Frankrijk werken beter als de bevolking bang is.

Daarmee kan men de een of andere kiezer misschien nog zand in de ogen strooien, de meeste echter niet meer. Daar zorgt de realiteit wel voor, die voor de linksen zo nog altijd niet bestaat. Niemand is er blij mee, niemand heeft het nodig, niemand wil het. Er is een presidente nodig die zich bezighoudt met de oplossing van deze problemen, een presidente met moed tot verandering en hart voor het land.

Bron:
www.pi-news.net
Auteur: Sarah Goldmann

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)