Wat de Westerse media u willen onthouden: Ook Krim-Tataren en Oekraïners stemden voor de aansluiting bij Rusland

(Door: Prof. Michel Chossudovsky)

Volgens mediaberichten heeft 83,1% van de stemgerechtigde bewoners van de Krim deelgenomen aan het referendum van 16 maart. Volgens de officiële einduitslag stemde 96.77% voor de aansluiting bij Rusland en 2,51% tegen.

Westerse media benadrukken dat zowel de Krim-Tataren als de Oekraïense bevolking van de Krim tegen een aansluiting bij de Russische Federatie waren. De niet-Russische bevolking vormt een aandeel van 41,7% op de totale bevolking van de Krim. Volgens de officiële cijfers vormen de Russen een aandeel van 58,32% op de totale bevolking van de Krim, 24,32% zijn Oekraïners en 12,10% Krim-Tataren.

In een massale poging tot media desinformatie schreef de Britse krant “The Guardian” onder de kop “Krim-Tataren rekenen op het ergste” dat de Krim-Tataren een golf van onderdrukking vreesden wanneer de Krim zich zou aansluiten bij de Russische Federatie:

“Omdat de Krim nu een referendum tegemoet ziet, dat vermoedelijk haar lot als provincie of satelliet van Rusland zal bezegelen, bereiken de etnische spanningen een kookpunt. Het kenmerken van huizen van Tataren met een X in de stad Bachtschyssaraj op de Krim roept herinneringen op aan de tijden van de Sovjet-Russische deportaties. Maandag werden twee Tataarse winkels door brandaanslagen verwoest…
Het vooruitzicht om opnieuw onder heerschappij van Moskou te moeten leven, is verontrustend. ´De mensen zijn in paniek´, zei Deljawer Akie, secretaris van de Mejils (de Tatarenraad op de Krim)… ´We proberen de mensen gerust te stellen, maar ze zijn bang voor de Russische soldaten en Kozakken, die hier naartoe komen´, zei hij.”

Tegen de berichten van 135 internationale waarnemers uit 23 landen in beweerden de westerse media in koor, zonder echter hiervoor ook maar het geringste bewijs voor te leggen, dat de verkiezingen gemanipuleerd zouden zijn en de Krim onder Russische militaire bezetting stond. De berichten van de waarnemersmissie, waartoe ook afgevaardigden van het Europees Parlement behoorden, werden door westerse mainstreammedia gewoon buiten beschouwing gelaten:

– Mateusz Piskorski, leider van de Europese waarnemersmissie en Pools afgevaardigde: “Onze waarnemers hebben geen overtreding van de verkiezingsvoorschriften kunnen herkennen.”

– Ewald Stadler, afgevaardigde van het Europees Parlement, verwierp het beeld van een “referendum met het wapen onder de neus” als “mythe”: “Ik heb niets meegemaakt wat je ook maar in het minst druk zou kunnen noemen…De mensen zelf willen hun beslissing kenbaar maken.”

– Pavel Chernev, Bulgaars afgevaardigde van het Europees Parlement: “De organisatie en het verloop komen 100% overeen met Europese standaards.”

– Johannes Gudenus, lid van het Weense stadsbestuur: “volgens ons zouden de mensen, als ze over hun toekomst willen beslissen, ook het recht moeten hebben dit te doen. De internationale gemeenschap zou dit moeten respecteren. De mensen op de Krim willen d.m.v. een referendum over hun eigen toekomst beslissen – dat is het doel. Natuurlijk is Kiev daar niet blij mee, maar het moet het resultaat van het referendum van de mensen van de Krim accepteren en respecteren.”

– Milenko Baborats, Servische waarnemer: “De mensen hebben, waar we ook waren, op democratische wijze hun wil bekendgemaakt…Gedurende de hele dag hebben we geen enkele serieuze overtreding van de legitimiteit van het proces meegemaakt.”

– Srdja Trifković, een vooraanstaande Servische waarnemer: “De aanwezigheid van soldaten op straat merk je bijna niet en het enige dat in de verte aan soldaten herinnert, zijn de ongewapende Kozakken van middelbare leeftijd, die zich hebben opgesteld voor het parlementsgebouw in Simferopol. Maar als je kijkt naar de mensen voor de stembureaus en op straat, bijvoorbeeld op de strandpromenade in Jalta, kan ik me eerlijk gezegd voorstellen dat men in het zuiden van Chicago of in Harlem in New York een beklemmender gevoel heeft dan waar dan ook hier.” (www.globalresearch.ca)

Zonder kennis te nemen van de berichten van de internationale waarnemers, vond het magazine “Time” het nodig te berichten dat de verkiezing gemanipuleerd zou zijn en dat het referendum zou hebben plaatsgevonden onder de geweerlopen van Russische soldaten:

“95% stemde voor aansluiting bij Rusland. Dit komt over als een onmogelijk resultaat en als gemanipuleerde verkiezing. En in veel opzichten was ze dat ook. Het referendum vond plaats onder een Russische militaire bezetting van de Krim en de kiezers hadden niet de mogelijkheid om voor de huidige status in de Oekraïne te stemmen.”

In alle westerse mediaberichten stond dat zowel de Oekraïners als de Krim-Tataren zich heftig zouden uitspreken tegen een afsplitsing van de Krim van de Oekraïne. Ook was er steeds opnieuw sprake van een boycot van het referendum door de Krim-Tataren.

De “Washington Post” schreef bijvoorbeeld “een verkiezingsuitslag voor een afsplitsing” zou onvermijdelijk zijn, omdat de “van oorsprong Russische bevolking ongeveer 60% uitmaakt van de totale bevolking van de Krim.” Maar zoals de officiële einduitslag laat zien, heeft niet 60% voor een afsplitsing gestemd, maar 97%. Dit duidt erop dat alle grotere minderheden op de Krim zich uitspraken voor een afsplitsing van de Oekraïne.

Een blik op de cijfers maakt dit duidelijk: de Russen vormen 58% van de bevolking van de Krim. In totaal was 97% van de stemmen voor een aansluiting bij Rusland. Wanneer de Oekraïners en Krim-Tataren het referendum geboycot zouden hebben, dan had de verkiezingsdeelname duidelijk onder de 83,1% moeten liggen.

Het referendum was dus een stemming tegen de door de VS en de EU ondersteunde putsch in Kiev. Tegelijkertijd bevestigen de resultaten dat ook de Tataren en Oekraïners, die meededen aan het referendum, zich grotendeels voor een aansluiting bij Rusland uitspraken.

Dit stemresultaat van 97% markeert eveneens een duidelijke afwijzing van de onrechtmatige rechts-radicale regering in Kiev.

Bron:
http://info.kopp-verlag.de
Auteur: Prof. Michel Chossudovsky

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)