De economie kan nog enorm groeien als de overheid stopt met graaien

(Door: “Weethetwel”)

Steeds vaker lees en hoor je berichten in onze “kwaliteitsmedia” dat het gedaan is met de economische groei en dat we ons in moeten stellen op een periode dat onze kinderen het niet meer beter zullen hebben dan wijzelf. Kwaliteitsmedia wekken tegenwoordig argwaan per definitie. Je kunt naar Robert Jensen kijken om te weten dat berichten in onze linkse media vooral verpakte politieke boodschappen zijn. Dat wordt nog eens versterkt door de generatie “nieuwe wetenschappers”, afgeleverd door universiteiten als UVA, VU en Radboud, waar een linkse maatschappijvisie belangrijker is dan objectieve wetenschap. Hoog tijd dus ons een af te vragen of economische groei werkelijk geen kans meer heeft.

Wat is economische groei?

Economische groei is een toename van het Nationaal Product. In de economie worden “producten” gemaakt welke tegen een bepaalde prijs worden verkocht. Alle producten die in een land worden gemaakt bij elkaar opgeteld heet het Nationaal Product. Worden er in een volgend jaar méér producten gemaakt is er sprake van economische groei, bij minder producten is er sprake van krimp.

Producten

Wat zijn nu precies producten? Dat is een zeer cruciale vraag. Velen denken dat het vooral tastbare dingen zijn die geproduceerd worden met schaarse grondstoffen en energie zoals auto’s en fietsen. Maar het scala aan producten is vele malen groter en lang niet alle producten behoeven veel grondstoffen of energie. Daarvan zijn talloze voorbeelden te geven: een notaris, huishoudelijke hulp, IT-er, games maken, onderwijzer, researchafdeling van een bedrijf, muzikant, schrijver, dichter of concert. Het is in onze hoog ontwikkelde samenleving inmiddels zelfs zover dat er méér producten en diensten gemaakt worden die weinig energie en grondstoffen nodig hebben dan de echt tastbare productie. Zij leggen dus relatief weinig beslag op schaarse grondstoffen en brengen toch een hoog inkomen voort en dus welvaart voor de mensen.

In de huidige discussies over milieu en klimaat wordt alleen over verspilling gepraat. Economische groei is in die optiek geen instrument om de welvaart en het welzijn van de mensheid te verhogen, maar leidt alleen tot méér verspilling. Men ziet de mensheid zélf als een probleem en zéker de wat welvarende mens, ondanks dat deze er steeds beter in slaagt met een minimum aan grondstoffen gróte resultaten te boeken. Het is vooral de opvatting dat economische groei een soort overkill aan onnodige producten oplevert waar niemand op zit te wachten en slechts tot verspilling leidt van de schaarse grondstoffen op aarde. Daaruit vloeit dan de stelling voort dat het nu wel genoeg is geweest en de mensen maar genoegen moeten nemen met wat er is. Het moet gedaan zijn met de economische groei. Vanuit het gezichtspunt van de brave, bezorgde burger, die niet anders dan naar de NPO kijkt en de Volkskrant leest, is dit standpunt best te begrijpen. Maar de realiteit is heel anders.

Er zijn talloze producten die een hoge economische groei zouden rechtvaardigen

Het zijn dezelfde media die dagelijks van de daken schreeuwen welke tekorten er allemaal zijn in de maatschappij. Een bloemlezing:

-gebrek aan huizen
-gebrek aan goed en voldoende onderwijs
-gebrek aan goede en fatsoenlijke ouderenzorg
-gebrek aan goed en voldoende openbaar vervoer
-gebrek aan kwalitatief goed voedsel
-gebrek aan een veilige leefomgeving

We praten dan nog niet eens over allemaal die producten die een hoog ontwikkelde maatschappij voort kan brengen als in de basisbehoeften is voorzien , die nauwelijks energie kosten en toch het nationaal product aanzienlijk kunnen laten groeien:

-concertbezoek
-vakantie en vrije tijdsbesteding
-verder verbeteren van de medische zorg
-verder verbeteren van de kwaliteit van wonen
-verder verbeteren van de kwaliteit van natuur en milieu

Het mag duidelijk zijn dat de economie nog enorm kan groeien voordat aan al die behoeftes is voldaan. En het leuke daarbij is dat die groei steeds meer verdwijnt uit de energie- en grondstoffen gebruikende basis en steeds meer plaatsvindt in een meer immateriële en hoogwaardige technologische omgeving. En last but not least dus een hoger inkomen oplevert voor de betrokkenen wat een belangrijke bijdrage kan leveren aan een levensdoel wat nu voor zo weinigen is weggelegd: de vrijheid om het eigen leven in te kunnen richten zonder financieel altijd klem te zitten.

De economie is ook de laatste dertig jaar enorm gegroeid

Eén van de dingen die in de hele discussie bewust of onbewust buiten beeld blijft is dat de economie de laatste dertig jaar enorm is gegroeid. Sinds 1990 produceert de Nederlandse arbeider 40 % meer in dezelfde tijd. Maar dan komt het: praktisch die hele groei van de economie is door de overheid ingepikt middels allerlei belastingen en heffingen. Dat is om moedeloos van te worden. Toch stemt die arbeider iedere keer weer op de partijen die hem uitbuiten. We weten het inmiddels: het gros hangt iedere avond voor de buis waar ze alleen maar slechte verhalen horen over de PVV en Halleluja-verhalen over de rest, maar na dertig jaar zouden ze toch beter moeten weten.

De overheid zélf begint door dat succes om nu al jaren alles in te pikken overmoedig te worden en denkt dat dit zo eeuwig door kan gaan. Vandaar de campagne in hun linkse spreekbuizen dat het gedaan is met de economische groei en dat de mensen er maar aan moeten wennen dat er geen financiële verbeteringen meer aan zitten te komen. Die campagne heeft nóg een doel voor de volgende stap, namelijk het vermínderen van de inkomens in ons land. Daarvoor is ingehaakt op een heel stelsel van verzonnen rampen die ons gaan overkomen als wij geen groot gedeelte van onze welvaart op willen offeren. Hierover is eerder al uitvoerig bericht. Het is volstrekt onlogisch dat een overheid die eigenlijk gekozen is om het volk te dienen juist het tegenovergestelde probeert te bereiken en dat ook doet.

De overheid besteedt het ingepikte geld bijzonder slecht

Wie in het lijstje boven kijkt over welke tekorten er zijn in de maatschappij zal zich zeker realiseren dat in een heleboel gevallen de overheid een sturende en faciliterende rol kan spelen om die doelen te bereiken. In de praktijk blijkt echter het tegendeel. Het incasseren van het maatschappelijke geld is vooral voor het eigen riante leventje, het optuigen van een verstikkende bureaucratie en het leveren van “producten” die veelal voortkomen uit linkse luchtfietserij. Geld dat naar het onderwijs gaat levert geen extra leraren op, maar vooral extra managementlagen. Datzelfde geldt voor thuiszorg en gezondheidszorg. Artsen worden steeds meer boekhouders, zo erg zelfs dat velen er mee ophouden. De politie wordt ontmanteld en vervangen door inclusief denkers die steeds minder bijdragen aan de veiligheid die de maatschappij vraagt. De grenzen worden afgeschaft en de wetten worden niet gehandhaafd. Complete onzin zoals het stikstofverhaal wordt een hoofdpunt van beleid. Er zijn zoveel wetten en regels dat het land volkomen stil dreigt te vallen. Het is bijzonder ernstig dat meer dan de helft van de mensen die bij de overheid werkt niets bijzonders uitvoert en in andere functies zou kunnen werken waar ze wél van nut zouden zijn voor de maatschappij en een bijdrage zouden kunnen leveren aan de economische groei. Maar ook het áántal profiteurs is natuurlijk van belang om bij verkiezingen voldoende stemmen te kunnen halen voor het handhaven van de status quo.

De overheid belemmert de economische groei

Wanneer de overheid niet consequent de opbrengst van de economische groei voor eigen gewin in zou pikken, zou het geld bij de arbeiders blijven, die daar zéker een goede bestemming voor zouden weten. Het economisch effect verandert niet als het geld van de arbeider afgepakt wordt en door iemand anders wordt besteed die achter een onduidelijk overheidsbureau zit en vage taken uitvoert. Echte winst is er als de arbeider zijn geld mag houden en de overheidswerker een échte baan zoekt waar hij daadwerkelijk een prestatie levert en zijn eigen inkomen verdient en waarmaakt. Op basis van historische cijfers zou dat ongeveer de helft zijn van de mensen in overheidsdienst. Het wordt de hoogste tijd.

Door:
“Weethetwel”
(voor www.ejbron.wordpress.com)