Libische noodcentrale laat “migranten” terugbrengen

De “Asso 28”.

(Door: “Beobachter” – Vertaling: E.J. Bron)

In de Middellandse Zee keert blijkbaar het verstand weer terug – NGO´s huilen van woede

De regeringswisseling in Italië en de nieuwe minister van Binnenlandse Zaken Matteo Salvini hebben wat betreft de uit zijn oevers tredende vluchtelingenwaanzin effect. In de Middellandse Zee tussen Libië en Italië heersen in toenemende mate normale omstandigheden. Redding op zee functioneert daar blijkbaar weer zoals redding op zee moet functioneren wanneer haar juridische en humanitaire status niet uitgehold wordt: in nood geraakte mensen worden opgenomen en zo snel mogelijk naar de dichtstbijzijnde haven gebracht. En precies dat is er nu in de Middellandse Zee voor Tripoli gebeurd. Een eerste stap in de goede richting.

108 illegale immigranten, die in een rubberboot voor de Libische kust in zee dreven, werden op aanwijzing van de Libische kustwacht door de sleepboot “Asso 28” opgenomen en naar Tripoli gebracht. De krant “La Repubblica” bericht over de gebeurtenis.

Logisch dat de linkse Italiaanse journalistiek huilt van woede en spreekt van een “schending van het volkerenrecht zonder precedent”. Ook de Italiaanse tak van de vluchtelingenorganisatie van de VN ruikt onraad en wil de zaak onderzoeken: “Libië is geen veilige haven en deze handeling zou internationaal recht geschonden kunnen hebben.” Sinds wanneer Libië een haven is, wordt uiteraard niet duidelijk uitgelegd.

De Duitse kranten, die over de zaak berichten, zijn voorzichtiger in hun woordkeuze. Natuurlijk klinkt er ook bij de “Welt”, “Die Zeit” of “Focus” tussen de regels bedekt ongeloof door dat de mensensmokkel via de Middellandse Zee naar Europa gestopt werd met internationale rechtsmiddelen. Zo schrijft de “Welt” lichtelijk verontwaardigd en tamelijk vaag onder de kop “Schending van het volkerenrecht”:

Op zee geredde vluchtelingen moeten naar een veilige haven gebracht worden. Libië is niet als zodanig erkend, omdat het in de gesloten vluchtelingenkampen regelmatig tot mensenrechtenschendingen komt. Bovendien zijn massale repatriëringen zonder controle vooraf van het recht op asiel een schending van het volkerenrecht.

Het recht om asiel aan te vragen hadden de immigranten naar Libië daarvoor in Tripoli. Waarom ze daar geen gebruik van maken of de uitslag willen afwachten, verklaart de “Welt” niet. De opmerkingen van de “Welt” zijn ook onzin gezien tegen de achtergrond dat bijv. Duitse reddingswerkers van de reddingsmaatschappijen op de Noordzee en de Oostzee, die eveneens handelen volgens internationaal recht, vermoedelijk nauwelijks van tevoren controleren of de schipbreukelingen asiel willen aanvragen.

De goedmenschen-kritiek is er vooral pissig over dat de illegale personen door een schip werden opgenomen en afgeleverd dat vaart onder Italiaanse vlag. Het gaat om de “Asso 28”, een sleepboot die een olieplatform bedient. De “Asso” fungeerde echter niet als comfortabele watertaxi voor illegale immigranten, maar handelde in opdracht van de Libische kustwacht volgens internationaal recht. Dit voorziet erin dat in nood geraakte personen op zee naar de dichtstbijzijnde haven gebracht worden. En dat was nu eenmaal Tripoli. Libië heeft eind juni een eigen zoek- en reddingszone ingesteld, die zich uitstrekt over internationale wateren. Daar is nu de noodcentrale van het door burgeroorlog geteisterde land voor de coördinatie van acties verantwoordelijk en dirigeert schepen naar een haven.

De Italiaanse minister van Binnenlandse Zaken Matteo Salvini schreef volgens “Focus” dinsdag op Facebook: “De Libische kustwacht heeft de afgelopen uren 611 migranten gered en teruggebracht. De NGO´s protesteren en de smokkelaars raken hun business kwijt? Goed zo, we zullen zo doorgaan!” De Italiaanse kustwacht zou de reddingsacties noch gecoördineerd noch er aan deelgenomen hebben.

Bron:
www.pi-news.net
Door: “Beobachter”

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)