De groteske retoriek van Ursula von der Leyen: “Slava Ukraini!” en “Stuurt u de gasrekening toch naar Moskou!”

(Door: Elmar Forster – Vertaling: E.J. Bron)

De voorzitster van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, hield vandaag voor het Europees Parlement, volledig gehuld in de nationale Oekraïense kleuren geel en blauw, een solidariteitstoespraak. Als eregast mocht niet ontbreken: Olena Zelenskaya, de vrouw van de Oekraïense president. Bovendien werd alles nog kleurrijk opgevrolijkt door meerdere vrouwelijke commissieleden van het Europees Parlement.

EU-zelftrots en “bestaanscrisis van Europa”

Trots herinnerde von der Leyen aan de meer dan zes afgelopen maanden sinds de Europeanen de Oekraïners geholpen hebben. Want: 15 jaar geleden, tijdens de financiële crisis, zou het jaren geduurd hebben om duurzame oplossingen te vinden. Nu echter, een decennium later, zouden er maar weken voor nodig geweest zijn om een “verenigd, betrokken en onmiddellijk antwoord” gegeven te hebben. Maar dit zou de “bestaanscrisis van Europa op de proef stellen.” En: “Er staat veel op het spel.”

“Oorlog tegen onze waarden”

Dit alles zou echter “niet alleen een oorlog tegen de Oekraïne zijn, maar tegen onze waardegemeenschap, tegen onze waarden, tegen onze toekomst.” Von der Leyen was echter optimistisch dat Poetin en zijn regime zal mislukken en Europa zal zegevieren.

“Slava Ukraini!”

“Vandaag heeft moed een naam: deze naam heet Oekraïne. Hij heeft ook een gezicht, dat van de Oekraïense mannen en vrouwen, die zich verzetten tegen de Russische agressie.” Daarna brulde ze: “Salava Ukraini!”

Daarna richtte ze zich ook nog, geheel in het teken van geleefde vrouwensolidariteit, tot Olena Zelenskaya en sprak van haar moed:

“Het Oekraïense volk vecht van straat tot straat. En we zien nu dat dit de moeite loont. De Oekraïne is zo sterk, omdat u de hele natie moed heeft gegeven.”

En daarna koppig:

“We zullen de sancties niet opgeven.”

“Groteske retoriek”

Ze benadrukte dat vanwege de “strenge sancties het Russische financiële systeem zou vechten om te overleven en dat de Russische industrie op de knieën gegaan” zou zijn. In totaal – zo onderstreepte ze – zou er meer dan € 90 miljoen extra militaire hulp beschikbaar gesteld zijn, en: “We denken op de lange termijn”. Koppig eiste ze verder: “We moeten af van de afhankelijkheid van Russische fossiele energie.” En: Hoewel “veel mensen zich zorgen maken of ze de rekeningen kunnen betalen, passen velen zich (echter) aan, zoals fabrieken die de arbeidstijd verplaatst hebben om de energie efficiënter te kunnen gebruiken.”

“Stuurt u de gasrekeningen toch naar Moskou!”

Haar Self-Fullfilling-False-Hope bereikte haar groteske hoogtepunt door proberen grappig te zijn:

“Ja, inderdaad, dat zijn absoluut exorbitante prijzen, maar stuurt u de rekeningen toch naar Moskou. Laten die ze maar betalen.”

Bron:
unser-mitteleuropa.com

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)