Frankrijk: Front Nationale wint het van de “Liga voor de rechten van de mens.” Kerststalletjes toch niet in strijd met de mensenrechten

Burgemeester Julien Sanchez (Front National) van Beaucaire voor zijn kerststal.

(Door: Michael Mannheimer – Vertaling: Theresa Geissler)

Enkele mannen en vrouwen in de functie van rechter bedreigen de identiteit van Europa. In Frankrijk waren het – net zoals in Duitsland – constitutionele rechters die steeds weer, tegen voorstellen van de wetgever in, verwoestende mensenrechtenconcepten als dat van de gezinshereniging doorzetten en later naar Straatsburg in de Conventie van de mensenrechten overbrachten. Enkele mannen en vrouwen, de meeste goedmenschelijk of socialistisch georiënteerd, hebben hun macht, die de liberale constituties van Europa hen gaven, schandelijk misbruikt om binnen enkele decennia de bijl te zetten in de wortels van de 2000 jaar oude Europese culturen en naties.

Wie gelooft in de onafhankelijkheid van Justitie, gelooft ook in de Kerstman

Wie denkt dat deze constitutionele rechters on-beïnvloed door islamitische en socialistische lobbyisten hun oordelen vellen, gelooft ook in de Kerstman. Beide, uiterst nauw met elkaar samenwerkende, totalitaire ideologieën beschikken over het nagenoeg meest effectieve politieke beïnvloedingsinstrumentarium van het moment. Daarmee – ik zeg dit zonder ‘als’ en ‘maar’ – zijn van de rechters alle verbazingwekkende vonnissen, waartoe ook de doorzetting van de antidiscriminatie-wetten behoren -deze worden uitsluitend ter installering van de islamitische-en socialistische ideologie (gender)gebruikt- politiek en mogelijk ook financieel gekócht.

Het principe van het ontvluchten van geweld heeft gefaald

Het systeem van machtenscheiding, dat teruggaat tot de rationalisten John Locke en Montesquieu, en waarmee zij de machtsconcentratie en de willekeur van het Absolutisme succesvol bestreden, deugt klaarblijkelijk voor moderne, democratische samenlevingen slechts in beperkte mate. In Duitsland is het de facto allang niet meer van kracht. De beslissende macht achter de machtenscheiding is de politiek: deze selecteert de rechters, officieren van justitie, presidenten van de rechtbank en op het uitvoerende vlak de politieleidingen naar haar goeddunken.

Is de politiek eenmaal door een bepaalde ideologie (zo’n beetje die van de linkse political correctness) gekaapt, dan duurt het niet lang meer tot al deze centrale sleutelposities door ideologisch gelijkgestemden bezet zijn. Uiterlijk vanaf dat moment kan er niet meer gesproken worden van een echte machtenscheiding. En deze toestand hebben Duitsland en landen als Frankrijk, Engeland, Zweden allang bereikt.

Weliswaar ziet het er nog democratisch uit. Maar dat is het niet meer. De democratie functioneert nog slechts pro forma. Want als de drie machten – met inbegrip van “vierde” macht, de media, allemaal door dezelfde totalitaire geest bezet worden, is het einde der democratie bereikt. Het Montesquieu’se model van machtenscheiding is voor de postmoderne democratische samenlevingen niet meer weggelegd. Het behoeft dringend een aanpassing aan de veelvuldige nieuwe uitdagingen waarvan Montesquieu en Locke nog geen idee konden hebben. Hoe deze aanpassing er uit zou kunnen zien, zal hier een andere keer ter sprake komen.

(Michael Mannheimer)

————————–

Kerststalletjes zijn nu toch niet in strijd met de mensenrechten. De “Liga voor de rechten van de mens” heeft een proces tegen een burgemeester van het Front National verloren. De mensenrechtenactivisten hadden bezwaar gemaakt tegen het feit dat de burgemeester met Kerstmis een kerststal had neergezet. Dat zou religieuze discriminatie zijn. De administratieve rechtbank van Nîmes vindt echter dat het hier niet gaat om propaganda voor een religie, maar om het legaal onderhouden van nationale cultuurtradities. De mensenrechtenactivisten moeten de kosten van het proces, € 1.200,-, betalen. Zij kunnen echter nog in beroep gaan tot in Straatsburg naar de hogepriesters.

Bron:
https://michael-mannheimer.net
Door: Michael Mannheimer

Vertaald uit het Duits door:
Theresa Geissler
(voor www.ejbron.wordpress.com)