Salafistische moslims zijn meestal vreedzame utopisten

Salafistische moslims delen korans uit in Berlijn

Aan zwaar beladen etiketten is er geen gebrek. Wie ‘militante moslims’ (zelf ook al een etiket) wil aanduiden, kan kiezen tussen begrippen als fundamentalist, islamist, radicaal, gewelddadige islam, jihadist, wahabi, of moslimextremist.

Een begrip dat vooral de laatste jaren bekendheid kreeg, is salafist. Ook salafisme heeft een gewelddadige bijklank. De negatieve beelden die het woord oproept, variëren van grote baarden en lange gewaden voor mannen tot gezichtssluiers voor vrouwen, van heilige oorlog tot de weigering om handen te schudden met Rita Verdonk, stenigingen in Mali, verwoeste boeddha-beelden in Afghanistan, instortende Twin Towers in New York en onthoofdende jihadstrijders in Syrië.

Utopische beweging
De antropologen Martijn de Koning en Carmen Becker en de islamoloog Joas Wagemakers hebben in het boek ‘Salafisme, utopische idealen in een weerbarstige praktijk’ geprobeerd een inzicht te geven in de kern van het begrip salafist, waarbij ze niet wilden blijven steken in de gebruikelijke gewelddadige etikettering. De vraag hoe gevaarlijk de salafistische islam is, staat bij hen niet voorop. De Koning en Becker hielden zich vooral bezig met salafisme in Nederland en Duitsland, Wagemakers richtte zich op het Midden-Oosten. De auteurs zien het salafisme vooral als een utopische beweging, die haar ideeën over een ideale samenleving haalt uit de overgeleverde verhalen over de begintijd van de islam.

Lees verder>>>
(h/t BertG.)