Paus Franciscus werkt NWO-critici eruit

(Door: Michael Mannheimer – Vertaling: Theresa Geissler)

Paus Franciscus werkt critici eruit. Paus kondigt verbod op een oude, ongewenste traditionalistische Orde en congregatie af.

Hoe meer ik mij bezighoud met deze schijnheilige Paus Franciscus, des te onsympathieker deze persoon voor mij wordt. Gelovigen hoeven zich dat niet aan te trekken, aangezien ik overtuigd atheïst ben. Ik ben echter geen hartgrondige tegenstander van religies – omdat het voor mij duidelijk is dat men deze niet kan verbieden. En aangezien ik weet dat er zich onder gelovigen zeer waardevolle en fatsoenlijke mensen bevinden. Ik ken daar een paar van – zoals ik ook religieuze Farizeeërs ken: diegenen die water prediken en champagne drinken. Diegenen, die zich inlaten met de islam en zich met hem verbroederen – en zwijgen over zijn dagelijkse en in de honderdduizenden  (per jáár, wel te verstaan) lopende massamoorden op christelijke broeders en zusters.

Drie namen zijn representatief voor deze karakterloze Farizeeërs in rode of zwarte toga’s: Bedford-Strohm, Marx en Kässmann. Zij hebben zich allemaal verbonden met de Duivel – om hun 30 zilverlingen te ontvangen.

Maar terug naar de Paus. Er bevinden zich fatsoenlijke en eerlijke pausen onder hen. Eén ervan was naar mijn bescheiden mening de Duitse Paus Benedictus: Hoogopgeleid, sterk karakter, bescheiden, – en het Kwaad (de islam) bij de naam noemend. Over zijn in de kerkgeschiedenis uniek aftreden doen vele theorieën en complottheorieën de ronde. Ik wil mij hier met geen ervan bezighouden, omdat ik niet geïnteresseerd ben in onbewezen theorieën.

Voor de eeuwig bijdehante en notoire betweters: er was vóór hem nog een andere paus, die vrijwillig aftrad: andere pausen werden in ballingschap gestuurd en gedwongen tot aftreden Na slechts vijf maanden in functie te zijn geweest, maakte Paus Celestinus V (1215-1296) op 13 december 1294 zijn aftreden bekend. Reden: Ziekte, ontoereikende ervaring met de bekleding van zijn functies en de wens om weer als kluizenaar te leven.

Maar opvallend is, dt met Benedictus een fundamentele criticus van de religie der massamoord van het toneel verdween – en er in zijn plaats een paus kwam die, in plaats van, zoals de ceremonie verlangt, de voeten van christenen te wassen, dit deed bij islamitische vluchtelingen. Datgene, wat pausen doen heeft steeds een symbolisch karakter en over dit symbolische karakter krijgt U verder naar onderen de details te lezen.

Franciscus is geen paus van de christenen. Hij is een paus van de machtigen op deze wereld,  die op het punt staan, een duizenden jaren oude wereldorde te vernietigen

Diegene die Benedictus opvolgde, was een paus die uitmuntend past in de machtsspelletjes van de NWO-strategen: Franciscus is een door en door linkse paus. Niet alleen is hij een vastberaden bepleiter van de massa-immigratie, maar wil hij deze uitgebreid zien naar hele familieclans van de Midden-Oosterse en Afrikaanse volkeren. Dus mogen er van hem per erkende asielzoeker in het uiterste geval honderden verdere “familieleden” naar ons toekomen.

Paus Franciscus overtreft daarmee zowaar Merkel: hem gaat de omvolking in Europa niet snel genoeg. En alleen al dit symptoom toont aan: Franciscus is de Soros binnen de Kerk.

Franciscus behoort zonder twijfel tot het internationale netwerk ter vernietiging van Europa

Paus Franciscus is de ergste paus die Europa in zijn momentele islamiseringsfase kon treffen. 1400 jaar lang waren de pausen bezig met het afweren van de bestorming van de islam op de christelijke vesting Europa.

Franciscus zet met zijn 21 punten omvattende verzoekcatalogus, waarin hij uitdrukkelijk om de gezinshereniging, “grootouders, broers en zusters en kleinkinderen inbegrepen”, verzoekt, de 1400 jaar oude strijd tegen de islamisering van de kerk op z’n kop en handelde in feite als een islamitische Kalief.

“Paus Franciscus doet dat alleen, omdat hij als linksmensch het Westen veracht”

Welnu, uiterlijk sinds een interview met Marcello Pera, een intieme vriend van de onder raadselachtige omstandigheden afgetreden Paus Benedictus XVI, begrijpen we beter wat deze linkse Paus Franciscus, die afkomstig is uit de Latijns-Amerikaanse protestkerk, tot deze uitlatingen brengt.

Marcello Pera, de voormalige president van de Italiaanse Senaat, uitte meerdere malen scherpe kritiek op Paus Franciscus en verwijt het Opperhoofd van de Katholieke Kerk “een paus te zijn, die alleen maar politiek bedrijft… die noch door het verstand, noch door het Evangelie wordt geleid.” Franciscus zou met “krachtige en explosieve stellingen ingrijpen in de politieke debatten, die men kort geleden nog als´links´zou hebben getypeerd.”

Pera verder:

“Ik kan daar voor mezelf maar één antwoord op geven: de paus doet het, omdat hij het Westen veracht, omdat hij ten doel heeft het te vernietigen en alles doet om dit doel te bereiken.”

De islam wilde altijd al het Vaticaan bezetten. Nu heeft hij dit bereikt – zonder dat moslims ook maar één enkele jihadist naar Rome hoefden te sturen.

Paus Franciscus is als linksmensch per se islamofiel – en werkt net als de rest van de westerse linksen nauw samen met de islam. Hij heeft de facto het Vaticaan geïslamiseerd. Alleen wil niemand dat zo erkennen.

Nu toont Franciscus met een unieke zuiveringsgolf binnen de kerk dat hij bereid is af te rekenen met zijn tegenstanders. Leest U in het volgende stuk, hoe en waarom hij dat in detail doet.

(Michael Mannheimer)

_________________________________________

Vaticaan: Paus Franciscus liet vernietiging toe van de Franciscaner Orde der Immaculata

De vernietiging van de Orde der Immaculata-Franciscanen onder het Pontificaat van Franciscus toont aan hoe intensief er wordt opgetreden tegen groepen die niet met de Paus op één lijn zitten.

Inbreng van Michael Mannheimer:

“De Orde van de Immaculata-Franciscanen werd door twee Franciscanen, Stefano Maria Manelli en Gabriel Maria Pelletieri, opgericht op 2 augustus 1970. De Franciscanen van de Immaculata leven volgens de Regula Bullata van de Heilige Franciscus van Assisi. Paus Johannes Paulus II. bevestigde het instituut vóór het Bisschoppelijk Recht op 1 januari 1998. Het instituut is marianistisch georganiseerd en staat aldus onder het patronaat van de Moeder van de Onbevlekte ontvangenis”

Paus Franciscus predikt armoede

Herhaaldelijk maant hij de katholieken om naar de “periferie”van de samenleving te gaan en steeds weer hernieuwt hij zijn verzoek tot materiële en geestelijke armoede, een lievelingsonderwerp van dit pontificaat.

Een orde, die de armoede op extreme wijze wilde praktiseren, werd niettemin niet ontzien: de Franciscanen van de Immaculata

Hoewel ze het armoede-ideaal van de kerk zonder meer belichamen werd tijdens het pontificaat van Paus Franciscus aan hen de grondslag onttrokken.

De Orde gaat terug op twee Italiaanse oprichters, Stefano Manelli en Gebriele Pellettieri, die in 1969 een gereorganiseerde tak van de Orde der Franciscanen in het leven wilden roepen, welke het oorspronkelijke vestigingsideaal van de heilige Franciscus van Assisi meer volkomen moest nastreven – vooral wat betreft de Mariaverering en de armoede.

In 1990 werd de Orde door de katholieke kerk officieel erkend

Bijzondere Mariaverering en de extreme armoede vormden het leven binnen de Orde; maar ook nog een ander kenmerk: dat het hier ging om de enige nieuwe vestiging die de traditionele mis vierde.

De Orde bloeide, er waren talrijke roepingen, terwijl in meer liberale Orden en gemeenschappen van de kerk het aantal leden en roepingen sterk daalt. De Immaculata- Franciscanen hadden vanwege hun traditiegebondenheid en hun sterke missionaire ijver een sterke toeloop.

Aldus trotseerde de Orde de verbreide houding in de kerk om zich open te stellen voor de “geest des tijds” en zich aan de samenleving aan te passen

De traditie was weer in opkomst. In Juli 2013, slechts een paar maanden na de verkiezing van Paus Franciscus, werd de Orde-leiding afgezet. De Orde werd onder een commissariaatsbeheer gesteld. De commissaris, P. Fidenzio Volpi, zelf lid van een uitstervende Orde, begon een regelrecht systematisch vernietigingswerk.

Zonder officiële redenen te noemen – wat conform  het kerkelijk principe “nulla poena sine culpa, “geen straf zonder schuld“, geweest zou zijn, werden monniken ontslagen, de Regel werd veranderd en de traditionele mis werd onderdrukt. Ook op herhaalde verzoeken de “oude Mis” te mogen celebreren, kwam alleen negatief antwoord.

Een proces wegens ontduiking en geldverduistering tegen de oprichters – dat als vergezochte reden door de commissaris werd gebracht als rechtvaardiging van zijn extreme maatregelen – won Maneli voor een wereldlijke rechtbank; de commissaris moest zelfs schadevergoeding betalen. Volpi stierf in juni 2015 en werd vervangen door Sabino Ardito.

Commentatoren hadden al snel erkend dat het enige doel van het “reorganiseren” van de Orde was om de traditionele Mis als kern van de spiritualiteit de kop in te drukken en te verbieden. Aangezien “wat niet mag zijn, niet kan zijn,” moest er een einde komen aan de Orde om een “terugkeer ” naar de traditionele spiritualiteit bij andere Orden of groepen te verhinderen.

De vernietiging van de Immaculata-Franciscanen werd een voorbeeld van anti-traditie-affect

Vanwege de volmacht van de commissaris zou de enige mogelijkheid voor de Franciscanen om op kerkelijke rechtsgronden verhaal te halen Paus Franciscus zelf geweest zijn, die het stilzwijgen bewaarde. Daarmee was voor de Orde de rechtsgang gesloten.

Sinds het begin van de “onderzoeken” door commissarissen werden 14 kloosters gesloten. De Orderegel werd veranderd, een vierde “private” gelofte tezamen met de Mariaverering en de overgeleverde liturgie werden afgeschaft, wat het charisma van de Orde vernietigde.

Een heroprichting volgens de oorspronkelijke spiritualiteit werd door het Vaticaan verhinderd. Meer dan de helft van de leden van de Orde is uitgetreden.

Hoewel Paus Franciscus tegen de “centralisering” predikt, werd in het geval van de Franciscanen het Pauselijk gezag centralistisch benut, met desastreuze consequenties voor de Orden. Kerkrecht-deskundigen discussiëren verder of het oorspronkelijke decreet van de Orde-congregatie van juli 2013 überhaupt rechtsgeldig is of niet.

Conclusie van Michael Mannheimer:

Hiermee is het duidelijk welke weg Franciscus wenst te gaan: aanpassing van de kerk aan de tijdgeest der homofilie, het huwelijk van personen van hetzelfde geslacht, de wereldwijde massa-immigratie, de vernietiging van het gezin, de opheffing van alle staatsgrenzen en uiteindelijk de ondersteuning van de zegetocht der islam.

Voor deze stelling heb ik geen enkel bewijs, bijv. in de vorm van getuigen die bevestigen dat hij door de NWO-VN-EU-strategen ertoe werd overgehaald en met aanzienlijke privileges werd overladen als hij deze weg volgt. Maar voor mij geldt de oude Bijbelspreuk die ik toepasselijk als volgt citeer:

“Aan hun daden, niet aan hun woorden, zult gij ze herkennen.”

Bron:
https://michael-mannheimer.net
Door: Michael Mannheimer

Vertaald uit het Duits door:
Theresa Geissler
(voor www.ejbron.wordpress.com)