Berlijn, hoofdstad van de misdaad

(Door: Stefan Schubert – Vertaling: E.J. Bron)

In de 3,5 miljoen inwoners tellende Duitse metropool Berlijn worden de heersende wantoestanden als onder een vergrootglas zichtbaar. Er moet gevreesd worden dat deze rampzalige ontwikkelingen zich over het hele land zullen uitbreiden. In de verkiezingscampagne worden deze toestanden echter compleet doodgezwegen.

De georganiseerde criminaliteit wordt door Arabische familieclans gedomineerd, de No-Go-Areas van Berlijn kleuren steeds grotere delen van de landkaart rood, bovendien escaleert het “vluchtelingen”geweld en de “vluchtelingen”criminaliteit en de steeds sterkere islamisering van complete straten zorgt voor Arabische omstandigheden op straat. Zo zien de toestanden er buiten de parallelwereld van Berlin-Mitte er inmiddels uit.

Berlijn is verloren

Op de Alexanderplatz in Berlijn was deze dagen de nieuwste ontwikkeling te zien. Wanneer etnisch vijandige “vluchtelingen”groepen op elkaar los gaan, worden de massale vechtpartijen intussen massale steekpartijen. In de afgelopen jaren zijn daar de gepleegde delicten verdubbeld. In het jaar 2016 registreerde de politie 7820 delicten, alleen op de Alexanderplatz. Deze cijfers zijn afkomstig uit de officiële criminaliteitsstatistiek, die door politieke beïnvloeding ondertussen net zoveel betekenis bezitten als de verkiezingsprogramma´s van de CDU en de SPD.

Op de Alexanderplatz vechten nu bijna dagelijks Syriërs en Afghanen met elkaar, autochtonen en toeristen geraken onvrijwillig steeds opnieuw tussen de fronten. Daarbij worden meedogenloos grote keuken- of klapmessen gebruikt en afgebroken bierflessen. Onlangs moest een 18-jarige met een messteek in de rug met spoed geopereerd worden. Dit brute geweld van “beschermingzoekers” haalt de grote media niet, en als dat al een keer gebeurt, zoals in de “Welt”, wordt de betrokkenheid van Afghanen en Syriërs weg gecensureerd. In uiterste noodzaak verschijnt er nog een politiek correcte persmededeling van de leiding van de politie, die iets bazelt over “door criminaliteit belaste plekken”. Dat was het. Bek houden. Zwijgen.

Ter afsluiting wordt nog de meest belachelijke van alle parolen om vol te houden, zoals bij een kapotte grammofoonplaat, steeds opnieuw afgespeeld – “Wir schaffen das”. Daarna wachten dan de volgende vrolijke tv-programma´s en het overblijfsel van mislukte presentatoren, de spelletjesshows bij de ARD en het ZDF.

Brute roofmoord vanwege een mobieltje

Dan gaan we door naar de volgende “door criminaliteit belaste plek”, de Tiergarten in Berlijn. Al maandenlang is het bezoek aan dit park een levensgevaarlijke zaak geworden. In plaats van recreatie dreigt geweld, roof, verkrachting en moord. Zoals bij een voorval, toen twee homoseksuelen door “meerdere jonge mannen, die allemaal gebroken Duits gesproken zouden hebben”, werden aangevallen. De overval eindigde voor de slachtoffers met een dijbeenbreuk en een maandenlang ziekteverhaal. Deze criminele horde maakt zelfs geen halt voor 75-jarigen. De oudere man werd in de Tiergarten door drie mannen omsingeld, in elkaar geslagen en neergeslagen. Daarbij brak de gepensioneerde zijn sleutelbeen en liep meerdere wonden in zijn gezicht op. De criminelen worden in de pers van de hoofdstad omschreven als daders met gebroken Duits, groepen daders, groepen jonge daders. Het woord vluchtelingencriminaliteit valt uiteraard niet en de rood-rood-groene Senaat blijft natuurlijk ook in dit geval verder werkeloos toezien, zodat de daders in de Tiergarten niet alleen ongehinderd delict op delict kunnen plegen, maar ook steeds ruwer worden.

De actuele daden laten een brutaliteit zien die men anders uit oorlogsgebieden kent. Enkele dagen geleden werd het lijk van de bekende Berlijnse kunsthistorica Susanne F. in de Tiergarten gevonden. Onbekende daders hebben haar eerst overvallen en toen met onvoorstelbaar geweld gewurgd. De weduwnaar vertelde over de eerste informatie van de artsen en de politie, die van een verschrikkelijke, minutenlange doodsstrijd spraken. Men vond geen sporen van verkrachting, het ging blijkbaar om een brutale roofmoord. Er werden meerdere voorwerpen gestolen, waaronder de smartphone van de 60-jarige, die de daders twee dagen later probeerden te gebruiken. Slechts enkele dagen daarvoor was de dakloze Klaus J. het slachtoffer van een geweldsdelict geworden. De politie heeft nog maar weinig informatie over de beide moorden, zodat zij zich volledig vrij in de straten van Berlijn bewegen en uitkijken naar hun volgende slachtoffers.

In de eindspurt van de verkiezingscampagne wordt deze lawine van delicten verzwegen, kennelijk moet de bevolking rustig worden gehouden. In plaats van de bevolking op deze gevaren te wijzen, zodat ze bepaalde plekken mijdt en in geen geval alleen betreedt, zendt de staatstelevisie ononderbroken geënsceneerde verkiezingsprogramma´s met geïnstrueerde mensen die applaudisseren uit. Zo komen de uitzendingen in ieder geval op mij over. Ondertussen eindigen bezoeken aan een park in Duitsland met een gruwelijke dood – vanwege een smartphone.

En om het geweld in de hoofdstad nog te bewijzen, hier een melding van vandaag:

Omdat hij een vrouw te hulp wilde komen, werd een 23-jarige man in de nacht naar woensdag aangevallen.

De vrouw werd op de Alexanderplatz ter hoogte van de Wasserspiele tegen 01.50 uur door meerdere mannen lastiggevallen, zoals de politie meedeelde. Toen een voorbijganger haar wilde helpen, viel de groep hem aan. De 23-jarige werd met pepperspray bespoten, tegen de grond geslagen en geschopt.

De vijf daders lieten het slachtoffer met rust en sloegen op de vlucht.

Bron:
www.journalistenwatch.com
Auteur: Stefan Schubert

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)