Oh, oh, oh, wat zijn Mohammedanen toch zielig

(Door: H. Numan)

Jazeker mensen, want arme zielige Rohingya die zich (illegaal) in Birma (Myanmar) gevestigd hebben, mogen niet naar hartenlust boeddhisten plunderen, verkrachten en vermoorden. Dat is heel erg zielig! Nu wil het geval dat ik er om de hoek woon en er een paar keer geweest ben. Ben uiteraard geen expert, want dat zijn alleen linkse domme dozen die nog nooit in het land zelf zijn geweest en werken aan de VU in Amsterdam als hogepriesteres in de vrouwenbesnijdenis, theologie of Tibetaans trommelen. Wat daar gebeurt, staat ons ook te wachten. Sorry. Is allang bezig, en bijna voltooid.

Wat zijn Rohingya? Dat zijn mensen afkomstig uit Bangladesh. Bangladesh was vroeger Oost-Pakistan, daarvoor was het als Bengalen onderdeel van het Britse koloniale rijk in India. Een ander onderdeel van het Britse rijk, maar wel apart van India, was Birma. Tijdens de dekolonisatie van India werd Bengalen Oost-Pakistan, en verenigd met West-Pakistan aan de andere kant van India. In de jaren-70 maakte het zich los van West-Pakistan en is nu Bangladesh. Reden was dat ze zich koloniaal uitgeperst voelden door de West-Pakistani. Bengalen/Oost-Pakistan/Bangladesh was en is voor 87% mohammedaans. Het was en is zo arm als de mieren, intolerant zoals enkel mohammedanen dat kunnen zijn en worden zo ongeveer ieder jaar door de maangod getrakteerd op grootscheepse overstromingen, die vervolgens door heidense dhimmies opgelost en betaald moeten worden. Waar heb je anders rijke westerse (en oer-stomme) dhimmies voor?

Birma werd ook onafhankelijk en vrij snel in 1962 een afgrijselijke militaire dictatuur die het land in 1989 hernoemde van de Unie van Birma in de Unie van Myanmar. De namen Birma en Myanmar worden allebei gebruikt. De SLORC (de naam van de militaire regering van Birma) hernoemde Rangoon in Yangoon en meer van dat soort cosmetische verandering. Zo ook werd de hoofdstad Rangoon/Yangoon verplaatst naar Naypyidaw, in het midden van nergens, waar vrijwel niemand behalve wat ambtenaren wonen. Vergelijk dit gerust met de verhuizing van Rio de Janeiro naar Brasilia, maar dan veel duurder en zonder enig praktisch nut. Overigens mag u die stad enkel in als (dagjes)toerist. Verder helemaal niet, tenzij u voor de regering werkt. Rangoon is best wel een fraaie stad, en de grootste van het land.

De Rohingya rond 1948 pakten hun boeltje in Oost-Pakistan op en gooiden hun ankertje uit vlak over de grens in het boeddhistische Birma waar het leven iets beter en een flink stuk droger is. Vergeet meteen dat boeddhisten van nature vreedzaam zijn. Birmaanse boeddhisten zijn dat nooit of te nimmer geweest.

Birma was altijd al een zeer militaristisch land dat graag alle omringende landen inlijfde. Ze hebben vele eeuwen oorlog gevoerd met Thailand (destijds de koninkrijken van Sukhothai, Ayutthaya en later Siam) en het land een paar keer grotendeels veroverd. De toenmalige hoofdstad van het gelijknamige koninkrijk Ayutthaya werd met de grond gelijkgemaakt en de Koninklijke familie uitgeroeid. Iets dat de Thai niet echt waardeerden en nog steeds is dat een zere plek in de relaties tussen beiden landen. U hoort het nooit, maar er vinden nog steeds vrij regelmatig kleine grensincidentjes plaats.

Is Myanmar militaristisch? Wel, trek zelf uw conclusies. Toen ik arriveerde op het vliegveld van Rangoon telde ik tussen het vliegveld en de stad (afstand Den Haag – Amsterdam) meer dan 21 grote militaire kazernes langs de weg. Waarschijnlijk waren het er veel meer, want de kleintjes heb ik over het hoofd gezien. Op een toeristenseminar waar ik aanwezig was, waren vrijwel alle aanwezige Birmezen militair en presenteerden zich als zodanig. Dus niet meneer XXX gaat u nu vertellen over …, maar kolonel XXX gaat u nu vertellen over … Of: heeft u vragen, dan kan kapitein YYY die voor u beantwoorden. Ze waren allemaal ook in uniform op die presentatie in Bangkok. In Thailand en in Nederland heb ik zelden of nooit een ‘boevenwagen’ gezien, een politieauto voor het vervoer van arrestanten. Tijdens mijn verblijf in Birma zag ik verschillende van die vrachtauto’s rijden met enkel staanplaatsen. Vol is vol, weet u wel. Dat was natuurlijk stom toeval, zullen domme linkse dozen van de VU verklaren. Want dat is anekdotisch bewijs, dus dat telt niet.

Intern is Birma altijd een puur militaire samenleving geweest. Dus op zich is het niet zo vreemd als men met ietwat gemengde gevoelens en een heel scheef oog kijkt naar agressieve inwijkelingen die een compleet andere religie met zich meebrengen. Birma is een unie van min of meer bijna onafhankelijke staten die min of meer samenwerken. Intern woeden er nog steeds verschillende bevrijdings- en burgeroorlogen. Die revolutionairen financieren hun strijd middels de verkoop van harddrugs. Opium, heroïne en amfetamine worden op (zeer) grote schaal geproduceerd en meestal geëxporteerd via Thailand. Op dit moment is er een soort van patstelling, de regering is niet in staat om de opstanden de kop in te drukken, en de opstandelingen zijn niet in staat om onafhankelijkheid te bereiken. De Gouden Driehoek functioneert niet meer in Thailand, maar volop in Myanmar, dat ook onderdeel van die driehoek uitmaakt.

Nu terug naar de arme zielige Rohingya. Die stapten dus rond 1948 over de grens en parkeerden de geit in Birma. Vrijwel direct besloten ze dat het goed toeven was daar in de deelstaat Rakhine en wilden die gelijk maar overnemen. De Rakhinezen waren daar niet echt blij mee en vochten terug. Dit werd een regelrechte onafhankelijkheidsstrijd die de Rohingya verloren. Maar ze mochten wel blijven, zij het als Bengalen. Niet als Birmezen. Ze hebben nooit of te nimmer de Birmaanse nationaliteit gekregen, en dat nemen ze de (heidense) Birmaanse regering hoogst kwalijk.

De onderlinge relaties zijn nooit gezellig geweest. Mogelijk is het regelmatig verkrachten van Rakhinese meisjes daar een reden voor. Of het beroven en vermoorden van Rakhinese burgers. De vlam ging echt de pan in toen ze begonnen met het vermoorden en vooral onthoofden van boeddhistische monniken. Op dat moment was tussenkomst van het Birmaanse leger hoogst noodzakelijk om te voorkomen dat alle Rohingya ter plekke naar Allah gestuurd werden. De Birmezen zijn sowieso niet voor de poes, dus als Rohingya een boeddhistisch meisje verkrachten werd dat onmiddellijk met gelijke munt, meestal met wat rente, terug betaald.

De Birmaanse overheid is op de allereerste plaats Birmees (of zoals u wilt: Myanmarees), dan zijn ze boeddhist, gelijk daarop volgend militair, en verder bijzonder weinig. Mensenrechten zijn vrijwel onbekend, vreemdelingen worden met een scheef oog aangekeken en men heeft echt wel wat anders te doen dan arme zielige minderheden naar de mond praten.

Aung San Suu Kyi, de dochter van Aung San, de (min of meer democratische) leider die Birma onafhankelijk maakte, is ook niet direct onder de indruk – zeer terecht – van de zieligheid van de Rohingya. Dus wat dat betreft is het overnemen van een nieuwe kolonie eigenlijk een faliekante mislukking geworden. In principe zou je deze kolonisatie door Bangladesh als een verloren verhaal moeten beschouwen, maar mohammedanen geven niet snel op.

Dus moet het domme Westen gaan ingrijpen. U hoort regelmatig over arme zielige Rohingya die vervolgd worden door vreselijke Birmezen. Myanmar is een afgrijselijk land dat de mensenrechten vertrapt (klopt 100%) en het wil niets liever dan de arme zielige Rohingya een kopje kleiner maken (klopt 0%). De buurlanden worden overstroomd met arme zielige Rohingya die proberen het vege lijf te redden (klopt 100%).

Wat u uiteraard niet hoort, is dat die arme zielige Rohingya enkel uitwijken naar landen waar het leven een stuk beter is dan in Bangladesh. Dat is niet bijster moeilijk, want om een nog rottiger land te vinden, moet je op expeditie naar diep donker Afrika. Of dat koppensnellen van boeddhistische monniken een geliefde vrijetijdsbesteding is, zo tussen het verkrachten van inheemse meisjes door. Dat is niet zo goed voor het zieligheidsgehalte.

Ze zouden dolgraag naar Thailand willen, maar… de Thai hebben ruime ervaring met het opvangen van vluchtelingen uit de naburige landen zoals Birma, Laos en Cambodja en die willen absoluut niets te maken hebben met de Rohingya. Dat is zo ongeveer de enige groep die subiet over de grens gezet wordt. Zelfs in het mohammedaanse Maleisië zien ze hun geloofsgenoten liever gaan dan komen. Dat komt op zeker door de intolerante houding van de regeringen daar, zullen onze domme VU-dozen verklaren.

Kortom, (Mohammedaanse) ‘vluchtelingen’ vluchten niet voor de gruwelijkheden in eigen land, zijnde Bangladesh. Kan ook moeilijk, want de regering van Bangladesh zou bijzonder graag de deelstaat Rakhine willen overnemen en doet er alles aan om dat middels ‘vreedzame kolonisatie’ mogelijk te maken. Behalve het terugnemen van hun eigen mensen. Landjepik is van alle tijden, dus als dat op min of meer vreedzame wijze kan, waarom niet? Vervelend alleen dat die heidense Birmezen er weigeren in te tuinen. En eigen mensen terugnemen, daar beginnen we niet aan. Staat niet in de koran, maar dat staat onze koeltoer niet toe. Marokko en Turkije bijvoorbeeld vinden dat ook niet leuk.

Nu wil het geval dat er nogal wat mensen met een ander geloof in Birma wonen. 88% is boeddhist, 6% is christen, 4% is Mohammedaan en de rest is grotendeels animistisch. Gek genoeg zijn er nooit problemen met christenen of animisten, in ieder geval nooit of te nimmer religieus. Maar altijd met … jawel. Mohammedanen. Toeval? Nou, toevallig niet. Maar in de deelstaat Rakhine (Arrakan) is het percentage 52% boeddhisten en 42% mohammedanen. Vandaar dat men daar bijzonder graag de touwtjes permanent wil over nemen.

Men volgt gewoon de gebruikelijke procedure: deel van het land (proberen) over te nemen. Bij voorkeur met lichte dwang, dus je laat je jongemannen zich lekker uitleven. Vervolgens klaag je dat je vervolgd wordt en dat het staatsburgerschap je onthouden wordt. En bied je een compromis aan: Rohingya-mannen moeten kunnen trouwen met Birmese (lees: boeddhistische) vrouwen. Dat bevordert de cohesie of zo. Andersom niet, natuurlijk. Want dat is cultureel onacceptabel. Dat begrijpt u natuurlijk heel goed. U moet respect voor andermans cultuur hebben. Als men daar niet intrapt, dan ga je wereldwijd de zielenpiet uithangen, maar niet terug naar het land waar je vandaan komt. Want dat neemt je niet meer terug. Want als ze dat wel zouden doen, dan mislukt die vreedzame kolonisatie direct.

Klinkt u dit een beetje bekend in de oren? Nee? Dan vindt u Sylvana Simons vast een tof wijf, en spreekt Tibetaans trommelen u enorm aan. Of u bent een van de weinige agenten bij de Amsterdamse politie die niet bang is om z’n baan te verliezen.

Door:
H. Numan
(voor www.ejbron.wordpress.com)