DE PUDDINGKONING…

(Door: “Driek”)

Wie kent niet het wereldberoemde puddingpoeder van Dr. Oetker? Niet voor niets wordt hij wel de puddingkoning genoemd. In praktisch elke keukenkast ligt wel een product van deze koning der puddingen.

In 1891 kocht de farmaceut August Oetker (1862–1918) een apotheek in het Duitse Bielefeld. Achterin zijn apotheek bouwde hij een laboratorium, waarin hij experimenteerde met bakpoeder. Hij lanceerde een verpakking van een makkelijk formaat met daarin de juiste ingrediënten voor een pond meel.

In 1893 kwam dit product genaamd Dr. Oetker Backin op de markt. Oetker begon met het verspreiden van informatie over zijn nieuwe product en schreef een kookboek, waarin recepten stonden die lieten zien waar het bakpoeder allemaal voor gebruikt kon worden. Ook zette hij op zijn verpakkingen het woord ‘Dokter’ wat het idee van een kwaliteitsgarantie moest zijn.

In 1900 opende hij in Bielefeld zijn eerste Dr. Oetker fabriek waar naast bakpoeder ook smaakversterkers, aroma’s en puddingpoeder werd geproduceerd. De manier waarop August omging met zijn arbeiders was berucht. Hij verwachtte dat ze zuinig waren en geen tijd verspilden.

Een jaar na de opening van zijn eerste fabriek volgde de opening van een tweede. In 1904 kwam de broer van August, Eduard, bij het bedrijf. Als natuurwetenschapper kreeg hij de leiding over het laboratorium. Twee jaar later kwam ook broer Louis in dienst. In 1908 kreeg het bedrijf zijn eigen reclameafdeling waar Louis de leiding over kreeg. Vanaf 1917 waren de producten van Dr. Oetker ook in Nederland verkrijgbaar. Op 10 januari 1918 stierf August Oetker, waarna zijn schoonzoon Richard Kalesowky het bedrijf overnam.

Rudolf August Oetker (1926 – 2007) was de kleinzoon van August en nam in 1944 de leiding van het bedrijf over. Zijn stiefvader Richard Kaselowsky was inmiddels omgekomen bij een bombardement. Tijdens de Tweede Wereldoorlog sloot Rudolf August Oetker zich aan bij de Waffen-SS en steunde hij het regime van de nazi’s.De Puddingkoning van Bielefeld had alle reden om enthousiast te zijn, want als gevolg van de oorlog liepen de zaken zeer voorspoedig.

In 1942 waren in nazi-Duitsland meer dan een half miljard van de beroemde Dr. Oetker pakjes bakpoeder en puddingmixen verkocht, meer dan twee keer zoveel als voor het begin van de oorlog. Dr. Oetker had nu een officieel bakpoedermonopolie in het Duitse rijk en was een van de leveranciers van Hitlers frontlinie. De bakproducten van het bedrijf werden overal in Europa naar Duitse soldaten verstuurd. Dr. Oetker nam ook deel aan een joint venture met de Wehrmacht om gedroogd fruit en gedroogde groenten naar Duitse troepen te sturen.

Toen nazi-Duitsland op 8 mei capituleerde, was het voor Rudolf August al spoedig afgelopen. Bielefeld lag in de Duitse bezettingszone. Op 18 mei meldde hij zich bij de Britse autoriteiten in Bielefeld voor een verhoor. Als Waffen-SS-officier werd de 28-jarige Rudolf August gearresteerd en moest al zijn professionele functies neerleggen.

In detentie las hij Thomas Manns debuutroman De Buddenbrooks. Het boek vertelt over de neergang van een rijke Noord-Duitse handelsfamilie in de loop van vier generaties. Rudolf August raakte door het lezen van De Buddenbrooks erg gedeprimeerd. Geen wonder. De beoogde erfgenaam van een Noord-Duitse ondernemersfamilie was nu gevangen in zijn door oorlog verscheurde vaderland dat door buitenlanders was bezet.

In oktober 2013 werd onthuld dat Oetker tijdens de Tweede Wereldoorlog actief was als nazi. Hij had zich vrijwillig gemeld voor de Waffen-SS. De familie en het concern Oetker hebben geprofiteerd van hun steun aan het regime van Adolf Hitler. De onthullingen staan in het boek Dr Oetker und der Nationalsozialismus, een initiatief van de nazaten van Oetker.

Hij had het bedrijf van zijn familie, Dr. Oetker, geleid sinds zijn moeder, stiefvader en halfzussen bij een Amerikaans bombardement waren gedood.

Ik vind het een schitterend verhaal.

Ik wens U allen nog een gezegende dag.

Door:
“Driek”
(voor www.ejbron.wordpress.com)

(Een enkele tekst is ontleend uit het boek van David de Jong, “Nazimiljardairs”).