“Canal Pride”

(Door: “egregs”)

Als vreemden in een vreemd land; zo moet het bescheiden overblijfsel aan hard-rechtse overtuiging,zich inmiddels wel voelen in Nederland.En dit gaat verder dan alleen maar het verkleurende straatbeeld,de hoofddoekjes achter de kassa, enzovoort. Het is een algehele gewaarwording van vervreemding,van het ontheemd zijn. Je bent je van geen kwaad bewust maar toch krijg je etiketjes opgeplakt:intolerant, racist, discriminerend. Wel, naar verluidt is het in een tijdperk van universeel bedrog een revolutionaire daad om de waarheid te spreken, maar met evenveel recht kan dan gezegd worden dat in een tijdperk van universele waanzin,het kennelijk een extremistische daad is om nog enigszins normaal te zijn.

Over enkele weken zal een indrukwekkende doorsnede van de Nederlandse elite zich wederom verzamelen voor die ultieme invented tradition,de Canal-Pride. Vertrekkend vanaf een pleidooi voor de-criminalisering 60 jaar geleden zijn we via achtereenvolgens het verzoek om verdraagzaamheid en de roep om acceptatie inmiddels aanbeland bij deze ‘boten-parade’. Een pseudo-facultatieve aanhankelijkheidsverklaring waarin exhibitionisme, voyeurisme, de ‘misdaad tegen de natuur’ en allerhande overige ‘verouderde taboes’ ceremonieel overboord worden gekieperd. Dit is misschien deels allemaal nog tot daar aan toe, maar met name het opting out is no longer an option-aspect zou zich ongemakkelijk behoren te verhouden tot elke traditioneel rechtse notie van vrijheid. Ondertussen is echter iedereen – de PVV alles behalve uitgezonderd – on board.

Maar er is natuurlijk nóg een ‘gediscrimineerde’ bevolkingsgroep die de voorbije decennia op een opzichtige wijze uit de kast gekomen is: de moslims. Hierbij al evenzeer bij de hand genomen door onze elite. Door diegenen dus die de inheemse christenen in dit land sinds jaar en dag manen hun overtuigingen toch maar vooral in private, besloten kring op te bergen, maar nu de moslims hoffelijk het podium op geleiden. Ramadan-journaals, halal-meisjes en suikerfeest-specials zijn net zo moeilijk meer weg te denken uit onze tv-programmeringen als de inmiddels traditionele ‘vastenmaand-gelukwens’ door de premier,dat is uit zijn omvangrijk repertoire aan geïnstitutioneerd volksverraad.

Dit prefereren van het volksvreemde boven het volks-eigene is een ander goed voorbeeld van hoe het onnatuurlijke genormaliseerd is geraakt. Hoe het gezonde verstand schipbreuk geleden heeft en we overgeleverd zijn aan het onlogische dictaat van overijverige fantasten. En deze mentale abberatie beperkt zich vanzelfsprekend niet tot onze omgang met de aanhangers van de satanische maangod Allah.

Want we werpen ons al even gemakkelijk -kop-eerst- in het stof voor de nobele neger; we vergoelijken zijn steevaste falen en verklaren het niet aan de hand van onontwortelbare IQ- en temperamentsverschillen, maar als een gevolg van ons eigen vermeend ‘racisme’. En om ónze schuld en hún verongelijktheid nog wat dieper te laten bezinken, bouwen we  het hele land vol met slavernijgedenkplaatsen. Vervolgens zijn we dan hogelijk verbaasd door de onverzoenlijke blankenhaat die zij jegens ons blijken te koesteren – wanneer het communale ideaal van een kleurenblinde broederschap vooralsnog vluchtig en ongrijpbaar lijkt.

Zoals de Mitch Henriquez-sage ten overvloede heeft aangetoond, liggen de zwarte ressentimenten hooguit (en dan nog amper) opperhuid-diep verscholen; voortdurend loerend op weer het nieuwste alibi om ongeclausuleerd aan de oppervlakte te kunnen treden. Maar we vinden het allemaal wel best zo – het zijn tenminste geen moslims.

Bovenstaand verhandelingetje is vanzelfsprekend geen uitputtende weergave van het huidige tijdsbeeld. Het is slechts een – vrij willekeurige – bloemlezing van de waanzin die dit land overspoeld heeft. Maar het zou kunnen dienen als een aansporing om de scheldterm ‘extremist’ eerder als een weldadige geruststelling dan als iets anders op te vatten.

Door:
“egregs”
(voor www.ejbron.wordpress.com)