Franse islamwetenschapper: Hoe de Republiek voor de islam achteruitdeinst

(Vertaling: E.J. Bron)

Franse islamwetenschappers slaan alarm: radicale islamieten zijn blijkbaar goed op weg om hele stadswijken onder hun controle te brengen. Zij zouden hun extreem conservatieve normen aan de islamitische gemeenschap opdringen. De staat, hoewel verplicht tot laïciteit, zou hulpeloos reageren. Dat is ongeveer de boodschap van een explosief nieuw verschenen boek van de islamwetenschapper Bernard Rougier. Hij heeft meerdere jaren lang samen met zijn studenten veldonderzoek in desbetreffende wijken verricht. Zijn resultaten stelt hij nu voor in zijn nieuwe boek.

Rougier beschrijft o.a. hoe religieuze agitators proberen de probleemwijken hun agenda op te dringen. Zijn waarschuwing is duidelijk: “We hebben te maken met een parallel universum. Het gaat in principe om het conflict tussen twee tegenovergestelde wereldbeelden: dat van de emancipatie, de Verlichting en dat van het salafistische begrip van een god, die de onverdeelde aandacht en alle betrokkenheid van de gelovige opeist.”

De salafistische predikers zouden een soort “vesting” creëren, enclaves binnen de samenleving, die niet meer toegankelijk zouden zijn voor buitenstaanders.

Inderdaad hebben ook de Franse veiligheidsdiensten in een geheime analyse, waarover het “Journal de Dimanche” onlangs berichtte, 150 territoria vastgesteld die zich al in handen van de “islamisten” bevinden.

De deskundigen, waarvan de schrijver Rougier er maar eentje is, wijzen erop dat de tactiek van de overname altijd dezelfde zou zijn. Het zou er altijd mee beginnen dat de predikers dingen als onrein of verboden verklaren: het eten van bepaalde zaken, vrouwen een hand geven, Joden of christenen als vrienden hebben, je lichaam te laten zien. Rougier: “Dat hebben we voor het eerst in de kleedkamers van de voetbalclubs gezien, namelijk dat men niet meer naakt gaat douchen, omdat dit tegenstrijdig is aan de kuisheid-preken.”

Ook het dragen van de sluier zou in bepaalde streken voor vrouwen inmiddels onvermijdelijk zijn. Vrouwen die dat niet doen, lopen het gevaar geslagen en verkracht te worden. Tegelijkertijd zouden de vrouwen de sluier nodig hebben als een soort verzekeringspolis tegen overvallen. Want criminelen laten gesluierde vrouwen met rust.

Buitenstaanders – dus niet-moslims – zouden in de “gekantelde” wijken helemaal niet meer geduld worden. Wie er niet bij zou horen, zou er snel door jonge mannen onder bedreiging met geweld toe worden opgeroepen om te vertrekken. Kinderen moeten niet meer de openbare scholen bezoeken. In plaats daarvan zouden ze in islamitische instellingen, in illegale koran-scholen of via internet onderwijs krijgen. Op deze manier brengen de “islamisten” stuk voor stuk het maatschappelijk leven in de moslimgemeenschappen onder hun controle, zegt Rougier.

“En vanaf dat moment kunnen zij als woordvoerders van de gemeenschap optreden en dingen eisen van de autoriteiten, bijvoorbeeld de bouw van een nieuwe moskee. Zodoende verschuift de krachtenverhouding met de instellingen van de staat steeds verder, en dat is ook hun doel.”

Een bijzonder twijfelachtige rol bij de overname door de islam zouden overigens de Franse politieke partijen spelen, die zich zouden inlaten met kortzichtige overeenkomsten met de “islamisten”. Vaak bestaat er zelfs een soort medeplichtigheid tussen “islamisten” en lokale politici. Om er niet als islam-vijandig bij te staan, zou men de islamitische invloed steeds opnieuw tegemoetkomen – en bijvoorbeeld “strategische” functies in het stadsbestuur prijsgeven, zoals de verantwoordelijkheid voor woningen, voor werkgelegenheid, voor sport- en cultuurverenigingen, voor de jeugd.

Zo wordt de lokale politiek in zekere zin door de religieuze netwerken vervangen, diagnosticeert Rougier. De Franse Republiek zou zich terugtrekken.

Bron:
https://zuerst.de

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)