Wederwaardigheden van een onafhankelijke Realistische kandidaat voor de Gemeenteraad Vlaardingen in het kader van de Gemeenteraadsverkiezingen 2018

(Door: Theresa Geissler)

Hedenmiddag, de vijfde maart 2018, trouwe lezers van “E. J. Bron”, bereikte mij een bericht van mijn goede vriend Daniel Gerritsen (foto boven). Al eerder had ik, in het betreffende verslag, gewag gemaakt van zijn aanwezigheid bij de PVV-manifestatie in Rotterdam op 20 januari j.l., alsmede van zijn streven om zich, als onafhankelijk kandidaat op Realistische grondslag, verkiesbaar te stellen voor de Gemeenteraadsverkiezingen in Vlaardingen op 21 maart a.s. Thans deed hij mij een overzicht toekomen van zijn ervaringen vanaf het moment waarop hij dit besluit nam, tot nu toe, die  werkelijk de meest gruwelijke verwachtingen overtreffen! Hij verzocht mij een geschikte vormgeving te vinden om U allen ervan in kennis te stellen, wat ik uiteraard graag wil proberen, zowel ter wille van hem als van ons, lezers en reageerders op deze site. Het is daarom dat ik U thans om uw aandacht wil verzoeken; lees en huiver!

Het geval wil dat Daniel zich aanvankelijk bij de PVV had aangemeld – en was geaccepteerd – als kandidaat voor de verkiezingen in de Gemeenteraad Vlaardingen. Ook hier stuitte de PVV echter op dezelfde problemen die ze elders zou ondervinden: (Te) veel kandidaten haakten tenslotte af, zodat er – overigens zowel in Vlaardingen als in Schiedam – niet genoeg overbleven om mee te doen. Na kort beraad besloot Daniel vervolgens zelfstandig aan de verkiezingen deel te nemen met de “Lijst Gerritsen”, welke zich ten doel zou stellen de PVV-standpunten nauwgezet over te nemen en na te leven. Dit sloeg in: De kiesdrempel werd gehaald.

Met het bekend worden van de deelname van de “Lijst Gerritsen” begon evenwel het gedonder in de glazen: om te beginnen zijn er intussen reeds twee aanslagen op zijn huis gepleegd en is hij bedreigd door moslims, van wie hij weet dat zij tot de bezoekers van de Marokkaanse moskee Al-Hijra behoren – welke moskee trouwens eveneens wordt bezocht door, aldus Daniel, één der terroristen die onlangs in Rotterdam werden gearresteerd. Eén en ander bleek trouwens te maken te hebben met een door de imam van de moskee uitgevaardigde “Fatwa” aan het adres van Daniel, waarin onder meer wordt gedecreteerd dat geen van de moskeebezoekers contacten mag onderhouden met de “stink-joden”, aangezien Daniel van één familietak metterdaad Joods bloed heeft geërfd.

De eerste aanslag vond plaats in december 2017. “Door mannen met bivakmutsen”, liet Daniel weten. Naar aanleiding hiervan belde hij dan ook 112, waar men hem prompt te verstaan gaf dat hij “door de Israëlische vlag aan zijn balkon te hangen de aanslag zelf had uitgelokt.” “Het kon wel een tijdje gaan duren eer de politie zou arriveren”, werd hem aansluitend meegedeeld. Dat bleek zachtjes uitgedrukt, aangezien de politie uiteindelijk NIET arriveerde. Nu moet daaraan worden toegevoegd dat de Vlaardingse politie Daniel nadien benaderde met de uitleg dat de 112-meldkamer in ROTTERDAM zit en zij zelf nooit zo zou hebben gereageerd. (Dus tóch wellicht de invloeden van ene A. Aboutaleb, nog steeds het formele Hoofd der Rotterdamse politie? Het geeft hoe dan ook te denken….)

De tweede aanslag vond plaats op Tweede Kerstdag 2017 door het naar binnen smijten van wat op een molotovcocktail leek, die als door een wonder niet ontbrandde – mogelijk door een ondeugdelijke samenstelling. Afgezien van beide aanslagen deelde Daniel mij nog mede enige malen ernstig te zijn bedreigd door, wederom, bezoekers van de al-Hijra moskee.

Dat wat betreft de feitelijke aanslagen en bedreigingen. Op het vlak van de sociale media werd Daniel getroffen door de volgende tegenwerking: zijn privé, sociale en politieke accounts op Facebook zijn thans geblokkeerd voor de duur van één maand TOT DE VERKIEZINGSDAG OP 21 MAART A.S! En dit, zéér uitgekiend, terwijl hij op Facebook een verkiezingscampagne had lopen!

Ook van de kant van de overheid ondervond de onafhankelijke Realistische kandidaat Daniel Gerritsen tegenwerking. Een bloemlezing hiervan:

Bij het verzamelen van ondersteuningsverklaringen werden hij en zijn sympathisanten op bevel van de burgemeester gesommeerd de hal van het Stadskantoor te verlaten. Voor een dergelijk bevel bestond echter geen rechtsgrond, aangezien de hal een openbare ruimte is. Zij dienden derhalve ter plaatse hiertegen een bezwaar in. Na twee weken werd medegedeeld, dat het bezwaar gegrond was verklaard. Echter….dat was wèl precies het tijdstip waarop de termijn om ondersteuningsverklaringen bij de gemeente in te leveren, VERSTREKEN was. Pure opzet dus, om het verzamelen te dwarsbomen!

Bij het ondertekenen van de eerste verklaringen aan de balie werd een poging gedaan hen weg te sturen met de ‘motivering’ dat de datum van ondertekening op een andere dag zou vallen. Tevens sloot de gemeente, uiterst curieus, tegelijk met deze mededeling de balie. Pas na hevig gemaakt bezwaar door Daniel werd diezelfde balie tenslotte tóch weer opengesteld voor ondertekening (???)

Vervolgens kwam het inleveren van de verklaringen op de dag van de kandidaatsstelling. Plotseling werden ALLE verklaringen ongeldig verklaard, omdat er geen kopieën van de ID-bewijzen bij zouden zitten. -wat juist wèl het geval was! Natuurlijk wederom direct bezwaar aangetekend. Eenmaal weer buiten controleerde Daniel de documenten van zijn kandidaatsstelling, waarbij hij merkte dat de gemeente had vermeld dat er slechts één ondersteuningsverklaring zou zijn ingeleverd (in werkelijkheid 30!) Na hernieuwd gemaakt bezwaar werd dit hersteld. “Als ik het niet had gecontroleerd,” benadrukte hij mij ten overvloede in zijn mail, “was ik uitgesloten geweest van deelname aan de verkiezingen…” Wat hiervan te denken…?

Tegenwerking ondervond hij overigens ook van de Griffie:

“Voor de stemwijzer leverde ik mijn logo in”, legde Daniel mij uit, “maar die is niet geplaatst, hoewel de griffier nu al twee weken telefonisch belooft het in orde te zullen maken. Hij doet tot nu toe echter niets en schriftelijke verzoeken beantwoordt hij niet eens. Hierdoor staat mijn partij nu al enige zonder logo op de stemwijzer.”

Verder, deelde hij mee, worden er vanaf vandaag (dus 5 maart) door de gemeente Vlaardingen driehoeksborden geplaatst waar alle partijen met hun verkiezingsposter op staan….behalve z i j n  partij. Bezwaar aangetekend uiteraard; tot nog toe echter zonder resultaat.

Hij besloot zijn relaas per mail dat hij desgewenst alle bewijzen van de sociale mediablokkade en zijn correspondentie met de Griffie zou kunnen overleggen, voegde er ten overvloede nog aan toe dat de burgemeester van Vlaardingen, ene Mevr. Jetten, eerder burgemeester was geweest van Sluis, alwaar zij in onmin was geraakt met zijn –Daniel´s- vader, Gerritsen Sr., en eindigde definitief de opsomming van al deze wederwaardigheden met: “Zou jij willen proberen deze tegenwerking van de democratie kenbaar te maken aan de lezers van ´E.J. Bron´? Lieve Groet: Daniel.

Of ik dat wilde? Natuurlijk wil ik dat!

Wat wás ik blij dat mijn al vier dagen durende technische perikelen met Internet toevallig vanmorgen nèt waren opgelost! Ik heb, na het lezen van dit verzoek, prompt al mijn overige bezigheden opgeschort met de bedoeling dít nu eens even in één ruk af te maken, teneinde U, dierbare lezers van “E.J. Bron”, hiervan in kennis te stellen!

Achter de schermen van de Gemeenteraadsverkiezingen anno 2018! Waarmee, denkt u, zullen met name wij, Realisten, nog verder rekening moeten houden?!

Door:
Theresa Geissler
(voor www.ejbron.wordpress.com)