Spanje en de mythe van het Andalusische paradijs

screenshot_130

De overgave van Granada.

(Door: “De^Mol”)

Na de verovering van Granada in 1492, behielden de moslims van de stad hun geloof en gewoontes, maar in 1501 werden zij alsnog verplicht zich te bekeren. De afstammelingen van de moslims, of moren, van Al-Andalus deden er alles aan om hun gewoontes en ideeen te kunnen voortzetten gedurende de 16e eeuw.

De verovering van Granada

Niemand huilde zo erg als de kinderen van Granada. Als de ‘Rey de la Conquista’ (Veroveringskoning) niet te vertrouwen is, wat moeten we dan verwachten van zijn opvolgers?

Met deze woorden herinnerde Yusuf Bennigas, de imam van Granada, zich de ellende van zijn onderdanen nadat Granada door de Reyes Catolicos in 1492 was veroverd. Deze onderdanen waren de afstammelingen van de moslims die leefden in Spanje sinds de Arabische verovering in 711. Isabel I van Castilië en Fernando II van Aragón hadden vlak voor de inval in Granada een contract tot overgave getekend met Mohammed XII, laatste koning van Granada, beter bekend als Boabdil.

Lees verder>>>
(h/t “Fubar”)

Over E.J. Bron

www.ejbron.wordpress.com
Dit bericht werd geplaatst in "Al Andalus", Historie, Islam, Islamisering, Moslims, Spanje. Bookmark de permalink .

10 reacties op Spanje en de mythe van het Andalusische paradijs

  1. Witte raaf zegt:

    Hoort niet bij dit onderwerp maar wel weer nieuws,

    http://www.wanttoknow.nl/nieuws/advocaat-bernie-sanders-dood-gevonden/

    Like

  2. Witte raaf zegt:

    Noemen de moslims Spanje niet “de verloren dochter”
    Dacht ooit eens zoiets gelezen te hebben.

    Like

  3. Pieter zegt:

    Het heeft dus meer dan honderd jaar geduurd voordat men de moriscos ging uitzetten (meer dan 350.000).
    Gedurende die 100 jaar heeft men eerst nog geprobeerd hen te bekeren en te integreren, dat lukte van geen kanten.
    Wat me ook opvalt is dat Spanje gedurende die 100 jaar wel de vinger aan de pols gehouden heeft over de stand van zaken met moslims en uiteindelijk is gaan deporteren.
    Gebleken is dat zachte heelmeesters stinkende wonden maken, de moslims de christenen bleven
    haten en zij weer brutaal in verzet kwamen.

    Een mooie les voor iedereen beschikbaar : geen moslims is te vertouwen, zij blijven ons haten, alleen hun geloof doet er toe, zij zullen nooit veranderen en pogingen daar toe van overheidswege zullen mislukken, deportatie in onze huidige tijd moet mogelijk zijn.
    Zachte heelmeesters blijvende stinkende wonden maken.

    Geliked door 1 persoon

  4. Christenen en moslims, gaat niet samen, te grote tegenstellingen.

    Like

  5. paulzwueste zegt:

    De geschiedenis zal zich in detail herhalen..
    Ook in west-Europa zal de tijd aanbreken om ALLE moslims te deporteren.

    Like

  6. de^mol zegt:

    dank voor de link ejbron.

    Like

  7. Frans Caleeuw zegt:

    Er is gedurende circa 200 à 300 jaar te tellen vanaf circa 700 een soort multi-godsdienstige wereld geweest is Spanje. Dit was ook het geval in het Midden-Oosten maar het heeft er minder lang stand gehouden. Van oorsprong waren de West-Goten geen katholieken maar arianen en dat waren de Omajjaden ook. Tijdens een dynastisch strijd om de West-Gootse erfopvolging is een partij met behulp van gelijkgestemde Omajjaden of hun bondgenoten Spanje binnengevallen. De West-Goten hebben toen met hen terug Aquitanië proberen te heroveren. Dat laatste is toen mislukt (Karel Martel). Deze arianistische beweging is aan het bewind gebleven tot circa 1000 n.C. Ondertussen had er een omwenteling plaats in het Midden-Oosten en werd de Islam zoals we die nu kennen gevormd met alle gevolgen van dien zoals de onmogelijkheid tot pelgrimsvaart naar Jeruzalem (kruistochten), de heilige oorlog of djihaad en de vervolging van de niet-moslims waaronder ook de arianen vielen. De Omajjaden in toenmalig Spanje werden verdreven en na een periode van circa 100 jaar was ook daar het nu gekende islamisme de overheersende religie. Dit werd vooral voltrokken door Noord-Afrikaanse berberstammen zoals de Almoraviden en Almohaden, die net geradicaliseerd waren geworden. Het uitmoorden van de ca. 6 000 Joden in Granada (1066) valt ook in deze tijdsperiode. Vanaf deze tijd kreeg men dezelfde problemen als later zoals beschreven in bovenstaand bericht.

    Like

Plaats een reactie