Leraar christelijke basisschool verlaagt zich tot ophitsing van pupillen tegen PVV!

(Door: Theresa Geissler)

Deze avond bereikte mij een wel zéér alarmerend bericht, beste vrienden, mede-lezers en -reaguurders van E.J. Bron: Weliswaar was het allang duidelijk dat de verkiezingsstrijd van 2017 in een verbeten, grimmige sfeer gehuld is en dat we nergens van hoeven op te kijken, maar niettemin is het nog steeds zo dat je sommige dingen moet meemaken – of tenminste uit betrouwbare bron vernemen – wil je ze geloven. Zo ook met dít voorval, dat er om schrééuwt om onder uw aandacht gebracht te worden. Sta mij dus toe het U bij deze uit de doeken te doen:

Sommigen onder U herinneren zich misschien nog mijn artikeltje van 13 februari jl. met betrekking tot “een zeer eenvoudig invullesje“, waarmee een oude vriendin van mij, woonachtig in de Randstad, verontrust bij mij aan de bel trok, omdat zij vreesde voor zowel de indoctrinatie als het achterblijvende niveau op de – officieel christelijke – basisschool van haar kleindochter, die echter voor het grootste deel door leerlingen uit immigrantenfamilies wordt bevolkt.

Het spreekt vanzelf dat zij van dit artikel eveneens kennis genomen heeft. Zij heeft mij toen en passant nog laten weten dat ze content was met de inhoud. Ik had er echter niet op gerekend binnen relatief korte tijd opnieuw van haar te vernemen. Toch was dat hetgeen er vanavond gebeurde: Opnieuw een mail. Van háár:

“Vanmiddag na schooltijd kwam Kim (niet de echte naam van haar kleindochter) even bij me aanlopen”, legde ze me in die mail uit, “zoals ze dat wel vaker doet. Heel gezellig vind ik dat altijd. Ik vroeg hoe het vanmiddag op school geweest was en wat er tóen uitkwam…” Het bleek dat de klas gezamenlijk naar het Jeugdjournaal had gekeken met de komende verkiezingen als onderwerp. Ter afsluiting had de leraar opeens een, zacht uitgedrukt, vréémde manoeuvre uitgehaald: Hij was met de vraag gekomen “hóe de kinderen het zouden vinden als de PVV zou winnen en alle moslims vervolgens het land uit zou zetten.”

Nu had ze me al eerder duidelijk gemaakt, dat zo’n 75% van de kinderen bij Kim in de klas van allochtone afkomst is. Het hoefde dan ook geen verwondering te wekken dat de reactie op een dergelijke stemmingmakerij er één geweest was van door elkaar heen schreeuwen en tieren, de één vermoedelijk nog harder dan de ander! Afgezien van Kim, verklaarde haar grootmoeder, zitten er nog twee of drie autochtone kinderen in die klas, waarvan één haar hartsvriendinnetje. “Ik wist er niet veel anders op te zeggen, dan te vragen, of z i j nog wat hadden gezegd,” zette mijn vriendin verder uiteen, “maar daar kwam niet zoveel op terug. Ik ben er zelf natuurlijk niet bij geweest, maar Kim’s gezichtje, op het moment dat ze dit vertelde, beviel me niet; ze maakte een geïntimideerde indruk. En geen wonder: Hoe kómt zo’n man er op! “

Ze vroeg zich nu af wat ze hier mee aanmoest, vertelde ze. “Ik heb Kim op het hart gedrukt dit in elk geval wèl thuis te vertellen. Wat haar ouders er al of niet mee doen, ik kan er geen hoogte van krijgen, maar als ik je moet zeggen, wat ík er van denk: Dit kán gewoon niet! Het is pure ophitserij en het volgende wat je zult zien, is dat die paar Nederlandse leerlingen er de dupe van worden! Ik snáp zo’n man niet, Theresa; ik kan er met mijn hoofd niet bij!”

Met één of twee dagen zou ze, dacht ze, eens voorzichtig proberen uit te vissen, of haar dochter inmiddels op de hoogte was en wat ze er van vond, of er mee dacht te gaan doen. “Maar ik dacht óók direct aan jóu. Dat vorige artikel van je was best goed en iemand moet dit toch in de opnbaarheid brengen, al is het nóg maar zo’n klein beetje. Wil jij er nog eens je gedachten over laten gaan? Want dit gaat volgens mij de verkeerde kant op. Of ik nou 100% voor de PVV ben, ik laat het even in het midden, maar wat híer gebeurt, is niet goed, helemáál niet!” Ze besloot met: “Geef je me een seintje, als je er wat mee doet? En…geen namen, hè?” Nee, lieve X, erewoord: Geen namen.

Wat niet wegneemt, beste lezers van de site van E.J. Bron, dat ik het overigens als mijn plicht beschouwde om onmiddellijk in het toetsenbord te klimmen, teneinde U op de hoogte te brengen van dit ongelofelijke, maar helaas authentieke geval. Dit heeft déze vrijdagmiddag plaatsgevonden. Op een, in naam, christelijke basisschool! Wèlke vormen van landverraad staan ons nog te wachten? Wat moet de uitkomst worden van dit alles?

Wees van deze absurditeiten doordrongen wanneer U op 15 maart a.s. uw stem uitbrengt….in het belang van ónze kinderen!

Door:
Theresa Geissler
(voor www.ejbron.wordpress.com)