Italië: door Lamorgese geëiste migrantenverhuizing gaat niet door

(Vertaling: E.J. Bron)

Italië eist de automatische overplaatsing van illegale migranten naar andere EU-landen. De Visegrád-regeringen wijzen zo´n maatregel uiteraard af: waarom zou Boedapest zich toestanden à la Minneapolis op de hals halen, alleen maar omdat Italiaanse regeringen het niet voor elkaar krijgen om de illegale migranten naar Afrika terug te sturen?

Om deze migranten over heel Europa te verdelen, is zeker geen oplossing, ook al dromen velen in Europa ervan Italië als startbasis voor de Afrikanisering van het continent te gebruiken.

In feite kan de linkse Italiaanse regering al maandenlang niets anders dan een akkoord over verhuizingen laten zien, dat pompeus het “Akkoord van Malta” wordt genoemd en voorziet in de overplaatsing van duizenden illegale migranten uit Italië naar andere EU-landen. Maar dit akkoord was en is in werkelijkheid slechts een schertsverklaring. Het lukte om enkele tientallen migranten naar Duitsland en Frankrijk over te plaatsen. Alle anderen bleven in Italië, hangen en leuren daar rond. Hun doel: de door Teresa Bellanova, minister van Landbouw, Voeding en Bosbouw in het kabinet Conte-II, beloofde “regularisatie”, d.w.z. de verstrekking van verblijfsvergunningen.

Dat sinds het “Akkoord van Malta” van verleden jaar september niets ten goed is gekeerd, blijkt ook uit het “nul-document” dat de Italiaanse minister van Binnenlandse Zaken, Luciana Lamorgese (foto), afgelopen vrijdag heeft voorgelegd. Met dit document wil Italië samen met Griekenland, Cyprus, Spanje en Malta de Europese Commissie om een hervorming van het Akkoord van Dublin verzoeken.

De door het Italiaanse ministerie van Binnenlandse Zaken voorgelegde document spreekt vooral een mechanisme aan dat toegepast moet worden wanneer “het criterium van de verantwoordelijkheid van het land van eerste binnenkomst overschreden wordt en een obligatoire overplaatsing dient te worden uitgevoerd.” Het gaat om niets anders dan een herhaling van een verzoek dat daarvoor al tijdens de fameuze topontmoeting in Malta op 23 september 2019 was ingediend. Er moet dus weer eens reclame gemaakt worden voor het begrip “verhuizing”.

“Migranten, die op grond van een zoek- en reddingsactie op het territorium van een staat landen – staat er in de tekst –, moeten niet als andere irreguliere grensoverschrijdingen behandeld worden. Bij een buitenproportionele migratiedruk aan de Middellandse Zeegrens van een lidstaat zou veelmeer een alternatieve veilige haven moeten worden voorgesteld.”

Daarbij gaat het er om het fundamentele principe van de verantwoordelijkheid van de zogenaamde “eerste landen van opvang” van Dublin te overwinnen, een doel, dat vooral door de Zuid-Europese landen om geografische redenen, die het sterkst getroffen worden door het met de Middellandse Zeeroutes verbonden migratiefenomeen, altijd werd nagestreefd. Een doel, dat al jarenlang wordt nagestreefd, maar nooit werd behaald.

Volgens het door Lamorgese voorgelegde papier dient de verhuizing op basis “van een obligatoir en automatisch mechanisme” plaats te vinden, dat aan “iedere EU-lidstaat de verantwoordelijkheid voor asielzoekers op basis van een quotumverdeling toekent. Quota, die volgens de ministers van Binnenlandse Zaken van de Middellandse Zeelanden “door een centraal systeem op Europees niveau vastgelegd moeten worden.”

Maar in de gemeenschap kwam het onmiddellijk tot heftige kritiek op dit voorstel. Vooral één groep, die zijn belangrijkste basis in de regeringen van het Visegrád-akkoord heeft, zijn tegen dit plan van de Middellandse Zeelanden. Zo stuurden de ministers van Binnenlandse Zaken van Polen, Hongarije, de Tsjechische Republiek en Slowakije een brief aan de vicevoorzitter van d eEuropese Commissie, Margaritis Schinas, waarin zij hun afwijzing kenbaar maakten van het voorstel van een automatische verhuizing.

De brief, die ook door vertegenwoordigers van Slovenië, Estland en Letland ondertekend werd en door het Poolse ministerie van Binnenlandse Zaken werd gepubliceerd, beschouwt obligatoire verhuizingen als een niet optimale methode om het migratieprobleem te overwinnen: “Wij hebben grote bezwaren tegen elke vorm van een obligatoire verhuizing. Het is juist zaak om de buitengrenzen van de EU te versterken en oplossingen voor crisissituaties te ontwikkelen, die een elastische reactie mogelijk maken”, verklaarde het Poolse ministerie van Binnenlandse Zaken tegenover de nationale media in Warschau.

In heldere taal: Afrikanen moeten in Afrika blijven. Dat zou het meest natuurlijke zaak van de wereld zijn.

(Bron: “VoxNews”)

Bron:
https://unser-mitteleuropa.com

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)