Armeense genocide 1915 – 2017

Geplaatst op 24 april 2017 door E.J. Bron

Geplaatst door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)

Over E.J. Bron

www.ejbron.wordpress.com
Dit bericht werd geplaatst in Armenië, Barbarisme, Genocide, Islam, islamofascisme, Turken. Bookmark de permalink .

16 reacties op Armeense genocide 1915 – 2017

  1. Hendrik zegt:
    24 april 2017 om 07:25

    Vuilnisturken!

    Like

    Beantwoorden
  2. Elena zegt:
    24 april 2017 om 08:08

    Interview tussen 2 Alevieten die spreken over de Armeense genocide.
    ook zij zijn stelselmatig slachtoffer van de Turkse Soennieten geweest.
    Erdolf is van oorsprong Georgiër.

    Like

    Beantwoorden
  3. Japio zegt:
    24 april 2017 om 09:03

    Mensenrechtenorganisaties vragen om stop uitzetting gezinnen naar Afghanistan
    http://nu.nl/algemeen/4642824/mensenrechtenorganisaties-vragen-stop-uitzetting-gezinnen-afghanistan.html

    Like

    Beantwoorden
  4. Tom Hendrix zegt:
    24 april 2017 om 09:21

    En deze genocide; wordt ONTKEND door de “gluiperd Pechthold”, met zijn verradersclub te weten D66!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden
  5. Tom Hendrix zegt:
    24 april 2017 om 09:21

    By the way, web master, nieuw lettertype? Vind ik mooi!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden
  6. Marian van Cranenbroek zegt:
    24 april 2017 om 09:45

    Je gaat je echt afvragen wil ik nog wel in zo’n gewelddadige wereld leven. Ik heb echt medelijden met de jeugd. Wat een toekomst. Het gevaar komt nu uit alle hoeken.

    Like

    Beantwoorden
  7. fleckie zegt:
    24 april 2017 om 11:08

    Als men de Duitstalige site TANGSIR opzoekt,kan men gewoon lezen HOEVEEL GENOCIDES de TÜRKEN hebben uit gevoerd, en WAAR dat volk eigenlijk vandaan komt!

    Like

    Beantwoorden
  8. d.g.m.holland zegt:
    24 april 2017 om 12:03

    TURKSE GEWELDPLEGINGEN TEGEN GRIEKEN, KOERDEN EN ARMENIËRS
    Periode 1894-1974

    September 1894-Augustus 1896:
    Sultan Abdul Hamit past de volkerenmoord politiek toe voor de Armeniërs. In Augustus en September 1894 worden Armeniërs afgeslacht in Sassun. In October 1895 vindt de eerste georganiseerde volkerenmoord in Trebizond en Constantinopel plaats en in November en December 1895 organiseerde de staat een grote massamoord in heel het land. In Juni 1896 werd Van uitgemoord. Na de verovering van de Ottomanse Bank 26-8-1896 door de Armeniërs vond er een nieuwe massamoord in Constantinopel plaats, met in totaal 300.000 slachtoffers.

    12 Mei 1896
    Turken vermoorden Grieken bij conflicten tussen Grieken en Turken om het eiland Kreta.

    Maart 1909
    Niewe massamoorden op Armeniërs gepleegd door de Nieuwe-Turken in Adana, Tarsus en andere steden. Slachtoffers:30.000 Armeniërs en enkele Amerikaanse missionarissen.

    1909
    Nieuw-Turken bedwingen in Yemen de Arabische revolutie met veel bloedvergieten.

    1 Oktober 1911
    Turken vermoorden Bisschop Emilianos van Grevena.

    1912
    Koerdische opstand in Mardin onder Bedirhan en H. Remo, en in Bitlis onder Seyh Selim.
    In terugtocht uit Oost-Thrace van het Turks leger wordt de hele omgeving van Didymotichon en Adrianopoli geplunderd. Plaatsen uit het Malgara-district en Kessani worden platgebrand. Uitroeiing, moord en verkrachtingen kenmerken de vernietiging van deze overwegend Griekse omgeving.

    Februari 1913
    De Turkse authoriteiten dwingen de Griekse inwoners van het Crithea-district hun gebied te verlaten en een gruwelijk bloedbad volgt.

    1913
    Het opnieuw bezetten door de Turken van Oost Thracië leidt tot wreedheden op Grieken. 15.690 mensen zijn het slachtoffer van massamoord. In de regionen van Malgara en Charioupoli werden veel steden na de massamoord op de bevolking volledig geplunderd en verwoest.

    8 Februari 1914
    De Nederlander Westerneck en de Noor Hoft worden aangewezen als Inspecteur General op de Armeense provincies.

    25 Mei 1914
    De Grieks-Orthodoxe (oecumenische) Patriarch protesteert tegen de vervolging van de Christenen en op het bevel om alle Christelijke kerken en scholen te sluiten.

    27 Mei 1914
    De Turkse authoriteiten in Pergamum beveelt de gehele Christelijke bevolking de stad binnen 2 uur te verlaten. De geterroriseerde bevolking zoekt hun toevlucht op het Griekse eiland Mytilini.

    Mei-Juni 1914
    De Turkse authoriteiten leggen allerlei vervolgingen op in de Griekse regionen van West Klein Azië. De kuststreek van Klein Azië wordt vernield. In Erythrea en Phocaia zijn de massamoorden genadeloos.

    Juli 1914
    De Inspecteurs-Generaal over de Armeense provincies komen aan in Constantinopel.
    En Dhr. Hoft in Van.

    Juli-Aug. 1914
    De Turkse regering stelt gedwongen bataljons samen. Het is een nieuwe methode ter vernietiging van het Grieks-Ottomaanse rijk door burgers in het Turks leger op te nemen.
    Door deze gedwongen bataljons werden 400.000 Grieken uitgeroeid door honger, ziekte en gebrek, mishandeling en andere slechte behandeling.

    Sept. 1914
    De Turken stellen vervolging in tegen de Griekse inwoners van het Makri gebied van Z.W. Klein Azië. Velen worden vermoord en de vervolging wordt gevolgd door plunderingen, mishandelingen, geweld en ontheiligingen.

    Nov. 1914
    In opdracht van de Turkse regering worden veel steden met geweld geëvacueerd uit Oost Thracië, waar de meerderheid van de bevolking Griek was (Neochorio, Galatas, Callipoli enz) Daarop volgde de plundering van de huizen en winkels. Duizenden vluchtten van hun geboortestreek weg naar Griekenland.

    Nov.- Dec. 1914
    In opdracht van de Turkse regering worden de gebieden rond Visii en een del van de Saranda Eklisiae geëvacueerd. 19.000 Grieken worden verbannen naar Anatolia en hun bezittingen geplunderd. Volgens lijsten van de oecumenische Patriarch werden 119.940 Grieken verdreven vanuit Oost Thracië.

    Jan.-Dec. 1914
    Meer dan 250.000 Grieken worden uit Oost Thracië en de regionen van Smyrna verbannen. Hun bezittingen werden afgenomen.

    1914
    Tijdens dit jaar worden de vervolgingen van de Turken tegen de Grieken veel hareder.
    De oecumenische Patriarch protesteert hevig. De Minister van Buitenlandse Zaken, gouverneur Talaat bezoekt de provincies om de klachten te onderzoeken, maar de vervolgingen werden heviger, omdat de minister collaboreerde met de plaatselijke overheid, waardoor de vervolgingen systematischer werden.

    Apr. 1915
    Een groot aantal Armeense intellectuelen en vooraanstaande nationale Armeense leiders worden in Constantinopel en de provincies gearresteerd. Ze sneuvelen tijdens hun deportatie naar Anatolia. De Armeense soldaten van het Turks leger worden ontwapend en met duizenden uitgemoord. De Armeense bevolking wordt verbannen naar de Syrische woestijn en met tienduizenden vermoord en afgemaakt door het Turkse leger, de rebellen en burgers, of stervend van honger, mishandeling en slechte behandeling achtergelaten.
    1.500.000. Armeniërs zijn slachtoffer van de Turkse wreedheden.

    13 Juni 1915
    De officiële verklaring van de Armeense uitroeiïng werd gepubliceerd door de Ottomaanse regering.

    16 Sept. 1915
    Een geheim telegram naar de bevelhebbers van het Allepo District beveelt: <>Jullie zijn niet fout. Het is een opdracht van de Turkse regering aan het adres van Turken, die worden verondersteld te horen tot het menselijke ras. Ieder commentaar is overbodig.

    1915
    De Turken beginnen een hevige vervolging tegen de Syrische Orthodoxen en Nestorianen, die leven in Hakkari, Mardin en het Midyat gebied. Ondanks bijzonderheden hierover gebeurde deze vervolging op dezelfde manier als tegen de Armeniërs. Een van de eerste slachtoffers was Adai Ser, Aartsbisschop van Sert. Algemene massamoorden en volledige vernietiging waren de karakteristieke eigenschappen. Op het eind van de Eerste Wereldoorlog was de vernietiging bijna compleet.

    1916
    Vernietiging van het gebied Riseou-Platandu van Pontus. Plundering van de steden: Ofis, Sourmena en Gemoura. De door de Ottomaanse staatsbeambten georganiseerde berovingen vond plaats onder leiding van de Turkse gouverneur Ahmet en veldmaarschalk Velip Pacha.

    1916
    De Turken dwingen de inwoners van de verschillende regionen van Pontus om naar Sivas te emigreren. Slechts 550 van de 16.750 inwoners overleefden het van de bewoners uit de regionen van Elevi en Tripoli. Van de 49.520 bewoners uit Trebizont konden slechts 20.300 mensen hun leven redden.

    27 Dec. 1916
    Alle belangrijke mensen van Amissos en 4000 Griekse inwoners van de stad worden gearresteerd en gedeporteerd naar Anatolia.

    10 Maart 1917
    De Turkse gouverneur Adil, de afgevaardigde uit Libanon van het Ottomaanse parlement verklaarde officieel, dat alleen al in Libanon en Syrië 144.000 mensen van honger stierven door de plannen en ophitsingen van de Turkse regering.

    Lente 1917
    Turkse opdracht tot deportatie van de 23.000 Griekse inwoners van Cydoniae.

    Nov. 1917
    400 Griekse families worden door de Turken verdreven uit Z.W. Klein Azië.
    Hun bezittingen worden geplunderd.

    8 Jan. 1918
    President Wilson van de V.S. verklaart het principe van zelfbestuur voor alle, door de Turken onderdrukte mensen.

    April 1918
    Weer worden 8000 Griekse families door de Turken verdreven uit Z.W. Klein Azië.

    28 Mei 1918
    Na de Armeense overwinning op het Turks leger wordt de onafhankelijkheid van Armenië uitgeroepen.

    4 Juni 1918
    Na verschillende maanden alleen vechten hebben het Armeense leger en Turkije het bestand van Batum getekend, waarbij Turkije de onafhankelijkheid van de Armeense republiek erkent.

    4 Juni 1919
    Na 5 jaar verbanning konden de bewoners van Pergamum terug naar huis.

    25 Juni 1919
    De Franse premier Clemenceau zegt over de op de Armeniërs gepleegde massamoorden: De hele geschiedenis heeft nergens een ander voorbeeld laten zien van zulke afzichtelijke daden.

    19 Jan.1920
    De hoogste geallieerde raad erkent de onafhankelijkheid van Armenië.

    1920
    Bisschop Chryssanthos van Trebizond wordt bij verstek ter dood veroordeeld door de krijgsraad van Ankara. The Bisschop van Zilon wordt veroordeeld en sterft in de gevangenis.

    10 Aug.1920
    Ondertekening van het Verbond van Sèvres, inhoudend een onafhankelijk Armenië, zelfbeschikking voor Kurdistan en bevrijding van Oost-Thracië en Smyrna in overeenkomst met president Wilson Verklaring voor zelfbeschikking voor alle mensen van Klein Azië.

    Sept. 1920
    Kemalistisch Turkije valt Armenië aan. Het Armeense leger vecht wanhopig tegen het Turkse leger. Uiteindelijk worden de Armeniërs op 2-12-1920 ondermijnd. De Turkse overwinning wordt gevolgd door een algemene uitmoording van de Armeniërs en de annexatie van de helft van het onafhankelijke Armenië aan Turkije.

    22 Nov. 1920
    De bemiddeling van de Amerikaanse President Wilson over de Turks-Armeense grens wordt aanvaard.

    3 Juni 1921
    Kemalisten arresteren 1320 prominente Griekse inwoners van Samsus. De volgende dag vermoorden ze 701 mensen. De doden worden begraven in massagraven achter het huis van Bekir Pacha. De rest wordt verbannen in het binnenland van Anatolia.

    24 Aug. 1922
    Het Turks leger neemt Pergamum in. De Griekse burgers vluchten om hun leven te redden.

    9 Sept. 1922
    De Turken vallen Smyrna binnen. De stad wordt in brand gestoken. Wilde massamoorden op Grieken en Armeniërs vinden plaats. Er zijn ongeveer 150.000 slachtoffers.

    Okt. 1922
    Na de evacuatie van Oost-Thracië door het Griekse worden 300.000 Grieken gedwongen hun land te verlaten, waar hun voorvaderen al duizenden jaren hebben geleefd.

    1914- Okt 1922
    Er is geschat, dat tijdens deze 8 jaar de verliezen van de Grieken door de Turken zijn :
    Meer dan 150.000 Grieken van het Pontus district en meer dan l.400.000 Grieken van Klein Azië zijn omgekomen door massamoorden, doodschieten, ophanging, uithongering en onmenselijk en criminele mishandeling door de Turken.

    Er is geschat, dat meer dan 1.700.000 Grieken als vluchteling werden gered van de Turkse moorddadige waanzin.1.400.000 van hen kwamen vanuit Oost Thracië,Klein-Azië en Pontus naar Griekenland. Ongeveer 200.000 gingen naar Rusland vanuit Pontus en de rest werd over de hele wereld verspreid. Al deze mensen verlieten hun vaderland, waar hun voorouders al meer dan 3000 jaar woonden en constant werden belaagd door de Turkse nieuwkomers in Klein Azië.

    10 Juli 1924
    Koerdische revolutie van Nasturi in Hakkari. Men werd onderdrukt door het 7e Turkse legercorps; na 79 dagen werden 36 steden vernield en 12 met de grond gelijk gemaakt..

    3 Maart 1925
    De grote Koerdische revolutie barst los in Elazig onder Seyh-Sait. 10.000 Koerden bezetten Harput en vallen Diyarbakir aan, de hoofdstad van Kurdistan. Na de complete vernieling van 48 steden, werd de revolutie bedwongen op 7/10/1927 overstroomd door Koerdisch bloed.

    16 Mei 1926
    Het Koerdisch berggebied Agri komt in opstand. De rebellen nemen de 28e Turkse infanterie divisie gevangen. Nadat de revolutie zich uitbreidde naar de regionen Hakkari, Siirt en Mardin, werd deze 17/7/1926 na hevige gevechten bedwongen door krachtigere divisies.

    30 Mei 1927
    Een grote Koerdische revolutie vindt plaats in Diyarbakir en Agri onder Seyh Enver. Deze werd bedwongen na hevige gevechten op 7/10/1927. 2000 Koerische strijders werden gedood. Gedurende veel dagen was het water van de Murat rivier rood gekleurd door het bloed van de gesneuvelde Koerdische strijders.

    1928
    Twee Koerdische opstanden vonden plaats onder Resul Aga in Siirt en onder Ali Can. Nauwkeurige informatie ontbreekt door de schuld van het regeringsleger.

    2 Juni 1930
    Koerdische opstand in het Agri gebied, welke op 18-9-30 werd bedwongen.

    31 Aug. 1930
    De Turkse krant Milliet publiseert een verklaring van Premier Ismet Inonu <>

    30 Sept. 1930
    De Turkse krant Milliet publiseert een verklaring van de Turkse minister van Justitie: <> Op deze manier ziet Turkije de mensenrechten en gedraagt het zich tegenover deArmeense,Griekse, Syrische en Koerdische minderheden. Zelfs tot op vandaag hebben 12 miljoen Koerden geen school, worden hun taal, muziek en dansen verboden, hun leiders vervolgd en het Koerdische volk uitgemoord.

    1935
    Er vind een Koerdische opstand plaats onder Buban in Bitlis en in Siirt onder Abdul Rahman.

    1937
    Een Koerdische opstand onder Seyh Risa barst uit in Dersim. Details zijn onbekend door de scherpe censuur van de Turkse authoriteiten.

    23 Mei 1937
    De Turkse regering verbiedt de uitgaven van de krant: De Zoon van Constantinopel Telegraaf, omdat die heeft verwezen naar het Koerdisch lijden.

    10 Nov. 1938
    De dood van Kemal Ataturk, de slager van de Koerden, Grieken en Armeniërs, die zijn land van de verdeling redde.

    Mei 1941
    Mobilisatie van 20 klassen Griekse en Armeense minderheden, die in Turkije leven en de Turkse nationaliteit hebben, zodat ze op dezelfde manier uitgeroeid worden, als ze al gedaan hadden tijdens de 1eWereldoorlog, door ze verplicht aan een bataljon werden toegevoegd.

    11 Nov. 1942
    Er wordt gestemd over de wet, onroerend goed belasting voor niet-Moslims van Turkije (Varlik Vergisi ). Het is een afschuwelijke poging tot economische vernietiging van Griekse en Armeense gemeenschappen, die onverdedigd worden blootgesteld aan de grillen en machtsmisbruik door de Turkse economische instanties.

    6 Sept. 1955
    Turkse authoriteiten organiseren een grote massamoord op de Grieken van Constantinopel.
    29 kerken werden afgebrand en 46 geplunderd. De graven van de oecumenische Patriarchen en Christelijke begraafplaatsen werden vernield Duizenden winkels werden geplunderd en vernield. Honderden vrouwen werden verkracht. Vandalisme op kleinere schaal vond plaats in Smyrna.

    20 Juli 1974
    Het Turkse leger overvalt het onafhankelijk en ongewapende eiland Cyprus, lid van de U.N.O. en neemt 40% ervan in zijn bezit, met als smoesje, dat het noodzakelijk is voor de Turks-Cypriotische minderheid, die staat voor 18% van de hele bevolking.

    Juli-Aug. 1974
    Ondanks de resoluties van de U.N. Veiligheidsraad No 353, 357, 358, 359, 360 enz. die aandringen: <>. Het binnengedrongen Turkse leger heeft zich veranderd in een permanent bezettend leger, wat 10 jaar lang niet de eerder genoemde resoluties uitvoerde, de U.N.O. verachtte, iedere gewetensvolle wereldburger uitdaagt en de wereldvrede ondermijnt.

    25 Dec. 1978
    Turkse fascisten plegen massamoord op honderden Koerden in Marash.

    28 Dec. 1978
    Afkondiging van het wetmatige leger in 15 provincies van Turks Kurdistan, welke iedere informatie over het lijden van het Koerdische volk verbiedt. De fascistische regering in Ankara hoopt, dat zij onder dwang de onderwerping van het onderdrukte volk van Klein Azië zal bereiken. Ze hopen, dat ze door kunnen gaan met de bezetting van Armenië, Kurdistan, Noord Cyprus en het Griekse vaderland van Oost Thracië en West Klein Azië. De toekomst zal bewijzen, hoe fout ze zijn.

    Iedere vrije en gewetensvolle mens op deze wereld behoort te protesteren.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden
  10. Henk.V zegt:
    24 april 2017 om 14:57

    Naast de Joden behoren de Armeniërs tot de meest vervolgde mensen. Beide volken zijn zeer oud, hebbben een hoog ontwikkelde cultuur en een traditie van ondernemingszin, gepaard aan een sterk besef van een eigen identiteit.De persoonlijke ontwikkeling van de mens door studie en onderzoek staan hoog in het vaandel. Evenals de Joden hebben de Armeniërs zich zeer onderscheiden op velerlei gebieden in de wetenschap, cultuur en de economie.
    Onder de overwegend christelijke is het percentage moslims laag.

    Deze combinatie van gegevens hebben er toe geleid dat zij in gemeenschappen, waarin zij als minderheden verkeerden, gemakkelijk tot zondebok konden worden gemaakt.
    Tegen deze achtergronden moet dan ook in dit geval de genocide op de Armeniërs in Turkije worden gezien. Moslims houden niet echt van hoog ontwikkelde, succesrijke ”ongelovige” minderheden in hun territorium.

    De genocide op de christelijke Armeniërs moet dan ook onder de algemene noemer ”vervolgde christenen” worden geplaatst.
    Ik denk dat het lamlendige Westen dat zich succesvol de das omdoet door ZELF-islamisering de mensen steeds minder zullen opkomen voor christenen die worden vervolgd. Zelfs de kerkgenootschappen worden in toenemende mate ongevoelig voor het lot van hun geloofsgenoten.
    De redenen daarvoor zijn helaas maar al te duidelijk: aan de ene kant omdat de blinde leidslieden van het overgrote deel van de kerkgenootschappen, denken dat zij de moordenaars van hun geestelijke broeders en zusters liefdevol in de armen kunnen sluiten.
    Dat is het gevolg van het destrucieve, interpretatie van ”naastenliefde” voor de ”lijdende vluchtelingen” die ons land binnenstromen dat momenteel in het Westen de gemoederen beheerst.
    Deze ”bewogenheid” voor de vluchtelingen is zo allesoverheersend geworden dat de belangen van ”het eigen volk daaraan volstrekt worden opgeofferd.
    Op deze manier ”verdampt” dus ook de noodzakelijke grote betrokkenheid bij het trieste lot van je eigen geestverwanten !!
    Anderzijds is er nog iets ernstigs aan de hand. Veel kerkleiders lijkt het inmiddels te ontbreken aan voldoende kennis van de geloofsleer die zij worden geacht te verkondigen.Moeiteloos maken zij de kardinale fout dat zij de islamitische tegenstanders van hun opvattingen als ”Abrahammistische mede-gelovigen” gaan zien…

    Daarmee hebben de kerkgenootschappen hun eigen doodvonnis getekend en moeten de vervolgde christenheid het meer en meer zonder steun uit het ” christelijke” Westen stellen.

    Een aantal weken geleden riep een protestantse predikant via een artikel in het blad ”Trouw” de christenen in het land op om de PVV bij de verkiezingen te mijden..De linkse pias..

    En dan te bedenken dat er maar een partij is die het ECHT voor hen opneemt..

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie