Terugkerend patroon: de rellen op de Tempelberg

(Door: Dr. Manfred Gerstenfeld – Vertaling: E.J. Bron)

Op 14 juli werden in Jeruzalem twee Israëlische politieagenten vermoord. Ze waren leden van de Druzische gemeenschap, een religieuze en etnische minderheid. De drie islamitische daders kwamen uit de stad Um el-Fahm in het noorden van Israël. Ze hadden wapens op de Tempelberg verstopt, waar de door de islamitische trustee Waqf beheerde Al-Aqsa-moskee staat. De drie moordenaars werden door de Israëlische politie gedood. De dag daarvoor had een van de moordenaars een selfie gepubliceerd waarop hij voor de Al-Aqsa-moskee stond; bij de foto schreef hij: “Het glimlachen van morgen zal mooier zijn, als Allah het wil”.

Israël reageerde met scherpere veiligheidsmaatregelen op de moorden. Er werden metaaldetectors geplaatst. Het alternatie zou geweest zijn om passief af te wachten tot de volgende terrorist volgens de al beproefde methode om wapens bij dit heilige gebouw te verstoppen een moord pleegt.

Het plaatsen van metaaldetectors leidde ertoe dat Palestijnse imams op 21 juli reageerden met een openbaar gebed buiten de moskee. Er volgden onlusten, waarbij 3 Palestijnen gedood en een serie anderen gewond werden. Op 21 juli vermoordde een Palestijnse terrorist een joodse familievader in het dorp Halamish, verwondde zijn vrouw zwaar en doodde hun beide volwassen kinderen; de familie was bezig met de sabbatmaaltijd. Men schat dat de familie van de terrorist de komende tien jaar $ 3000,- per maand van de Palestijnse Autoriteit zal krijgen. Deze betalingen worden mede gefinancierd door westelijke landen.

Inmiddels werden de metaaldetectors verwijderd. Als gevolg van de rellen had Israël besloten om in plaats daarvan dure en technologisch geavanceerde middelen in te zetten om in het vervolg wapens te ontdekken die naar de heilige plaats gebracht worden. Belangrijker dan de analyses van de verschillende jongste voorvallen en rellen is echter de beoordeling van de reacties van de verschillende partijen en het terugkerende patroon over deze gebeurtenissen te herkennen.

In het verleden kon de Palestijnse Autoriteit de rellen controleren. Een typisch voorbeeld was de tweede Intifada, die in het jaar 2000 begon. Deze werd verkocht als spontane uitbraak van Palestijnse woede na het bezoek van Ariel Sharon aan de Tempelberg. Hij was destijds parlementslid van Likoed, dat op dat moment in de oppositie zat. In 2001 de Palestijnse minister van Communicatie, Imad Faludshi, echter toe dat de Intifada al beduidend eerder door de Palestijnse Autoriteit werd gepland. Het enige dat men nog nodig had was een geschikte gelegenheid om ermee te beginnen.

Sindsdien zijn het aanzien van de Palestijnse Autoriteit en dat van Mahmoud Abbas in de westerse wereld verbeterd. In 2016 kreeg hij na zijn toespraak in het Europees Parlement van een groot aantal Europarlementariërs een staande ovatie – en dat ondanks het feit dat Abbas extreem antisemitische beschuldigingen tegen Israël uitte dat een rabbi Israël ertoe zou hebben opgeroepen het water van de Palestijnen te vergiftigen. Twee dagen later moest Abbas toegeven dat zijn beschuldiging fout was. De Palestijnen hadden een fictieve rabbi bedacht.

Abbas wordt onder de Palestijnen als uitermate zwak beschouwd. Zijn Fatah-beweging ondersteunt de rellen, deels omdat ze vreest nog meer invloed te verliezen als ze dit niet doet. Anderzijds zou Abbas, als de rellen doorgaan, de controle over ze kunnen verliezen. Hij heeft de actuele samenwerking met Israël in veiligheidskwesties opgezegd. Zonder de hulp van de Israëlische veiligheidsautoriteiten wordt het voor aanhangers van Hamas gemakkelijker om hem te vermoorden.

Een ander terugkerend patroon is het misbruik van heilige of beschermde plekken. Gedurende Israëlische militaire campagnes tegen Hamas heeft de terreurbeweging vaak wapens in moskeeën, universiteiten en scholen verstopt. Daartoe behoorden ook scholen van de VN-organisatie UNRWA. Bovendien verstopte de leiding van Hamas zich in 2009 in een ziekenhuis in de Gazastrook, omdat ze wist dat Israël dit niet zou aanvallen. Hamas gebruikte bovendien burgers als menselijke schilden.

Nog een terugkerend patroon is het gedrag van buitenlandse regeringen en leiders. Velen verontschuldigen en negeren Palestijnse terreur, hetze en geweld. Anderen hebben het gevoel dat ze in zulke situaties veroordelingen uitspreken of aanbevelingen geven. Twee voorbeelden: de Turkse president Recep Tayyip Erdoğan is een ondersteuner van de terreurorganisatie Hamas. Zodra de gelegenheid zich voordoet, wordt Israël automatisch door Erdoğan veroordeeld. Deze keer zei hij: “Met de bezetting van de Al-Aqsa-moskee heeft Israël alle grenzen overschreden.” Frankrijk gaf een nietszeggende verklaring af, hoofdzakelijk om de illusie te creëren dat het nog altijd een belangrijke internationale speler is, terwijl het te kampen heeft met kritieke binnenlandse problemen.

Nog een terugkerend patroon is het gedrag van buitenlandse media, die de feiten van daadwerkelijke gebeurtenissen verdraaien. De organisatie “Honest Reporting Canada”, die de media observeert, heeft een gedetailleerde lijst van veel van zulke verdraaiingen n de Canadese media gedurende de eerste dagen van de rellen samengesteld.

Alles wat hierboven wordt genoemd, bevestigt de mening van veel Israëli´s dat een toekomstig vredesakkoord zinloos is. De Palestijnse leiding zou inderdaad op zekere dag zo´n akkoord kunnen ondertekenen. Ze kan zich enige tijd rustig houden. Maar dan zal door de Palestijnen een andere gelegenheid gebruikt worden voor rellen, geweld en moord.

De rellen op de Tempelberg hebben een perfect model voor zo´n patroon geschapen. Begaan in verband met de Al-Aqsa-moskee een misdaad tegen Israël. Wanneer Israël met scherpere veiligheidsmaatregelen reageert, verkondigen dat de Al-Aqsa in gevaar is. Dat kan heel eenvoudig de uitbraak van geweld veroorzaken. Daarentegen kan Israël zijn concessies die het heeft gedaan voor “vrede” niet terugdraaien. Daartoe zullen waarschijnlijk het ontruimen van geïsoleerde “nederzettingen” op de “Westbank” en het ruilen van land voor de grote nederzettingen behoren. Dat is de reden dat de rellen op de Tempelberg de Israëlische gevoelens versterkt hebben dat een vredesovereenkomst geen betrouwbare optie is.

Bron:
https://heplev.wordpress.com
Auteur: Dr. Manfred Gerstenfeld

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)