LONGREAD: Engeland – Het is voldoende om te worden aangegeven wegens “haatzaaien”(= islamkritiek) om schuldig te zijn

ENGELAND VOERT DE SHARIA IN. Daarvoor verantwoordelijk is de burgemeester van Londen, Sadiq Khan. Volgens de wetten van de islam (sharia) is een Engelsman met onmiddellijke ingang al schuldig als hij kritiek heeft op de islam.

(Door: Michael Mannheimer – Vertaling: Theresa Geissler)

 

In Engeland is het thans mogelijk dat personen die niets illegaals hebben gedaan, kunnen worden aangeklaagd als hun beweegredenen voor datgene wat ze gedaan hebben door derden als “illegale haat´ kunnen worden opgevat.

Engeland staat op het punt terug te vallen in de Middeleeuwen

In de Middeleeuwen volstond aangifte van een burger dat iemand een heks zou zijn om de aangegeven persoon (meestal vrouwen) ook als heks te verbranden.

Een aangifte had dus de kwaliteit van een schuldigverklaring – wat juridisch gezien thuishoort in het civilisatorische precambrium.

Aan de verbrandingen gingen regelmatig “pijnlijke ondervragingen” vooraf – wat niets te maken had met het adjectief “pijnlijk”, maar met het substantief “pijn”. Onbeschrijfelijk gruwelijke folteringen, die ik hier niet gedetailleerd uit de doeken wens te doen, leidden tenslotte regelmatig tot een “schuldbekentenis” van de beklaagde – en tot haar daaropvolgende levende verbranding, spietsen (Venetië), onderdompeling in kokende olie (Spanje) of verdrinking voor de ogen van duizenden kijklustigen.

Niet anders is het binnen de islam:

Wordt een vrouw door haar man beticht van overspel, dan is ze automatisch schuldig. Verdediging van de beklaagde is zo goed als uitgesloten: ze heeft 4 (!) mannelijke getuigen nodig die haar onschuld bewijzen. Dat dit zo goed als nooit voorkomt, hoeft hier geen betoog.

Ook Pol Pot – Merkel´s historische voorbeeld van genocide op het eigen volk en net als zij een communist – bracht hetzelfde in praktijk:

Werd een willekeurige Cambodjaanse burger door de almachtige regering “Angkar”- de Cambodjanen tijdens de genocide van Pol Pot (van 1975 tot 1979) hadden geen idee wie zich achter de almachtige Angkar verborg, noch wisten ze dat Pol Pot daarvan de leider was – aangeklaagd voor collaboratie met de CIA, dan werd hij ondergebracht in de beruchte foltergevangenis Tuol Sleng S21 in de uitgestorven hoofdstad Phnom Penh en daar onder onvoorstelbare omstandigheden net zo lang gefolterd (hier) – tot hij “bekende” een spion van de CIA te zijn.

Aangeklaagd werden ook kinderen en bejaarden – die konden lezen noch schrijven en na hun “bekentenis” werden ze overgebracht naar het vernietigingskamp Choeung Ek,waar ze vervolgens met bijlen, knuppels of spaden werden gedood. Doodschieten was de Rode Khmer te duur: een kogel kostte 1 dollar – en die was nodig om de terreur tegen de eigen bevolking overeind te houden.

Dat een dergelijk systeem nu ook in het hart van Europa, in het ooit glorieuze Engeland, zijn intrede zou doen – het Engeland, dat al in 1215 met de Magna Carta als eerste land van Europa de adel de onafhankelijkheid van de Kroon verzekerde en met deze wet het fundament legde voor de huidige Engelse constitutie: het is nauwelijks te geloven. Maar het is waar.

Zoals “Jouwatch” berichtte, is het in Eingeland dankzij zijn omvangrijke islamisering thans mogelijk “dat er personen kunnen worden aangeklaagd die niets illegaals hebben gedaan, wanneer hun redenen voor datgene wát ze gedaan hebben door derden worden opgevat als ´illegale haat´.”

Dat het daarbij doorlopend gaat over “illegale haat” tegen de islam – en nooit over haat van Links op alles wat niet-links is, dat behoeft voor ingewijden geen nadere toelichting. De facto installeert Engeland de primaire wet van de sharia volgens welke iedere kritiek op de islam of op Mohammed een misdrijf betekent – wat in de islamitische landen onherroepelijk met de dood moet worden bestraft.

Belediging van de islam en van de profeet heeft de doodstraf als consequentie. Ook hier heeft Mohammed de desbetreffende dwingende richtlijnen zelf doorgegeven:

Fatwa ter bestraffing voor belediging van Mohammed

Zelfs berouw wendt het doodvonnis niet af.

Door de islamitische geestelijke en propagandist Aboe Bakr al-Hanbaly (Instituut voor islamvragen,  17-04-2009)

Vraag: In welke bestraffing voorziet de islamitische wetgeving voor de belediging van Mohammed?

Antwoord: In een video-interview met de Egyptische geestelijke Aboe Bakr al-Hanbaly verklaart deze de straf voor de beschimping of belediging van Mohammed. Hij zei ongeveer: “De islamitische schrift-geleerden zijn het er altijd over eens geweest dat iemand die de profeet Mohammed uitscheldt, beledigt, degradeert of zijn religie op de een of andere manier slecht neerzet, moet worden gedood… Als hij boete doet en berouw toont, wordt weliswaar zijn berouw door Allah geaccepteerd, desondanks wordt hij gedood. Hem mag geen bezinningstijd [ Arab. Istitaba] worden verleend: hij wordt gedood, geheel onafhankelijk of hij berouw heeft over zijn daad en boete doet, of niet.”

Mohammed vaardigde moordopdrachten uit tegen politieke tegenstanders

Deze praktijk gaat direct terug op Mohammed´s aanwijzingen, die zijn politieke tegenstanders liet liquideren en meerdere malen heeft opgeroepen tot het doden van alle critici van de islam en zijn persoon. Aan deze praktijk is tot op heden niets veranderd – en duizenden, zo niet honderdduizenden kritische moslims, die het bijvoorbeeld waagden het verbod om bevriend te raken met naburige christenen en Joden (soera 5:51) te overtreden, werden conform deze door Mohammed bevolen straf gedood.

Mohammed liet in Medina tegenstanders naar believen ombrengen

Bij de verovering van Mekka werden andere onwelgevallige ideologische vijanden op zijn bevel geëlimineerd. Het gaat hier geheel ondubbelzinnig om lynchjustitie – verordend en/of gepleegd door een stichter van een religie. De voorliefde van islamitische sluipmoordenaars voor het afslaan van hoofden – tijdens de volledige 1400 jarige geschiedenis van de islam tot nu toe gepraktiseerd –  kan direct worden teruggevoerd op het navolgenswaardige voorbeeld van de profeet.

Zoals de veelvuldige strafexpedities van Mohammed tegen zijn tegenstanders bewijzen, is het recht om islamcritici zonder vorm van proces om te brengen alleszins gelegitimeerd door de voorbeeldfunctie van de gezant van Allah. De mogelijkheid daartoe beperkt zich natuurlijk niet alleen tot moslims die ideologisch “uit de pas lopen”. Veel meer worden ook ongelovigen dienovereenkomstig bestraft.

Voor moslims is daarnaast, overeenkomstig de inherente logica der apostasie, de grens tussen kritiek op het dogma en geloofsafval moeilijk te trekken.

Verantwoordelijk voor de actuele stenen tijdperk- praktijk van vervolging en bestraffing van islamcritici is de islamitische terreurburgemeester van Londen, Sadiq Khan

“Het westen moet het terrorisme accepteren als deel van het dagelijks leven!”

Zoals ik al schreef in een artikel van 29 maart 2017 is de islamitische burgemeester van Londen, Sadiq Khan, de drijvende kracht achter de islamisering van Engeland.

Anders dan het decentralistische Duitsland is Engeland, net zoals Frankrijk, een door en door centralistische staat: de hoofdstad beslist over de rest van het land. Wie burgemeester is van Londen of Parijs, is feitelijk, naast de premier respectievelijk de president van de staat de op één na machtigste persoon van het land.

Met bovenstaande getoonde uitspraak dat het Westen het terrorisme zou moeten accepteren als deel van het dagelijks leven ontpopt de burgemeester van Londen zich als een rasechte moslim.

In werkelijkheid verdedigt hij met deze uitspraak de islamitische jihad, die allang ook Engeland heeft bereikt, en zegt hij dat hij daar niets tegen zal doen, omdat er zogenaamd niets tegen gedaan zou kunnen worden.

En aangezien hij het ware karakter van deze jihad als onafscheidelijk deel van de islam niet prijsgeeft, maar het “terrorisme” noemt, geeft Sadiq Khan ons welhaast een schoolvoorbeeld van islamitische misleiding (Taqiyya) tegenover ons, “ongelovigen”.

Westerse media definiëren deze jihad foutief, maar mogelijk volkomen opzettelijk als islamitisch “terrorisme”. Niets is fouter dan dat. Want de jihad is de eigenlijke kern der islam. Als men deze uit de islam haalt, zou men het hart van de islam doden. (uitspraak van een Deense imam in het gezicht m.b.t. het oproer rondom de Mohammed-karikaturen.)

Waarom noem ik Khan een “terreur”burgemeester?

Omdat Khan, zoals bewezen is, nauwe contacten onderhoudt met islamitische terroristische netwerken over de hele wereld!

De burgemeester van Londen, Sadiq Khan, onderhoudt de nauwste verbindingen met het islamitisch terrorisme. Deze uitdrukking is hoe dan ook verkeerd – want gedacht volgens de westerse terminologie. Want vanuit islamitisch oogpunt bestaat er geen terrorisme. Er bestaat jihad. Een islam zonder de jihad is geen islam meer.

In de beroemde hadiths, naast de koran de belangrijkste schriftelijke getuigenissen van de islam, wordt de jihad op talloze plaatsen tot heilige plicht van iedere moslim verklaard. uitzonderingen gelden alleen voor zieke en oude moslims. één van de talloze plaatsen (met betrekking tot het thema jihad) uit de hadiths luidt als volgt:

“Allah belooft hem, die er op uittrekt op zijn pad in de jihad, óf het Paradijs óf een veilige terugkeer met oorlogsbuit, wanneer hij uitsluitend voor de jihad en met het vertrouwen op zijn belofte zijn huis verlaat.” [Zie: Bukhari 2635]

De jihad is dus de plicht van iedere individuele moslim.

Iedere moslim heeft voor de verbreiding van de islam net zo lang te strijden tot de hele wereld islamitisch is. In de heilige oorlog, zoals de jihad ook wordt genoemd, is elk middel geoorloofd: doden, onthoofden, vierendelen, verbranden, stenigen.

Zelfs massamoorden zijn uitdrukkelijk toegestaan

Mohammed beval de eerste islamitische genocide op de stam van de Joodse Banu Kureiza. Deze weigerde gehoor te geven aan zijn bevel en de islam aan te nemen. Daarop liet Mohammed alle 1000 mannen onthoofden – en verkocht hun vrouwen en kinderen als slaven. Een voorbeeld voor moslims tot op de dag van vandaag hoe er met hun “vijanden” moet worden omgegaan.

Voor een jihadist lokken het Paradijs en 72 maagden, die in alle eeuwigheid ter beschikking staan van zijn seksuele lusten. Een krachtig motief voor vele, misschien zelfs voor de meeste jihadisten.

Het terrorisme in Europa is in werkelijkheid het begin van de islamitische jihad

Het islamitisch “terrorisme” in Europa is dus niets anders dan de actuele nieuwe versie van de thans 1400 jaar voortdurende eeuwige oorlog van de “ware gelovigen” tegen ons “ongelovigen”. Deze “eeuwige oorlog” ( Karl Marx) heeft aan 300 miljoen “ongelovigen” het leven gekost – en is daarmee kwantitatief gezien één der grootste volkerenmoorden die ooit door een ideologie zijn begaan.

Westerlingen, die zich met de islam identificeren of hem zelfs prijzen als een religie van vrede, zijn óf naïef tot op het ziekelijke af, waanzinnig, óf duivels. Of een willekeurige mengeling van alle drie de attributen.

Moslims, die de islam als vredesreligie zien, kennen hoe dan ook hun eigen religie niet. Maar zeer weinigen hebben de koran gelezen. En miljoenen moslims kunnen lezen noch schrijven. Maar zij, die de koran beginnen te begrijpen, worden – de voormalige moslima Sabatina James heeft dit in haar talloze voordrachten steeds weer benadrukt – zeer snel jihadisten.

Daarmee zijn wij weer terug bij de burgemeester van Londen, Sadiq Khan, en de voor islamkenners voornamelijk retorische vraag of hij banden onderhoudt met het islamitisch terrorisme.

Als gelovige moslim gelooft hij ook in de noodzakelijkheid van de jihad. Want wie de woorden en bevelen van Allah, zoals opgetekend in het boek der verschrikking, de koran, ook maar voor één letter in twijfel trekt, is ten dode opgeschreven. “Dood, wie de islam bekritiseert”, was een rechtstreeks bevel van Mohammed, dat tot op heden geldig is.

Sadiq Khan kan de jihad niet in twijfel trekken, omdat hij dan in de ogen van de islam onmiddellijk tot de “ongelovigen” zou behoren.

Als hoogste baas van Londen krijgt hij vanzelfsprekend bezoek van belangrijke vertegenwoordigers van internationale islamitische belangenvertegenwoordigingen, allereerst van de OIC. En alle islamitische belangenvertegenwoordigingen financieren de verschillende islamitische “terreur”organisaties, van Al Nusra tot de Taliban, van Boko Haram tot IS. Zij zijn hiermee religieus, ideologisch en persoonlijk ten nauwste verweven.

Hun verklaring tegenover de westerse pers dat deze terreurorganisaties niets met de islam te maken zouden hebben, is alleen bedacht voor westerse oren en naïeve westerlingen. En niet eens het papier waard waarop ze geschreven zijn.

Wanneer dus Sadiq Khan in het gezicht van het toenemende islamitische terrorisme in Londen feitelijk zegt dat “het westen het terrorisme moet accepteren als deel van het dagelijks leven”, dan betekent dat niet zoiets als dat hij zich bij het terrorisme zou hebben neergelegd als bij onbedwingbaar natuurgeweld, maar integendeel dat hij de jihad tegenover het westen stilzwijgend verdedigt en begroet.

Sadiq Khan maakt geen deel uit van de oplossing van het islamitische probleem. Hij is zelf een deel van het probleem.

En de Londenaren waren dom genoeg om een wolf in schaapskleren aan de top te stemmen.

Waarmee een ieder weerlegd wordt die (ook hier op mijn blog) steeds opnieuw wauwelen dat het ons alleen nog maar wat slechter moet gaan, dat er alleen nog maar een paar terroristische acties méér moeten plaatsvinden om de slapende honden nog wel te doen ontwaken.

Sadiq Khan behoort in elk geval vanwege bewezen banden met islamitische terreurorganisaties en evenzeer bewezen ondersteuning van deze organisaties voor een Engelse rechtbank of een internationaal gerechtshof gebracht- en veroordeeld te worden.

Leest U vervolgens de exacte betrekkingen van Khan met het internationale islamitische terrorisme

Onderhoudt de burgemeester van Londen, Sadiq Khan, banden met het het islamitische terrorisme?

Teneinde hun “political correctness” overeind te houden, negeren de Britse media het feit dat de burgemeester van Londen, Sadiq Khan, een zogenaamd ” liberale moslim”, in verbinding stond met organisaties die zelf in contact staan met Hamas, Al-Qaida, Al Nusra, IS, en de Moslimbroederschap.

Sinds hij burgemeester is, steeg het aantal terroristische incidenten in Londen en gevreesd wordt dat de terroristische groeperingen een grote aanslag op the City of London willen doorzetten. In plaats van voor te gaan tegen het terrorisme, gebruikte Khan zijn positie om de Londenaren, evenals inwoners van andere gebieden in Europa en de Vereenigde Staten, mede te delen dat “het Westen het terrorisme moet accepteren als deel van het dagelijks leven.”

Het hevige flirten van Khan met het radicale islamitisch extremisme roept vragen op met betrekking tot zijn vastberadenheid de golf van door extremisme gedreven terrorisme, die in Londen en andere delen van Groot-Brittannië valt waar te nemen, te breken.

1. Khan´s banden met figuren van Hamas en de Moslimbroederschap

Khan is voeger in het openbaar gesignaleerd met personen en organisaties die in verbinding staan met de Palestijnse terreurgroep Hamas.

Tijdens zijn periode als advocaat deed Sadiq Khan als vooraanstaand rechtsadviseur dienst bij de Britse moslimraad (MCB).

Khan was lid van een delegatie, die in 2003 door MCB werd georganiseerd en waarmee moest worden geprotesteerd tegen wat ze “meedogenloze” arrestatie van moslims vanwege hun zogenaamde banden met het terrorisme noemden.

De Britse regering leidde het onderzoek in tegen de MCB wegens “onregelmatigheden” rond 1, 263 miljoen Pond aan donaties, die ze ontving van de regering. In het verleden gaf de organisatie toe dat zij groeperingen had gefinancierd die zowel met Hamas als met de Palestijnse Islamitische Jihad in verbinding stonden en die in Israël verboden zijn op grond van hun verbindingen met het terrorisme.

Op 19 september 2004 sprak Sadiq Khan bij een manifestatie, waarbij ook Ibrahim Hewitt optrad

Hewitt vertegenwoordigt de opvatting dat overspel zou moeten worden bestraft met steniging. Hewitt is de voorzitter van Hulp aan Palestina en van het ontwikkelingsfonds (Interpal), een organisatie die door het Amerikaanse ministerie van Financiën als een terroristische vereniging wordt beschouwd, omdat ze Hamas ondersteunt en deel uitmaakt van diens financieringsnetwerk in Europa.

In hetzelfde jaar sprak Khan zich uit voor de in Qatar wonende Egyptische geestelijke Sheikh Yusuf al-Qaradawi, die een lofzang heeft gehouden op zelfmoordaanslagen en een Fatwa uitvaardigde, die verkondigt dat homoseksualiteit in de islam een misdrijf is.

Qaradawi reisde ook naar Gaza om de ideologische legitimiteit van Hamas te bevestigen en stelde vast dat de Palestijnse zelfmoordaanslagen tegen Israël gerechtvaardigd waren. Qaradawi werd in 1999 ook de toegang tot de Verenigde staten geweigerd, in 2008 die tot Groot-Brittannië en in 2012 die tot Frankrijk.

Het regeringsbericht kwam tot slotsom dat een reeks groepen van de Moslimbroederschap jarenlang in Groot-Brittannië geld heeft ingezameld. Van deze bedragen zouden er enige naar Hamas gegaan zijn, wier militaire vleugel in 2001 in Groot-Brittannië tot terroristische organisatie verklaard werd. De MCB werd er ook voor bekritiseerd dat ze verbindingen onderhoudt met Jamaat-e-Islami, een islamitische groepering die met een serie terroristische organisaties in Pakistan in verbinding staat,wier leden in Bangladesh worden beschuldigd van oorlogsmisdaden.

2. Khan ondersteunde veroordeelde sympathisanten van de Taliban

In 2009 maakte Khan deel uit van een internationale campagne, waarmee de uitlevering van Babar Ahmad en Syed Taha Ahsan vanwege hun rol bij de voorziening van Taliban en Tsjetsjeense jihadisten-groeperingen van materiaal via een reeks pagina’s op Internet, die zij bedreven in naam van Azzam Publications, zou moeten worden verhinderd. Ahmad en Ahsan werden tenslotte aan de VS uitgeleverd, waar ze schuldig waren verklaard op de punten van aanklacht wegens terrorisme.

Khan bezocht Babar Ahmad meerdere keren tussen mei 2005 en juni 2006, toen hij in de Woodhill gevangenis zat en wachtte op het vonnis met betrekking tot zijn uitlevering

Er werd bericht dat Khan Ahmad niet bezocht in zijn functie als afgevaardigde, maar als een vriend, aangezien beiden elkaar reeds van kinds af aan kenden. In september 2005 legde Khan aan minister van Binnenlandse Zaken Charles Clarke, ter verhindering van Ahmads uitlevering aan de VS, een petitie voor met 18.000 handtekeningen, waarin verlangd werd dat hij in plaats daarvan in Groot-Brittannië voor het gerecht zou worden gebracht. Hoe dan ook werd Ahmad tenslotte op 5 oktober 2012 uitgeleverd en zat daar tot zijn vrijlating in 2015.

3. Khan heeft zich ingelaten met organisaties die in verbinding staan met Al-Qaida, IS en Al-Nusra

Sadiq Khan heeft altijd al nauwe persoonlijke en beroepsmatige contacten onderhouden met groeperingen, die zowel verbonden waren met Al-Qaida als met IS. Tijdens de jaren ’90 hield de zwager van Khan, Makbool Javaid, een vlammende rede in het openbaar, waarin hij propaganda maakte voor de jihad, terwijl zijn naam zelfs werd vermeld in een fatwa, waarin werd opgeroepen tot de Heilige Oorlog tegen het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten.

Javaid was lid van de islamitische groepering Al-Muhajiroun. Opgericht werd deze groepering door de islamitische haatprediker Omar Bakri Muhanmmad, die sinds 2005 niet meer in Groot-Brittannië mag komen, aangezien hij zich bezighield met het ondersteunen en ronselen van Britse jihadisten die zich wilden aansluiten bij IS. Al-Muhajiroun werd ook aangevoerd door Anjem Choudary, een Britse radicale islamiet die in 2016 wegens de ondersteuning van de Islamitische Staat tot een gevangenisstraf werd veroordeeld, nadat hij handboeken voor het bouwen van bommen publiceerde en “islamitische bendes” oprichtte, die terroristische aanslagen moesten plegen…

Verder lezen: http://1nselpresse.blogspot.nl

Bron:
https://michael-mannheimer.net
Door: Michael Mannheimer

Vertaald uit het Duits door:
Theresa Geissler
(voor www.ejbron.wordpress.com)