Brandende Franse kathedralen: “De eindfase van de ontkerstening”?

(Door: Giulio Meotti – Vertaling: E.J. Bron)

Een vooraanstaand curator van het Metropolitan Museum of Art in New York, Keith Christiansen, werd bekritiseerd, omdat hij op Instagram een schilderij van Alexandre Lenoir publiceerde, die Frankrijk´s monumenten van de verwoestingen van de Franse revolutie redde. Christiansen schreef:

“Alexandre Lenoir in de strijd tegen de revolutionaire dwepers, die de Koninklijke graven in Saint Denis wilden vernietigen. Hoeveel grote kunstwerken zijn door de wens verloren gegaan om onszelf van een verleden te bevrijden dat we niet goedkeuren. En hoe dankbaar zijn we mensen als Lenoir, die ingezien hebben dat hun waarde – zowel artistiek als historisch – boven een beslissend moment van de sociale en politieke omwenteling en verandering uitgaat.”

Christiansen bekritiseerde de actuele verwijdering en schending van historische monumenten. Hij kon niet weten dat enkele weken later nog een Franse kathedraal werd verwoest en een oud orgel, dat de revolutionaire dwepers van Lenoir had overleefd, door de brand verwoest zou worden.

Men neemt aan dat de brand in de kathedraal van Sint-Pieter en Sint-Paulus opzettelijk werd gesticht. Nog maar een jaar geleden brandde de kathedraal Notre-Dame in Parijs bijna volledig uit. Daarna stond de historische kerk Saint-Sulpice in Parijs in brand, evenals de basiliek van Saint Denis (dezelfde die Christiansen op het schilderij laat zien).

“De brand in de kathedraal van Nantes na de Notre-Dame zou onze elites tot nadenken moeten prikkelen over de grote wanorde en de grote verandering, de decivilisatie is aan de gang”, zei de filosoof Michel Onfray. “Elke dag vinden er een of twee antichristelijke daden plaats, en er is een brandende kathedraal voor nodig om erover beginnen te praten”, aldus de filosoof.

De afgelopen anderhalf jaar hebben zes grote Franse kathedralen en kerken in brand gestaan: Notre-Dame, Nantes, Rennes, Saint-Sulpice, Lavaur en Pontoise. Misschien noemde de historicus Rémi Brague de brand in de Notre-Dame daarom “ons 9/11”. Het Observatorium voor religieus erfgoed somt in een lijst in totaal 20 Franse kerken op die in maar één jaar in brand raakten.

Minder openbaar gemaakt en minder veroordeeld, nemen de aanvallen op christelijke kerken in Frankrijk toe en bereiken een alarmerende omvang. De brand van Nantes was slechts de laatste in een serie kerkverwoestingen die al jaren duurt en blijkbaar niemand heeft gechoqueerd.

Vier jaar geleden werd de basiliek Saint-Nicolas in Nantes bijna verwoest door een brand. In 2014 werd de renovatie afgerond en verkeerde ze in perfecte staat. De eerste berichten in de Franse media over het vandalisme van kerken werd tien jaar geleden gepubliceerd. Vorig jaar werden binnen één week vier Franse kerken geschonden.

Kardinaal Robert Sarah, een prelaat van de katholieke kerk uit Guinee, schreef:

“De schending neemt in Europa verder toe. De jongste daden tegen Maria-standbeelden in Franse kerken tonen aan hoezeer deze gestes het resultaat van barbaarse haat zijn. Ze schreeuwen om reacties. Katholieken kunnen niet langer zwijgen”.

Kardinaal Sarah voegde er aan toe:

“Schending en vandalisme in kerken zijn het treurige spiegelbeeld van een zieke beschaving, die verstrikt raakt in het net van het kwaad. Bisschoppen, priesters, gelovigen moeten hun kracht en moed bewaren.”

Enkele seculiere persoonlijkheden uit het openbare leven hebben zich tegen de aanvallen uitgesproken. “Handen af van mijn kerk!” luidde de titel van een petitie van schrijvers, journalisten, politici en professoren, die de bescherming van de kerken eisten.

De religiedeskundige Nina Shea schreef dat het bij de daders om anarchisten, dieven, militante linksen, satanisten en “islamisten” gaat, die allemaal dezelfde haat op Frankrijk en de westelijke civilisatie delen. Antisemitisme schijnt hand in hand te gaan met antichristelijke gevoelens. In Frankrijk worden synagogen “als vestingen” beschermd; joodse scholen zijn het doelwit van terreuraanslagen geworden, en Joden werd geadviseerd om voor hun eigen veiligheid geen religieuze symbolen meer te dragen.

Antichristelijke incidenten zijn tussen 2008 en 2019 met 285% toegenomen.

Het tijdschrift “Revue des deux mondes” noemde de aanval op kerken “de tragedie van de Franse kerken”. Bovendien worden meer dan 5000 Franse kerken wegens hun vervallende structuren bedreigd. In het jaar 2018 werden in Frankrijk 875 kerken het slachtoffer van vandalisme. In het jaar 2019 vonden er 1052 antichristelijke daden plaats.

“Ik denk dat er in Frankrijk een toenemende vijandigheid tegen het christendom en de symbolen van het christendom bestaat”, merkte Ellen Fantini op, de directrice van het in Wenen gevestigde Observatiepunt voor intolerantie en discriminatie van christenen in Europa.

“Iedere dag worden er minstens twee kerken ontwijd”, zei de Franse parlementariër Valerie Boyer tegen “The Sun”.

Golbert Collard, afgevaardigde van de partij Rassemblement National, vergeleek de brand in Nantes met de jongste beslissing van de Turkse autoriteiten om de voormalige kathedraal Hagia Sophia in een moskee te veranderen. “De symbolen gaan in vlammen op”, zei hij.

In de afgelopen jaren waren ook Franse kerken het doelwit van een serie provocaties en aanvallen door “islamisten”. Dalil Boubaker, rector van de Grote Moskee in Parijs en president van de Franse Raad van het islamitisch geloof, riep Frankrijk op om de lege kerken van het land in moskeeën te veranderen. In het Noord-Franse Saint-Étienne-du-Rouvray vermoordden twee terroristen van de “Islamitische Staat” (ISIS) tijdens de ochtendmis pater Jacques Hamel. De shock volgde onmiddellijk en was enorm. “Islamisten” waren ook van plan om de Notre-Dame in Parijs aan te vallen, en het lukte hen daadwerkelijk om een door ISIS geïnspireerde terreuraanslag op de kerstmarkt in Straatsburg uit te voeren.

Het voorstel van Boubaker weerspiegelt een realistisch begrip van het Franse christelijke erfgoed. “Verlaten, geschonden, veranderd, kerken worden in theaters, discotheken, restaurants, wijnkelders veranderd… Alles om de afbraak te voorkomen”, merkte de journaliste Marie de Greef-Madelin in het tijdschrift “Valeurs Actuelles” op. Deze veranderingen worden vaak “het tweede leven van de Franse kerken” genoemd. “In het huidige tempo zal Frankrijk tot 2030 10% van zijn kerken en kapellen kwijtraken”, voorspelt Édouard de Lamaze, president van het Observatorium van het religieus erfgoed. “Of omdat ze verkocht of omdat ze verwoest worden”.

De basiliek Saint Denis, de begraafplaats van Franse koningen, is al een christelijk museum in een geïslamiseerde voorstad van Parijs, en de kathedraal Notre-Dame was voor de brand een museum voor toeristen geworden. “We hebben de eindfase van de ontkerstening bereikt”, becommentarieerde de politieke analist Jerome Fourquet, alsof de branden in de grote kathedralen een symbool voor de onteigening van een territorium,  een geschiedenis en een identiteit van Frankrijk zouden zijn.

“Hoeveel erger het kan worden, hangt er van af welke grens activisten bereid zijn voor zichzelf te trekken”, merkte Ellen Fantini, de directrice van het Weense Observatorium voor intolerantie en discriminatie van christenen in Europa, op. “Zullen ze stoppen bij het in brand steken van lege kerken? Zullen ze stoppen bij het onthoofden van standbeelden?”

“We staan op de tweesprong”, zei de Franse schrijver en filosoof Alain Finkielkraut. “We moeten alles proberen om onze civilisatie te redden zolang het nog mogelijk is. Onze civilisatie is het Griekse, Romeinse, joods-christelijke erfgoed.”

Europa is geen abstracte constructie. Haar identiteit wordt door vele bronnen bepaald. De christelijke identiteit is natuurlijk de belangrijkste. Als Frankrijk blijft verzuimen haar te beschermen, zal Frankrijk, zoals wij het kennen, ophouden te bestaan; het zal een heel andere plek worden.

Bron:
https://de.gatestoneinstitute.org
Vertaling: Daniel Heiniger

Bron oorspronkelijk artikel:
www.gatestoneinstitute.org
Door: Giulio Meotti

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)