Het besluit van de Chinese regering om moslims varkensvlees te laten eten wordt door 16 moslimlanden niet tegengewerkt

(Door: “Rosaly” – Vertaling: “delamontagne”)

Hoe moet effectieve diplomatie eruit zien? De Chinese overheid heeft ’t geheim! De behandeling die de islamitische Oeigoeren en andere minderheidsgroeperingen door de  Chinese regering moeten ondergaan, heeft de verontwaardiging van 22 westerse landen opgewekt. Zij haastten zich om een protestbrief naar de Raad van Mensenrechten van de VN te sturen. Onder de ondertekenaars zijn: Australië, Oostenrijk, België, Canada, Denemarken, Estland, Finland, Frankrijk, Duitsland, IJsland, Ierland, Japan, Letland, Litouwen, Luxemburg, Nederland, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, Spanje, Zwitserland en Groot-Brittannië. En  Zweden, dat klaar staat om de Chinese moslims te verwelkomen.

Maar al deze landen die nu zo bewogen zijn door het lot van moslims in China, geven geen enkele blijk van  verontwaardiging, compassie of emotie als het om de christelijke genocide door ISIS en zijn filialen in het Midden-Oosten gaat, noch in de verschillende landen in Afrika en de vernederingen, stigmatisering, noch de vervolgingen van christelijke minderheden in moslimlanden die worden beschouwd als vrienden van het Westen, waaronder Turkije, Pakistan, Saoedi-Arabië, Qatar, Koeweit en de Maghreb-landen.

Daarom was het een grote verrassing om geen enkel moslimland op de lijst van ondertekenaars te kunnen ontdekken die voor hun Oeigoerse broeders in Xinjiang zouden willen opkomen. Maar het mysterie werd onthuld toen de Volksrepubliek China reageerde in een brief ondertekend door 37 landen, waaronder, pijnlijke verrassing, 16 moslimlanden: Algerije, Angola, Bahrein, Wit-Rusland, Bolivia, Burkina Faso, Burundi, Cambodja, Kameroen, Comoren, Congo, Democratische Republiek Congo, Cuba, Egypte, Eritrea, Gabon, Koeweit, Laos, Myanmar (voorheen Birma), Nigeria, Noord-Korea, Oman, Pakistan, de Filippijnen, Qatar, Rusland, Saoedi-Arabië, Somalië, Zuid-Soedan, Soedan, Syrië, Tadzjikistan, Togo, Turkmenistan, de Verenigde Arabische Emiraten, Venezuela en Zimbabwe.

Maar sommige van deze moslimlanden, die grote vrienden zijn van het Westen, steunen de eisen van hun broeders in Allah in het Westen wat betreft de religieuze verboden en de voedselvoorziening [halal] en ze vragen het Westen deze te respecteren. Ze doen een en ander op dusdanige slinkse manier dat het uiteindelijk aan iedereen moet worden opgelegd. En  ze aarzelen niet om deze “verzoeken” kracht bij te zetten door genereuze financiële bijdragen, die bedoeld zijn om de vooruitgang van de islam en de acceptatie ervan door de mensen te bevorderen.

Bovendien zal dankzij de Verenigde Naties de vrijheid van meningsuiting binnenkort zo worden hervormd dat zij zal worden gereduceerd tot haar meest simpele vorm. Dit is de wens van de OIC (de Organisatie voor Islamitische Samenwerking) om met andere woorden “haat zaaien en kritiek op religies te bestrijden”. Bedoeld wordt uiteraard alleen de islam. Het VN-actieplan tegen haat zaaien werd op 18 juni gepresenteerd door Antonio Guterres. Maar laten wij ons niet om de tuin laten leiden, dit plan is er echt niet op gericht om de vrijheid van meningsuiting te bevorderen.

Volgens diezelfde Guterres is diversiteit een rijkdom en geen bedreiging. Laat het hem dat maar eens gaan uitleggen aan de families van de Europese slachtoffers die zijn verkracht, de keel doorgesneden, onthoofd, gewurgd, gedood met messen door leden van deze o zo verrijkende cultuur.

Het aantal dodelijke slachtoffers blijft maar toenemen. Deze slachtoffers tellen echter niet mee, omdat het Europeanen zijn en geen moslims en ook geen vluchtelingen en immigranten. Deze laatste als onvergeeflijke pareltjes die ons prachtige Westen kwamen verrijken, het Westen dat zo trots is op het eenrichtingsverkeer.

Maar dan de ironie. De westerse regeringen, die de schending van moslimrechten in China zo betreuren, hebben wel met de  toonaangevende Soennitische landen hun halal handtekeningen gezet  op een brief van de Chinese regering, waarin ze de opmerkelijke successen van China op het gebied van de verdediging van de mensenrechten, loven. Verplichte abortussen, orgaanhandel en massamoorden zijn inderdaad opmerkelijke prestaties, daar bestaat geen twijfel over! Maar we moeten verder, het economisch belang gaat voor! Voor de mensenrechten, die komen later.

De belangrijkste moslimregeringen hebben China niet alleen geprezen voor de verdediging van de mensenrechten, maar verdedigen ook expliciet de Chinese repressie van de Xinjiang-moslims. Geconfronteerd met de ernstige uitdaging van terrorisme en extremisme heeft China een reeks maatregelen genomen tegen terrorisme en de-radicalisering in Xinjiang, door onder andere het oprichten van centra voor beroepsopleiding en onderwijs (bedoeld wordt de centra waarin de Oeigoeren worden opgesloten om te worden heropgevoed = gedeïslamiseerd). Zo heeft men kunnen zien dat er de afgelopen drie jaar geen terroristische aanslagen in Xinjiang zijn geweest en  de bewoners hebben nu een zeer sterk gevoel van geluk, zelfontplooiing en veiligheid.

ALS DIT GEEN DIPLOMATIEKE HUMOR IS?

Stel je de verontwaardiging voor van diezelfde moslimlanden,  de gewelddadige demonstraties, de roep om heilige oorlog, het uitroepen van fatwa´s, de een nog “vriendelijker dan de ander”!, de verantwoordelijke Europeanen tot de dood veroordelend. Al zou het maar één land, een heel klein land zijn dat het Chinese beleid van  “de-radicalisering” van moslims zou nadoen, dan zou dit gebeuren. Het is waar dat China een krachtig land is, sterk, een land dat niet wil buigen  voor de islam, terwijl het Westen zwak blijft met angst voor de islam. Het laat haar lafheid blijken aan de rijke Arabische landen. China wordt gevreesd door moslims, het Westen wordt veracht.

Moslims tonen zich sterk en arrogant en zijn minachtend naar zwakken en onderdanigen. Maar kruipen voor degenen die hen niet vrezen, maar juist minachten. Als westerlingen die Chinese houding eens zouden overnemen, dan zouden ze eindelijk gerespecteerd worden in plaats van als voetvegen te worden gebruikt door moslims.

Oeigoeren zijn een Turks sprekende moslimminderheid en de radicalen onder hen proberen  een Turkse islamitische separatistische staat te creëren, ondersteund door het radicaalislamitische Turkse regime van Erdoğan. Eerder dit jaar zei de Turkse woordvoerder Hami Aksoy van het ministerie van Buitenlandse Zaken nog: “Het beleid van systematische assimilatie van de Chinese autoriteiten tegen de Oeigoerse Turken is een schande voor de mensheid”. We moeten opmerken dat de belangrijkste moslimlanden zich niet over dit onderwerp hebben uitgesproken. Zij wilden n.l. hun  goede handelsbetrekkingen met China behouden. De Pakistaanse premier had zelfs gezegd dat hij niet veel wist over deze affaire. Pakistan is een belangrijke handelspartner van China en heeft een strategisch partnerschap met China en dit verklaart waarschijnlijk alles. Zaken gaan voor, Vóór  de verdediging van de Oemma, de wereldwijde moslimgemeenschap.

Kijk eens aan. Zouden moslims even vals, hebzuchtig, corrupt zijn als de corrupte westerlingen, klaar om hun eigen broeders in Allah te ontkennen? Alleen voor smerige economische belangen? Zij, het  toonbeeld van deugd, voortdurend op de voorgrond geplaatst door de politiek correcte islamofiel? Die islamverdedigers die steeds met een beschuldigende vinger naar dit decadente Westen wijzen, schuldig aan alle kwaden van de mensheid! Wat een enorme teleurstelling voor al degenen die moslims en islam idealiseerden!

Zelfs Erdoğan,  kampioen van de islamitische deugd, de meest agressieve paladijn van islamitische doelen in de regio, is van gedachten veranderd over de grote Chinese draak. Tijdens zijn recente reis naar China liet de Turkse havik, zo snel om anathema’s tegen het Westen te lanceren wegens zijn islamofobie, een misdaad tegen de menselijkheid, zich vreemd berustend uit. Hij was zelf zeer voorzichtig met zijn Chinese tegenhanger: de anders oorlogstaal uitblazende Turk hield nu zijn roofzuchtige snavel dicht, maar sprak over het feit dat de volkeren van de Xinjiang-regio van China gelukkig leven in de ontwikkeling en de welvaart van China’.

EEN  ENORME OMKERING VAN DE WERKELIJKHEID

Gevraagd door journalisten tijdens een vraag en antwoord sessie over de situatie van de Oeigoeren, antwoordde hij wijs:”Degenen die het probleem uitbuiten, degenen die proberen er iets uit te halen door emotioneel te handelen zonder na te denken over de betrekkingen van Turkije met een ander land, doen afbreuk aan Turkije en hun families”. Zijn kwaadaardige toespraken die aan Hitler doen denken, reserveert hij voor ’t Westen. Duizenden Oeigoeren hebben hun toevlucht gezocht in Turkije en maken zich vandaag de dag zorgen over de plotselinge versoepeling van de Turkse president naar het Chinese beleid van “de-radicalisering” van moslims.

De Volksrepubliek China is erin geslaagd de steun te verkrijgen van ’s werelds meest kwaadaardige Turkse leider bij het onderdrukken van het Turkse nationalisme, de tiran die Turkije van een seculiere democratie in een islamitische bananenrepubliek veranderde

Het is moeilijk om je een grotere diplomatieke overwinning van de Chinese regering voor te stellen. China is erin geslaagd om niet alleen moslimlanden, maar vooral de wereldwijde sponsors van de islam,  voor zich te winnen, omdat die begrepen hebben dat elke uitdaging van hun kant hen zeer economisch zou benadelen.

Bron:
www.dreuz.info

Vertaald uit het Frans door:
“delamontagne”
(voor www.ejbron.wordpress.com)