Xi Jinping en Poetin begraven in Moskou de Pax Americana

(Door: Pepe Escobar – Vertaling: E.J. Bron)

Deze week hebben de Chinese en Russische leiding in Moskou hun gezamenlijke intentie bekendgemaakt om de globale orde nieuw vorm te geven, een onderneming, die “sinds 100 jaar niet meer is voorgekomen”.

Wat er zojuist in Moskou heeft plaatsgevonden, is niets minder dan een nieuw “Jalta”, dat overigens op de Krim ligt. Maar in tegenstelling tot de belangrijke bijeenkomst tussen de Amerikaanse president Franklin D. Roosevelt, de Sovjetleider Joseph Stalin en de Britse premier Winston Churchill op de door de USSR gecontroleerde Krim in het jaar 1945, is dit de eerste keer sinds waarschijnlijk vijf eeuwen dat niet een politieke leider uit het Westen de globale agenda bepaalt.

Het zijn de Chinese president Xi Jinping en de Russische president Vladimir Poetin, die nu de multilaterale, multipolaire show aanvoeren. De westelijke landen kunnen hun huilebalken routine zo vaak ze willen opvoeren: niets zal de spectaculaire optiek en de daaraan ten grondslag liggende substantie van deze zich ontwikkelende wereldorde veranderen, in het bijzonder voor het globale zuiden.

Wat Xi Jinping en Poetin van plan zijn, werd voor de topontmoeting in twee door de presidenten zelf geschreven artikelen uitvoerig uiteengezet. Als een uitstekend gesynchroniseerd Russisch ballet werd de visie van Poetin in de “People´s Daily” in China voorgesteld, waarbij het zwaartepunt op een “vernieuwend partnerschap” lag, terwijl de visie van Xi Jinping in de Russische “Gazette” en op de website van RIA Novosti werd gepubliceerd en zich concentreerde op een nieuw hoofdstuk van de samenwerking en de gezamenlijke ontwikkeling.

Direct in het begin van de topontmoeting zorgden de toespraken van Xi Jinping en Poetin bij de NAVO-gemeenschap voor een hysterische roes van woede en afgunst: de woordvoerster van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken, Maria Sacharova, vatte de stemming perfect samen, toen ze opmerkte dat het Westen “het schuim om de mond” zou hebben staan.

De voorpagina van de Russische “Gazette” van maandag was iconisch: Poetin tijdens een rondgang door hert van de nazi´s bevrijde Marioepol, in gesprek met de inwoners. Dat was, kort en bondig, het korte antwoord van Moskou op Washingtons MQ-9 Reaper-actie en de kangoeroerechtbank van het Internationaal Strafhof. “Men kan nog zo veel schuim om de mond hebben; de NAVO wordt in de Oekraïne op dit moment grondig vernederd.

Tijdens hun eerste “informele” ontmoeting spraken Xi Jinping en Poetin niet minder dan vier en een half uur lang met elkaar. Aan het eind van het gesprek begeleidde Poetin Xi Jinping persoonlijk naar zijn limousine. Bij dit gesprek ging het om het wezenlijke: de uitwerking van de hoofdlijnen van de multipolariteit, die met een oplossing voor de Oekraïne begint.

Tijdens hun uitvoerige “gedachtewisseling” sprak men ook een tamelijk belangrijk punt aan over de Oekraïne. Poetin benadrukte hoffelijk dat hij China´s standpunt zou respecteren, dat tot uitdrukking komt in het 12-punten plan om het conflict op te lossen, dat door Washington compleet werd afgewezen. Het Russische standpunt blijft echter onherroepelijk: demilitarisering, Oekraïense neutraliteit en verankering van de nieuwe feiten ter plaatse.

Tegelijkertijd sloot het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken een rol van de VS, Groot-Brittannië, Frankrijk en Duitsland bij toekomstige onderhandelingen over de Oekraïne volledig uit: zij worden niet als neutrale bemiddelaars beschouwd.

Een multipolaire lappendeken

De volgende dag stond in het teken van de economie: van energie en “militair-technische” samenwerking tot aan de verbetering van de efficiëntie van de door Eurazië verlopende handels- en economiecorridors.

Rusland staat als leverancier van aardgas aan China al op de eerste plaats – voor Turkmenistan en Qatar – en levert het grootste deel van het gas via de 3000 kilometer lange pijpleiding “Power of Siberia”, die van Siberië naar de noordoostelijke Chinese provincie Heilongjiang leidt en in december 2019 in bedrijf werd genomen. De onderhandelingen over de pijpleiding “Power of Siberia II” via Mongolië verlopen voorspoedig.

De Chinees-Russische samenwerking op het gebied van geavanceerde technologie zal de hoogte inschieten: 79 projecten met een totale waarde van meer dan $ 165 miljard. Dat reikt van vloeibaar aardgas (LNG) via vliegtuigbouw, de bouw van metaalbewerkingsmachines, ruimteonderzoek en landbouwindustrie tot aan de uitbreiding van de economiecorridors.

De Chinese president heeft uitdrukkelijk verklaard dat hij de projecten van de Nieuwe Zijderoute graag wil verbinden met de Euraziatische Economische Unie (EEU). China heeft al een akkoord over economische samenwerking met de EEU ondertekend. De ideeën van de Russische macro-economische superstrateeg Sergej Glazyev beginnen eindelijk vruchten te dragen.

En niet in de laatste plaats zal er een nieuwe impuls voor wederzijdse betalingen in nationale valuta komen – ook tussen Azië en Afrika en Latijns-Amerika. In de praktijk heeft Poetin de rol van de Chinese Yuan als nieuwe handelsmunt goedgekeurd, terwijl de complexe discussies over een nieuwe, door goud en/of grondstoffen gedekte reservemunt worden voortgezet.

Dit gezamenlijke economie- en zakenoffensief komt overeen met het georkestreerde diplomatieke offensief van Rusland en China om nieuw vorm te geven aan meer delen van West-Azië en Afrika.

De Chinese diplomatie functioneert als de Russische matroesjka als het er om gaat subtiele boodschappen door te geven. Het is absoluut niet toevallig dat de reis van Xi Jinping naar Moskou exact samenvalt met de 20e verjaardag van de Amerikaanse “Shock and Awe” en de illegale invasie, bezetting en vernietiging van Irak.

Parallel daaraan kwamen er een dag voor Xi Jinping meer dan 40 de3legaties uit Afrika in Moskou aan om deel te nemen aan een parlementaire conferentie “Rusland-Afrika in de multipolaire wereld” – een voorbereiding op de tweede Rusland-Afrika-top in juli van dit jaar.

De omgeving van het Russische parlement herinnerde aan de oude dagen van de blokvrije beweging, toen de meeste Afrikaanse landen zeer nauwe anti-imperialistische betrekkingen met de USSR onderhielden.

Poetin koos exact dit moment om Afrikaanse schulden van meer dan $ 20 miljard kwijt te schelden.

In West-Azië handelen Rusland en China volledig synchroon. De toenadering tussen Saoedi-Arabië en Iran werd door Rusland in Bagdad en Oman voorbereid: deze onderhandelingen leidden tot de ondertekening van het akkoord in Peking. Moskou coördineert ook de gesprekken over een toenadering tussen Turkije en Syrië. De Russische diplomatie met Iran – dat nu de status van een strategisch partnerschap heeft – wordt apart gevoerd.

Diplomatieke bronnen bevestigen dat de Chinese geheime dienst op grond van eigen onderzoek intussen overtuigd is van de grote populariteit van Poetin in Rusland en zelfs binnen de politieke elites van het land. Dat betekent dat samenzweringen in de vorm van een regeringswisseling niet aan de orde zijn. Dit was van doorslaggevende betekenis voor de beslissing van Xi Jinping en het hoofdkwartier van de Communistische Partij van China om de komende jaren op Poetin in te zetten als betrouwbare partner, omdat hij bij de volgende presidentsverkiezingen zou kunnen kandideren en winnen. In China gaat het altijd om continuïteit.

De topontmoeting tussen Xi Jinping en Poetin bezegelde dus definitief dat China en Rusland op de lange termijn omvangrijke strategische partners zijn, die zich ertoe verplicht hebben een serieuze geopolitieke en geo-economische concurrentie met de ondergaande westelijke hegemonen te ontwikkelen.

Dit is de nieuwe wereld, die deze week in Moskou werd geboren. Poetin had hem daarvoor als een nieuwe antikoloniale politiek gedefinieerd. Nu is hij als multipolaire lappendeken gepland. Er is geen weg terug meer bij de vernietiging van de resten van de Pax Americana.

Veranderingen, die al meer dan 100 jaar niet zijn voorgekomen

In “Before European Hegemony: The World System A.D. 1250-1350” bouwt Janet Abu-Lughod een zorgvuldig geconstrueerd verhaal op, dat de heersende multipolaire orde toont, toen het Westen “achterbleef bij de ´Oriënt´”. Later zou het Westen alleen daarom de neus vooraan gehad hebben, omdat de “Oriënt” tijdelijk in oproer was.

Mogelijkerwijs beleven we op dit moment een gelijksoortige historische verandering, die door een herleving van het confucianisme (respect voor de autoriteit, benadrukking van de sociale harmonie), die het zich in de Tao bevindende evenwicht en de spirituele kracht van de oostelijke orthodoxie wordt ingeleid. Dit is inderdaad een strijd der beschavingen.

Moskou, dat eindelijk de eerste zonnige dagen van de lente begroet, bood deze week een meer dan levensgroot beeld van “weken, waarin decennia plaatsvinden” in vergelijking met “decennia, waarin niets gebeurt”.

De beide presidenten namen op aangrijpende wijze afscheid van elkaar:

Xi Jinping: “Er zijn nu veranderingen, die al meer dan 100 jaar niet zijn voorgekomen. Wanneer we samen zijn, bespoedigen we deze veranderingen.”

Poetin: “Daar ben ik het mee eens.”

Xi Jinping: “Pas op jezelf, beste vriend.”

Poetin: “Ik wens je een goede reis.”

Op het aanbreken van een nieuwe dag, van het land van de rijzende zon tot aan de Euraziatische steppes.

Bron:
uncutnewws.ch

Bron oorspronkelijk artikel:
thecradle.co
Door: Pepe Escobar

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)