Het verhaal van “Hij die Weet”

(Door Linsky)

Aanvankelijk heeft het verhaaltje ogenschijnlijk weinig te maken met de strijd tegen de islam. Een goed en noodzakelijk verzet, omdat het een liefdeloze, wezensvreemde macht betreft, die per definitie tegen liefde en het Leven zelf is!

Om dat gevecht echter op de juiste wijze te kunnen voeren, moeten wij weten hoe, en wie wij zelf zijn en waar we staan in deze context. Daarvoor dienen we dus eerst eens tegen onszelf te strijden en de machten van ons eigen Ego te temmen. Het Ego, dat ons permanent aanzet tot eigenlijk alleen maar strijd tegen anderen in plaats van onszelf.

Het intellect op zichzelf is niets meer dan een instrument. Zonder de samenhang met de intuïtie en wezenlijk gevoel loopt het Ego mank en gedraagt het zich als een wezen dat op één been hinkt, snel soms weliswaar en daar nog trots op is ook!

Daardoor is elke discussie bij voorbaat volslagen zinloos, omdat het enkel een eindeloze strijd der Ego’s is. Alleen een eerlijke, open gedachtewisseling kan mensen bij elkaar brengen door de wens ook de ander te begrijpen. Verder blijft alles een kwestie van perceptie.

Een volledig, geestelijk en wezenlijk creatief en vruchtbaar bestaan, is enkel mogelijk voor hen die intellect, emotie in liefde verweven tot een synergetische expressie.

*     *     *

“Hij die Weet”

“Hij die Weet” werd beschouwd als het grootste intellect dat ooit was geboren in hun primitieve en van de buitenwereld afgezonderde stam. Hij was nog niet oud, zo’n 30 zomers. Iedereen was erg opgewonden toen men een vreemd mysterieus object vond aan de rand van het oerwoud, waar zij zich meestal schuilhielden. Het vreemde ding werd meegenomen naar de stamoudsten en de slimme “Hij die Weet” kreeg opdracht om het te onderzoeken en aan de stamoudsten verslag uit te brengen en uit te leggen wat het was en waarvoor het diende.

“Hij die Weet” boog zich, bewust van zijn intelligentie, slimheid en onbetwiste autoriteit, enthousiast over het vreemde ronde voorwerp en constateerde al snel dat er heel vreemde tekens, symbooltjes in gegraveerd zaten. De twee pijltjes die verschillend van maat waren, vormden vooralsnog een raadsel, maar hij was ervan overtuigd dat, als hij het hele ding uit elkaar haalde en nabouwde, het hele raadsel voor hem geopenbaard zou worden.

Onder het toeziend hoopvolle oog van de voltallige stam haalde “Hij die Weet” het hele ding uit elkaar en bouwde het geheel minutieus na, van de materialen die hij uit takjes en schors wist te snijden. Vol bewondering zaten de stamleden om “Hij die Weet”  heen om hem te bewonderen en aan te moedigen.  Het model dat hij fabriceerde was tien maal groter, waardoor “Hij die Weet”  goed kon laten zien hoe het rare ding was samengesteld en uitlegde waar de diverse onderdeeltjes voor dienden.

Verbaasd en ook wel een beetje angstig keken zij naar het ingewikkelde apparaatje, dat uit vele rondjes met karteltjes bestond. Een stukje glas en twee merkwaardige pijltjes, ‘t ene wat korter dan het andere, deed hen op hun hoofd krabben en ontlokte hen vaak diepe zuchten..

Trots toonde “Hij die Weet” het merkwaardige ding samen met zijn tien maal grotere model aan de stamoudsten. Hij toonde hen de werking van alle onderdelen en verklaarde daarmee waarom de wijzers naar twee richtingen konden worden gedraaid. Het raadselachtige apparaatje had geen enkel geheim meer voor hem! Iedereen was diep onder de indruk.

“Hij die Weet” werd overladen met lof en mocht zelfs aan hun zijde zitten. Toen stond de stamoudste op en sprak hen allemaal toe. Na de lofrede vroeg de enige vrouw die zitting had in de raad van oudsten: “Maar waar dient het nu voor?” Geschrokken keken ze “Zij die altijd droomt” allemaal aan. Ergernis en verbazing was op vele gezichten af te lezen, want eigenlijk had niemand daar aan gedacht. Zo’n ingewikkeld machientje zou toch een functie moeten hebben. Niemand maakt zo iets ingewikkelds zonder reden.

Geïrriteerd merkte “Hij die Weet” op:  “Alleen iemand die altijd droomt kan op die vraag komen. Waarom moet alles een reden hebben? Het is voldoende dat ik in perfectie weet hoe en waarom het werkt. Meer is niet nodig!”

Maar de oudsten schudden twijfelend hun hoofd en eisten nu toch wel een verklaring van de slimme man. Ook zij wilden nu weten waar het voor diende. De hel brak los! Iedereen schreeuwde door elkaar heen en de meest idiote en verbazende verklaringen werden opgeworpen. De stamoudste hief zijn armen op en bracht iedereen tot bedaren en stilte. Laat een ieder, die denkt te weten waar het voor dient naar voren komen en uitleg geven.

Nu de aandacht zo op hen persoonlijk werd gevestigd, trokken de meesten zich terug. Enkelen durfden wel en traden naar voren en opperden hun ideeën.

“Zij die altijd droomt”  luisterde met aandacht en moedigde iedereen die het lef had naar voren te komen vriendelijk aan hun woord te doen. Een man dacht dat het een aanwijzer was voor waar de jacht het beste plaats kon vinden. Weer een ander meende dat hij klikjes hoorde als het apparaatje draaide en dat het een soortgelijk geluid was als van een knagende bever…of een vogeltje, dat kon ook. Er werden talloze verklaringen geopperd, maar geen van deze werd aannemelijk en als afdoende beschouwd.

“Zij die altijd droomt” stond op en nadat iedereen stil was, sprak ze zacht: “Ik heb gezien door op te letten, dat telkens als de grote en de kleine pijl samen naar dat bovenste symbool wijzen, de zon het hoogst aan de hemel staat! Als de grote naar boven wijst en de kleine naar onderen, dan is het al heel snel donker. Als het dan donker is, zie ik steeds de bekende sterren schitteren op een bepaalde positie als de wijzertjes op een van de symbooltjes staan. Tenslotte draaien de pijltjes van ‘t originele apparaatje uit zichzelf, terwijl het nagemaakte van “Hij die Weet” steeds zelf bewogen moet worden. En door het bandje kan je het aan je pols dragen”

Er steeg gemompel op uit de verbaasde meute en “Hij die Weet” keek kwaad rond en schreeuwde: “Daar is geen enkel wetenschappelijk bewijs voor! Het kan voor heel veel dingen zijn, maar het is idioot om te veronderstellen dat er een relatie is tussen de bewegingen van de zon en de sterren. Dat kun je gewoonweg niet bewijzen! Ik heb jullie laten zien hoe het werkt. Dat is voldoende. “Zij die altijd droomt” doet haar naam weer eens eer aan, want dit is pure fantasie en gissen. Ik heb afdoende aangetoond wat de werkelijkheid is. We kunnen het meten en wegen en ik kan het zelfs twee kanten op laten draaien. Mijn model is dus feitelijk beter, omdat het meer kan! En in plaats van aan je pols, kun je het aan je enkels of aan een tak bevestigen. “Zij die altijd droomt”  kunnen we niet serieus nemen. Zij bezit enkel het vermogen om te dromen en aan de dingen een betekenis en waarde toe te kennen, die we maar moeten aannemen, die we moeten geloven en die ook nooit te bewijzen zijn. Al wat zij beweert is uit het ongerijmde!” Verbolgen over zoveel brutaliteit zeeg hij neer op zijn nieuw verworven zetel naast de ouderen.

Toch wel zeer onder de indruk van het scherpe betoog en met overweging dat “Zij die altijd droomt” inderdaad niets wezenlijks kon laten zien, besloot de raad dat het gelijk aan de kant van “Hij die Weet” was. Per slot van rekening was die echt intelligent, wist de dingen altijd goed uit te leggen, waarbij hij consequent het vermogen demonstreerde alles na te bouwen en daarmee zijn gelijk wist te bewijzen. Daarnaast wilde men ook niet voor dom worden aangezien. En een dromer wilde beslist niemand zijn.

Besloten werd om het mysterieuze apparaatje goed op te bergen en te koesteren als een bijzonder kleinood, dat bij speciale gelegenheden getoond kon worden, ten bewijze dat er soms heel bijzondere onverklaarbare dingen bestonden in de wereld………….

Bewijs is een kwestie van perceptie, interpretatie en acceptatie.

Enthousiasme is de ervaring van de gemoedstoestand tijdens het zoeken, wikken en wegen.

Liefde is leven.

Elk bewijs is weer te ontkrachten, elk enthousiasme weer te temperen en elke liefde te doven!

Auteur:

Linsky