In het vizier: De Joden

De schandelijke selectie van de gijzelaars tijdens het Drama van Entebbe in 1976 was geen antisemitische daad, aldus beweert “steinbergrecherche” (waar af en toe onderscheid gemaakt wordt tussen “oorlogs-Joden”en vredes-Joden”) in een bijzonder perfide artikel. Veelmeer zouden de Duitse gijzelnemers Wilfried Böse en Brigitte Kuhlmann de passagiers slechts aan de hand van hun paspoorten in twee groepen, namelijk Israëlische en andere staatsburgers, hebben verdeeld, want de “actie” zou alleen tegen Israël gericht zijn geweest en niet tegen “de Joden”. De site beroept zich op Ilan Hartuv (een van de bevrijde gijzelaars), die dit in de krant “Ha´aretz” bevestigd zou hebben.

De gangbare versie is o.a. te vinden in de Duitse Wikipedia:

“De passagiers werden in de oude transithal van de terminal van Entebbe als gijzelaars gehouden. De terroristen scheidden de aan de hand van hun Israëlische paspoorten als Joden geïdentificeerde gijzelaars van de anderen. Daaraan toegevoegd werden zij, die aan de hand van hun vermeende Joodse namen of andere aanwijzingen – gedeeltelijke ten onrechte – van wie werd aangenomen dat het bij hen om Joden zou gaan. Afgezien van de Israëlische staatsburgers waren dit 22 Fransen en een stateloze. De overige gijzelaars werden vrijgelaten.”

In de Engelstalige editie is sprake van 92 Israëlische staatsburgers en van 12, op één uitzondering na, Franse crewleden; eerst waren er, afgezien van de laatsten, in totaal 248 passagiers het slachtoffer van het vliegtuig van Air France. Omdat enkele passagiers een dubbel staatsburgerschap respectievelijk twee paspoorten bezaten, is een definitieve bepaling moeilijk.

Deze speelt ook geen rol, want uiteraard was de indeling in (niet toevallig) Joodse en niet-Joodse gijzelaars een antisemitische daad. Böse en Kuhlmann selecteerden de burgers van de Joodse staat uit en lieten de anderen vrij – is dat minder antisemitisch dan wanneer ze gecontroleerd zouden hebben wie van de passagiers besneden was of op de vrijdag daarvoor gefileerde vis gegeten had? Het doel van deze ongehoorde argumentatie is gemakkelijk te doorzien: het maken van een kunstmatig onderscheid tussen anti-Israëlisch en antisemitisch terrorisme. Het zogenaamde “anti-Israëlische” (en dus de grove logica daarachter van een legitiem, want zich tegen een misdadige staat richtend) terrorisme had bijna altijd al de Joden tot doel. Het heeft heus een reden, dat in heel Europa “Joodse instellingen” permanente politiebescherming nodig hebben, van de kleuterschool tot helemaal naar boven en de terroristen hadden en hebben het vooral voorzien op synagogen.

We geven graag voorbeelden:

Parijs, 3 oktober 1980: Bomaanslag op synagoge – 4 doden, 10 gewonden.

Wenen, 29 augustus 1981: Twee Arabische terroristen vallen een synagoge aan met machinegeweren en handgranaten – 2 doden, 30 gewonden.

Antwerpen, 20 oktober 1981: Autobomexplosie voor een synagoge – 3 doden, 96 gewonden.

Rome, 9 oktober 1982: Aanslag met handgranaten op mensen voor de synagoge – 1 dood klein kind, 34 gewonden.

Istanboel, 6 september 1986: Overval op de Neve-Shalom-synagoge – 22 doden.

Buenos Aires, 18 juli 1994: Bomaanslag op Joods centrum – minstens 86 doden, meer dan 300 gewonden.

Bagdad, 4 oktober 1998: Brandaanslag op synagoge – 4 doden.

Djerba, 11 april 2002: Aanslag op synagoge – 21 doden.

Istanboel, 15 november 2003: Dubbele aanslag met autobommen op twee synagogen.

Daarbij komen talloze andere terroristische daden, van de aanslag op een Joodse school in Antwerpen in juli 1980 via de aanval op het Joodse gemeentecentrum in Mumbai (november 2008) tot de moord op de kinderen in de Joodse school in Toulouse dit jaar. Zelfs het bezoeken van een Joods café of restaurant kan een risico zijn, zoals het bloedbad in het Parijse “Goldberg” (6 doden, 22 gewonden) in het jaar 1982 bewijst.

Maar al deze aanvallen zijn uiteraard alleen maar protestacties tegen de op dat moment actuele Israëlische politiek, dat snappen we…

Voor het geval dat iemand Israël weer eens stevig wil bekritiseren: Beveiligingsagent voor de synagoge in Rome, mei 2012.

Bron:

http://spiritofentebbe.wordpress.com/2012/05/17/im-fadenkreuz-die-juden/

Auteur: Claudio Casula

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron

(www.ejbron.wordpress.com)